ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΜΕ ΤΗ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑ ΚΑΛΛΙΟΠΗ ΓΙΑΚΟΥΜΗ-ΚΟΥΓΙΩΝΗ, ΓΙΑ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΤΗΣ «ΜΑΤΩΜΕΝΗ ΑΝΑΜΝΗΣΗ» ΑΠΟ ΤΙΣ ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΑΕΝΑΟΝ

Καλημέρα σας, σήμερα στο BEAUTY DAYS WITH A BOOK  φιλοξενούμε τη συγγραφέα κα. ΚΑΛΛΙΟΠΗ ΓΙΑΚΟΥΜΗ- ΚΟΥΓΙΩΝΗ, του βιβλίου «ΜΑΤΩΜΕΝΗ ΑΝΑΜΝΗΣΗ», που εκδόθηκε από τις ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΑΕΝΑΟΝ.




Κα Καλλιοπη Γιακουμή-Κουγιώνη, ευχαριστούμε που δεχτήκατε να μιλήσουμε και να γνωρίσουμε εσάς και το βιβλίο σας.

*Καλημέρα και από μένα, χαρά μου να μιλάμε μαζί! Σας ευχαριστώ πολύ και για την πρόσκληση και για το ενδιαφέρον που δείξατε για το βιβλίο μου.

1) Πείτε μας κάποια πράγματα για τον εαυτό σας, μιλήστε μας για εσάς.

Είμαι από την Ρόδο, από την Ιαλυσό της Ρόδου, μα εδώ και αρκετά χρόνια, ζω ως ερωτικός μετανάστης με τον άντρα μου και τα παιδιά μας στην Κοζάνη. Έχω τρεις γιους!! Λατρεύω τα βιβλία και ότι έχει σχέση με αυτά. Οι ώρες της ανάγνωσης έιναι για μένα η χαλάρωση μου και μαζί το ταξίδεμα μου. Αυτή η αγάπη με οδήγησε και στην δημιουργία της βιβλιοφιλικής ομάδας Βιβλίων Ορίζοντες, στην οποία αφιερώνω πολλές ώρες της καθημερινότητας μου και μου αρέσει πολύ αυτό, γιατί νιώθω πως βρίσκομαι στον δικό μου πλανήτη, τριγυρισμένη από καλούς φίλους.Η φροντίδα του σπιτιού και οι ανάγκες μας σαν οικογένεια, απαιτούν την περισσότερη ενέργεια μου και το μεγαλύτερο μέρος του χρόνου μου βέβαια, μα
όταν μπορώ εκτός από το διάβασμα μου αρέσει να κεντάω, να ακούω μουσική, να πίνω καφέ με φίλους, να βλέπω ταινίες ή παιδικά με τα μικρά μου, να ζωγραφίζω ή να γράφω διάφορα.

2)Πείτε μας, είχατε ονειρευτεί από μικρή να γίνεται συγγραφέας? πότε και πως ξεκινήσατε την συγγραφή.

Όχι βέβαια.. Πολλά ονειρευόμουν να γίνω μα αυτό δεν πέρασε από το μυαλό μου. Δεν θυμάμαι πότε άρχισα να φτιάχνω στο μυαλό μου ιστορίες, από πολλή μικρή όμως. Με βοηθούσαν να δραπετεύω σε δικούς μου κόσμους, να τους φτιάχνω όπως ήθελα εγώ. Επίσης
πάντα έγραφα, ειδικά σε έντονα φορτισμένες συναισθηματικές στιγμές της ζωής μου. Ημερολόγια, στίχους, μικρά διηγήματα. Έτσι και έγραφα, τα πάντα μου περνούσαν, ξελάφρωνα. Το κάνω ακόμα, αγαπημένη συνήθεια μα και βάλσαμο στην καρδία και στο μυαλό μου. Το συνιστώ στους φίλους που μας διαβάζουν.. Αγαπώ πολύ τα βιβλία. Αυτή η πρώτη μου προσπάθεια να ασχοληθώ με την συγγραφή ήταν ένας ακόμα τρόπος να  εκφράσω αυτή μου την αγάπη, να την εξωτερικεύσω, να την μοιραστώ με ανθρώπους που
νιώθουν το ίδιο.

