Καλημέρα σας, σήμερα στο BEAUTY DAYS WITH A BOOK φιλοξενούμε το συγγραφέα κ. ΓΙΟΛΑ ΑΡΓΥΡΟΠΟΥΛΟΥ και το βιβλίο της "ΤΑ 24 ΚΛΕΙΔΙΑ ΤΗΣ ΖΩΗΣ" που εκδόθηκε από τις ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΑΠΑΡΣΙΣ.
1.ΚΑ ΑΡΓΥΡΟΠΟΥΛΟΥ, ευχαριστούμε που δεχτήκατε να μιλήσουμε, για να γνωρίσουμε το βιβλίο σας, "ΤΑ 24 ΚΛΕΙΔΙΑ ΤΗΣ ΖΩΗΣ", ούτε ένα παραπάνω ούτε ένα λιγότερο. Γιατί λοιπόν 24 ΚΛΕΙΔΙΑ και τι σημαίνουν? Πως αποφασίσατε τον τίτλο του βιβλίου, υπήρξε κάποιος άλλος που απορρίφθηκε ?
Παρακινδυνευμένα και χωρίς ίσως να έχω το δικαίωμα να το κάνω, θέλω να σας ευχαριστήσω εκ μέρους όλων των σκύλων εκεί έξω, στο δρόμο, που παρουσιάζετε «ΤΑ 24 ΚΛΕΙΔΙΑ ΤΗΣ ΖΩΗΣ», ένα βιβλίο το οποίο αγκαλιάζει τα δικαιώματα τους. Αυτά που εμείς οι άνθρωποι, με απάνθρωπο τρόπο- τέτοιον που δεν τιμά το είδος μας – καταπατούμε καθημερινά. Το «24», πέρα από το ότι θεωρείται υπερτέλειος αριθμός είναι ο αριθμός με τον οποίο αρχίζει ο καθημερινός σφυγμός της ζωής μας, αφού μετράει τις ώρες της μέρας μας, καθώς και ο αριθμός που ξεκινάμε τη μάθηση με τα 24 γράμματα του αλφαβήτου, που έχουν άμεση σχέση με το βιβλίο μιας και το κείμενο, βασίζεται σε μια ακροστιχίδα. Το κάθε γράμμα παραπέμπει σε μία λέξη και αυτή με τη σειρά της σε μία κατάσταση, αναλύοντας τον τρόπο που είθισται ένας σκύλος να την αντιμετωπίζει, παραδόξως δε πολύ σοφότερα και πιο ώριμα από εμάς..
Ευτυχώς δεν εκφράστηκε κάποια διαφωνία ή παρέμβαση ως προς τον τίτλο. Σκέφτομαι δε
γελώντας, πως ίσως έπαιξε ρόλο το ότι η ψυχή του εκδοτικού, η Κατερίνα Θανοπούλου (π.
αντιπεριφερειάρχης Αττικής) είναι μαθηματικός ειδικής αγωγής, πράγμα που σημαίνει πως και τους αριθμούς αγαπά και τη διαφορετικότητα σέβεται, οπότε το θέμα που για άλλες ίσως εκδόσεις θα ήταν προς αποφυγή, ήτοι τα σκυλιά, εδώ βρήκε ανταπόκριση. Όσο για το... άλλο μισό του εκδοτικού, τον Γιώργο Ευσταθίου, ακόμα κι αν διαφωνούσε, η γυναικεία πλειοψηφία πιστεύω θα τον έπειθε.(Ελπίζω βέβαια να μη... διαβάσει τη συνέντευξη!)
2.Συστήσετε μας με λίγα λόγια το βιβλίο σας, πως σας ήρθε η έμπνευση για αυτό το βιβλίο, έναν οδηγό αυτογνωσίας όπως το αποκαλείτε? Πείτε μας τι ιδιαίτερο θα διαβάσουμε σ αυτό το βιβλίο?
