ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΜΕ ΤΗ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑ κ. ΘΩΜΑ ΕΛΕΝΗ για το βιβλίο της «Α, ΡΕ ΜΑΜΑ » από τις ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΑΠΑΡΣΙΣ

Καλημέρα σας, σήμερα στο BEAUTY DAYS WITH A BOOK φιλοξενούμε τη
συγγραφέα κ. ΘΩΜΑ ΕΛΕΝΗ, του βιβλίου «Α, ΡΕ ΜΑΜΑ», που εκδόθηκε
από τις ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΑΠΑΡΣΙΣ.



1)Κα ΘΩΜΑ, ευχαριστούμε που δεχτήκατε να μιλήσουμε και να γνωρίσουμε εσάς
και το βιβλίο σας. Πείτε μας κάποια πράγματα για τον εαυτό σας, μιλήστε μας για
εσάς.

Γεια σας κι εγώ σας ευχαριστώ που μου δίνεται την ευκαιρία να επικοινωνήσω με τα
αναγνωστικό κοινό.
Γεννήθηκα σε ένα μικρό χωριό στα Γιάννενα, μεγάλωσα και ζω στην Πάτρα. Είμαι
παντρεμένη, με δύο παιδιά.
Συμμετείχα στο μαθητικό κίνημα της μεταπολίτευσης, τραγούδησα σε μαθητικές και
φοιτητικές συναυλίες. Ήμουν ενεργό μέλος στο Καλλιτεχνικό Εργαστήρι του Δήμου Πάτρας, στο μουσικό και θεατρικό τμήμα. Πήρα δύο φορές βραβείο Α΄γυναικείου ρόλου, στο Φεστιβάλ Ερασιτεχνικού θεάτρου Κορίνθου το1981και το 1982. Εργάστηκα δασκάλα
μουσικής και εμπνεύστρια θεατρικού παιχνιδιού σε βρεφονηπιακούς σταθμούς και στα
Κέντρα Εργαζόμενης Νεότητας (Κ.Ε.Ν.Ε.) του Οργανισμού Εργατικής Εστίας. Σκηνοθέτησα
παιδικά θεατρικά και έγραψα την παιδική επιθεώρηση «Τα παιχνίδια της αυλής».
Τώρα, διευθύνω το γυναικείο χορωδιακό σχήμα «έκφραση», τραγουδώ στο Ηπειρώτικο
πολυφωνικό Πάτρας.


2)Πείτε μας, είχατε ονειρευτεί από μικρή να γίνεται συγγραφέας? πότε και πως
ξεκινήσατε την συγγραφή.

Δεν το είχα ποτέ στο μυαλό μου. Το τραγούδι και το θέατρο ήταν οι αγάπες μου.

3) Στο βιβλίο σας  "Α, ρε μαμά", γράφετε για την σχέση μιας μάνας με την κόρη
της, ξεκινώντας από την δεκαετία του 50 και φτάνετε μέχρι τις ήμερες της
κρίσης, όμως συστήστε μας εσείς με λίγα λόγια το βιβλίο σας.

Το «Α, ρε μαμά» αναφέρεται στη σχέση μάνας κόρης και στα ψυχολογικά βάρη
που μεταφέρονται από τις προηγούμενες γενιές, στις επόμενες.
Κεντρικό σημείο, είναι ένα νεκρό βρέφος. Ένα παιδί που δεν πρέπει να γεννηθεί.
Αφού όμως γεννιέται, πρέπει να πεθάνει. Μητέρα του παιδιού είναι η Στέλλα, ένα κορίτσι
χωρίς μάνα κι αδερφή, που ενηλικιώνεται σε ένα χωριό της Ηπείρου, με πολύ φτώχια, μετά
τον εμφύλιο. Φυλακίζεται, δικάζεται, την παντρεύουν για να ξεπλυθεί η ντροπή και φεύγει
από το χωριό. Γίνεται εργάτρια στη πόλη, αλλά, βρίσκει τη δύναμη να τραβήξει μπροστά
τη ζωή της.
Η Άννα, η άλλη μου πρωταγωνίστρια ενηλικιώνεται στην Πάτρα, την εποχή της
μεταπολίτευσης. Κουβαλάει ένα βάρος στην ψυχή της, στο σώμα της. Ψάχνει να βρει τι της
φταίει και μαθαίνει για το μυστικό της μητέρας της. Αποφασίζει να βρει την αλήθεια, για
το ποιος το σκότωσε και γιατί. Ελπίζει έτσι να σταματήσει σε αυτήν το κακό και να μη
μεταφερθεί στα παιδιά της. Ο Γιάννος τη ρωτά, «πότε γεννήθηκες κοπέλα μου»;
Το «Α, ρε μαμά»  συνοπτικά, είναι μια περιπέτεια λύτρωσης μέσα από μια σκληρή
πορεία αυτογνωσίας, με απρόοπτα και ανατροπές. Πρέπει να μάθεις, να θυμώσεις, να
πονέσεις για να μπορέσεις να πετάξεις τα βάρη σου.

