Καλημέρα σας, σήμερα στο BEAUTY DAYS WITH A BOOK
φιλοξενούμε τη συγγραφέα κ. ΛΙΑΝΑ ΤΣΙΡΙΔΟΥ, του βιβλίου «ΜΗΝ
ΤΗ ΦΟΒΑΣΑΙ ΤΗ ΝΥΧΤΑ, ΣΥΜΜΑΧΟΣ ΕΙΝΑΙ», που εκδόθηκε από
τις ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΑΠΑΡΣΙΣ.
1.Κα ΤΣΙΡΙΔΟΥ συστήστε μας με λίγα λόγια το βιβλίο σας «ΜΗΝ ΤΗ
ΦΟΒΑΣΑΙ ΤΗ ΝΥΧΤΑ, ΣΥΜΜΑΧΟΣ ΕΙΝΑΙ». 108 μικρά και ευκολοδιάβαστα
διηγήματα. Πείτε μας πως σας ήρθε η έμπνευση για αυτές τις ιστορίες, πως
προέκυψε η συγγραφή αυτού του βιβλίου.
Τα περισσότερα κείμενα της συλλογής προέκυψαν αρχικά ως σχόλιο πάνω σε
κάποια φωτογραφία. Βλέποντας δηλαδή κάποια φωτό, συνήθως διάσημων
φωτογράφων αλλά όχι πάντα, έπεφτα στον κλασικό πειρασμό του συγγραφέα,
να δω το πριν, το μετά της, να φανταστώ την ιστορία που φυλακίζει. Άλλες
πάλι υπαγορεύτηκαν από μια διάθεση της στιγμής, των εποχών, των γενικών
συνθηκών (π.χ. lockdown). Και τέλος κάποια άλλα κειμενάκια γράφτηκαν
αντίστροφα, δηλαδή σαν φωτογραφικό ενσταντανέ συναισθημάτων, δικών
μου, των άλλων, δεν έχει σημασία, όλοι από τα ίδια υλικά είμαστε φτιαγμένοι.
2. Αν ήσασταν ένας απλός αναγνώστης του, ποια θα θεωρούσατε ότι
είναι τα δυνατά του στοιχεία και τελικά ποιος είναι το νόημα του
τίτλου, του βιβλίου σας «ΜΗΝ ΤΗ ΦΟΒΑΣΑΙ ΤΗ ΝΥΧΤΑ, ΣΥΜΜΑΧΟΣ
ΕΙΝΑΙ».
Δύσκολο να περάσω στην απέναντι πλευρά, του αναγνώστη… Θεωρώ ότι τα
δυνατά στοιχεία του βιβλίου είναι η πυκνότητά του, χωρίς όμως να γίνεται
δυσνόητο, ότι εστιάζει στο συναίσθημα κι είναι απαλλαγμένο από περιττά
στολίδια, ότι το μέγεθος των κειμένων το κάνει βιβλίο κομοδίνου, βιβλίο
τσέπης, συντροφιάς στο μετρό, στο παγκάκι, στο διάλειμμα… Κι απ’ ότι λένε
οι αναγνώστες μου ‘είναι σαν να γράφτηκε για μένα’.
Όσο για τον τίτλο δεν παραπέμπει στον παιδικό φόβο της νύχτας, αλλά ίσως
κάπως στον ενήλικο φόβο της μοναχικής, της τραυματισμένης, της
πληγωμένης νύχτας, που ντύνεται με ερωτηματικά, με αγωνίες, μπορεί να μας
βασανίζει. Από την άλλη, η νύχτα μπορεί να είναι σύμμαχος, να είναι το
γέμισμα της μπαταρίας μας, να είναι ερωτική, συντροφική, μοναχικά και
μοναδικά δημιουργική. Τότε γίνεται σύμμαχος.
3.Ποιο είναι το μήνυμα που θέλετε να αποκομίσει ο αναγνώστης σας.
Τα κείμενα δεν γράφτηκαν για να περάσουν κάποιο εμφανές μήνυμα, ίσως
μόνο το ας αφουγκραστούμε, ας δώσουμε χώρο και φως σε αυτά που
συμβαίνουν μέσα μας, γιατί αυτό είναι η μοναδική ελπίδα γιατρειάς μας.
4.Πως αποφασίσατε τον τίτλο του βιβλίου, υπήρξε κάποιος άλλος που
απορρίφθηκε ?
Ο τίτλος προήλθε από το ομότιτλο κομμάτι, που είναι ένα από τα αγαπημένα
μου και μιλά για τις θεραπευτικές ιδιότητες της νύχτας. Είναι προϊόν
διαβούλευσης με τους εκδότες και την επιμελήτρια. Μας φάνηκε πιο
ταιριαστός με το ύφος και το περιεχόμενο του βιβλίου. Πάντα σχεδόν γίνεται
ένας καταιγισμός ιδεών για τον τίτλο γιατί κάτι πρέπει να δηλώνει. Τίτλος και
εξώφυλλο είναι η πρώτη μαγική στιγμή επαφής με τον αναγνώστη.
