ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΜΕ ΤΗ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑ κ. ΡΕΝΑ ΡΩΣΣΗ-ΖΑΙΡΗ για το βιβλίο ΒΟΥΤΙΑ ΣΤΗΝ ΑΓΑΠΗ από τις ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΨΥΧΟΓΙΟΣ

Καλημέρα σας, σήμερα στο BEAUTY DAYS WITH A BOOK φιλοξενούμε τη συγγραφέα κ. ΡΕΝΑ ΡΩΣΣΗ-ΖΑΙΡΗ για το βιβλίο ΒΟΥΤΙΑ ΣΤΗΝ ΑΓΑΠΗ από τις ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΨΥΧΟΓΙΟΣ

Κα ΡΕΝΑ ΡΩΣΣΗ-ΖΑΙΡΗ χαίρομαι που σας φιλοξενούμε για ακόμη μια φορά για να μας μιλήσετε για το νέο σας βιβλίο. Πείτε μας πώς γεννήθηκε η ιδέα για το «Βουτιά στην αγάπη»;

Η αγάπη ανέβηκε στη σκηνή παρέα με το καινούργιο μυθιστόρημά μου, το εικοστό στη συγγραφική μου καριέρα, και πριν προλάβει να πέσει η αυλαία, υποδύθηκε ένα σωρό ρόλους.

Βούτηξα σε αμέτρητα συναισθήματα, πάλεψα να χορέψω μαζί με τις αισθήσεις μου, αναρωτήθηκα τόσα πολλά…

Στάθηκα στον σιδηροδρομικό σταθμό, στον Βόλο, δίπλα στον μικρό Ορέστη κι έβλεπα τα τρένα να περνούν… Τον αντίκριζα να πλάθει τον δικό του μικρόκοσμο, τον φτιαγμένο από παλιά και ξεχασμένα αντικείμενα, για να νιώσει ασφάλεια, να «ξεχάσει» την προδοσία των γονιών του. Περπάτησα μαζί του στο μαγευτικό Πήλιο και στα λιβάδια του ονείρου, στα κροκοχώραφα της Κοζάνης.

Πιστεύοντας πως είμαστε φτιαγμένοι από κομμάτια των προγόνων μας, πως τα βήματά μας ακολουθούν τη δική τους σκιά, έφτασα μέχρι την Κωνσταντινούπολη, την Πόλη των Πόλεων, προχώρησα ως τη Σμύρνη, σε εποχές αλλοτινές, για να καταγράψω την ιστορία της Ιουλίας και του Μουράτ.

Ταξίδεψα στο νησί του μύθου και της ιστορίας, τη Σάμο, με τις μεθυστικές ομορφιές, την οργιώδη βλάστηση. Δοκίμασα το μοναδικό, αρωματικό της μοσχάτο, γέμισα τις σελίδες έρωτα, χρώματα και φως. Όλα σε ένα.

Ο Λουκάς, ένας αγαπημένος ήρωάς μου από το περσινό μου μυθιστόρημα, το «Δυο νύχτες έρωτα», με ακολούθησε και σε αυτό το βιβλίο, για χάρη του με καλοδέχτηκε και πάλι η αγαπημένη μου Θεσσαλονίκη.

Στο «Βουτιά στην αγάπη» αναφέρομαι στη μοναδική σχέση πατέρα κόρης, αλλά στους γονείς που αγαπούν περισσότερο τον εαυτό τους. Εστιάζω στη δύναμή της αγάπης να ξεπερνάει προκαταλήψεις, ηλικίες, χρώματα, θρησκείες, παλεύω να ερμηνεύσω την πολυπλοκότητα της στην εποχή μας, στο πόσο δυσκολευόμαστε να την προσεγγίσουμε.

