ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΜΕ ΤH ΣΥΓΓΡΑΦΕΑ κ. ΝΙΚΟΛΕΤΑ ΡΟΣΣΟΛΥΜΟΥ και το βιβλίο της ΤΟ ΠΑΡΕΛΘΟΝ

 

Καλημέρα σας, σήμερα στο BEAUTY DAYS WITH A BOOK έχουμε κοντά μας την ΝΙΚΟΛΕΤΑ ΡΟΣΣΟΛΥΜΟΥ, ένα κορίτσι μόλις 15 ετών που μας συστήνεσαι με το βιβλίο της ΤΟ ΠΑΡΕΛΘΟΝ.

Νικολέτα το βιβλίο σου με συνεπήρε και μπορώ να πω, τώρα που το τέλειωσα, ότι μου άφησε μηνύματα αισιοδοξίας και ελπίδας για την ζωή. Είναι μια συναρπαστική ιστορία, μια περιπέτεια, ένα αναγνωστικό ταξίδι που διαβάζεται εύκολα, είναι καλογραμμένο και κατανοητό, η πλοκή του δεν μπερδεύει τον αναγνώστη και σε κάνει να μην θέλεις να το αφήσεις από τα χέρια σου, μέχρι το τέλος του.

Ξέρω ότι ο χρόνος σου είναι περιορισμένος λόγω των υποχρεώσεων σου και σ΄ Ευχαριστούμε που δέχθηκες να μιλήσουμε, για να γνωρίσουμε το βιβλίο σου, ΤΟ ΠΑΡΕΛΘΟΝ αλλά και εσένα.

 Συστήστε μας όμως με λίγα λόγια το βιβλίο σου. Τι ιδιαίτερο θα διαβάσουμε σ αυτό? Αν ήσουνα ένας απλός αναγνώστης του, ποια θα θεωρούσες ότι είναι τα δυνατά του στοιχεία?

To βιβλίο μου αναφέρεται σε μια από τις πιο μελανές περιόδους της Αμερικάνικης
ιστορίας, περιγράφει τον ρατσισμό που δέχτηκαν οι μαύροι σε μια χώρα που μέχρι και
σήμερα ένα ποσοστό των κατοίκων της δεν αναγνωρίζει την ισότητα μεταξύ των
Αφροαμερικανών με τους υπόλοιπους Αμερικάνους. Αν ήμουν ένας απλός αναγνώστης θα
με εντυπωσίαζε η περιγραφή καταστάσεων και τοπίων, σε συνδυασμό με την συναισθηματική φόρτιση που προκαλεί στον αναγνώστη


Πες μας πως σου ήρθε η έμπνευση για αυτή την ιστορία? Ποιος είναι ο δικός σου τρόπος να εμπνέεσαι;

Η έμπνευση μου για αυτό το βιβλίο μου ήρθε όταν είδα μια ταινία που είχε να κάνει με

τον ρατσισμό στην Αμερική και με το τι εγκλήματα διαπράχτηκαν κατά των

Αφροαμερικανών. Αυτό το θέμα με προβλημάτισε και με άγγιξε τόσο πολύ, με αποτέλεσμα

μόλις τελειώσω με αυτή την ταινία, κρατώντας αποκλειστικά και μόνο το θέμα του

ρατσισμού, να ξεκινήσω να γράφω το βιβλίο μου. Επιπλέον, έμπνευση μου έρχεται

συνήθως από κάποια κατάσταση που επικρατεί στην κοινωνία μας, από την μουσική, από

τον κινηματογράφο και από ιστορικά γεγονότα.

Ποιο είναι το μήνυμα που θέλεις να αποκομίσει ο αναγνώστης?

Το μήνυμα που θα επιθυμούσα να αποκομίσουν οι αναγνώστες από το βιβλίο μου, είναι

πως όταν σε μια κοινωνία δεν επικρατεί ισότητα ανάμεσα στους πολίτες, όπου η

δικαιοσύνη λειτουργεί ως μαριονέτα τον <<μεγάλων>>, όπου οι άνθρωποι παρασύρονται

από λαϊκιστικά τμήματα της κοινωνίας. Τα οποία χαρακτηρίζονται για την ρητορική μίσους

και το πως εκμεταλλεύονται τις δύσκολες στιγμές των ανθρώπων για να τους πάρουν με το

μέρος τους και όπου οι εγκληματίες όποιας δήποτε κοινωνικής τάξης δεν τιμωρούνται για

τα εγκλήματα τους, τότε μιλάμε για μια σάπια κοινωνία.

Πως αποφάσισες τον τίτλο του βιβλίου, υπήρξε κάποιος άλλος που απορρίφθηκε ?