5.Πείτε μας πως προέκυψε η συνεργασία σας, με τις ΕΚΔΟΣΕΙΣ
AΠΑΡΣΙΣ
Θα ομολογήσω ότι έχω μια προτίμηση στους ‘μικρούς’ , ας πούμε έτσι,
εκδοτικούς οίκους για την ατμόσφαιρα της προσωπικής φροντίδας και επαφής
σε αντίθεση με το πιο απόμακρο των μεγάλων. Είχα δει κάποιες δουλειές των
εκδόσεων ‘Απαρσις’, απέπνεαν αυτήν τη φροντίδα που σας λέω, μου άρεσαν,
τους έστειλα τα κείμενά μου, τους άρεσαν και περάσαμε υπέροχα μέσα σε
αυτήν τη δημιουργική συνεργασία.
6.Πιστεύεται ότι η περιπέτεια της πανδημίας που βιώνουμε τα δύο
τελευταία χρόνια έφερε τον κόσμο πιο κοντά στα βιβλία; Γιατί
πιστεύετε πως πρέπει να διαβάζουμε βιβλία;
Η πανδημία δεν έφερε γενικά τον κόσμο πιο κοντά στα βιβλία. Δεν πιστεύω
ότι άνθρωποι που δεν διάβαζαν πριν άρχισαν να διαβάζουν με την πανδημία.
Έδωσε όμως σε αυτούς που έτσι κι αλλιώς διαβάζουν την ευκαιρία, κυρίως
τον χρόνο, το χαμήλωμα του ρυθμού. Αυτοί απόλαυσαν αναγνώσεις, απ’ όσο
ξέρω, καινούρια βιβλία ή παλιά χρωστούμενα, ακόμη και το αντάμωμα με
τους κλασικούς.
Δεν ξέρω αν μπορώ να πω ‘’πρέπει’’ να διαβάζουμε βιβλία. Προσωπικά
θεωρώ ότι η ζωή μου κι η σκέψη μου θα ήταν λειψή χωρίς αυτά, κάπως
άγευστη, κάπως τυχαία. Το βιβλίο είναι η διαμόρφωση του μυαλού, η
καλλιέργεια της ψυχής, η σύνδεσή μας με την Ιστορία, με τους άλλους γύρω
μας, η παρηγορία στην ταραχή μας, η απάντηση στα ερωτήματα που ανέκαθεν
βασανίζουν τον άνθρωπο, η καλύτερη ψυχαγωγία με την παλιά και την
σύγχρονη έννοια. Προσωπικά, πιάνω τον εαυτό μου να είναι δύσπιστος
απέναντι σε όσους δεν διαβάζουν. Σαν να μην έχω και πολλά πολλά να
μοιραστώ…
7.Ποιο νομίζετε ότι θα είναι το μέλλον του ελληνικού βιβλίου τα
επόμενα χρόνια;
Το ένα στοιχείο που παρατηρούμε είναι η πληθώρα νέων τίτλων, νέων
συγγραφέων. Αφενός ο αναγνώστης σαστίζει μέσα σε ένα βιβλιοπωλείο, δεν
ξέρει τι να πρωτοκοιτάξει. Αφετέρου, είναι ενθαρρυντικό το ότι τόσοι
άνθρωποι τολμούν να δοκιμαστούν, να εκτεθούν στη συγγραφή. Προφανώς
μέσα σε αυτόν τον όγκο υπάρχουν και κρυμμένα διαμάντια, που δεν ξέρω
όμως αν θα έχουν την τύχη να φτάσουν τους πεντακόσιους αναγνώστες…
Από τη μεριά της πολιτείας το βιβλίο δεν ενισχύεται, δεν πριμοδοτείται,
παραμένει ακριβό για τους πιο πολλούς από εμάς, είναι αφημένο στην τύχη
του σαν να είναι ένα οποιοδήποτε καταναλωτικό προϊόν. Ο ανταγωνισμός
των άλλων μέσων είναι ισχυρός. Η μόνη ελπίδα μου είναι ότι η αγάπη των
ανθρώπων για το διάβασμα είναι τόσο ισχυρή, που θα νικήσει τις
αντιξοότητες και θα έχουμε πάντα την ανιδιοτελή συντροφιά ενός καλού
βιβλίου.
8.Πείτε μας λίγα λόγια για εσάς για να σας γνωρίσει καλύτερα και το
αναγνωστικό μας κοινό.
