H Mary του Beauty Days by Mary συνάντησε την συγγραφέα Κωνσταντίνα Τασσοπούλου, του βιβλίου «Μαγειρεύοντας μ’ ένα Ψάρι» και της ζήτησε να μαγειρέψει για εμάς και φυσικά η συγγραφέας-μαγείρισσα, ανταποκρίθηκε με τον καλύτερο τρόπο. Μια εύκολη συνταγή με το σουβλάκι που μας περίσσεψε από το προηγουμενο βράδυ και είναι κρίμα να πάει χαμένο.
Θυμόσαστε την κουβεντούλα μας με την Κωνσταντίνα λίγες μέρες πριν?
Την ρωτήσαμε λοιπόν στην συνέντευξή μας την οποία μπορείτε να ξανά διαβάσετε ολόκληρη εδώ https://beautydaysbymary.blogspot.com/2020/03/blog-post_31.html )
Θα μαγειρέψετε και κάτι για εμάς;
Έτοιμο σας το έχω. «Μαγειρεύοντας μ’ ένα Σουβλάκι». Μια συνταγή που την κάνω χρόνια, γιατί βέβαια, δεν μαγειρεύω μόνον, τρώω και απέξω.
Μαγειρεύοντας μ’ ένα σουβλάκι
από την Κωνσταντίνα Τασσοπούλου,
συγγραφέα του βιβλίου «Μαγειρεύοντας μ’ ένα Ψάρι»
ΥΛΙΚΑ
1 σουβλάκι καλαμάκι (χοιρινό ή κοτόπουλο)
1 μεγάλο κρεμμύδι
1 σκελίδα σκόρδο
1 κονσέρβα τομάτα ψιλοκομμένη
1 πακέτο σπαγγέτι Νο 7 (και Νο 6 αν θες, δεν θα τσακωθούμε)
Έξτρα παρθένο ελαιόλαδο
Κρασί (όποιο έχεις ανοιχτό)
Πιπέρι, αλάτι, τριμμένο τυρί της αρεσκείας σου (σκληρό και αλμυρό)
ΕΚΤΕΛΕΣΗ
Παίρνεις ένα καλαμάκι σουβλάκι. Αν είναι μέρες σαν αυτές του ιού, το παίρνεις με
ασφάλεια από τον γενναίο άνθρωπο που σου έκανε το delivery ή το παίρνεις με ασφάλεια
μόνος σου, δια του συστήματος take away. «Ασφάλεια» είναι η λέξη κλειδί και βάστα την,
διότι ταιριάζει παντού. Και στον ιό, και στην κουζίνα, και στις σχέσεις.
Απελευθερώνεις το κρέας από το καλαμάκι. Δεν είναι εύκολο. Υπάρχουν αντιστάσεις.
Χρησιμοποίησε καλύτερα ένα πιρούνι, διότι αν χρησιμοποιήσεις μαχαίρι κινδυνεύεις να
γδάρεις το καλαμάκι και να βρεις στο φαγητό σου κομματάκια από ξύλο. Τα κυβάκια του
κρέατος που βλέπεις, κόψε τα σε μικρότερα κυβάκια. Ψυχοθεραπεία σου λέω, αλλά να μην
το παρακάνεις. Το καθένα σε 2-3 μικρότερα κομμάτια και όλα μαζί σ’ ένα πιάτο, από εκείνα
τα παλιά τα εκτός σερβίτσιου, που υπάρχουν για χρήσεις βοηθητικές. Όλοι χρειάζονται
βοήθεια στις μέρες μας!
Σε τηγάνι βαθύ, ρίχνεις το έξτρα παρθένο ελαιόλαδο. Έτσι το μάθαμε εμείς οι Μεσσήνιες,
έτσι το τηρούμε. Μα τηγάνι, μα κατσαρόλα, μα σαλάτα, εμείς με έξτρα, με παρθένο και με
ελαιόλαδο πορευόμαστε, δίχως εκπτώσεις, γιατί θέλεις να σου πω; Άμα αρχίζεις την
έκπτωση στο πρώτο, τη συνεχίζεις και στο δεύτερο και κάποια στιγμή είσαι ο ίδιος μια
έκπτωση.
