Καλημέρα σας, σήμερα στο BEAUTY DAYS WITH A
BOOK φιλοξενούμε το συγγραφέα κ. ΙΣΙΔΩΡΟ ΜΑΥΡΟΓΕΩΡΓΗ και
το βιβλίο του ΚΑΤΕΔΑΦΙΣΤΕΣ από τις ΠΡΟΤΥΠΕΣ ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΠΗΓΗ
Κε ΜΑΥΡΟΓΕΩΡΓΗ, συστήστε μας με λίγα λόγια το βιβλίο σας.
Ευχαρίστως. Λοιπόν, οι «Κατεδαφιστές» είναι ένα βιβλίο που
ακροβατεί ανάμεσα σε περισσότερα του ενός, είδη. Εν μέρει
πρόκειται για ένα πολιτικό και ιστορικό θρίλερ βασισμένο σε
πραγματικά γεγονότα που έλαβαν χώρα κατά την ταραγμένη
δεκαετία του ’80 στην Ευρώπη και όχι μόνο.
Ιστορικό γιατί απέχουμε από τη δεκαετία του ’80 όσο απέχει και
η δεκαετία αυτή από το Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, αλλά και επειδή η
έδρασή του σε πραγματικά γεγονότα συνηγορεί σε αυτό.
Πολιτικό, γιατί η δεκαετία του 80 δεν ήταν μόνο βάτες στους
ώμους και Ντουράν Ντουράν. Είχαμε τις μεγάλες απεργίες
πείνας στη Β. Ιρλανδία, τη δολοφονία του Ούλοφ Πάλμε, τα
κινήματα για την ειρήνη, τις πρώτες προσπάθειες οικολογικής
αφύπνισης, αυθεντικής οικολογικής αφύπνισης, με νεκρούς
ακτιβιστές, αν θυμάται κανείς το αιματηρό σαμποτάζ στο
Rainbow Warrior, τη ναυαρχίδα της Greenpeace. Τέλος είναι η
δεκαετία που συνδέθηκε με την κορύφωση αλλά και το τέλος
του ψυχρού πολέμου. Υποτίθεται πως αυτό θα άλλαζε τον
κόσμο σε πιο ασφαλή και ειρηνικό. Σχεδόν μισό αιώνα μετά
πιστεύει κανείς πως αυτό συνέβη;
Θρίλερ επειδή όσο το διαβάζει κάποιος, τόσο η αγωνία του
κορυφώνεται. Συμπάσχει με τους ήρωες και καθώς για κάθε
ερώτημα που απαντάται, ένα ή περισσότερα νέα ερωτήματα
προκύπτουν, λαχταρά να φτάσει στο τέλος του για να
ανακαλύψει τι συμβαίνει.
Ωστόσο πέρα και πάνω από όλα τα υπόλοιπα, οι Κατεδαφιστές είναι μια
ιστορία τρόμου. Και μάλιστα ενός πολύ συγκεκριμένου υπο-είδους της
λογοτεχνίας τρόμου, του κοσμικού τρόμου, ή Lovecraftian Horror, από
το συγγραφέα Howard Phillips Lovecraft, στον οποίο αποδίδεται και η
επινόηση του συγκεκριμένου όρου. Στο σημείο αυτό θα ήθελα να δώσω
κάποιον ορισμό του κοσμικού τρόμου για όποιον δεν είναι ίσως
εξοικειωμένος με αυτόν: Ο κοσμικός τρόμος είναι είδος φανταστικής
λογοτεχνίας τρόμου που εμβαθύνει στην έννοια της ασημαντότητας της
ανθρωπότητας στο μεγάλο σχέδιο ενός χαοτικού σύμπαντος. Συνδυάζει
στοιχεία τρόμου, επιστημονικής φαντασίας και φιλοσοφίας με
αποτέλεσμα να επικεντρώνεται στην τρομακτική συνειδητοποίηση της
απειρίας του ανθρώπου για τη δική του ασημαντότητα στην
απεραντοσύνη του κοσμικού διαστήματος και τις άγνωστες δυνάμεις
που παραμονεύουν πέρα από αυτό.
