Καλημέρα σας, σήμερα στο BEAUTY DAYS WITH A BOOK φιλοξενούμε το
συγγραφέα κ. ΠΟΛΙΤΗ ΓΙΩΡΓΟ και το βιβλίο του "ΤΟ ΠΡΟΞΕΝΙΟ
ΤΗΣ ΙΟΥΛΙΑΣ" που εκδόθηκε από τις ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΨΥΧΟΓΙΟΣ
1.Κε ΠΟΛΙΤΗ, ευχαριστούμε που δεχτήκατε να μιλήσουμε, για να
γνωρίσουμε το βιβλίο σας, "ΤΟ ΠΡΟΞΕΝΙΟ ΤΗΣ ΙΟΥΛΙΑΣ". Συστήστε
μας με λίγα λόγια το βιβλίο σας, πότε ξεκινήσατε να το γράφετε και
πόσο καιρό σας πήρε για να το τελειώσετε?
Σας ευχαριστώ και εγώ θερμά για τη φιλοξενία στο περιοδικό σας, όπως
επίσης ευχαριστώ θερμά και τις εκδόσεις Ψυχογιός για την εμπιστοσύνη
τους στο πρόσωπό μου.
Το έργο ξεκίνησε να γράφεται πριν από δύο περίπου χρόνια, και
ολοκληρώθηκε σε 40 ημέρες περίπου. Μετά, από το σημείο εκείνο της
ολοκλήρωσής του ξεκίνησαν οι συνεχείς αναγνώσεις και διορθώσεις του
οι οποίες κράτησαν περίπου ένα μήνα. Διορθώσεις, οι οποίες είχαν να
κάνουν κυρίως, με την κάλυψη των λεπτομερειών των στοιχείων που θα
αθώωναν ή θα καταδίκαζαν την ηρωίδα. Δόθηκε δηλαδή μεγάλη
σημασία στο να μην υπάρξει κάποια αντίφαση.
2)Πείτε μας πως σας ήρθε η έμπνευση για αυτή την
ιστορία, είναι μια αληθινή ιστορία ή προϊόν μυθοπλασίας? Τι
ιδιαίτερο θα διαβάσουμε σ αυτό το βιβλίο?
Η ιστορία κτίστηκε κεφάλαιο το κεφάλαιο. Όταν ξεκινώ ένα
μυθιστόρημα ποτέ δεν ξέρω ούτε τη μέση, αλλά ούτε και το τέλος του.
Πολλές φορές αλλάζει και η αρχή του. Κυρίως με ωθούν εκείνα τα οποία
θέλω να πω μέσα από την ιστορία, από τα στόματα των ηρώων. Με ωθεί
και με εξιτάρει η απόδοση της πραγματικότητας της στιγμής που
εξελίσσεται το δράμα. Η υπόθεση –ξέρετε-, είναι το ρούχο που ντύνει
όλα αυτά που παραμένουν ‘κρυμμένα’ να ανακαλύψει ο αναγνώστης.
Πράγματι θα μπορούσε να είναι μια αληθινή ιστορία καθόσον οι
καταστάσεις, οι τόποι, οι χρόνοι αλλά κυρίως ο τρόπος ζωής των
πρωταγωνιστών είναι αποτυπωμένος –θέλω να ελπίζω- με ακρίβεια.
Δεν είναι όμως. Είναι προϊόν μυθοπλασίας.
Εκείνο που μπορεί να βρει ο αναγνώστης στις σελίδες του έργου είναι -
θα τολμούσα να πω-, η ‘ειλικρίνεια’ με την οποία αποτυπώνεται η
πραγματικότητα κι ακόμα το ξεχωριστό ύφος γραφής σε κάθε κεφάλαιο
που αφορά τον καθένα από τους βασικούς ήρωες του έργου.
3)Πείτε μας πώς καταφέρατε να συλλέξετε τόσες πολλές πληροφορίες
για την ζωή των κρατούμενων πολιτικών γυναικών στις φύλακες Αβέρω
φ, όπου διαδραματίζεται η ιστορία σας και κρατείται και η
ηρωίδα του έργου σας η Ιουλία, ποιος σας βοήθησε και πόσο δύσκολο
ήταν αυτό.