 

Μιλήστε μας για τους ήρωες της ιστορίας και τι «μάθημα ζωής» μας δίνουν;

Λάτρεψα τους ήρωες της ιστορίας μου, ακούμπησα κομμάτια μου πάνω στον Ορέστη και τον παππού του τον Πολύκαρπο, έγινα ένα με την τρυφερή, ευάλωτη Ιουλία μου που πάλεψε με τόλμη για τις δικές της αλήθειες. Πάλεψα να κατανοήσω την εγωίστρια, κοκκινομάλλα Αμαλία, την τόσο μπερδεμένη συναισθηματικά, «ερωτεύτηκα» για άλλη μια φορά τον Λουκά μου, τον πληγωμένο από «Δυο νύχτες έρωτα» κι ακούμπησα όλες τις ελπίδες μου για το μέλλον πάνω στη νεαρή Άννα και τον αγαπημένο της, παλεύοντας να αγγίξω τη λύτρωση.

Κάθε φορά που χτίζω σιγά σιγά έναν χαρακτήρα νιώθω πως παίρνω κι εγώ μαζί του «μαθήματα ζωής». Κάθε ήρωάς μου έχει να με διδάξει κάτι, ακόμα κι ο πιο τοξικός. Το «Βουτιά στην αγάπη» με βοήθησε να συνειδητοποιήσω πως όταν αγαπάμε βαθιά έναν άνθρωπο δεν του ανήκουμε και δε μας ανήκει, γιατί η εξάρτηση σκοτώνει την ελευθερία.Αλλά και πως η ωρίμανση του εαυτού μας εξαρτάται από την αγάπη. Είναι αλληλένδετη. Όσο πιο πολύ αγαπήσουμε τον εαυτό μας, τόσο περισσότερο μπορούμε να αγαπήσουμε και τους άλλους.

Όταν βουτάς στην αγάπη τα μαθήματα ζωής που αποκομίζεις δεν έχουν τελειωμό.

 

Πόσο σας δυσκόλεψε η ψυχολογική ανάπτυξη των χαρακτήρων;

Με δυσκόλεψαν περισσότερο κάποιοι ψυχροί μουτρωμένοι χαρακτήρεςκι εκείνα ταμαύρα κατάμαυρα σύννεφα που έκρυβαν τον ήλιο της ύπαρξής τους. Χαρακτήρες μπερδεμένοι συναισθηματικά, που υποχρεώνουν τον εαυτό τους να αρκεστεί στα λίγα, νιώθουν να πνίγονται, χάνουν τα «θέλω» τους, μαζί και το οξυγόνο τους.

Παιδεύτηκα να τους οδηγήσω στο φως. Γιατί η ψυχή δε βολεύεται με ημίμετρα. Κάποιες φορές τα κατάφερα, κάποιες όχι. Δική τους επιλογή ήταν…

 

Υπάρχει κάποιος ήρωας με τον οποίο ταυτίζεστε περισσότερο;

Δεν υπάρχει μυθιστόρημά μου που δεν έχει στοιχεία δικά μου, φωτεινά και σκοτεινά. Όσο κι αν παλεύω να μην αγγίξω κομμάτια της προσωπικής μου ζωής, εμπειρίες, χαρές, λάθη και πάθη, είναι αδύνατον.

Όταν καταθέτεις την ίδια την ψυχή σουγράφοντας, δε γίνεται αλλιώς.

Σε αυτό το μυθιστόρημα ταυτίστηκα περισσότερο με τον κεντρικό μου ήρωα, τον Ορέστη. Τον ένιωσα τόσο πολύ, ώστε να ακουμπήσω με ασφάλεια στα χέρια του ένα νεογέννητο μωράκι. Τον Ορέστη τον γέννησε μια γυναίκα που δε λαχτάρισε ποτέ να γίνει μάνα, μίσησε το πλάσμα που μεγάλωνε στα σπλάχνα της κι όταν το έφερε στον κόσμο, αδιαφόρησε για εκείνο. Και το εγκατέλειψε.

Ως παιδαγωγός, αλλά κι ως παιδί που με «εγκατέλειψε» κι εμένα η μητέρα μου, άθελά της (πέθανε όταν ήμουν δύο χρονών) γνωρίζω καλά πως όταν μεγαλώσεις χωρίς τη μητρική στοργή και πονέσεις, βιώνεις στο πετσί σου τι σημαίνει εγκατάλειψη. Κι έτσι δεν αντέχεις να εγκαταλείψεις με τη σειρά σου κάποιο άλλο ανθρώπινο πλάσμα.