4)Πότε ξεκινήσατε να το γράφετε και πόσο καιρό σας πήρε για να το
τελειώσετε;

Πριν γράψω το βιβλίο, έκανα μια μεγάλη έρευνα γύρω από την ιστορία. Αγόρασα
ένα netbook τον Νοέμβρη του 2010. Σε ενάμιση μήνα έγραψα τα δύο τρίτα του βιβλίου.
Μια λάθος κίνηση στο netbook, έσβησε ότι είχα γράψει. Κάθισα με πείσμα και το
ξανάγραψα από την αρχή. Μετά τα παράτησα για τρία χρόνια. Κάποια στιγμή συνέχισα
την έρευνα, τα ταξίδια, έγραφα, έσβηνα, το άφηνα για ένα χρόνο, ξανάγραφα, διόρθωνα,
και όλο αυτό, μου πήρε εννιά με δέκα χρόνια.

5)Πείτε μας πως σας ήρθε η έμπνευση για αυτή την ιστορία? Είναι μια μυθοπλασία ή μια αληθινή ιστορία δική σας ή κάποιου κοντινού σας ατόμου που σας την διηγήθηκε?

Έμαθα την ιστορία, συγκλονίστηκα κι άρχισα να ψάχνω. Περιπλανήθηκα στην
Ήπειρο. Ρώτησα, έμαθα, έψαξα στα αρχεία, στα δικαστήρια, βρήκα εφημερίδες της εποχής
…..και για όλα… κρατούσα σημειώσεις, (κι από τότε μου έμεινε κουσούρι).
Μαγνητοφωνούσα και απομαγνητοφωνούσα τις κουβέντες μας, και έτσι βρέθηκα να έχω
στα χέρια μου ένα υλικό έτοιμο ….. αφτιασίδοτο. Οι σημειώσεις σιγά–σιγά γίνανε σελίδες.
Τις έδειξα στον άντρα μου στα παιδιά μου, και μου είπανε προχώρα. Χάθηκα στα γραπτά
μου… και μου άρεσε. Οι σελίδες γίνανε κεφάλαια. Κάπως έτσι έγραψα το βιβλίο.
Στηρίζεται σε μια αληθινή ιστορία, αλλά έχει και στοιχεία μυθοπλασίας. Δεν έχει
σημασία αν είναι δική μου. Έτσι κι αλλιώς ανάλογες ιστορίες υπάρχουν σε όλα τα μικρά και
φτωχά μέρη του κόσμου. Αυτό που εγώ θέλω, είναι το βιβλίο μου να αγαπηθεί, γι αυτό
που είναι, να συγκινήσει να ταξιδέψει τον αναγνώστη και να μπορεί να βρει ένα κομμάτι
του εαυτού του στις σελίδες του. Αυτό θέλω.

6)Τι ιδιαίτερο θα διαβάσουμε σ αυτό το βιβλίο ?Αν ήσασταν ένας απλός
αναγνώστης του, ποια θα θεωρούσατε ότι είναι τα δυνατά του στοιχεία?