Ο τίτλος του βιβλίου βασίζεται στο ότι δεν πρέπει να ξεχνάμε το παρελθόν, διότι αν το

ξεχάσουμε τότε ρισκάρουμε στο να πέσουμε στα ίδια λάθη. Στην αρχή όταν έστειλα το

βιβλίο στην εκδοτική ο τίτλος ήταν στα αγγλικά <<The past>>, στην πορεία άλλαξε και έγινε ''Το παρελθόν''

Πως νιώθεις τώρα που εκδόθηκε το πρώτο σου μυθιστόρημα και τι θα συμβούλευες σ ένα νέο συγγραφέα ή έναν συνομήλικο σου΄, που θέλει να εκδώσει το πρώτο του βιβλίο αλλά το "σκέφτεται"?

Νιώθω πολύ ενθουσιασμένη, τυχερή και χαρούμενη για την έκδοση του πρώτου μου

βιβλίου. Η συμβουλή μου για τους νέους συγγραφείς και για τα παιδιά που θέλουν να

ασχοληθούν με την συγγραφή είναι να ακολουθήσουν τα όνειρα τους, να προσπαθήσουν

να πετύχουν τους στόχους τους και να μην απογοητεύονται από τις αποτυχίες. Αντιθέτως

να είναι βέβαιοι πως αν το βιβλίο τους είναι αξιόλογο και πως αν καταλάβουν και οι ίδιοι

μεγάλη προσπάθεια, τότε όλο και κάποιος εκδοτικός θα ενδιαφερθεί για το συγγραφικό

τους έργο.

Σε ποιους αφιερώνεις το βιβλίο σου και σε ποιους θα ήθελες να πεις ένα ευχαριστώ επειδή σε στηρίζουν στο συγγραφικό έργο σου?

Το βιβλίο μου το αφιερώνω στον αγαπημένο μου παππού, τον Ιωάννη Ροσσόλυμο ο

οποίος όσο ζούσε διάβαζε συνεχώς βιβλία και δυστυχώς ο θάνατος του δεν του επέτρεψε

να διαβάσει και το δικό μου. Ενώ, θα ήθελα να ευχαριστήσω τους γονείς μου και την

υπόλοιπη οικογένεια μου που στήριξαν τα όνειρα μου και με βοήθησαν να τα υλοποιήσω.

Ποιος πιστεύεις ότι πρέπει να είναι ο κύριος στόχος κατά τη συγγραφή ενός βιβλίου? Το οικονομικό όφελος, η φήμη ή η ικανοποίηση μιας εσωτερικής ανάγκης?

Για μένα η συγγραφή είναι ένας τρόπος έκφρασης και απεικόνισης της κοινωνίας μας.

Επομένως θεωρώ πως αν ένα θέμα δεν αγγίξει την ψυχή του συγγραφέα και το μοναδικό

του κίνητρο είναι το οικονομικό, τότε δεν θα υπάρξει ένα αρεστό συγγραφικό αποτέλεσμα.

Ενώ κατά την άποψη μου η συγγραφή βιβλίων απευθύνεται σε ένα πολύ συγκεκριμένο

κοινό, οπότε δεν υπάρχουν και πολλά περιθώρια φήμης.

ΕΣΥ διαβάζεις? Γιατί πιστεύεις πως πρέπει να διαβάζουμε βιβλία?

Οι γονείς μου από πάρα πολύ μικρή ηλικία με παρακινούσαν να διαβάζω εξωσχολικά

βιβλία, με αποτέλεσμα να διαβάζω μέχρι και σήμερα πάρα πολλά βιβλία. Επιπλέον, θεωρώ

πως η ανάγνωση εξωσχολικών βιβλίων διευρύνει τους πνευματικούς ορίζοντες, γεμίζει τον

άνθρωπο με νέες γνώσεις, καλλιεργεί την κριτική ικανότητα και πολλές φορές οι

αναγνώστες μπορούν να ταυτιστούν η ακόμη καλύτερα να επηρεαστούν από τους ήρωες

των βιβλίων.

Μίλησε μας για εσένα για να σε γνωρίσουμε καλύτερα.

Ονομάζομαι Νικολέτα Ροσσολύμου, είμαι δεκαπέντε χρονών και ασχολούμαι εδώ και

πάρα πολλά χρόνια με την συγγραφή και το θέατρο. Στον ελεύθερο μου χρόνο μου αρέσει

να διαβάζω βιβλία, να ακούω μουσική στο βινίλιο μου, να ζωγραφίζω και να γράφω.

Όνειρο μου είναι ασχοληθώ επαγγελματικά με την υποκριτική και να αναπτύξω το

συγγραφικό μου έργο και σε άλλες κατηγορίες, όπως για παράδειγμα στη συγγραφή

σεναρίων.

Ποια είναι τα επόμενα συγγραφικά σου σχέδια.