Η αλήθεια είναι πως χρειάστηκε να ανατρέξω σε αξιόπιστες πηγές στο
διαδίκτυο και να διασταυρώσω δύο και τρεις φορές τις πληροφορίες
αυτές, όπως επίσης χρειάστηκε, να πάω αρκετές φορές στη βιβλιοθήκη
ώστε να δω με ακρίβεια ορισμένα, απλά μεν, αλλά πολύ βασικά στοιχεία
του έργου. Στοιχεία που αφορούσαν την καθημερινότητα των κατοίκων
της εποχής, τα οποία είναι πολλά περισσότερα από όσα μπορεί αρχικά
να φανταστεί κανείς. Π.χ. Πώς γινόταν η μεταφορά των κατοίκων το
1949 από τη Φαρκαδόνα στους Ραφταναίους; Ονόματα καφενείων,
ξενοδοχείων, διευθύνσεις στην πόλη της Λάρισας τη δεδομένη εποχή,
τοπωνύμια και τόσα άλλα… Καταλαβαίνετε ότι για να βρεθούν αυτές οι
πληροφορίες χρειάστηκε αρκετό ψάξιμο κι έπειτα ήρθε και η επιμέλεια
κατά τη διάρκεια της οποίας έπρεπε να τεκμηριωθούν εξ’ αρχής όλα…
Σε αυτό το σημείο ευχαριστώ την επιμελήτριά μου Μαρία Σεβαστιάδου
για την άψογη συνεργασία μας.
4. Αν ήσασταν ένας απλός αναγνώστης του, ποια θα θεωρούσατε ότι
είναι τα δυνατά του στοιχεία του βιβλίο;
Ο τρόπος της γραφής του θεωρώ πως θα ήταν το πρώτο σημείο στο
οποίο θα έδινα έμφαση, αργότερα, σίγουρα θα στεκόμουν στα ζητήματα
που εγείρονται από τις εξομολογήσεις της Ιουλίας –και όχι μόνον- και
αξίζουν να συζητηθούν. Στις εικόνες ίσως -που ευελπιστώ- να είναι
έντονες… Στην πλοκή, στην αγωνία κι ακόμα στην διάθεση που ωθεί η
υπόθεση τον αναγνώστη να σκεφθεί μόνος πριν το τέλος με βάση τα
στοιχεία που του δίνονται, αν είναι η ηρωίδα ένοχη ή αθώα.
5.Ποιο είναι το μήνυμα που θέλετε να αποκομίσει ο αναγνώστης σας?
Στο βιβλίο υπάρχει μια σαφής πρόθεση από μέρους μου, να καταδείξω
δύο σημαντικά θέματα. Το πρώτο είναι η σχέση της πίστης με τη γνώση
και το δεύτερο, ο ρόλος της πεποίθησης στη ζωή μας. Για την πρώτη
περίπτωση ισχύει το γεγονός ότι καμία πίστη δεν μπορεί να είναι
αξιότερη της ελάχιστης γνώσης (αναφερόμενος σε πίστη δεν εννοώ κατ’
ανάγκην τη θρησκευτική μα και κάθε άλλου είδους: π.χ. την πίστη σε
κάποια κοινωνική θεωρία, την πίστη ότι οι δουλειές μου θα πάνε καλά
κ.ά.) Κι εδώ θα πρέπει να αναφέρουμε τι ακριβώς είναι η πίστη: Πίστη
λοιπόν είναι: η βεβαιότητά μου ότι αυτό που ισχυρίζομαι είναι αληθές,
ανεξάρτητα από το αν μπορεί να αποδειχτεί!
Σε αντίθεση με την πίστη, η γνώση έχει σχέση μεταξύ εμού και ενός
γεγονότος κι όχι μεταξύ εμού κι ενός νοήματος, ελπίδας, θέλησης ή
προσδοκίας. Η γνώση αποδεικνύεται και λογικά αλλά και επιστημονικά.
Στη δεύτερη περίπτωση, σε αυτή της πεποίθησης θα ήθελα να τονίσω
πως: Αυτό που θεωρούμε ορθό, ότι δεν είναι απαραίτητο και να είναι…
Άρα η πεποίθηση έχει να κάνει με κάποια προσωπική μας θεώρηση η
οποία παίρνει ισχύ από υποκειμενικά κριτήρια.
Αυτά λοιπόν είναι δυό θέματα στα οποία αξίζει κατά τη γνώμη μου να
σταθούμε όλοι, ώστε να πάψουμε να είμαστε απόλυτοι ως προς τις
αλήθειες τις οποίες θεωρούμε ότι εκφράζουμε.
6.Με λίγα λόγια πως θα χαρακτηρίζατε το βιβλίο σας?
Θα έλεγα πως πρόκειται για ένα ψυχογραφικό μυθιστόρημα κοινωνικού
χαρακτήρα, το οποίο με την εξέλιξη της υπόθεσης αποκτά την αγωνία
της αναζήτησης της αλήθειας. Η Ιουλίτσα (όπως μου αρέσει να τη λέω)
είναι τελικά ένοχη ή όχι; Πέρα βεβαίως από αυτό το ερώτημα τίθενται
όπως είπαμε πολλά περισσότερα σε όλα τα σημεία του έργου…
7.Πως αποφασίσατε τον τίτλο του βιβλίου, υπήρξε κάποιος άλλος που
απορρίφθηκε ?