Ψιλοκόβεις το κρεμμύδι και το τσιγαρίζεις στο ανωτέρω λάδι. Προσθέτεις το ψιλοκομμένο
κρέας και το γυρνοβολάς. Ρίχνεις την τομάτα, το πιπέρι, το αλάτι, τη σκελίδα το σκόρδο, το
κρασί για να σβήσει η ένταση. Έσβησε; Μπα. Έτσι σβήνουν οι εντάσεις, λες…
Αφήνεις τη σάλτσα να γίνεται, βάζεις να βράσουν τα μακαρόνια και παίρνεις τηλέφωνο
κάποιον που το έχει ανάγκη. Αφού τα πείτε, σουρώνεις τα μακαρόνια, τα τσιγαρίζεις με
λίγο από το ανωτέρω και πολυσχολιασμένο λάδι και αποσύρεις τη σάλτσα από τη φωτιά.
Πλέον, έχεις τα πάντα έτοιμα: σπαγγέτι, σάλτσα, τριμμένο τυρί, πιρούνι, κουτάλι,
χαρτοπετσέτα.
Περιττό να σχολιάσω, ότι:
1. Εάν το σουβλάκι ήταν κοτόπουλο και είχε στο ενδιάμεσο κάτι κομμάτια πιπεριάς,
σώφρον κι έξυπνο είναι να τα ρίξεις κι αυτά μέσα στη σάλτσα, όπως σώφρον και
έξυπνο είναι, αν είχες καμιά περισσευούμενη πιπεριά στον κάδο της συντήρησης,
να την κομματιάσεις και να την ρίξεις κι αυτήν, μαζί με εκείνο το καρότο που
περιμένει στωικά να φτιάξεις μια φακή και δεν την φτιάχνεις.
2. Η ανωτέρω συνταγή μπορεί από κόκκινη να γίνει και λευκή, αν υπάρξει
αντικατάσταση της τομάτας με κρέμα γάλακτος. Ζυγίσου και ζύγισε το πράμα. Σε
παίρνει για τέτοια ανοίγματα; Αν ναι, θυμήσου το κρασί να γίνει λευκό.
3. Το «ένα σουβλάκι» του τίτλου, είναι ένα ακριβώς για να ταιριάξει στον τίτλο και στο
πόνημα «Μαγειρεύοντας μ’ ένα Ψάρι». Εσύ μπορείς να βάλεις και δύο, και τρία,
και όσα σου περίσσεψαν από τη χθεσινοβραδυνή παραγγελία, αλλά δεν ξέρεις τι να
τα κάνεις, διότι (αυτό κι αν είναι περιττό να το πω, μα θα το πω): φαΐ δεν πετάμε,
ποτέ.
Ευχαριστούμε Κωνσταντίνα και περιμένουμε και νέες συνταγές σου !!!
 |
| photo by Vasia Anagnostopoulou |
Την ρωτήσαμε λοιπόν στην συνέντευξή μας την οποία μπορείτε να ξανά διαβάσετε ολόκληρη εδώ https://beautydaysbymary.blogspot.com/2020/03/blog-post_31.html )
Θα μαγειρέψετε και κάτι για εμάς;
Έτοιμο σας το έχω. «Μαγειρεύοντας μ’ ένα Σουβλάκι». Μια συνταγή που την κάνω χρόνια, γιατί βέβαια, δεν μαγειρεύω μόνον, τρώω και απέξω.
Μαγειρεύοντας μ’ ένα σουβλάκι
από την Κωνσταντίνα Τασσοπούλου,
συγγραφέα του βιβλίου «Μαγειρεύοντας μ’ ένα Ψάρι»
ΥΛΙΚΑ
1 σουβλάκι καλαμάκι (χοιρινό ή κοτόπουλο)
1 μεγάλο κρεμμύδι
1 σκελίδα σκόρδο
1 κονσέρβα τομάτα ψιλοκομμένη
1 πακέτο σπαγγέτι Νο 7 (και Νο 6 αν θες, δεν θα τσακωθούμε)
Έξτρα παρθένο ελαιόλαδο
Κρασί (όποιο έχεις ανοιχτό)
Πιπέρι, αλάτι, τριμμένο τυρί της αρεσκείας σου (σκληρό και αλμυρό)
ΕΚΤΕΛΕΣΗ
Παίρνεις ένα καλαμάκι σουβλάκι. Αν είναι μέρες σαν αυτές του ιού, το παίρνεις με
ασφάλεια από τον γενναίο άνθρωπο που σου έκανε το delivery ή το παίρνεις με ασφάλεια
μόνος σου, δια του συστήματος take away. «Ασφάλεια» είναι η λέξη κλειδί και βάστα την,
διότι ταιριάζει παντού. Και στον ιό, και στην κουζίνα, και στις σχέσεις.