3) Συστήστε μας με  λίγα λόγια το βιβλίο σας «ΜΑΤΩΜΕΝΗ ΑΝΑΜΝΗΣΗ». Πότε ξεκινήσατε να το γράφετε και πόσο καιρό σας πήρε για να το τελειώσετε;

Η ηρωίδα μου, η Σοφία, όταν ήταν στην ηλικία των 14 ετών γυρίζοντας στο σπίτι μετά από μια βόλτα, βρίσκει την μητέρα της δολοφονημένη. Ο δολοφόνος δεν έχει προλάβει να φύγει και επιτίθεται και στην ίδια. Πολλές αλλαγές συμβαίνουν στην ζωή της εξαιτίας αυτού του γεγονότος, αλλαγές που την κρατούν για χρόνια μακριά από την γενέτειρα της. Η μοίρα όμως συνεχίζει να παίζει μαζί της και έτσι ένα αναπάντεχο γεγονός την αναγκάζει να επιστρέψει μετά από πολλά χρόνια. Αυτή την φορά λοιπόν η Σοφία μου, είναι έτοιμη να αντιμετωπίσει το παρελθόν της. Επιστρέφει πιο δυνατή και αποφασισμένη να μάθει την αλήθεια και να βάλει ένα τέλος στους εφιάλτες που γεννά αυτή η «ματωμένη ανάμνηση» και που την κυνηγούν όλα αυτά τα χρόνια..

4)Τι ιδιαίτερο θα διαβάσουμε σ αυτό το βιβλίο? Αν ήσασταν ένας απλός αναγνώστης του, ποια θα θεωρούσατε ότι είναι τα δυνατά του στοιχεία? 

Προσπάθησα να γράψω αυτό το βιβλίο με γνώμονα του τι θα ήθελα εγώ να έχει ένα βιβλίο, για να με κρατήσει, να μην με κουράσει, να χαρώ μαζί του το ταξίδι και ταυτόχρονα να μου περάσει και τα μηνύματά του. Θεωρώ δυνατά του στοιχεία τους διαλόγους που ζωντανεύουν το κείμενο και δημιουργούν μια αμεσότητα, τις προσωπικότητες των ηρώων μου που συνθέτουν ένα σκηνικό οικείο για τον αναγνώστη και προσπάθησα να μην του λείψουν και κάποια άλλα χαρακτηριστικά όπως αγωνία, αινιγματική πλοκή, δράση, ένταση, μυστήριο, ανατροπές, κρυμμένες αλήθειες..Φρόντισα επίσης όσο καλύτερα μπορούσα, να κρατάει το μυστικό του ως το τέλος.

5)Ποιο είναι το μήνυμα που θέλετε να αποκομίσει ο αναγνώστης σας.

Το παρελθόν μας είναι αυτό που μας ορίζει, μας επηρεάζει και μας χαρακτηρίζει. Κάποιοι από μας, ειδικά αν αυτό είναι οδυνηρό, για τους δικούς του λόγους ο καθένας, προσπαθούν να το διαγράψουν. Αυτό δεν γίνεται… Μόνο αν κλείσουμε τους λογαριασμούς μαζί του,
αν τακτοποιήσουμε τα κουτάκια στο μυαλό και στην καρδιά μας σωστά, τότε μόνο θα κλείσουν και οι πληγές εξαιτίας του, αλλιώς όσο και αν προχωρήσουμε, πάντα κάτι θα τις ματώνει και θα μας προκαλεί ξανά πόνο..Όλοι πρέπει να βρούμε το θάρρος να αντιμετωπίσουμε τους εφιάλτες μας και τον σωστό τρόπο να τους διαχειριζόμαστε. Επίσης δεν πρέπει να καταλήγουμε σε εύκολα συμπεράσματα και να κρίνουμε τους άλλους επιφανειακά ή εξαιτίας ενός μόνο γεγονότος ή με αφορμή τα όσα ακούσαμε για αυτόν. Δεν
ξέρουμε την προηγούμενη ζωή του, τους λόγους που τον ώθησαν να κάνει κάτι ή την πορεία του και τον προσωπικό του αγώνα, μέχρι την στιγμή που μπήκε στην ζωή μας.