Κι ήταν ο ιδανικός χαρακτήρας για μένα ο Ορέστης, δε δυσκολεύτηκα να του χαρίσω τον ρόλο του στοργικού πατέρα… Ταυτίστηκα τόσο εύκολα μαζί του του και κατάφερα να «μιλήσω» για τα παιδιά εκείνα που μεγαλώνουν χωρίς την παρουσία της μητέρας τους.

Ο τίτλος είναι πολύ δυνατός. Πόσο μεταφορικός είναι και τι σημαίνει πραγματικά αυτή η «βουτιά»;

Ως συγγραφέας, έχω στη διάθεσή μου, την ελληνική γλώσσα, την πλουσιότερη όλων. Είναι όμως τόσο δύσκολο να περιγράψω την αγάπη, γιατί έχει τον δικό της τρόπο να εκφράζεται.

Η δύναμή μας είναι κι ο προορισμός μας μαζί.

Νιώθω πως ήρθαμε σε αυτό τον κόσμο για ένα και μοναδικό λόγο: να πάρουμε και να δώσουμε αγάπη. Γρήγορα συνειδητοποίησα πως δε μου αρκούσαν οι λέξεις για να την αποδώσω με τον γραπτό λόγο. Η αγάπη φανερώνεται μέσα από τις πράξεις, απαιτεί θυσίες. Δεν την ακούς, την αντικρίζεις. Και δε χρειάζεται καμία απόδειξη. Μονάχα στοργή κι αφοσίωση.

Ο μόνος τρόπος για να πλησιάσω την αγάπηήταν να «βουτήξω» μέσα της, να τη βιώσω παρέα με τους ήρωές μου, να περιγράψω τον τρόπο που θεράπευε τις ρωγμές τους και να αγκαλιάσω μαζί της εικόνες, συναισθήματα, μυρωδιές.

Ήταν στ’ αλήθεια μια βουτιά σε αυτό το βαθύ, το απόλυτο συναίσθημα και κάπως έτσι προέκυψε και ο τίτλος του μυθιστορήματος.

 

Πόσο καιρό σας πήρε να ολοκληρώσετε το συγκεκριμένο μυθιστόρημα;

Χρειάζομαι ένα με ενάμιση χρόνο για να ολοκληρώσω ένα μυθιστόρημα. Το ίδιο ακριβώς έγινε και με το «Βουτιά στην αγάπη». Χρειάζομαι χρόνο για έρευνα, χρειάζομαι να «νιώσω» τα μέρη στα οποία αναφέρομαι. Να γίνω ένα με τις γεύσεις, τις μυρωδιές τους, να περιγράψω το παραδεισένιο μέρος του κόσμου, την Ελλάδα μας, καθώς αναμετριέται με τις ομορφιές της.

Ποτέ μα ποτέ δεν ξέρω το τέλος. Ούτε και θέλω. Γενικά γράφω «παίζοντας». Με τις λέξεις, με τα συναισθήματα, με τους ήρωες. Τα παιδιά μου το δίδαξαν αυτό, τα χρόνια που βρισκόμουν ως παιδαγωγός δίπλα τους, τα παιδικά βιβλία που έχω γράψει. Βουτάω την πένα μου στο μελάνι της καρδιάς, είμαι αληθινή, χαίρομαι, λυπάμαι, γελάω, κλαίω γράφοντας.  Δε φοβάμαι να ανοιχτώ συγγραφικά, να κάνω σκανδαλιές, γεμίζω ανατροπές κάθε μου μυθιστόρημά μου, προσπαθώ να κόψω την ανάσα του αναγνώστη μου. 