Λίγο πριν φύγει από τη ζωή το πρώτο μου σκυλί, η Γκούφη που συναντηθήκαμε και
αγαπηθήκαμε στον δρόμο, αποφασίζοντας στη συνέχεια να «συγκατοικήσουμε», σκεφτόμουν έναν τρόπο να της ανταποδώσω όλα όσα έκανε για μένα κι όσα με έμαθε. Νομίζω πως αυτό το βιβλίο δεν είναι παρά μια... επιμελημένη απομαγνητοφώνηση των συναισθημάτων της, μια ελεύθερη μετάφραση, αν θέλετε μέσα από την οποία ανακάλυψα εκείνη και τον κόσμο των ζώων και τον δικό μας συμπεριλαμβανομένου του εαυτού μου. Μου ξεδίπλωσε ό,τι κρυφό είχα λύνοντας μου όλους τους κόμπους και χαϊδεύοντας μου όλα τα τραύματα, κοινά στους περισσότερους από εμάς. Κι είναι παράδοξο πώς ένα τετράποδο πλάσμα δεμένο με λουρί, με...έλυσε! Έτσι, αυτό που θα διαβάσετε είναι η ψυχή ενός σκύλου δεμένη άρρηκτα με κείνη ενός ανθρώπου, με τους δυο τους να βάζουν σε αυτή τη σχέση το «ΜΟΥ». Για τον σκύλο ήμουν ο άνθρωπος της, για μένα ήταν ο σκύλος μου.
3. Αν ήσασταν ένας απλός αναγνώστης του, ποια θα θεωρούσατε ότι είναι τα δυνατά στοιχεία του βιβλίου σας?
«Το πιο δυνατό στοιχείο-συναίσθημα στη ζωή και κλειδί για όλα είναι η αγάπη και το βιβλίο- φόρος τιμής σε κείνη που με έμαθε ν’ αγαπώ με όλη τη σημασία της λέξης και τη βαθύτητα του νοήματος της είναι ποτισμένο από τούτη, την πιο κοπιαστική,εξοντωτική κάποιες φορές στην αλήθεια της, και συνάμα λυτρωτική έκφραση της ζωής μας».
4.Ποιο είναι το μήνυμα που θέλετε να αποκομίσει ο αναγνώστης σας?
«..πως όποιος δεν σου μιλά με τη φωνή σου, με τη γλώσσα σου, τη δική σου διάλεκτο, όχι μόνο δεν είναι εχθρός αλλά μπορεί να είναι και ο σπουδαιότερος φίλος».
5.Με λίγα λόγια πως θα χαρακτηρίζατε το βιβλίο σας?
«Μια πληγή του δρόμου και ταυτόχρονα το κόκκινο μελάνι της συνείδησης μας. Κι η πληγή σε αναγκάζει να την προσέξεις για να πας στον ειδικό και να την θεραπεύσει. Εδώ «ειδικοί», «κατάλληλοι» είμαστε όλοι, αρκεί να έχουμε μέσα μας τη γενναιοδωρία της προσφοράς, του νοιαξίματος και της αγάπης. «Τα 24 κλειδιά» είναι η υπενθύμιση της. Αυτή που γεμίζει μια κούπα νερό για να ξεδιψάσει ένα αδέσποτο, αυτή που γίνεται αγκαλιά και το χωράει. Αυτή που παίρνει το σχήμα του κλειδιού που ανοίγει σε κείνο την πόρτα του σπιτιού σου και το χρίζει συγκάτοικο».
6.Μέρος των εσόδων του βιβλίου σας θα δοθούν στην Πανελλαδική Φιλοζωική καιπεριβαλλοντική Ομοσπονδία. Μιλήστε μας για αυτή την πρωτοβουλία σας.
«Την εν λόγω προσπάθεια την είχαν ήδη εγκαινιάσει οι εκδόσεις ‘Άπαρσις’ με το βιβλίο του
Λεωνίδα Χαζίρογλου, ‘Δικαιώματα των Ζώων και Ηθική’, που προηγήθηκε του δικού μου.
Στηρίζοντας την ‘Πανελλαδική Φιλοζωϊκή & Περιβαλλοντική Ομοσπονδία’ στηρίζουμε τα ίδια τα ζώα που υποφέρουν. Συνδράμουμε στις προσπάθειες των εθελοντών που κάνουν το αδύνατο, δυνατό. Όλους τους χειροκροτήσαμε στα μπαλκόνια. Αυτούς, που απαξιώνονται και μουτζουρώνονται καθημερινά τους ξεχάσαμε θεωρώντας τους ίσως δεδομένους. Το έργο της Προέδρου κ. Νατάσσας Βυσσίνου- Μπομπολάκη και των απανταχού εθελοντών είναι τεράστιο. Είναι δυσανάλογα μικρή έως και ασήμαντη η στήριξη που τους προσφέρουμε. Μόνο αν πουλάγαμε χιλιάδες αντίτυπα...»