Πότε ξεκινήσατε να το γράφετε και πόσο καιρό σας πήρε για να το
τελειώσετε;
Ξεκίνησα να το γράφω στα μέσα του 2022, αμέσως μετά την
παρουσίαση των διακριθέντων διηγημάτων του αναβληθέντος
φεστιβάλ Fantasmagoria 2020. Συγκεκριμένα οι πρώτες βάσεις
του μυθιστορήματος μπήκαν στο τρένο, επιστρέφοντας στην
Αθήνα από την παρουσίαση αυτή. Μου πήρε κάτι περισσότερο
από ένα χρόνο η ολοκλήρωσή του και το μεγαλύτερο μέρος από
αυτό το διάστημα αφορούσε φυσικά την έρευνα. Όταν γράφεις
για πραγματικά γεγονότα, δεν μπορείς να κάνεις διαφορετικά.
Ποια θεωρείται ότι είναι τα δυνατά στοιχεία του βιβλίου σας?
Με δεδομένο πως πρόκειται για δικό μου πόνημα, δεν ξέρω αν
είναι θεμιτό να μιλήσω ο ίδιος για τα δυνατά του στοιχεία.
Επιπλέον δεν ξέρω αν ο συγγραφέας μπορεί να
αποστασιοποιηθεί τόσο πολύ από το έργο του ώστε να μιλήσει
αντικειμενικά για αυτό. Θα μιλήσω όμως για μια διαπίστωση
που έκανα διαβάζοντάς το αμέτρητες φορές για αλλαγές,
διορθώσεις και βελτιώσεις: Περίμενα πως η ανάγνωση ξανά και
ξανά των ίδιων τριακοσίων plus σελίδων θα με κούραζε, αλλά
αντί για αυτό η ροή του κειμένου μετέτρεπε την κάθε επανάληψη
από καθήκον σε απόλαυση.
Πως αποφασίσατε τον τίτλο του βιβλίου, υπήρξε κάποιος άλλος
που απορρίφθηκε ?
Ο αρχικός τίτλος που είχα στο μυαλό μου ήταν «Οι
Κατεδαφιστές της Μεγάλης Φυλακής» αλλά στην πορεία σε
συνεργασία με τον εκδοτικό οίκο αποφασίσαμε να το
συντομεύσουμε σε «Κατεδαφιστές». Λυπάμαι που δεν μπορώ
να αναφέρω περισσότερα στο σημείο αυτό για τον αρχικό τίτλο,
χωρίς να κάνω spoiler της πλοκής του βιβλίου.
Ποια είναι τα χαρακτηριστικά που πρέπει να έχει ένα βιβλίο θρίλερ
για να κρατήσει αμείωτο το ενδιαφέρον του αναγνώστη μέχρι την
τελευταία του σελίδα?
Συνήθως ο αναγνώστης ταυτίζεται με τον/τους ήρωες και
τον/τους αντιήρωες του βιβλίου, ανεξαρτήτως ηθικής και τους
ακολουθεί στις καταστάσεις που καλούνται να αντιμετωπίσουν,
στα αδιέξοδα που καλούνται να ξεπεράσουν ή και να
δημιουργήσουν. Έτσι θεωρώ σημαντικό χτίζοντας έναν
χαρακτήρα οι αντιδράσεις του απέναντι στις καταστάσεις που
καλείται να αντιμετωπίσει, να μην έρχονται σε αντίθεση με τον
χαρακτήρα αυτό. Κι αν κάποιος αντιδράσει απρόβλεπτα σε
συγκεκριμένες καταστάσεις να γίνεται φανερό πως αυτό
οφείλεται στην πολυπλοκότητα του χαρακτήρα του και το
ιστορικό του υπόβαθρο κι όχι σε κάποιο καπρίτσιο του
συγγραφέα. Ένα άλλο στοιχείο που βοηθά στο να κρατήσει
αμείωτο το ενδιαφέρον είναι η «συμπύκνωση» του κειμένου. Για
αυτό το τελευταίο, ο Στίβεν Κινγκ στο «On Writing» προτείνει
κάτι που εφαρμόζει εδώ και πολλές δεκαετίες και συνοψίζεται
ως εξής: Τελική μορφή κειμένου = Αρχική μορφή κειμένου –
10%. Δηλαδή αφαιρώντας το 10% των λέξεων από αυτό που
θεωρούμε τελειωμένο κείμενο το κάνει πιο σφιχτοδεμένο,
πράγμα που λειτουργεί εξίσου σε διήγημα, νουβέλα ή
μυθιστόρημα. Μια καλή ιστορία με αναπάντεχες ανατροπές
πιστεύω συμπληρώνουν το κοκτέιλ.