Από τη μέση του βιβλίου και μετά «ελευθερώνω» τους ήρωές μου κι εκείνοι με καθοδηγούν. Στις τελευταίες σελίδες κάθε μου βιβλίου όμως επιδιώκω να φτάνω πάντοτε στη λύτρωση, λυτρώνομαι εγώ, οι χαρακτήρες, οι αναγνώστες μου, παλεύω να χαρίσω ελπίδα και φως…

 

Έχετε κάποιο καθημερινό ρυθμό γραφής ώστε κάθε χρόνο να έχουμε την τύχη να κρατάμε ένα νέο βιβλίο σας, στα χέρια μας;

Γράφω και χάνομαι, κυριολεκτικά, έξι με οκτώ ώρες κάθε μέρα. Γίνομαι ένα με τους ήρωες, ερωτεύομαι, γελάω, πονάω μαζί τους.

Γράφω προσπαθώντας να «μιλήσω» στις καρδιές των αναγνωστών μου. Παρατηρώ τα πάντα γύρω μου, καταγράφω εικόνες, λέξεις, συναισθήματα και τα ενώνω με τη φαντασία και τις εμπειρίες μου, λαχταρώ να προσφέρω μια εμπειρία ζωής. Τα μυθιστορήματά μου αντικατοπτρίζουν την καθημερινότητά μας, οι ήρωές μου παρόλες τις δυσκολίες, δε λυγίζουν, χαμογελούν, αισιοδοξούν και προχωρούν, παλεύοντας να μεταδώσουν μηνύματα ζωής.

Πρώτα απ’ όλα και πάνω απ’ όλα,σέβομαι το κοινό μου, όταν γράφω καταθέτω την ίδια την ψυχή μου και  πασχίζω να φανώ αντάξια των προσδοκιών του.

 

Τι θα θέλατε να κρατήσει ο αναγνώστης όταν κλείσει το βιβλίο;

Να εστιάσει για λίγο στον ίδιο του τον εαυτό, γιατί το αξίζει. Να αναζητήσει την αστερόσκονη που βρίσκεται κλεισμένη μέσα του, την αστερόσκονη που σκεπάζει το πολυτιμότερο συναίσθημα όλων: την αγάπη. Να καταλάβει επιτέλους πως η στιγμή είναι που μετράει. Αυτή είναι που γεννάει την αμέτρητη ευτυχία.

Να κλείσει παιχνιδιάρικα το μάτι στη ζωή, επενδύοντας στην αγάπη…

Κάθε άνθρωπος είναι περίπλοκος και θαυμαστός μαζί, επηρεάζεται από τις ρωγμές του. Κρύβει βαθιά μέσα του τα ανείπωτα μυστικά του, μας επιτρέπει να γνωρίσουμε μονάχα το είδωλο του πραγματικού του εαυτού.

Μέχρι που έρχεται αντιμέτωπος με την αγάπη.

Και τότε ανοίγεται: Στο θαύμα.

Αυτό ακριβώς προσδοκώ να κρατήσει ο αναγνώστης μου, όταν φτάσει στις τελευταίες σελίδες του βιβλίου. Να γνωρίσει λίγο καλύτερα τον εαυτό του, να αισθανθεί το θαύμα…

Αλλά και να  παίξει σε με το φως της Ελλάδας, το θεϊκό, το εκτυφλωτικό, να ταξιδέψει κι έξω από την πατρίδα μας, να βιώσει την καθημερινότητα της Γλασκώβης, το επιβλητικό Εδιμβούργο, το Μπίμπουρι, ένα κουκλίστικο χωριό της Βρετανίας. Να κάνει μια στάση και στηνεξωπραγματική Βενετία, την πόλη που φαντάζει να επιπλέει στο νερό, να χαθεί στα στενά της Πράγας, με ένα ποτήρι ζεστή σοκολάτα στο χέρι…

 

Πιστεύετε ότι τα βιβλία μπορούν να μας θεραπεύσουν; Και αν ναι, πώς;