7.Πείτε μας γιατί γράφετε βιβλία και ποιος πιστεύετε ότι πρέπει να είναι ο κύριος στόχος κατά τη συγγραφή ενός βιβλίου? Το οικονομικό όφελος, η φήμη ή η ικανοποίηση μιας εσωτερικής ανάγκης?
«Για τον καθένα είναι διαφορετικό το ζητούμενο. Προσωπικά δεν είμαι στην ηλικία αναζήτησης φήμης ενώ το οικονομικό όφελος πράγματι με ‘καίει’ στον βαθμό που μέσα από αυτό θα σωθούν και ζωές. Με κινητοποιούν η εσωτερική ανάγκη να εκφραστώ μα κυρίως η ανάγκη να συμμετέχω με το ελάχιστο σε κάτι τόσο σημαντικό, όπως είναι η στήριξη των αδύναμων. Είναι μια απόπειρα για δικαιοσύνη. Αποφάσισα να γράφω βιβλία για να μην κάνω γκράφιτι στον τοίχο, όλα εκείνα που με πνίγουν. Και για να μπορώ να πω περισσότερα από δυο λέξεις ή μια φράση».
8.Εσείς διαβάζετε? Γιατί πιστεύετε πως πρέπει να διαβάζουμε βιβλία?
«Παρότι δεν θα γινόταν η μητέρα μου να επιβεβαιώσει κάτι τέτοιο, θα έβαζα και στοίχημα πως πρώτα διάβασα, μετά έγραψα και... μετά μίλησα. Αυτό που πρέπει να μάθουμε ίσως
πρωτίστως να ‘διαβάζουμε’ είναι τη φύση και τον συνάνθρωπο μας. Για ν’ αγαπήσουμε το ‘μέσα μας’ και να ενωθούμε με κείνη τη θεϊκή σπίθα που μας δημιούργησε. Τα βιβλία πιθανόν έπονται.. Καθένας επιλέγει άλλωστε τον δικό του τρόπο να εμπλουτίζει τις γνώσεις του ή να ψυχαγωγείται,».
9.Υπάρχουν αγαπημένα βιβλία στη βιβλιοθήκη σας που δε θα τα δανείζατε σε κανέναν και γιατί?
«Δεν υπάρχει αγαπημένο βιβλίο που να μη βρέθηκε σ’ άλλα χέρια και τα περισσότερα να μην έχουν επιστραφεί. Πονάει αλλά τα βιβλία είναι σαν τις αγάπες. Κάποτε θα φύγει γι’ αλλού...»
10.Μιλήστε μας για εσάς και τα επόμενα συγγραφικά σας σχέδια.
«Ετοιμάζουμε κάτι πρωτοποριακό με τις εκδόσεις ‘Απαρσις’ το οποίο δεν έχει ξαναγίνει στην Ελλάδα, οπότε επιβάλλεται (και. .ζωδιακά, άλλωστε) να τηρήσω «σιγήν ιχθύος». Κι επειδή αγαπάμε τα ζώα και η στήριξη σε αυτά συνεχίζεται θα είναι και πάλι αυτά οι πρωταγωνιστές του θέματος».
Τελειώνοντας με τις ερωτήσεις θα ήθελα να ευχαριστήσω για ακόμη μια φορά και θα ήθελα να μας πείτε που και πως μπορούμε να βρούμε εσάς και το βιβλίο σας.
«Το βιβλίο της Γκούφη) μπορείτε να το παραγγείλετε στο www.aparsis.gr που έχει όλα τα
συνεργαζόμενα βιβλιοπωλεία ( Πολιτεία, Πρωτοπορία, Πατάκης, Ιανός, Public, κ,α., στέλνοντας e-mail στο emporiko.aparsis@gmail.com, σε όλα τα on line βιβλιοπωλεία, όπως και στο info.aparsisbooks@gmail.com.
Σας ευχαριστώ κι εύχομαι όπως εσείς ‘υιοθετήσατε’ το βιβλίο μου, έτσι κάποιοι να αποφασίσουν να υιοθετήσουν μικρές-μεγάλες αγάπες, όπως εκείνη που με
βοήθησε να το γράψω, κρατώντας στο στόμα και τα 24 κλειδιά...