Ο συγκεκριμένος τίτλος είναι αποτέλεσμα συλλογικής εργασίας του
εκδοτικού τμήματος των εκδόσεων Ψυχογιός και δικής μου. Κυρίως
όμως των ανθρώπων του εκδοτικού, όπου με την πείρα τους με
καθοδήγησαν στην επιλογή του καλύτερου που θα μπορούσε να
αποδοθεί για το έργο. Τους ευχαριστώ γι’ αυτό.
8.Πείτε μας γιατί γράφετε βιβλία και ποιος πιστεύετε ότι πρέπει να
είναι ο κύριος στόχος κατά τη συγγραφή ενός βιβλίου? Το οικονομικό
όφελος, η φήμη ή η ικανοποίηση μιας εσωτερικής ανάγκης;
Θα απαντήσω κρίνοντας εξ’ ιδίων… Βιβλία γράφω γιατί δεν μπορώ να
κάνω αλλιώς. Έχω συγγράψει περισσότερα από 25 μυθιστορηματικά
έργα κι ακόμα 10 περίπου θεατρικά (από τα οποία κάποια έχουν παιχτεί
στις Αθηναϊκές σκηνές). Από αυτά έχω δώσει σε εκδοτικούς ελάχιστα
για προσωπικούς λόγους.
Μόλις μου έρθει μια εικόνα στο νου που είναι ικανή να μου
δημιουργήσει ένα περιβάλλον όπου θα μπορούσε να εξελιχτεί μία
ολοκληρωμένη υπόθεση, σχεδόν υποχρεώνομαι να την καταγράψω.
Θα έλεγα ψέματα αν υποστήριζα ότι δεν με ενδιαφέρουν τα χρήματα,
θα έλεγα όμως αλήθεια, αν επέμενα ότι δεν επρόκειτο να γράψω ποτέ
κάτι, για τα χρήματα. Κάποιο έργο -για παράδειγμα- με το οποίο δεν θα
συμφωνούσαν οι ιδέες μου.
Η φήμη είναι μια ματαιόδοξη ιδέα την οποία κάποτε έχουμε όλοι
αγκαλιάσει. Πλέον, με την πάροδο των χρόνων, αναγνωρίζω ως μη άξιο
τον στόχο. Ως άξιο θα θεωρούσα κάποιον που θα με έκανε περισσότερο
ευτυχή.
9.Εσείς διαβάζετε? Γιατί πιστεύετε πως πρέπει να διαβάζουμε βιβλία?
Όλοι οι συγγραφείς διαβάζουμε ή τουλάχιστον πρέπει να διαβάζουμε
ώστε να διαμορφώνουμε μια πιο εμπεριστατωμένη άποψη για τον
κόσμο που ζούμε. Οφείλουμε να μπορούμε να ερμηνεύουμε καταστάσεις
με πολλούς διαφορετικούς τρόπους –χάριν των αναγνωστών, αλλά και
του εαυτού μας-. Οφείλουμε να δίνουμε λύσεις κι αν δεν το
καταφέρνουμε, τουλάχιστον να κάνουμε προτάσεις με άξια
επιχειρήματα σε θέματα απλά, καθημερινά· πιο περίπλοκα κάποιες
άλλες φορές ή ακόμα και σε ζητήματα φιλοσοφικού επιπέδου.
Διαβάζοντας κάποιος ένα βιβλίο ανακαλύπτει την πραγματικότητα ενός
άλλου ανθρώπου, ενός (ανάλογα με την επιλογή του συγγραφέα)
καταξιωμένου ενδεχομένως στοχαστή, που έχει σκεφθεί και προτείνει
πριν απ’ εμάς λύσεις, και τρόπους συμπεριφορών σε συγκεκριμένα
προβλήματα.
Είναι απαραίτητο (το διάβασμα) για τη σωστή συμπεριφορά στις
διαπροσωπικές μας σχέσεις. Είναι υποχρεωτικό, ώστε να αντιληφθούμε
πως η αλήθεια η δική μας, δεν είναι απαραίτητα και εκείνη του φίλου,
του συντρόφου, του συνανθρώπου και ως εκ τούτου, επ’ ουδενί
υποχρεώνει κανέναν τους.
Με το διάβασμα μαθαίνουμε αυτό ακριβώς! Να κοιτούμε την άλλη
άποψη, με συμπάθεια. Να γινόμαστε πιο δεκτικοί στην άλλη γνώμη, στο
δικαίωμα του άλλου για διαφοροποίηση ακόμα και από την πλειοψηφία.
Μας βοηθά να αθωώσουμε τους άλλους και αθωώνοντας τους άλλους
αθωώνουμε αυτόματα και τον εαυτό μας.
10.Υπάρχουν αγαπημένα βιβλία στη βιβλιοθήκη σας που δε θα τα
δανείζατε σε κανέναν και γιατί?