Τι είναι αυτό που γοητεύει τους αναγνώστες και τα τελευταία χρόνια
αναζητούν όλο και περισσότερο βιβλία με ιστορίες μυστήριου, θρίλερ
και αστυνομικής λογοτεχνίας?
Δεν χρειάζεται να είναι το ίδιο πράγμα για τον καθένα. Πιθανόν
κάποιοι να ακολουθούν την ιστορία, κάποιοι άλλοι το γράψιμο,
κάποιοι τους χαρακτήρες και κάποιοι κάτι άλλο που αυτή τη
στιγμή δεν μπορώ να φανταστώ. Πάντως είναι ενθαρρυντικό
αυτό. Σημαίνει πως γράφονται όχι μόνο περισσότερα, αλλά και
καλύτερα βιβλία.
Εσείς διαβάζετε? Πείτε μας αγαπημένα σας βιβλία και συγγραφείς.
Δεν νομίζω πως είναι δυνατόν να γράψει κάποιος αν πρώτα δεν
έχει λατρέψει το διάβασμα. Στη βιβλιοθήκη μου υπάρχουν τρία
ράφια με βιβλία του Στίβεν Κινγκ στα ελληνικά και στο
πρωτότυπο, σε διπλή σειρά. Υπάρχει επίσης ένα ράφι με βιβλία
του Χ.Φ. Λάβκραφτ, επίσης στα ελληνικά και στο πρωτότυπο
και ένα ράφι με βιβλία του Βαγγέλη Ραπτόπουλου. Παρόλο που
νιώθω πως η απάντηση στην ερώτηση σας, αδικεί πολλούς
αγαπημένους συγγραφείς, νομίζω πως η αφιέρωση ενός
ραφιού στη βιβλιοθήκη αποτελεί ασφαλές μέτρο για να
χαρακτηριστεί ένας συγγραφέας αγαπημένος.
Πείτε μας πως προέκυψε η συνεργασία σας, με τις ΕΚΔΟΣΕΙΣ
ΠΗΓΗ
Πριν ακόμα προκύψει οποιαδήποτε σκέψη για συνεργασία, είχε
τύχει κάποια από τα διηγήματα μου να διακριθούν σε
λογοτεχνικούς διαγωνισμούς τόσο των εκδ. Πηγή, όσο και των
εκδ. iWrite και να δημοσιευτούν σε συλλογές διηγημάτων. Στον
«καταραμένο» λογοτεχνικό διαγωνισμό που έλαβε χώρα στο
φεστιβάλ Fantasmagoria του 2020 ( ο χαρακτηρισμός
αναφέρεται τόσο στο θέμα του διαγωνισμού που ήταν η
«Κατάρα», όσο και στις συνεχείς αναβολές του φεστιβάλ λόγω
των ετών της πανδημίας) το διήγημα μου «Περιστέρι, όπως
Άλμπατρος» τιμήθηκε με την πρώτη θέση και αυτό όχι μόνο
οδήγησε στη συνεργασία μου με τις εκδόσεις Πηγή αλλά
επιπλέον στη δημιουργία του μυθιστορήματος «Οι
Κατεδαφιστές» μια που βασίστηκε στο συγκεκριμένο διήγημα.