ΤΑ 24 ΚΛΕΙΔΙΑ ΤΗΣ ΖΩΗΣ - ΓΚΟΥΦΙ Α.: Ο ΣΚΥΛΟΣ ΕΜΨΥΧΩΤΗΣ, ΚΛΕΙΘΡΟΠΟΙΟΣ ΚΑΙ ΦΥΛΑΚΑΣ ΧΑΡΑΣ
Συγγραφέας: Αργυροπούλου, Γιόλα
ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΑΠΑΡΣΙΣ
Ένας άνθρωπος μπορεί να σου ανοίξει πολλές πόρτες.
Όπως και να σου κλείσει. Ένας σκύλος μπορεί να σου
ανοίξει μόνο δύο. Αυτή της καρδιάς του. Και την άλλη.
Της δικής σου. Αν καταδεχτείς έστω και για λίγο να ‘ντυθείς’
το βλέμμα του, θα συνειδητοποιήσεις πως και η
πλέον ανεπαίσθητη ανάσα βιωμένης στιγμής αποτελεί
μια αναγκαία στροφή στην κωδικοποιημένη κλειδαριά
του σύμπαντος. Κι ακόμα, πως ο ομφάλιος λώρος της
ανθρωπότητας είναι αφύσικο ν’ αποκοπεί από την ΑΓΑΠΗ,
κλειδί των πάντων.
Η Goufi A. –μίξη λυκόσκυλου με κόλεϊ– γεννήθηκε κάπου στα σύνορα Παλαιού Ψυχικού με Γαλάτσι. Προφανώς γι’ αυτό, αγαπημένα της στέκια υπήρξαν τα Νταμάρια, τα παρκάκια εκεί γύρω και το άλσος που φιλοξενεί το γήπεδο τένις απέναντι από το Αρσάκειο. Ένα παγωμένο πρωί, μετά από μια νύχτα βασανιστικών για κείνη πυροτεχνημάτων, εμφανίστηκε φοβισμένη σε μια πιλοτή, αγνοώντας πως σύντομα θα... μετακόμιζε λίγους ορόφους επάνω για να γνωρίσει έναν ‘μαλλιαρό αρκούδο’ που δεν αποχωρίστηκε ποτέ. Εδώ, που θα έπαιζε τα αγαπημένα της παιχνίδια, ‘Γάτα, τώρα θα σου δείξω εγώ’ και ‘Να τα, τα βρήκα τα κλειδιά’, ενώ θα άκουγε το αγαπημένο της τραγούδι, το ‘Le Beruit’ της Fairuz. Αυτό που ασκούσε τέτοια δύναμη επάνω της, ώστε να σχηματίζονται μικρές λιμνούλες στα μελιά, λυπημένα της μάτια. Η Goufi A. έζησε τρεις συγκλονιστικούς έρωτες. Με τον μάγκα Ρόκι, πίτμπουλ που ‘καθάριζε’ πάντα για πάρτη της, τον κοσμοπολίτη Κάσπερ, γκόλντεν ριτρίβερ που τη μύησε στην όπερα και τις άριες, και τον υπέργηρο σήμερα και με μια ελαφρά αναπηρία στο πόδι, ευγενή δανδή Μάρκο, που η περήφανη κυνηγετική του ράτσα τον έκανε περιζήτητο στα ‘κορίτσια της γειτονιάς’. Αποφοίτησε με άριστα τη Μεγάλη του Δρόμου Σχολή, χωρίς ποτέ να αναγνωρίσει ‘ιδιοκτήτη’ ή ‘αφεντικό’, μα αγκαλιάζοντας ανελλιπώς την κηδεμόνα της. Τα ‘24 κλειδιά της ζωής’ είναι η πρώτη και... τελευταία της συγγραφική προσπάθεια, καθώς κατά τη διάρκεια της συγγραφής, ‘Ο σκύλος, εμψυχωτής, κλειθροποιός και φύλακας χαράς’ ‘υιοθετήθηκε’ από τα σύννεφα. Το παρόν βιβλίο και το site www.skilosstodromo.gr ήταν η τελευταία της επιθυμία.
https://www.facebook.com/
Μέρος των εσόδων του βιβλίου θα δοθεί στην Πανελλαδική Φιλοζωική και Περιβαλλοντική Ομοσπονδία.