Υπάρχουν παλαιές εκδόσεις του Καμύ και κάποια άλλα παλαιά και
αυτά, συλλεκτικά, του Προυστ. Ναι, αυτά δεν θα τα δάνειζα. Είναι
βιβλία που κρίνω ότι ποτέ δεν έχω ολοκληρώσει το διάβασμά τους, όσες
φορές κι αν τα έχω διαβάσει.
11.Μιλήστε μας για εσάς και τα επόμενα συγγραφικά σας σχέδια.
Περνώ τον περισσότερο χρόνο μου γράφοντας, πότε άρθρα, πότε
μυθιστορηματικά και πότε θεατρικά έργα. Την εποχή αυτή έχοντας ήδη
προγραμματίσει τα θεατρικά έργα του χειμώνα, ασχολούμαι με ένα
ακόμα μυθιστόρημα. Μετά διακοπές.
Μου αρέσουν τα ταξίδια γενικώς με μηχανή στην Ελλάδα και με
αυτοκίνητο στην Ευρώπη. Οι εξορμήσεις αυτές αποτελούν για εμένα
εκτός από αναψυχή και εμπειρία. Ο κάθε τόπος μπορεί να είναι το
μέρος μιας μελλοντικής υπόθεσης.
Έχει ήδη δρομολογηθεί το επόμενο μυθιστόρημα –από τις εκδόσεις
Ψυχογιός φυσικά- το οποίο και αναμένεται να κυκλοφορήσει τον
Μάρτη του 2021. Τώρα συγγράφω όπως είπαμε ένα επόμενο…
12.Τελειώνοντας με τις ερωτήσεις θα ήθελα να ευχαριστήσω για ακόμη
μια φορά και θα ήθελα να μας πείτε που και πως μπορούμε να βρούμε
εσάς και το βιβλίο σας.
Το βιβλίο χάρη στο μεγάλο δίκτυο πωλήσεων του εκδοτικού, βρίσκεται
σε όλα τα βιβλιοπωλεία. Όπου τυχόν έχει εξαντληθεί έρχεται σε δύο με
τρεις μέρες από τη μέρα της παραγγελίας. Υπάρχει ακόμα η δυνατότητα
διαδικτυακής παραγγελίας.
Οι αναγνώστες μπορούν να επικοινωνήσουν μαζί μου μέσω του mail:
geopolitis10@gmail.com όπως επίσης και στο facebook στην σελίδα
μου: @politisgeo
συγγραφέα κ. ΠΟΛΙΤΗ ΓΙΩΡΓΟ και το βιβλίο του "ΤΟ ΠΡΟΞΕΝΙΟ
ΤΗΣ ΙΟΥΛΙΑΣ" που εκδόθηκε από τις ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΨΥΧΟΓΙΟΣ
1.Κε ΠΟΛΙΤΗ, ευχαριστούμε που δεχτήκατε να μιλήσουμε, για να
γνωρίσουμε το βιβλίο σας, "ΤΟ ΠΡΟΞΕΝΙΟ ΤΗΣ ΙΟΥΛΙΑΣ". Συστήστε
μας με λίγα λόγια το βιβλίο σας, πότε ξεκινήσατε να το γράφετε και
πόσο καιρό σας πήρε για να το τελειώσετε?
Σας ευχαριστώ και εγώ θερμά για τη φιλοξενία στο περιοδικό σας, όπως
επίσης ευχαριστώ θερμά και τις εκδόσεις Ψυχογιός για την εμπιστοσύνη
τους στο πρόσωπό μου.
Το έργο ξεκίνησε να γράφεται πριν από δύο περίπου χρόνια, και
ολοκληρώθηκε σε 40 ημέρες περίπου. Μετά, από το σημείο εκείνο της
ολοκλήρωσής του ξεκίνησαν οι συνεχείς αναγνώσεις και διορθώσεις του
οι οποίες κράτησαν περίπου ένα μήνα. Διορθώσεις, οι οποίες είχαν να
κάνουν κυρίως, με την κάλυψη των λεπτομερειών των στοιχείων που θα
αθώωναν ή θα καταδίκαζαν την ηρωίδα. Δόθηκε δηλαδή μεγάλη
σημασία στο να μην υπάρξει κάποια αντίφαση.
2)Πείτε μας πως σας ήρθε η έμπνευση για αυτή την
ιστορία, είναι μια αληθινή ιστορία ή προϊόν μυθοπλασίας? Τι
ιδιαίτερο θα διαβάσουμε σ αυτό το βιβλίο?
Η ιστορία κτίστηκε κεφάλαιο το κεφάλαιο. Όταν ξεκινώ ένα
μυθιστόρημα ποτέ δεν ξέρω ούτε τη μέση, αλλά ούτε και το τέλος του.