Εγώ θα σας πω ποια θεωρώ ότι είναι τα στοιχεία του, ανεξάρτητα αν είναι δυνατά
ή αδύνατα.
Είναι μια ανθρώπινη ιστορία, με ήρωες απλούς ανθρώπους, Έχει μια γλώσσα απλή,
άμεση, θεατρική, με διαλόγους ντοπιολαλιάς. Είναι ένα ταξίδι με εικόνες και πολλές
διαδρομές στο χρόνο και στο άγριο τοπίο των Τζουμέρκων. Έχει αστυνομικό ενδιαφέρον,
ψάχνεις μέχρι τελευταία στιγμή να βρεις τον ένοχο, τον φονιά. Έχει …… και ενδιαφέρον
ψυχολογικό. Τέλος έχει και τη σχέση μάνας και κόρης.

7)Τι θεωρείτε ότι είναι πιο δύσκολο στις σχέσεις των ανθρώπων, στην εποχή
μας?

Η έλλειψη επικοινωνίας και η εμπιστοσύνη.

8)Πως αποφασίσατε τον τίτλο του βιβλίου, υπήρξε κάποιος άλλος που
απορρίφθηκε?

Το Α, ρε μαμά αναφέρεται σε αρκετά σημεία του βιβλίου. Εμένα μου αρέσει, άλλωστε δεν
βρήκα κάποιον καλύτερο.

8)Πως προέκυψε η συνεργασία σας, με τις εκδόσεις Άπαρσις?

Στο τέλος μιας εκπομπής στην τηλεόραση άκουσα ότι ο Νότης Μαυρουδής έγραψε
ένα βιβλίο. Έψαξα στο διαδίκτυο και είδα πως το είχε εκδώσει στον εκδοτικό οίκο
«Άπαρσις». Έ, λέω για να πάει ο Μαυρουδής εκεί, πάει να πει ότι είναι καλές εκδόσεις. Και
δεν έπεσα έξω.

9) Είναι το πρώτο σας μυθιστόρημα. Πείτε μας πως αισθάνεστε τώρα που
εκδόθηκε?
Ναι, είναι το πρώτο μου μυθιστόρημα όπως είπατε. Και νιώθω μια λύτρωση, που
θα γινόταν χαρά, αν δεν υπήρχε αυτό που ζούμε τώρα με τον κοροναϊό.

10)Γιατί πιστεύετε πως πρέπει να διαβάζουμε βιβλία;

Το βιβλίο είναι καλή συντροφιά. Ιδίως τώρα που είμαστε περιορισμένοι στα σπίτια
μας. Με το διάβασμα ανοίγει το μυαλό μας, γινόμαστε καλύτεροι, δίνει απαντήσεις σε
εσωτερικά μας ερωτήματα και βλέπουμε το πρόβλημα μας στις πραγματικές του
διαστάσεις.

11) Μιλήστε μας για τα επόμενα συγγραφικά σας σχέδια.

Δεν είχα σκοπό να γίνω συγγραφέας, αλλά τώρα αρχίζει και μου αρέσει..και ναι, έχω
κάτι στο μυαλό μου.

Τελειώνοντας με τις ερωτήσεις θα ήθελα να ευχαριστήσω για ακόμη μια φορά
και θα ήθελα  να μας πείτε που και πως μπορούμε να βρούμε εσάς και το

βιβλίο σας.

Το «Α, ρε μαμά» το ζητάτε σε όλα τα βιβλιοπωλεία.
Η απευθείας από τις εκδόσεις «Άπαρσης»  emporiko.aparsis@gmail.com

Οι αναγνώστες σας, μπορούν να επικοινωνήσουν μαζί μου
στο mail: thomaeleni@gmail.com
ή στο F/B: ελένη θωμά
……………………………

Ένα μικρό απόσπασμα από το βιβλίο.

« Όλη μου η προσπάθεια ήταν να βρω εσένα, μάνα; Ή τον εαυτό μου; Προσπάθησα να βρω
τον εαυτό μου κι έπεσα πάνω σε σένα. Δεν πορεύεται ο άνθρωπος μόνος του, μάνα,
κουβαλάει μαζί του τους προγόνους του. Έψαξα. Έπεσα πάνω σου. Ξαναγύρισα σε μένα.
Βρήκα την κόρη μου, κατάλαβα τους γιους μου».

σας ευχαριστώ θερμά.







Α, ΡΕ ΜΑΜΑ...

Συγγραφέας: Θωμά, Ελένη
Είδος : Μυθιστόρημα

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

θα χαρώ να διαβάσω τα σχόλιά σας!

Adbox

@templatesyard