Γεννήθηκα το 1958 στις Σάπες Ροδόπης από μάνα Θρακιώτισσα και πατέρα
Καβαλιώτη. Και οι δυο γονείς με προσφυγικές ρίζες κι έτσι φέρω μέσα μου
έντονα την Ανατολή. Μεγάλωσα στη Θεσσαλονίκη, όπου και σπούδασα
Αγγλική Φιλολογία στο ΑΠΘ. Εκεί συναντήθηκα και με τη Δύση, μέσα από τα
διαβάσματα, τα ταξίδια και τον έρωτα που με τράβηξε στην Κέρκυρα, όπου
και ζω από το 1989.
Είμαι καθηγήτρια στη Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση και θεωρώ ότι έχω την
καλύτερη δουλειά του κόσμου, γεμάτη νιάτα και αγάπη. Τα βασικά μου
ενδιαφέροντα είναι η πολιτική ο φεμινισμός και η λογοτεχνία. Ξεκίνησα την
οργανωμένη συγγραφή κάπως αργά, αφού μεγάλωσα πρώτα τους δυο γιους
μου. Έχω εκδώσει έξι λογοτεχνικά βιβλία, τρία μυθιστορήματα και τρία με
διηγήματα. Θεωρώ τη συγγραφή αλλά και την ανάγνωση ψυχοθεραπευτική
διαδικασία, που δεν θα ήθελα ποτέ να στερηθώ.
9.Μιλήστε μας για τα επόμενα συγγραφικά σας σχέδια. Τι να
περιμένουμε από εσάς και πόσο σύντομα ?
Αόριστη θα είναι η απάντησή μου. Έχω μια πρώτη ιδέα για ένα επόμενο
μυθιστόρημα, αλλά υπάρχει αρκετή απόσταση από την ιδέα μέχρι την
ολοκλήρωση και πάντα είναι υπό αίρεση αν θα μου αρέσει εμένα, ώστε να το
στείλω για έκδοση.
10.Τελειώνοντας με τις ερωτήσεις θα ήθελα να σας ευχαριστήσω για
ακόμη μια φορά και θα ήθελα να μας πείτε που και πως μπορούμε να
βρούμε εσάς και το βιβλίο σας
Εγώ σας ευχαριστώ από καρδιάς για την ευγενική σας φιλοξενία!
Το βιβλίο θα το βρουν οι ενδιαφερόμενοι/ες στην τιμή των 10 ευρώ, σε όλα τα
κεντρικά βιβλιοπωλεία ή παραγγέλνοντας το στο βιβλιοπωλείο της γειτονιάς
τους ή απευθείας από τις εκδόσεις Άπαρσις, τ.2155155600|
emporiko.aparsis@gmail.com και στη φόρμα επικοινωνίας
http://www.aparsis.gr/contactus
Για μένα θα είναι μεγάλη χαρά αν οι αναγνώστες/τριες θελήσουν να
επικοινωνήσουν μαζί μου στο mail μου, tsiridouliana@gmail.com
Συγγραφέας: Τσιρίδου, Λιάνα
Είδος : Διηγήματα
Α' έκδοση : 2021
Εκδόσεις "Άπαρσις"
«Θα πέσει η νύχτα πάλι ευεργετική, θα μας γιατρέψει από τις
γρατσουνιές, από τα αγχωμένα βήματα στη βουή της πόλης,
τις αδιάφορες κουβέντες, τη σκοτούρα της άδειας τσέπης μας.
Θα πέσει η νύχτα πάλι, θα μας γιατρέψει και από τις χαρακιές,
από τα αφηρημένα βλέμματα των φίλων, τα λόγια που δεν
έπρεπε να ξεστομιστούν, τα ψέματα που δεν κατάφεραν να
κρυφτούν. Θα πέσει η νύχτα πάλι. θα μας γιατρέψει και από τις
βαθιές πληγές, από τις ενοχές που μας τύλιξαν με δηλητήριο,
από τις καλά μεταμφιεσμένες προδοσίες, από τους ανυπόφορα
δειλούς εαυτούς μας. Θα μας γιατρέψει. Α, είναι σπουδαίες οι
θεραπευτικές ιδιότητες της νύχτας όσο μπορούμε ακόμη να
μοιραζόμαστε μια μουσική να ζωντανεύει το λιποθυμισμένο
μας συναίσθημα, ένα κρασί να καθαρίζει το απελπισμένο μας
μυαλό, ένα χάδι να παγιδεύει μικρά κομματάκια αιωνιότητας.
Μην τη φοβάσαι τη νύχτα, είναι σύμμαχος».
Μικρές και πολύ μικρές ιστορίες για την αγάπη, την οδύνη, τη
μοναξιά, τη συμφιλίωση. Μικρά και πολύ μικρά βήματα στο
μέσα μας, στα γελαστά, στα δακρυσμένα, στα ανομολόγητα.
Μικρές και πολύ μικρές ματιές στα κοινά μας, στα γνώριμα ή
και στα ξεχασμένα. Σε όσα ψάχνουν χαραμάδα στο φως.
.JPG)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
θα χαρώ να διαβάσω τα σχόλιά σας!