Πολλές φορές αλλάζει και η αρχή του. Κυρίως με ωθούν εκείνα τα οποία
θέλω να πω μέσα από την ιστορία, από τα στόματα των ηρώων. Με ωθεί
και με εξιτάρει η απόδοση της πραγματικότητας της στιγμής που
εξελίσσεται το δράμα. Η υπόθεση –ξέρετε-, είναι το ρούχο που ντύνει
όλα αυτά που παραμένουν ‘κρυμμένα’ να ανακαλύψει ο αναγνώστης.
Πράγματι θα μπορούσε να είναι μια αληθινή ιστορία καθόσον οι
καταστάσεις, οι τόποι, οι χρόνοι αλλά κυρίως ο τρόπος ζωής των
πρωταγωνιστών είναι αποτυπωμένος –θέλω να ελπίζω- με ακρίβεια.
Δεν είναι όμως. Είναι προϊόν μυθοπλασίας.
Εκείνο που μπορεί να βρει ο αναγνώστης στις σελίδες του έργου είναι -
θα τολμούσα να πω-, η ‘ειλικρίνεια’ με την οποία αποτυπώνεται η
πραγματικότητα κι ακόμα το ξεχωριστό ύφος γραφής σε κάθε κεφάλαιο
που αφορά τον καθένα από τους βασικούς ήρωες του έργου.
3)Πείτε μας πώς καταφέρατε να συλλέξετε τόσες πολλές πληροφορίες
για την ζωή των κρατούμενων πολιτικών γυναικών στις φύλακες Αβέρω
φ, όπου διαδραματίζεται η ιστορία σας και κρατείται και η
ηρωίδα του έργου σας η Ιουλία, ποιος σας βοήθησε και πόσο δύσκολο
ήταν αυτό.
Η αλήθεια είναι πως χρειάστηκε να ανατρέξω σε αξιόπιστες πηγές στο
διαδίκτυο και να διασταυρώσω δύο και τρεις φορές τις πληροφορίες
αυτές, όπως επίσης χρειάστηκε, να πάω αρκετές φορές στη βιβλιοθήκη
ώστε να δω με ακρίβεια ορισμένα, απλά μεν, αλλά πολύ βασικά στοιχεία
του έργου. Στοιχεία που αφορούσαν την καθημερινότητα των κατοίκων
της εποχής, τα οποία είναι πολλά περισσότερα από όσα μπορεί αρχικά
να φανταστεί κανείς. Π.χ. Πώς γινόταν η μεταφορά των κατοίκων το
1949 από τη Φαρκαδόνα στους Ραφταναίους; Ονόματα καφενείων,
ξενοδοχείων, διευθύνσεις στην πόλη της Λάρισας τη δεδομένη εποχή,
τοπωνύμια και τόσα άλλα… Καταλαβαίνετε ότι για να βρεθούν αυτές οι
πληροφορίες χρειάστηκε αρκετό ψάξιμο κι έπειτα ήρθε και η επιμέλεια
κατά τη διάρκεια της οποίας έπρεπε να τεκμηριωθούν εξ’ αρχής όλα…
Σε αυτό το σημείο ευχαριστώ την επιμελήτριά μου Μαρία Σεβαστιάδου
για την άψογη συνεργασία μας.
4. Αν ήσασταν ένας απλός αναγνώστης του, ποια θα θεωρούσατε ότι
είναι τα δυνατά του στοιχεία του βιβλίο;
Ο τρόπος της γραφής του θεωρώ πως θα ήταν το πρώτο σημείο στο
οποίο θα έδινα έμφαση, αργότερα, σίγουρα θα στεκόμουν στα ζητήματα
που εγείρονται από τις εξομολογήσεις της Ιουλίας –και όχι μόνον- και
αξίζουν να συζητηθούν. Στις εικόνες ίσως -που ευελπιστώ- να είναι
έντονες… Στην πλοκή, στην αγωνία κι ακόμα στην διάθεση που ωθεί η
υπόθεση τον αναγνώστη να σκεφθεί μόνος πριν το τέλος με βάση τα
στοιχεία που του δίνονται, αν είναι η ηρωίδα ένοχη ή αθώα.
5.Ποιο είναι το μήνυμα που θέλετε να αποκομίσει ο αναγνώστης σας?
Στο βιβλίο υπάρχει μια σαφής πρόθεση από μέρους μου, να καταδείξω
δύο σημαντικά θέματα. Το πρώτο είναι η σχέση της πίστης με τη γνώση
και το δεύτερο, ο ρόλος της πεποίθησης στη ζωή μας. Για την πρώτη
περίπτωση ισχύει το γεγονός ότι καμία πίστη δεν μπορεί να είναι
αξιότερη της ελάχιστης γνώσης (αναφερόμενος σε πίστη δεν εννοώ κατ’
ανάγκην τη θρησκευτική μα και κάθε άλλου είδους: π.χ. την πίστη σε
κάποια κοινωνική θεωρία, την πίστη ότι οι δουλειές μου θα πάνε καλά
κ.ά.) Κι εδώ θα πρέπει να αναφέρουμε τι ακριβώς είναι η πίστη: Πίστη
λοιπόν είναι: η βεβαιότητά μου ότι αυτό που ισχυρίζομαι είναι αληθές,
ανεξάρτητα από το αν μπορεί να αποδειχτεί!