1.ΚΑ ΑΡΓΥΡΟΠΟΥΛΟΥ, ευχαριστούμε που δεχτήκατε να μιλήσουμε, για να γνωρίσουμε το βιβλίο σας, "ΤΑ 24 ΚΛΕΙΔΙΑ ΤΗΣ ΖΩΗΣ", ούτε ένα παραπάνω ούτε ένα λιγότερο. Γιατί λοιπόν 24 ΚΛΕΙΔΙΑ και τι σημαίνουν? Πως αποφασίσατε τον τίτλο του βιβλίου, υπήρξε κάποιος άλλος που απορρίφθηκε ?
Παρακινδυνευμένα και χωρίς ίσως να έχω το δικαίωμα να το κάνω, θέλω να σας ευχαριστήσω εκ μέρους όλων των σκύλων εκεί έξω, στο δρόμο, που παρουσιάζετε «ΤΑ 24 ΚΛΕΙΔΙΑ ΤΗΣ ΖΩΗΣ», ένα βιβλίο το οποίο αγκαλιάζει τα δικαιώματα τους. Αυτά που εμείς οι άνθρωποι, με απάνθρωπο τρόπο- τέτοιον που δεν τιμά το είδος μας – καταπατούμε καθημερινά. Το «24», πέρα από το ότι θεωρείται υπερτέλειος αριθμός είναι ο αριθμός με τον οποίο αρχίζει ο καθημερινός σφυγμός της ζωής μας, αφού μετράει τις ώρες της μέρας μας, καθώς και ο αριθμός που ξεκινάμε τη μάθηση με τα 24 γράμματα του αλφαβήτου, που έχουν άμεση σχέση με το βιβλίο μιας και το κείμενο, βασίζεται σε μια ακροστιχίδα. Το κάθε γράμμα παραπέμπει σε μία λέξη και αυτή με τη σειρά της σε μία κατάσταση, αναλύοντας τον τρόπο που είθισται ένας σκύλος να την αντιμετωπίζει, παραδόξως δε πολύ σοφότερα και πιο ώριμα από εμάς..
Ευτυχώς δεν εκφράστηκε κάποια διαφωνία ή παρέμβαση ως προς τον τίτλο. Σκέφτομαι δε
γελώντας, πως ίσως έπαιξε ρόλο το ότι η ψυχή του εκδοτικού, η Κατερίνα Θανοπούλου (π.
αντιπεριφερειάρχης Αττικής) είναι μαθηματικός ειδικής αγωγής, πράγμα που σημαίνει πως και τους αριθμούς αγαπά και τη διαφορετικότητα σέβεται, οπότε το θέμα που για άλλες ίσως εκδόσεις θα ήταν προς αποφυγή, ήτοι τα σκυλιά, εδώ βρήκε ανταπόκριση. Όσο για το... άλλο μισό του εκδοτικού, τον Γιώργο Ευσταθίου, ακόμα κι αν διαφωνούσε, η γυναικεία πλειοψηφία πιστεύω θα τον έπειθε.(Ελπίζω βέβαια να μη... διαβάσει τη συνέντευξη!)
2.Συστήσετε μας με λίγα λόγια το βιβλίο σας, πως σας ήρθε η έμπνευση για αυτό το βιβλίο, έναν οδηγό αυτογνωσίας όπως το αποκαλείτε? Πείτε μας τι ιδιαίτερο θα διαβάσουμε σ αυτό το βιβλίο?