Θα ήθελα να μας πείτε μερικά πράγματα για εσάς, για να σας
γνωρίσουμε καλύτερα
Θα προτιμούσα βέβαια να αφήσω το έργο μου να μιλήσει για
μένα, άλλωστε δεν νομίζω πως η ζωή μου θα μπορούσε να
αποτελέσει αντικείμενο περισσότερου ενδιαφέροντος για τον
αναγνώστη από ότι το έργο μου. Ούτε και θα ήθελα να συμβεί
κάτι τέτοιο. Ο βίος βραχύς, η τέχνη μακρά κι αν η τέχνη είναι
καλή, επιβιώνει του δημιουργού διαρκώντας περισσότερο από
τον ίδιο. Είμαι ένας συνηθισμένος άνθρωπος, φοβάμαι, ελπίζω,
ονειρεύομαι, οργίζομαι με την αδικία γύρω μας, διαβάζω πολύ
και η μόνη διαφορά είναι πως κάποιες φορές μου αρέσει να
παίζω με την πραγματικότητα. Όπως αναφέρεται στο
βιογραφικό μου, μου αρέσει να την παρουσιάζω όπως θα
έπρεπε, όπως δεν θα έπρεπε και όπως θα μπορούσε να είναι.
Α, και όταν μαγειρεύω μπορεί συχνά να κρατάω ένα κρεμμύδι
στο χέρι και να το κόβω, όπως εκείνη η υπέροχη σκηνή από τον
«Ταχυδρόμο» του Μάσιμο Τρόιζι με τον Φιλίπ Νουαρέ ως
Πάμπλο Νερούδα. Τόσο συνηθισμένος δηλαδή.
Μιλήστε μας για τα μελλοντικά σας σχέδια, τι καινούργιο
ετοιμάζετε;
Τα σχέδια πάντα υπάρχουν και μας καλούν να προχωρούμε
μπροστά για να τα συναντήσουμε. Λοιπόν, εξακολουθώ να
γράφω διηγήματα όταν νιώθω πως υπάρχουν διηγήματα που
ζητάνε να γραφτούν. Μια όμως που μιλάμε για τους
«Κατεδαφιστές», αν κάποιος έχει διαβάσει το «Περιστέρι, όπως
Άλμπατρος» θα δει κάποιες παρατηρήσεις και επεξηγήσεις από
τον Prometheus19, τον άνθρωπο που ανέσυρε από τον «Ιστό
των Μαριαννών» του deep web το κείμενο περιγράφεται στο
διήγημα. Στους «Κατεδαφιστές» (που χρονολογικά προηγείται
30 χρόνια της δημοσίευσης του κειμένου στο «Περιστέρι, όπως
Άλμπατρος») οι πρωταγωνιστές εμπνευσμένοι από την αρχαία
Ελληνική μυθολογία αποφασίζουν να δώσουν στα δίδυμα τα
ονόματα Προμηθέας και Πανδώρα. Αυτή η σύνδεση είναι κάτι
αντίστοιχο με τις κολώνες από οπλισμένο σκυρόδεμα που
εξέχουν κάποιες φορές στις ταράτσες με προοπτική να σηκωθεί
αργότερα κι άλλος όροφος. Αλλά είναι ακόμα λίγο νωρίς να
μιλήσω για αυτό.