Σε αντίθεση με την πίστη, η γνώση έχει σχέση μεταξύ εμού και ενός
γεγονότος κι όχι μεταξύ εμού κι ενός νοήματος, ελπίδας, θέλησης ή
προσδοκίας. Η γνώση αποδεικνύεται και λογικά αλλά και επιστημονικά.
Στη δεύτερη περίπτωση, σε αυτή της πεποίθησης θα ήθελα να τονίσω
πως: Αυτό που θεωρούμε ορθό, ότι δεν είναι απαραίτητο και να είναι…
Άρα η πεποίθηση έχει να κάνει με κάποια προσωπική μας θεώρηση η
οποία παίρνει ισχύ από υποκειμενικά κριτήρια.
Αυτά λοιπόν είναι δυό θέματα στα οποία αξίζει κατά τη γνώμη μου να
σταθούμε όλοι, ώστε να πάψουμε να είμαστε απόλυτοι ως προς τις
αλήθειες τις οποίες θεωρούμε ότι εκφράζουμε.
6.Με λίγα λόγια πως θα χαρακτηρίζατε το βιβλίο σας?
Θα έλεγα πως πρόκειται για ένα ψυχογραφικό μυθιστόρημα κοινωνικού
χαρακτήρα, το οποίο με την εξέλιξη της υπόθεσης αποκτά την αγωνία
της αναζήτησης της αλήθειας. Η Ιουλίτσα (όπως μου αρέσει να τη λέω)
είναι τελικά ένοχη ή όχι; Πέρα βεβαίως από αυτό το ερώτημα τίθενται
όπως είπαμε πολλά περισσότερα σε όλα τα σημεία του έργου…
7.Πως αποφασίσατε τον τίτλο του βιβλίου, υπήρξε κάποιος άλλος που
απορρίφθηκε ?
Ο συγκεκριμένος τίτλος είναι αποτέλεσμα συλλογικής εργασίας του
εκδοτικού τμήματος των εκδόσεων Ψυχογιός και δικής μου. Κυρίως
όμως των ανθρώπων του εκδοτικού, όπου με την πείρα τους με
καθοδήγησαν στην επιλογή του καλύτερου που θα μπορούσε να
αποδοθεί για το έργο. Τους ευχαριστώ γι’ αυτό.
8.Πείτε μας γιατί γράφετε βιβλία και ποιος πιστεύετε ότι πρέπει να
είναι ο κύριος στόχος κατά τη συγγραφή ενός βιβλίου? Το οικονομικό
όφελος, η φήμη ή η ικανοποίηση μιας εσωτερικής ανάγκης;
Θα απαντήσω κρίνοντας εξ’ ιδίων… Βιβλία γράφω γιατί δεν μπορώ να
κάνω αλλιώς. Έχω συγγράψει περισσότερα από 25 μυθιστορηματικά
έργα κι ακόμα 10 περίπου θεατρικά (από τα οποία κάποια έχουν παιχτεί
στις Αθηναϊκές σκηνές). Από αυτά έχω δώσει σε εκδοτικούς ελάχιστα
για προσωπικούς λόγους.
Μόλις μου έρθει μια εικόνα στο νου που είναι ικανή να μου
δημιουργήσει ένα περιβάλλον όπου θα μπορούσε να εξελιχτεί μία
ολοκληρωμένη υπόθεση, σχεδόν υποχρεώνομαι να την καταγράψω.
Θα έλεγα ψέματα αν υποστήριζα ότι δεν με ενδιαφέρουν τα χρήματα,
θα έλεγα όμως αλήθεια, αν επέμενα ότι δεν επρόκειτο να γράψω ποτέ
κάτι, για τα χρήματα. Κάποιο έργο -για παράδειγμα- με το οποίο δεν θα
συμφωνούσαν οι ιδέες μου.
Η φήμη είναι μια ματαιόδοξη ιδέα την οποία κάποτε έχουμε όλοι
αγκαλιάσει. Πλέον, με την πάροδο των χρόνων, αναγνωρίζω ως μη άξιο
τον στόχο. Ως άξιο θα θεωρούσα κάποιον που θα με έκανε περισσότερο
ευτυχή.
9.Εσείς διαβάζετε? Γιατί πιστεύετε πως πρέπει να διαβάζουμε βιβλία?