6) Πως αποφασίσατε τον τίτλο του βιβλίου, υπήρξε κάποιος άλλος που απορρίφθηκε ?

Ναι η αλήθεια είναι πως όταν έγραψα το βιβλίο πριν αρκετά χρόνια, είχα επιλέξει άλλον τίτλο, όμως όταν ήρθε η ώρα να το τυπώσουμε, είδα πως υπήρχε ξανά σε βιβλίο οπότε με την βοήθεια μιας φίλης, κατέληξα σε αυτόν.

7) Πως αισθάνεστε τώρα που εκδόθηκε και κυκλοφορεί το πρώτο σας βιβλίο και ποιες είναι οι προσδοκίες σας.

Αισθάνομαι πολύ όμορφα και είμαι ενθουσιασμένη. Χαίρομαι και ζω το ταξίδι με την «Ματωμένη ανάμνηση» σε κάθε της βήμα..Ανακαλύπτω συνεχώς νέα πράγματα μέσα από αυτό, βιώνω συναισθήματα και εμπειρίες που ούτε καν είχα φανταστεί. Πολλές
φορές ένιωσα την αγάπη του κόσμου μέσα στην ομάδα μου «βιβλίων ορίζοντες», μα είναι ακόμα πιο όμορφο και συγκινητικό, να διαπιστώνω πως πολλοί από αυτούς, είναι δίπλα μου και τώρα. Μάλιστα όταν καταλαβαίνω πως το βιβλίο μου τους αρέσει, μέσα από
τα όσα μου γράφουν, η συγκίνηση αυτή γίνεται δάκρυ λύτρωσης, χαράς και ικανοποίησης στα μάτια μου. Αυτό προσδοκούσα, αυτή ήταν και η αγωνία μου, αυτός και ο φόβος μου. Αυτό που ήθελα και ακόμα θέλω, είναι να έχω καταφέρει να παραδώσω στο αναγνωστικό
κοινό ένα βιβλίο που διαβάζοντας το, θα το χαρακτήριζαν ως μια «αξιοπρεπή προσπάθεια», που κάτι είχε να τους πει και κάτι να τους αφήσει. Ήθελα και θέλω, αυτό το βιβλίο να φανεί αντάξιο της πίστης και της εμπιστοσύνης που θα δείξουν σε μένα και στην πρώτη μου
προσπάθεια όσοι επιλέξουν να το διαβάσουν.

8) Κάθε μέρα βλέπουμε να εκδίδονται καινούργια βιβλία και συνεχώς μας συστήνονται καινούργιοι συγγραφείς. Ποιο νομίζετε ότι είναι το πακέτο που πρέπει να διαθέτει ένας συγγραφέας για να μας αφήσει τις καλύτερες εντυπώσεις ?

