ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΜΕ ΤΗ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑ κ.ΖΩΗ ΣΑΒΒΑΚΟΥ για το βιβλίο της «Η ΔΕΣΠΟΙΝΙΣ ΝΕΥΡΑΝΘΙΑ ΚΑΙ Ο ΚΟΚΚΙΝΟΛΑΙΜΗΣ» από τις ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΚΟΜΝΗΝΟΣ

 Καλημέρα σας, σήμερα στο BEAUTY DAYS WITH A BOOK  φιλοξενούμε τη

συγγραφέα κα. ΖΩΗ ΣΑΒΒΑΚΟΥ, του παιδικού βιβλίου «Η ΔΕΣΠΟΙΝΙΣ

ΝΕΥΡΑΝΘΙΑ ΚΑΙ Ο ΚΟΚΚΙΝΟΛΑΙΜΗΣ», που εκδόθηκε από τις ΕΚΔΟΣΕΙΣ

ΚΟΜΝΗΝΟΣ.



1) Κα ΖΩΗ ΣΑΒΒΑΚΟΥ, πείτε μας λίγα λόγια για το βιβλίο σας και πώς

σας ήρθε η έμπνευση για αυτή την ιστορία. Μιλήστε μας για την

πρωταγωνίστρια του, την κα Νευρανθία αλλά και τον κοκκινολαίμη,

που της άλλαξε την ζωή.


Η ιδέα για τη δεσποινίδα Νευρανθία δημιουργήθηκε πιο

ολοκληρωμένα μέσα στα lockdown του προηγούμενου έτους που

όλοι γίναμε πιο κλειστοί, πιο απόμακροι, αλλά με μεγάλη ανάγκη για

αγάπη, όπως και η ηρωίδα μου. Γενικά με ιντριγκάρουν και με

τραβούν οι ήρωες, οι κάπως πιο στριφνοί και αντιπαθητικοί γιατί

θεωρώ ότι κρύβουν πολύ ενδιαφέρον και έχουν πολύ βάθος. Η

Νευρανθία μου είναι μια μεσήλικη γυναίκα που έχει μάθει να ζει

απομονωμένη, δίχως αγάπη και αυτό έχει επηρεάσει πολύ την

προσωπικότητά της και τις σχέσεις της, μέχρι που στη ζωή της

μπαίνει ένας μικρός κοκκινολαίμης και συνειδητοποιεί τι τελικά έχει

σημασία για εκείνη.


2)Ποιο είναι το μήνυμα της ιστορία σας, που θέλετε να στείλετε στους μικρούς

αναγνώστες σας αλλά και τους μεγάλους που θα το διαβάσουν.


Χωρίς αγάπη μπορούμε να επιβιώσουμε, μα δεν υπάρχει νόημα στη

ζωή μας, δεν υπάρχει απόλαυση και ευτυχία. Ευτυχία είναι να

αγαπάς και να αγαπιέσαι κι ακόμη και η πιο μικρή πηγή

τρυφερότητας μπορεί να αλλάξει ολόκληρη τη ζωή κάποιου, όπως

της δεσποινίδος Νευρανθίας.


3) Το βιβλίο σας έχει μια υπέροχη εικονογράφηση. Πείτε μας δυο λόγια για

την εικονογράφο κα Ελένη Φίλιου, που μας έδωσε υπέροχες εικόνες στο

βιβλίο σας, μιλήστε μας  για  τη συνεργασία σας και πως φτάσατε σ’ αυτό το

καταπληκτικό αποτέλεσμα. 


Με την Ελένη Φίλιου γνωριστήκαμε τυχαία με αφορμή αυτή τη

συνεργασία μα είχαμε φοβερή χημεία παρόλο που λόγω της

καραντίνας δεν βρεθήκαμε από κοντά καθ’ όλη την διάρκεια

επεξεργασίας του βιβλίου. Ήταν εκπληκτικός ο τρόπος που έδωσε

ζωή και υπόσταση σε όσα είχα στο μυαλό μου, χωρίς να με γνωρίζει

και βγήκε πραγματικά ένα φοβερό αποτέλεσμα χάρη σε εκείνη.

Χωρίς τη συμβολή της η ιστορία μου θα έχανε πολλή από τη γλύκα

της.


4) Σε παιδιά τι ηλικίας απευθύνεται το βιβλίο σας; Πιστεύετε ότι τα παιδικά

βιβλία πρέπει να διαβάζονται και από τους μεγάλους;  


Το βιβλίο αυτό έχει ένα αρκετά κατανοητό μήνυμα και λεξιλόγιο

οπότε θα έλεγα ότι από 3 έως 6 ετών είναι το κοινό που κυρίως

απευθύνεται. Όσο για εμάς τους ενήλικες, το πρέπει είναι βαρύ, μα

τα παιδικά βιβλία τείνουν να περνούν πολλές φορές τα πιο δυνατά

μηνύματα στα οποία στην πορεία της ζωής μας με την πίεση και το

άγχος, δεν δίνουμε τη βαρύτητα που θα έπρεπε, οπότε ίσως θα μας

έκανε καλό αν διαβάζαμε κι εμείς μερικά από αυτά.


5) Πείτε μας λίγα λόγια για εσάς. Πώς αποφασίσατε να ασχοληθείτε με τη

συγγραφή βιβλίων για παιδιά; 


Αρχικά αγαπώ κάθε είδος συγγραφής. Ξεκίνησα να γράφω από

μικρή μα για να δημιουργηθεί μια περισσότερο επαγγελματική

δουλειά, ξεκίνησα πιο εντατικά αφού ολοκλήρωσα μαθήματα

δημιουργικής γραφής και ως προς το παραμύθι, μα και γενικότερα.