Όλοι οι συγγραφείς διαβάζουμε ή τουλάχιστον πρέπει να διαβάζουμε
ώστε να διαμορφώνουμε μια πιο εμπεριστατωμένη άποψη για τον
κόσμο που ζούμε. Οφείλουμε να μπορούμε να ερμηνεύουμε καταστάσεις
με πολλούς διαφορετικούς τρόπους –χάριν των αναγνωστών, αλλά και
του εαυτού μας-. Οφείλουμε να δίνουμε λύσεις κι αν δεν το
καταφέρνουμε, τουλάχιστον να κάνουμε προτάσεις με άξια
επιχειρήματα σε θέματα απλά, καθημερινά· πιο περίπλοκα κάποιες
άλλες φορές ή ακόμα και σε ζητήματα φιλοσοφικού επιπέδου.
Διαβάζοντας κάποιος ένα βιβλίο ανακαλύπτει την πραγματικότητα ενός
άλλου ανθρώπου, ενός (ανάλογα με την επιλογή του συγγραφέα)
καταξιωμένου ενδεχομένως στοχαστή, που έχει σκεφθεί και προτείνει
πριν απ’ εμάς λύσεις, και τρόπους συμπεριφορών σε συγκεκριμένα
προβλήματα.
Είναι απαραίτητο (το διάβασμα) για τη σωστή συμπεριφορά στις
διαπροσωπικές μας σχέσεις. Είναι υποχρεωτικό, ώστε να αντιληφθούμε
πως η αλήθεια η δική μας, δεν είναι απαραίτητα και εκείνη του φίλου,
του συντρόφου, του συνανθρώπου και ως εκ τούτου, επ’ ουδενί
υποχρεώνει κανέναν τους.
Με το διάβασμα μαθαίνουμε αυτό ακριβώς! Να κοιτούμε την άλλη
άποψη, με συμπάθεια. Να γινόμαστε πιο δεκτικοί στην άλλη γνώμη, στο
δικαίωμα του άλλου για διαφοροποίηση ακόμα και από την πλειοψηφία.
Μας βοηθά να αθωώσουμε τους άλλους και αθωώνοντας τους άλλους
αθωώνουμε αυτόματα και τον εαυτό μας.
10.Υπάρχουν αγαπημένα βιβλία στη βιβλιοθήκη σας που δε θα τα
δανείζατε σε κανέναν και γιατί?
Υπάρχουν παλαιές εκδόσεις του Καμύ και κάποια άλλα παλαιά και
αυτά, συλλεκτικά, του Προυστ. Ναι, αυτά δεν θα τα δάνειζα. Είναι
βιβλία που κρίνω ότι ποτέ δεν έχω ολοκληρώσει το διάβασμά τους, όσες
φορές κι αν τα έχω διαβάσει.
11.Μιλήστε μας για εσάς και τα επόμενα συγγραφικά σας σχέδια.
Περνώ τον περισσότερο χρόνο μου γράφοντας, πότε άρθρα, πότε
μυθιστορηματικά και πότε θεατρικά έργα. Την εποχή αυτή έχοντας ήδη
προγραμματίσει τα θεατρικά έργα του χειμώνα, ασχολούμαι με ένα
ακόμα μυθιστόρημα. Μετά διακοπές.
Μου αρέσουν τα ταξίδια γενικώς με μηχανή στην Ελλάδα και με
αυτοκίνητο στην Ευρώπη. Οι εξορμήσεις αυτές αποτελούν για εμένα
εκτός από αναψυχή και εμπειρία. Ο κάθε τόπος μπορεί να είναι το
μέρος μιας μελλοντικής υπόθεσης.
Έχει ήδη δρομολογηθεί το επόμενο μυθιστόρημα –από τις εκδόσεις
Ψυχογιός φυσικά- το οποίο και αναμένεται να κυκλοφορήσει τον
Μάρτη του 2021. Τώρα συγγράφω όπως είπαμε ένα επόμενο…
12.Τελειώνοντας με τις ερωτήσεις θα ήθελα να ευχαριστήσω για ακόμη
μια φορά και θα ήθελα να μας πείτε που και πως μπορούμε να βρούμε
εσάς και το βιβλίο σας.
Το βιβλίο χάρη στο μεγάλο δίκτυο πωλήσεων του εκδοτικού, βρίσκεται
σε όλα τα βιβλιοπωλεία. Όπου τυχόν έχει εξαντληθεί έρχεται σε δύο με
τρεις μέρες από τη μέρα της παραγγελίας. Υπάρχει ακόμα η δυνατότητα
διαδικτυακής παραγγελίας.