Το σώμα μας έχει ανάγκη την άσκηση. Η ψυχή μας, το βιβλίο.Το βιβλίο μας βοηθάει να γνωρίσουμε καλύτερα τον εαυτό μας, μειώνει τα επίπεδα του άγχους, μας συντροφεύει, μας ταξιδεύει μακριά από την πεζή καθημερινότητα, ενδυναμώνει τη μνήμη, την ενσυναίσθηση και την ικανότητα συγκέντρωσης, αναπτύσσει την κριτική μας σκέψη, εμπλουτίζει το λεξιλόγιό μας, μας γαληνεύει, συνεισφέρει στην ποιότητα του ύπνου μας

Ζούμε πολλές ζωές όταν διαβάζουμε βιβλία. Κι είναι ανεξάντλητα αυτά που μας προσφέρει. Είναι ένα από τα πολυτιμότερα μέσα της πνευματικής και ψυχικής μας ισορροπίας.

 

Μιλήστε μας για τα επόμενα συγγραφικά σας σχέδια.

Ταξιδεύω ήδη στο επόμενο μυθιστόρημά μου από τον περασμένο Οκτώβριο. Είναι ένα βιβλίο με τίτλο, «Ντόμινο» και θα βρίσκεται στα ράφια των βιβλιοπωλείων, τον Μάιο του 2026.Έχω παθιαστεί με τον ήρωά του, έναν άνθρωπο που άθελά του αναγκάζεται να κάνει μία και μόνο κίνηση. Και να επηρεάσει σχέσεις, να αλλάξει ζωές…

 

Τελειώνοντας με τις ερωτήσεις θα ήθελα να ευχαριστήσω για ακόμη μια φορά και θα ήθελα να μας πείτε πού και πώς μπορούμε να βρούμε εσάς και το βιβλίο σας.

Σας ευχαριστώ τόσο πολύ κι εγώ, μέσα από την καρδιά μου.

Βρίσκομαι καθημερινά σε επαφή με αναγνώστες μου, μέσα από τα κοινωνικά δίκτυα, το Facebook (έχω 4 προφίλ και μια Προσωπική Σελίδα) και το Instagram, (#renarossizairib), γεμίζω εμπειρίες, γίνομαι σοφότερη. Σέβομαι κάθε σχόλιό τους, θεωρώ φίλους μου τους αναγνώστες μου,με επηρεάζουν αφάνταστα, πάντα με θετικό τρόπο. Τις φυλάω τις κριτικές τους και βουτάω στη γραφή προσπαθώντας να φανώ αντάξια της εμπιστοσύνης και της αγάπης τους.

Mπορείτε να δείτε αναλυτικά κάθε μου βιβλίο, στην προσωπική μου σελίδα στοsiteτων εκδόσεων Ψυχογιός:

https://www.psichogios.gr/el/rena-rwssh-zairh

Και φυσικά τα βιβλία μου ενήλικης ή παιδικής λογοτεχνίας, βρίσκονται σε όλα τα βιβλιοπωλεία της Ελλάδας και της Κύπρου.

ΒΟΥΤΙΑ ΣΤΗΝ ΑΓΑΠΗ
ΡΕΝΑ ΡΩΣΣΗ-ΖΑΪΡΗ
ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΨΥΧΟΓΙΟΣ


Ο τρυφερός Ορέστης με ένα νεογέννητο μωρό στην αγκαλιά του και η φλογερή κοκκινομάλλα Αμαλία. Ο δυναμικός Μουράτ κι η ευάλωτη Ιουλία, η γυναίκα που δε διστάζει να παλέψει με τόλμη για τις δικές της αλήθειες. Ο Λουκάς με τα μοναδικά μπλε μάτια, o πληγωμένος από Δύο νύχτες έρωτα, κι η λεπτεπίλεπτη Άννα.

Ζευγάρια ανάμεσα σε μονόπετρα δαχτυλίδια κι ανάσες τρεμάμενες. Το μεθυστικό άρωμα της αγάπης τους, σε μια Ελλάδα που αναμετριέται με την ομορφιά της.

Γιατί η αγάπη δεν έχει όρια, λούζει με φως ολόκληρη τη ζωή μας, χαράζει την ύπαρξή μας. Βαθιά μέσα της κρύβει την αιωνιότητα.