Λίγο πριν φύγει από τη ζωή το πρώτο μου σκυλί, η Γκούφη που συναντηθήκαμε και
αγαπηθήκαμε στον δρόμο, αποφασίζοντας στη συνέχεια να «συγκατοικήσουμε», σκεφτόμουν έναν τρόπο να της ανταποδώσω όλα όσα έκανε για μένα κι όσα με έμαθε. Νομίζω πως αυτό το βιβλίο δεν είναι παρά μια... επιμελημένη απομαγνητοφώνηση των συναισθημάτων της, μια ελεύθερη μετάφραση, αν θέλετε μέσα από την οποία ανακάλυψα εκείνη και τον κόσμο των ζώων και τον δικό μας συμπεριλαμβανομένου του εαυτού μου. Μου ξεδίπλωσε ό,τι κρυφό είχα λύνοντας μου όλους τους κόμπους και χαϊδεύοντας μου όλα τα τραύματα, κοινά στους περισσότερους από εμάς. Κι είναι παράδοξο πώς ένα τετράποδο πλάσμα δεμένο με λουρί, με...έλυσε! Έτσι, αυτό που θα διαβάσετε είναι η ψυχή ενός σκύλου δεμένη άρρηκτα με κείνη ενός ανθρώπου, με τους δυο τους να βάζουν σε αυτή τη σχέση το «ΜΟΥ». Για τον σκύλο ήμουν ο άνθρωπος της, για μένα ήταν ο σκύλος μου.
3. Αν ήσασταν ένας απλός αναγνώστης του, ποια θα θεωρούσατε ότι είναι τα δυνατά στοιχεία του βιβλίου σας?
«Το πιο δυνατό στοιχείο-συναίσθημα στη ζωή και κλειδί για όλα είναι η αγάπη και το βιβλίο- φόρος τιμής σε κείνη που με έμαθε ν’ αγαπώ με όλη τη σημασία της λέξης και τη βαθύτητα του νοήματος της είναι ποτισμένο από τούτη, την πιο κοπιαστική,εξοντωτική κάποιες φορές στην αλήθεια της, και συνάμα λυτρωτική έκφραση της ζωής μας».
4.Ποιο είναι το μήνυμα που θέλετε να αποκομίσει ο αναγνώστης σας?
«..πως όποιος δεν σου μιλά με τη φωνή σου, με τη γλώσσα σου, τη δική σου διάλεκτο, όχι μόνο δεν είναι εχθρός αλλά μπορεί να είναι και ο σπουδαιότερος φίλος».
5.Με λίγα λόγια πως θα χαρακτηρίζατε το βιβλίο σας?
«Μια πληγή του δρόμου και ταυτόχρονα το κόκκινο μελάνι της συνείδησης μας. Κι η πληγή σε αναγκάζει να την προσέξεις για να πας στον ειδικό και να την θεραπεύσει. Εδώ «ειδικοί», «κατάλληλοι» είμαστε όλοι, αρκεί να έχουμε μέσα μας τη γενναιοδωρία της προσφοράς, του νοιαξίματος και της αγάπης. «Τα 24 κλειδιά» είναι η υπενθύμιση της. Αυτή που γεμίζει μια κούπα νερό για να ξεδιψάσει ένα αδέσποτο, αυτή που γίνεται αγκαλιά και το χωράει. Αυτή που παίρνει το σχήμα του κλειδιού που ανοίγει σε κείνο την πόρτα του σπιτιού σου και το χρίζει συγκάτοικο».
6.Μέρος των εσόδων του βιβλίου σας θα δοθούν στην Πανελλαδική Φιλοζωική καιπεριβαλλοντική Ομοσπονδία. Μιλήστε μας για αυτή την πρωτοβουλία σας.
«Την εν λόγω προσπάθεια την είχαν ήδη εγκαινιάσει οι εκδόσεις ‘Άπαρσις’ με το βιβλίο του
Λεωνίδα Χαζίρογλου, ‘Δικαιώματα των Ζώων και Ηθική’, που προηγήθηκε του δικού μου.
Στηρίζοντας την ‘Πανελλαδική Φιλοζωϊκή & Περιβαλλοντική Ομοσπονδία’ στηρίζουμε τα ίδια τα ζώα που υποφέρουν. Συνδράμουμε στις προσπάθειες των εθελοντών που κάνουν το αδύνατο, δυνατό. Όλους τους χειροκροτήσαμε στα μπαλκόνια. Αυτούς, που απαξιώνονται και μουτζουρώνονται καθημερινά τους ξεχάσαμε θεωρώντας τους ίσως δεδομένους. Το έργο της Προέδρου κ. Νατάσσας Βυσσίνου- Μπομπολάκη και των απανταχού εθελοντών είναι τεράστιο. Είναι δυσανάλογα μικρή έως και ασήμαντη η στήριξη που τους προσφέρουμε. Μόνο αν πουλάγαμε χιλιάδες αντίτυπα...»