Ο λόγος που στράφηκα περισσότερο στο παιδικό βιβλίο είναι το

επάγγελμά μου, μιας και ως νηπιαγωγός είχα την ανάγκη να

επικοινωνήσω με τα παιδιά περισσότερο και παρατηρούσα πόσο

βοηθητικό και δημιουργικό για εκείνα είναι το παιδικό βιβλίο.


6) Από πόσο νωρίς πρέπει να φέρνουμε τα παιδιά σε επαφή με τα βιβλία και

με ποιον τρόπο; 


Θεωρώ ότι από τη στιγμή που θα γεννηθούν τα μικρά μας καλό είναι

να υπάρχουν αντίστοιχα ερεθίσματα. Να υπάρχουν βιβλία στο χώρο,

αντίστοιχα φυσικά της κάθε ηλικίας ώστε να μπορούν να τα

επεξεργάζονται μεγαλώνοντας, να τους διαβάζουμε ακόμη κι αν

πιστεύουμε ότι δεν θα καταλάβουν όλη την ιστορία και φυσικά το

σπουδαιότερο, να βλέπουν εμάς να διαβάζουμε στον ελεύθερό μας

χρόνο.


 7) Εσείς στα παιδικά σας χρόνια διαβάζατε παραμύθια; Ποιο είναι το

παραμύθι που θυμάστε και για ποιο λόγο;  


Διάβαζα και μου διάβαζαν πολύ ναι. Μικρή αγαπούσα τους μύθους

του Αισώπου και τα παραμύθια του Ντίκενς. Το πρώτο βιβλίο που

διάβασα μόνη μου και μου έχει μείνει ακόμη λεγόταν «Κατερίνα»

της Γαλατείας Γρηγορίαδου Σουρέλης από τις εκδόσεις Πατάκη.


8) Αρκετοί από εμάς συνηθίζουμε να κάνουμε δώρο στα παιδιά βιβλία. Ποια

νομίζεται ότι είναι τα κριτήρια για να επιλέξουμε ένα καλό παιδικό βιβλίο.


Αρχικά καλό είναι να κοιτάμε πρώτα αν συνάδει με την ηλικία του

παιδιού. Καλό είναι πάντοτε να το ξεφυλλίζουμε γιατί καμιά φορά το

λεξιλόγιο μπορεί να μην είναι το επιθυμητό. Έπειτα τα κριτήρια

γίνονται ελαφρώς υποκειμενικά. Κάποιος μπορεί να θεωρήσει καλό

ένα παιδικό βιβλίο με βάση την υπόθεση ή την εικονογράφηση ή το

μέγεθος του κειμένου, γενικά υπάρχουν πολλά κριτήρια

αξιολόγησης, όχι και τόσο αυστηρά.


9) Σκέψεις για επόμενο βιβλίο; Θα δούμε σύντομα κάτι διαφορετικό από εσάς

ή ακόμη μια ιστορία για παιδιά; Τι ετοιμάζετε


Βγήκε πολύ πρόσφατα και ένα δεύτερο βιβλίο μου, αυτή τη φορά

απευθύνεται σε ηλικίες 6 έως 8 ετών κυρίως και λέγεται «Η Άρτεμη

και το παντελόνι» από τις εκδόσεις The book project. Η αλήθεια

είναι ότι δουλεύω παράλληλα και πάνω σε κάτι μεγαλύτερο για εμάς

τα μεγάλα παιδιά, μα ακόμη είναι πολύ νωρίς.


Κλείνοντας θέλω να σας ευχαριστήσω για την όμορφη συζήτηση μας, πείτε

μας όμως  πού και πώς μπορούμε να βρούμε το βιβλίο σας; Πώς μπορούν οι

αναγνώστες να επικοινωνήσουν μαζί σας;  


Τα βιβλία μου μπορεί να τα βρει όποιος θέλει σε όλα τα βιβλιοπωλεία

και sites και θα χαρώ να ακούσω σχόλια και εντυπώσεις στη σελίδα

μου εδώ στο Instagram ή στο Facebook και στο email μου :

zoi.savvakou@hotmail.com

Εγώ σας ευχαριστώ πολύ!







Η ΔΕΣΠΟΙΝΙΣ ΝΕΥΡΑΝΘΙΑ ΚΑΙ Ο ΚΟΚΚΙΝΟΛΑΙΜΗΣ»
ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ ΖΩΗ ΣΑΒΒΑΚΟΥ
ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΚΟΜΝΗΝΟΣ


Η δεσποινίς Νευρανθία ήταν γεμάτη νεύρα. Την ενοχλούσε ο ήλιος, τα λουλούδια, οτιδήποτε φωτεινό, γλυκό, ζεστό ή τρυφερό τής ήταν ανυπόφορο. Ένα χαμόγελο, μια αγκαλιά, όλα του κόσμου τα όμορφα για εκείνη ήταν περιττά.
«Δεν χρειάζεται η χαρά για να συνεχιστεί η ζωή μας, αρκεί η υπευθυνότητα και η σκληρή δουλειά», έλεγε και άφηνε το χώμα να ξεραθεί, ξερίζωνε τα μικρά βλασταράκια, έδιωχνε τα πουλιά μέχρι… που στο παράθυρό της εμφανίστηκε ένας τόσος δα μικρός Κοκκινολαίμης μ’ ένα όμορφο, μελαγχολικό κελάηδημα. Άραγε, η ομορφιά, η αθωότητα, η γλυκιά συνήθεια θα μπορέσουν να αλλάξουν τη διάθεση της δεσποινίδος Νευρανθίας;

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

θα χαρώ να διαβάσω τα σχόλιά σας!

Adbox

@templatesyard