Τελειώνοντας με τις ερωτήσεις θα ήθελα να ευχαριστήσω για ακόμη
μια φορά και θα ήθελα να μας πείτε που και πως μπορούμε να
βρούμε εσάς και το βιβλίο σας
Με τη σειρά μου θα ήθελα κι εγώ να σας ευχαριστήσω για την
ευκαιρία που μου δώσατε. Μπορείτε να με βρείτε στο
προσωπικό μου email mavrogeorgisisidoros@gmail.com στο
οποίο θα χαρώ πολύ να παράσχω οποιαδήποτε διευκρίνιση, να
λύσω κάποια απορία ή απλώς να μάθω πως σας φάνηκε το
βιβλίο. Όσο για το βιβλίο μπορείτε πάντα να το βρείτε στις
εκδόσεις Πηγή, στη Θεσσαλονίκη αλλά και στα γραφεία των
εκδόσεων στην Αθήνα όπως επίσης και να το αναζητήσετε
μέσω του τίτλου, των εκδόσεων ή του αριθμού ISBN (978-960-
626-753-6)
Οι Κατεδαφιστές
Συγγραφέας: Ισίδωρος Μαυρογεώργης
ΠΡΟΤΥΠΕΣ ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΠΗΓΗ
Αν ψάχνεις βιβλίο μυστηρίου, μπορείς να σταματήσεις το ψάξιμο. Μόλις σε βρήκε αυτό! Το απόλυτο θρίλερ που δε θα θες να τελειώσει ποτέ!
Δεν πρέπει να κοιμηθώ. Καμία ανάπαυση για τους καταραμένους. Αναρωτιέμαι, αν κόψω τα βλέφαρά μου, τα μάτια μου δεν θα μένουν πάντα ανοιχτά;»
Δουβλίνο, 1986.
Όταν ένα αινιγματικό χειρόγραφο περιέρχεται στην κατοχή του Μάικλ Ντόχερτι, δημοσιογράφου με καταγωγή από τη Βόρεια Ιρλανδία και ταραγμένο παρελθόν, αλλάζει δραματικά τη ζωή του. Γραμμένο ανάμεσα στο παραλήρημα και την τρέλα, με αποδεδειγμένες ανακρίβειες και αναπόδεικτους ισχυρισμούς, αναφέρεται σε μια δολοφονία που συγκλόνισε τον κόσμο, όσο κι εκείνη του Κένεντι. Ωστόσο, όταν κάποιοι από τους ισχυρισμούς αυτούς επαληθεύονται εκ των υστέρων από τα γεγονότα, ο Μάικλ ξεκινά ένα ταξίδι για να ερευνήσει τα όσα αναγράφονται σε αυτό. Ένα ταξίδι που θα τον οδηγήσει πολύ πιο μακριά από οπουδήποτε είχε φανταστεί. Κι ενώ είχε εγκαταλείψει τη Βόρεια Ιρλανδία εξουθενωμένος από τη βία που έζησε, αυτήν που υπέστη αλλά και εκείνη που άσκησε ο ίδιος, θα εμπλακεί άθελά του σε έναν πόλεμο που μαίνεται πριν ακόμη από την ύπαρξη της Γης. Θα βιώσει τον απόλυτο, κοσμικό τρόμο και θα βρεθεί αντιμέτωπος με ένα καίριο ερώτημα: Γιατί, ενώ σε ατομικό επίπεδο έχουμε τόσο ανεπτυγμένο το ένστικτο της αυτοσυντήρησης, σε συλλογικό επίπεδο ιστορικά έχουμε επιδείξει τόσο αυτοκαταστροφική συμπεριφορά; Μήπως αυτό σχετίζεται με το πανάρχαιο μυστικό που κρύβεται πίσω από την ίδια την ύπαρξη της Γης, αυτής και κάθε άλλης;
ΈΝΑ ΚΑΤΑΙΓΙΣΤΙΚΌ ΒΙΒΛΙΌ ΘΡΙΛΈΡ, ΜΈ ΈΝΤΌΝΑ ΣΤΌΙΧΈΙΑ ΜΥΣΤΗΡΙΌΥ ΚΑΙ ΜΙΑ ΥΠΌΣΧΈΣΗ: ΝΑ ΣΈ ΣΥΝΤΑΡΑΞΈΙ ΑΠΌ ΤΗΝ ΠΡΏΤΗ ΈΏΣ ΤΗΝ ΤΈΛΈΥΤΑΙΑ ΣΈΛΙΔΑ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
θα χαρώ να διαβάσω τα σχόλιά σας!