7.Πείτε μας γιατί γράφετε βιβλία και ποιος πιστεύετε ότι πρέπει να είναι ο κύριος στόχος κατά τη συγγραφή ενός βιβλίου? Το οικονομικό όφελος, η φήμη ή η ικανοποίηση μιας εσωτερικής ανάγκης?
«Για τον καθένα είναι διαφορετικό το ζητούμενο. Προσωπικά δεν είμαι στην ηλικία αναζήτησης φήμης ενώ το οικονομικό όφελος πράγματι με ‘καίει’ στον βαθμό που μέσα από αυτό θα σωθούν και ζωές. Με κινητοποιούν η εσωτερική ανάγκη να εκφραστώ μα κυρίως η ανάγκη να συμμετέχω με το ελάχιστο σε κάτι τόσο σημαντικό, όπως είναι η στήριξη των αδύναμων. Είναι μια απόπειρα για δικαιοσύνη. Αποφάσισα να γράφω βιβλία για να μην κάνω γκράφιτι στον τοίχο, όλα εκείνα που με πνίγουν. Και για να μπορώ να πω περισσότερα από δυο λέξεις ή μια φράση».
8.Εσείς διαβάζετε? Γιατί πιστεύετε πως πρέπει να διαβάζουμε βιβλία?
«Παρότι δεν θα γινόταν η μητέρα μου να επιβεβαιώσει κάτι τέτοιο, θα έβαζα και στοίχημα πως πρώτα διάβασα, μετά έγραψα και... μετά μίλησα. Αυτό που πρέπει να μάθουμε ίσως
πρωτίστως να ‘διαβάζουμε’ είναι τη φύση και τον συνάνθρωπο μας. Για ν’ αγαπήσουμε το ‘μέσα μας’ και να ενωθούμε με κείνη τη θεϊκή σπίθα που μας δημιούργησε. Τα βιβλία πιθανόν έπονται.. Καθένας επιλέγει άλλωστε τον δικό του τρόπο να εμπλουτίζει τις γνώσεις του ή να ψυχαγωγείται,».
9.Υπάρχουν αγαπημένα βιβλία στη βιβλιοθήκη σας που δε θα τα δανείζατε σε κανέναν και γιατί?
«Δεν υπάρχει αγαπημένο βιβλίο που να μη βρέθηκε σ’ άλλα χέρια και τα περισσότερα να μην έχουν επιστραφεί. Πονάει αλλά τα βιβλία είναι σαν τις αγάπες. Κάποτε θα φύγει γι’ αλλού...»
10.Μιλήστε μας για εσάς και τα επόμενα συγγραφικά σας σχέδια.
«Ετοιμάζουμε κάτι πρωτοποριακό με τις εκδόσεις ‘Απαρσις’ το οποίο δεν έχει ξαναγίνει στην Ελλάδα, οπότε επιβάλλεται (και. .ζωδιακά, άλλωστε) να τηρήσω «σιγήν ιχθύος». Κι επειδή αγαπάμε τα ζώα και η στήριξη σε αυτά συνεχίζεται θα είναι και πάλι αυτά οι πρωταγωνιστές του θέματος».
Τελειώνοντας με τις ερωτήσεις θα ήθελα να ευχαριστήσω για ακόμη μια φορά και θα ήθελα να μας πείτε που και πως μπορούμε να βρούμε εσάς και το βιβλίο σας.
«Το βιβλίο της Γκούφη) μπορείτε να το παραγγείλετε στο www.aparsis.gr που έχει όλα τα
συνεργαζόμενα βιβλιοπωλεία ( Πολιτεία, Πρωτοπορία, Πατάκης, Ιανός, Public, κ,α., στέλνοντας e-mail στο emporiko.aparsis@gmail.com, σε όλα τα on line βιβλιοπωλεία, όπως και στο info.aparsisbooks@gmail.com.
Σας ευχαριστώ κι εύχομαι όπως εσείς ‘υιοθετήσατε’ το βιβλίο μου, έτσι κάποιοι να αποφασίσουν να υιοθετήσουν μικρές-μεγάλες αγάπες, όπως εκείνη που με
βοήθησε να το γράψω, κρατώντας στο στόμα και τα 24 κλειδιά...