Απελευθερώνεις το κρέας από το καλαμάκι. Δεν είναι εύκολο. Υπάρχουν αντιστάσεις.
Χρησιμοποίησε καλύτερα ένα πιρούνι, διότι αν χρησιμοποιήσεις μαχαίρι κινδυνεύεις να
γδάρεις το καλαμάκι και να βρεις στο φαγητό σου κομματάκια από ξύλο. Τα κυβάκια του
κρέατος που βλέπεις, κόψε τα σε μικρότερα κυβάκια. Ψυχοθεραπεία σου λέω, αλλά να μην
το παρακάνεις. Το καθένα σε 2-3 μικρότερα κομμάτια και όλα μαζί σ’ ένα πιάτο, από εκείνα
τα παλιά τα εκτός σερβίτσιου, που υπάρχουν για χρήσεις βοηθητικές. Όλοι χρειάζονται
βοήθεια στις μέρες μας!
Σε τηγάνι βαθύ, ρίχνεις το έξτρα παρθένο ελαιόλαδο. Έτσι το μάθαμε εμείς οι Μεσσήνιες,
έτσι το τηρούμε. Μα τηγάνι, μα κατσαρόλα, μα σαλάτα, εμείς με έξτρα, με παρθένο και με
ελαιόλαδο πορευόμαστε, δίχως εκπτώσεις, γιατί θέλεις να σου πω; Άμα αρχίζεις την
έκπτωση στο πρώτο, τη συνεχίζεις και στο δεύτερο και κάποια στιγμή είσαι ο ίδιος μια
έκπτωση.
Ψιλοκόβεις το κρεμμύδι και το τσιγαρίζεις στο ανωτέρω λάδι. Προσθέτεις το ψιλοκομμένο
κρέας και το γυρνοβολάς. Ρίχνεις την τομάτα, το πιπέρι, το αλάτι, τη σκελίδα το σκόρδο, το
κρασί για να σβήσει η ένταση. Έσβησε; Μπα. Έτσι σβήνουν οι εντάσεις, λες…
Αφήνεις τη σάλτσα να γίνεται, βάζεις να βράσουν τα μακαρόνια και παίρνεις τηλέφωνο
κάποιον που το έχει ανάγκη. Αφού τα πείτε, σουρώνεις τα μακαρόνια, τα τσιγαρίζεις με
λίγο από το ανωτέρω και πολυσχολιασμένο λάδι και αποσύρεις τη σάλτσα από τη φωτιά.
Πλέον, έχεις τα πάντα έτοιμα: σπαγγέτι, σάλτσα, τριμμένο τυρί, πιρούνι, κουτάλι,
χαρτοπετσέτα.
Περιττό να σχολιάσω, ότι:
1. Εάν το σουβλάκι ήταν κοτόπουλο και είχε στο ενδιάμεσο κάτι κομμάτια πιπεριάς,
σώφρον κι έξυπνο είναι να τα ρίξεις κι αυτά μέσα στη σάλτσα, όπως σώφρον και
έξυπνο είναι, αν είχες καμιά περισσευούμενη πιπεριά στον κάδο της συντήρησης,
να την κομματιάσεις και να την ρίξεις κι αυτήν, μαζί με εκείνο το καρότο που
περιμένει στωικά να φτιάξεις μια φακή και δεν την φτιάχνεις.
2. Η ανωτέρω συνταγή μπορεί από κόκκινη να γίνει και λευκή, αν υπάρξει
αντικατάσταση της τομάτας με κρέμα γάλακτος. Ζυγίσου και ζύγισε το πράμα. Σε
παίρνει για τέτοια ανοίγματα; Αν ναι, θυμήσου το κρασί να γίνει λευκό.
3. Το «ένα σουβλάκι» του τίτλου, είναι ένα ακριβώς για να ταιριάξει στον τίτλο και στο
πόνημα «Μαγειρεύοντας μ’ ένα Ψάρι». Εσύ μπορείς να βάλεις και δύο, και τρία,
και όσα σου περίσσεψαν από τη χθεσινοβραδυνή παραγγελία, αλλά δεν ξέρεις τι να
τα κάνεις, διότι (αυτό κι αν είναι περιττό να το πω, μα θα το πω): φαΐ δεν πετάμε,
ποτέ.
Ευχαριστούμε Κωνσταντίνα και περιμένουμε και νέες συνταγές σου !!!
.JPG)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
θα χαρώ να διαβάσω τα σχόλιά σας!