Έχω γράψει ήδη άλλα δύο βιβλία τα οποία δεν τα έχω στείλει προς το παρόν σε κάποια

εκδοτική και τώρα έχω ξεκινήσει να γράφω και το τέταρτο βιβλίο μου. Ελπίζω μια μέρα να

καταφέρω μέσω του συγγραφικού μου έργου να αγγίξω έστω και λίγο τις ψυχές των

ανθρώπων και να βάλω και εγώ το λιθαράκι μου για την δημιουργία μιας πιο δίκαιης και

συμπεριληπτικής κοινωνίας. Χωρίς προκαταλήψεις του παρελθόντος και με βάση την

αγάπη για τον άνθρωπο, όποιος και αν είναι αυτός, όποια και αν είναι η μοναδικότητα του

γιατί όλοι μας ανεξαρτήτος θρησκείας, χρώματος ή καταγωγής είμαστε διαφορετικοί με

τον δικό μας μοναδικό τρόπο. Μόνο αν το αντιληφθούμε αυτό θα καταφέρουμε να πάμε

μπροστά ως κοινωνία και να θεωρηθούμε πραγματικά αναπτυγμένοι.

Τελειώνοντας με τις ερωτήσεις θα ήθελα να ευχαριστήσω για ακόμη μια φορά και θα ήθελα να μας πεις που και πως μπορούμε να βρούμε εσένα και το βιβλίο σου.

Μπορείτε να με βρείτε:

Instagram: nikoleta_rosollimou_toparelthon

Facebook: Νικολέτα Ροσσολύμου – Το Παρελθόν

Μπορείτε να βρείτε το βιβλίο: bit.ly/4gcIFyU

.

ΤΟ ΠΑΡΕΛΘΟΝ
ΝΙΚΟΛΕΤΑ ΡΟΣΣΟΛΥΜΟΥ
Νικολέτα Ροσσολύμου - Το Παρελθόν
Ο Νόμος της Επιτυχίας

Την δεκαετία του πενήντα μια νεαρή Αμερικανίδα η Νταρλίν, μια κοπέλα με πολλά όνειρα και φιλοδοξίες για την ζωή της και το ταλέντο της στην μουσική. Καταφέρνει να ξεφύγει από ένα βίαιο οικογενειακό περιβάλλον και από μια στερεοτυπική κοινωνία η οποία επιβάλλει τον ρατσισμό κατά των μαύρων στους υπόλοιπους ανθρώπους.

Η Νταρλίν μέσα σε ένα βράδυ μουσικής διασκέδασης και χορού στη <<Μουσική Λεωφόρο>> γνωρίζει τον Τζακ. Έναν νεαρό πράκτορα του FBI και μέλος της NAACP (από τις πρώτες οργανώσεις που υπερασπίστηκαν τα δικαιώματα των μαύρων), ο οποίος έχει αναλάβει να εξιχνιάσει τις συνεχής δολοφονίες μαύρων στο Μισισιπή, όπου και κατοικεί ο ίδιος.

Από την γνωριμία αυτόν τον δύο ανθρώπων θα προκύψει μέσα σε ένα πολύ σύντομο χρονικό διάστημα, λόγω τραυματικών εμπειριών και πολλών συγκηριών ένας μεγάλος έρωτας, με πολλές αποκαλύψεις και αποτροπιαστηκές αναμνήσεις του παρελθόντος. Ο Τζακ, ένας άνθρωπος ο οποίος έχασε σε πολύ μικρή ηλικία τον πατέρα του σε μια από τις επιθέσεις της Κου Κλουξ Κλαν (τρομοκρατική οργάνωση λευκών η οποία σκότωνε μαύρους και όσους λευκούς τολμούσαν να τους υπερασπιστούν) και η Νταρλίν μια κοπέλα η οποία έχει υποστεί τα πάνδυνα από τον βίαιο πατέρα της και την καταπιεστική της μητέρα. Με μόνο της στήριγμα τους δύο αδερφούς της και την γιαγιά της, η οποία έφυγε λίγα χρόνια πριν από Καρκίνο.

Τέλος, αυτοί οι δύο καταφέραν να πιάσουν τους δολοφόνους του Μισισιπή, μέσα σε αυτούς και μέλη της οικογένειας της Νταρλίν. Αποδεικνύοντας περίτρανά πως παρά τις σκοταδιστικές τάσεις της κάθε εποχής και των εγκληματιών που διαχρονικά κρύβουν τα εγκλήματα τους πίσω από την άποψη <<Εγώ πασχίζω για το καλό της πατρίδας μου>>. Ότι υπήρχαν, υπάρχουν και θα υπάρχουν άνθρωποι οι οποίοι πασχίζουν για την δικαιοσύνη και την ισότητα μεταξύ των ανθρώπων.

https://www.facebook.com/share/1C7q1SzUP7/