Οι αναγνώστες μπορούν να επικοινωνήσουν μαζί μου μέσω του mail:
geopolitis10@gmail.com όπως επίσης και στο facebook στην σελίδα
μου: @politisgeo
ΤΟ ΠΡΟΞΕΝΙΟ ΤΗΣ ΙΟΥΛΙΑΣ
ΓΙΩΡΓΟΣ Σ. ΠΟΛΙΤΗΣ
ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΨΥΧΟΓΙΟΣ - PSICHOGIOS PUBLICATIONS
Ημ/νία έκδοσης-19 Μαρ 2020
Θεματική Κατηγορία-Κοινωνικό
Σειρά-Ελληνική λογοτεχνία
Το προξενιό της Ιουλίας Βένιου με τον μεγαλοκτηματία Γιωργίκη Προβιό έμελλε να γίνει το σπουδαίο νέο ολάκερου του κάμπου της Λάρισας. Έπειτα από μερικά χρόνια, ο επίλογος του γάμου της σφραγίζεται με τη δολοφονία του συζύγου και της τρίχρονης κόρης της. Η ίδια, έχοντας καταδικαστεί σε θάνατο, παραμένει αμίλητη, αποδεχόμενη τη μοίρα και, συνεκδοχικά, την ενοχή της.
Έξι ημέρες πριν από την εκτέλεσή της, η νεαρή δημοσιογράφος Αλεξάνδρα Γκίκα προσπαθεί να της πάρει μια συνέντευξη μέσα στις Φυλακές Αβέρωφ, όπου και κρατείται· στο πλευρό της ο δικηγόρος Δημητρός Ατζαλίνας.
Οι αχνές μνήμες της καταδικασμένης, που δείχνει να ξυπνάει από τον λήθαργο, θα τους γυρίσουν πέντε χρόνια πίσω, στη μετεμφυλιακή εποχή τον Δεκέμβριο του 1949. Η αφήγησή της γεννά και στους δύο ζωηρές υποψίες πως υπάρχει μια «πλάγια ιστορία», μια δεύτερη εξήγηση των γεγονότων που η αποδοχή και απόδειξή της μπορεί να την αθωώσει. Αλλά ο χρόνος που τους απομένει είναι λιγοστός.
Υποθέσεις, συνδέσεις γεγονότων, συνειρμοί, αποφάσεις κι ένας αγώνας δρόμου για να αποδείξουν την αθωότητά της, ενώ οι δείκτες του ρολογιού έχουν ξεκινήσει ήδη να μετρούν αντίστροφα. Τα γεγονότα δικαιολογούν κάθε ψήγμα αισιοδοξίας.
Η αλήθεια, όμως, δεν έχει φανερώσει την τελική της όψη...
ΓΙΩΡΓΟΣ Σ. ΠΟΛΙΤΗΣ
ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΨΥΧΟΓΙΟΣ - PSICHOGIOS PUBLICATIONS
Ημ/νία έκδοσης-19 Μαρ 2020
Θεματική Κατηγορία-Κοινωνικό
Σειρά-Ελληνική λογοτεχνία
Το προξενιό της Ιουλίας Βένιου με τον μεγαλοκτηματία Γιωργίκη Προβιό έμελλε να γίνει το σπουδαίο νέο ολάκερου του κάμπου της Λάρισας. Έπειτα από μερικά χρόνια, ο επίλογος του γάμου της σφραγίζεται με τη δολοφονία του συζύγου και της τρίχρονης κόρης της. Η ίδια, έχοντας καταδικαστεί σε θάνατο, παραμένει αμίλητη, αποδεχόμενη τη μοίρα και, συνεκδοχικά, την ενοχή της.
Έξι ημέρες πριν από την εκτέλεσή της, η νεαρή δημοσιογράφος Αλεξάνδρα Γκίκα προσπαθεί να της πάρει μια συνέντευξη μέσα στις Φυλακές Αβέρωφ, όπου και κρατείται· στο πλευρό της ο δικηγόρος Δημητρός Ατζαλίνας.
Οι αχνές μνήμες της καταδικασμένης, που δείχνει να ξυπνάει από τον λήθαργο, θα τους γυρίσουν πέντε χρόνια πίσω, στη μετεμφυλιακή εποχή τον Δεκέμβριο του 1949. Η αφήγησή της γεννά και στους δύο ζωηρές υποψίες πως υπάρχει μια «πλάγια ιστορία», μια δεύτερη εξήγηση των γεγονότων που η αποδοχή και απόδειξή της μπορεί να την αθωώσει. Αλλά ο χρόνος που τους απομένει είναι λιγοστός.
Υποθέσεις, συνδέσεις γεγονότων, συνειρμοί, αποφάσεις κι ένας αγώνας δρόμου για να αποδείξουν την αθωότητά της, ενώ οι δείκτες του ρολογιού έχουν ξεκινήσει ήδη να μετρούν αντίστροφα. Τα γεγονότα δικαιολογούν κάθε ψήγμα αισιοδοξίας.
Η αλήθεια, όμως, δεν έχει φανερώσει την τελική της όψη...
.JPG)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
θα χαρώ να διαβάσω τα σχόλιά σας!