ΤΑ 24 ΚΛΕΙΔΙΑ ΤΗΣ ΖΩΗΣ - ΓΚΟΥΦΙ Α.: Ο ΣΚΥΛΟΣ ΕΜΨΥΧΩΤΗΣ, ΚΛΕΙΘΡΟΠΟΙΟΣ ΚΑΙ ΦΥΛΑΚΑΣ ΧΑΡΑΣ
Συγγραφέας: Αργυροπούλου, Γιόλα
ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΑΠΑΡΣΙΣ
Ένας άνθρωπος μπορεί να σου ανοίξει πολλές πόρτες.
Όπως και να σου κλείσει. Ένας σκύλος μπορεί να σου
ανοίξει μόνο δύο. Αυτή της καρδιάς του. Και την άλλη.
Της δικής σου. Αν καταδεχτείς έστω και για λίγο να ‘ντυθείς’
το βλέμμα του, θα συνειδητοποιήσεις πως και η
πλέον ανεπαίσθητη ανάσα βιωμένης στιγμής αποτελεί
μια αναγκαία στροφή στην κωδικοποιημένη κλειδαριά
του σύμπαντος. Κι ακόμα, πως ο ομφάλιος λώρος της
ανθρωπότητας είναι αφύσικο ν’ αποκοπεί από την ΑΓΑΠΗ,
κλειδί των πάντων.
Η Goufi A. –μίξη λυκόσκυλου με κόλεϊ– γεννήθηκε κάπου στα σύνορα Παλαιού Ψυχικού με Γαλάτσι. Προφανώς γι’ αυτό, αγαπημένα της στέκια υπήρξαν τα Νταμάρια, τα παρκάκια εκεί γύρω και το άλσος που φιλοξενεί το γήπεδο τένις απέναντι από το Αρσάκειο. Ένα παγωμένο πρωί, μετά από μια νύχτα βασανιστικών για κείνη πυροτεχνημάτων, εμφανίστηκε φοβισμένη σε μια πιλοτή, αγνοώντας πως σύντομα θα... μετακόμιζε λίγους ορόφους επάνω για να γνωρίσει έναν ‘μαλλιαρό αρκούδο’ που δεν αποχωρίστηκε ποτέ. Εδώ, που θα έπαιζε τα αγαπημένα της παιχνίδια, ‘Γάτα, τώρα θα σου δείξω εγώ’ και ‘Να τα, τα βρήκα τα κλειδιά’, ενώ θα άκουγε το αγαπημένο της τραγούδι, το ‘Le Beruit’ της Fairuz. Αυτό που ασκούσε τέτοια δύναμη επάνω της, ώστε να σχηματίζονται μικρές λιμνούλες στα μελιά, λυπημένα της μάτια. Η Goufi A. έζησε τρεις συγκλονιστικούς έρωτες. Με τον μάγκα Ρόκι, πίτμπουλ που ‘καθάριζε’ πάντα για πάρτη της, τον κοσμοπολίτη Κάσπερ, γκόλντεν ριτρίβερ που τη μύησε στην όπερα και τις άριες, και τον υπέργηρο σήμερα και με μια ελαφρά αναπηρία στο πόδι, ευγενή δανδή Μάρκο, που η περήφανη κυνηγετική του ράτσα τον έκανε περιζήτητο στα ‘κορίτσια της γειτονιάς’. Αποφοίτησε με άριστα τη Μεγάλη του Δρόμου Σχολή, χωρίς ποτέ να αναγνωρίσει ‘ιδιοκτήτη’ ή ‘αφεντικό’, μα αγκαλιάζοντας ανελλιπώς την κηδεμόνα της. Τα ‘24 κλειδιά της ζωής’ είναι η πρώτη και... τελευταία της συγγραφική προσπάθεια, καθώς κατά τη διάρκεια της συγγραφής, ‘Ο σκύλος, εμψυχωτής, κλειθροποιός και φύλακας χαράς’ ‘υιοθετήθηκε’ από τα σύννεφα. Το παρόν βιβλίο και το site www.skilosstodromo.gr ήταν η τελευταία της επιθυμία.
https://www.facebook.com/
Μέρος των εσόδων του βιβλίου θα δοθεί στην Πανελλαδική Φιλοζωική και Περιβαλλοντική Ομοσπονδία.
.JPG)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
θα χαρώ να διαβάσω τα σχόλιά σας!