Είναι νωρίς ακόμα να υποδείξω εγώ κάποια πράγματα σε νέους συγγραφείς, ως συγγραφέας. Εγώ ακόμα ζητώ συμβουλές και ρουφώ κάθε πληροφορία που μπορώ να έχω. Νομίζω πως το πακέτο ο καθένας θα το αποφασίσει και θα το επιλέξει μόνος του και
θα ΄ναι αυτό που του βγαίνει πιο εύκολα. Το τι είναι αυτό που θα αφήσει τις καλύτερες εντυπώσεις είναι αντικειμενικό..και αφορά πολλά πράγματα. Το σημαντικό είναι να το απολαμβάνει τόσο ο συγγραφέας όσο και ο αναγνώστης..
Ως αναγνώστρια όμως, θεωρώ απαραίτητο σε ένα καλό βιβλίο να υπάρχει πλοκή. Το εάν θα είναι"ρηχή" ή θα εμβαθύνει, απλή ή πολύπλοκη, είναι και πάλι θέμα προσωπικών προτιμήσεων, πιστεύω. Σε καμία περίπτωση όμως δεν μπορεί να είναι ανύπαρκτη..Έπειτα να είναι καλογραμμένο, δηλαδή να μην υπάρχουν αδυναμίες στον τρόπο γραφής και έκφρασης. Να σου περιγράφει, ας πούμε, ένα αντικείμενο, πρόσωπο ή συμβάν με τέτοιο
τρόπο ώστε να νομίζεις ότι είσαι εκεί και το βλέπεις ή το αγγίζεις... Για μένα, όταν το (κακό) γράψιμο του συγγραφέα σε αποσπά από την πλοκή, θα πει ότι απέτυχε στον σκοπό του..Τελειώνοντας το βιβλίο, πρέπει να νοιώθεις ότι πέρασες καλά μαζί του..Νομίζω πως αυτή θα είναι και η καλύτερη εντύπωση...

9) Μιλήστε μας για τα επόμενα συγγραφικά σας σχέδια. Τι να περιμένουμε από εσάς και πόσο σύντομα ?

Σίγουρα θα ήθελα να κυκλοφορήσει ακόμα ένα βιβλίο μου, το πόσο σύντομα όμως θα εξαρτηθεί από πολλά. Μέσα στο μυαλό μου υπάρχουν πολλές ιστορίες, κάποιες από αυτές έχουν προχωρήσει.
Έχω αποφασίσει πλοκή, σκελετούς, ήρωες μα δεν αποφάσισα ακόμα με ποιο από όλα θα συνεχίσω. Όλες με γοητεύουν για τους δικούς τους λόγους. Δεν ξέρω ούτε πότε θα τις ολοκληρώσω, ούτε αν θα προκύψουν αρκετά αξιόλογες για να τις προωθήσω στον χώρο των
εκδόσεων. Τώρα ξέρω πόσο δύσκολη και σοβαρή δουλεία είναι η έκδοση ενός βιβλίου. Πόσο βαριά η ευθύνη που σηκώνεις μόλις ένα βιβλίο σου κυκλοφορήσει. Με ενδιαφέρει αυτό που θα διαβάσουν και θα έχει την υπογραφή μου, να τους χαρίσει την αναγνωστική
απόλαυση που προσδοκούν από αυτό. Η ενασχόληση με την συγγραφή θέλει τον δικό της κατάλληλο χρόνο, την δική της σωστή στιγμή. Είναι κάποιες φορές που το μυαλό μας κολλάει, κάποιες άλλες η καθημερινότητα μας και όσα ζούμε μας κουράζουν, μας
αποσπούν την προσοχή και απαιτούν όλες μας τις δυνάμεις σωματικές και πνευματικές. Από την άλλη οι υποχρεώσεις μας ποτέ δεν τελειώνουν, μας πιέζουν και απομυζούν πολύ από τον χρόνο μας και την ενέργειά μας..Όλα αυτά πρέπει να ‘ναι εναρμονισμένα για να νιώσεις έτοιμη να γράψεις και να γράψεις επειδή είναι δική σου ανάγκη,  επειδή κάτι όμορφο βρήκες που σου αρέσει και θες να το μοιραστείς...και όχι επειδή βιομηχανοποιούμε τον εαυτό μας.

10) Ποια θεωρείτε ως την πιο σημαντική, ίσως και ανεξάντλητη, «πηγή ιδεών» για έναν συγγραφέα;

Την ίδια την ζωή φυσικά... Υπάρχουν γύρω μας χιλιάδες ερεθίσματα και αφορμές για να γράψεις κάτι. Τις περισσότερες φορές όμως μας ξεφεύγουν εξαιτίας του άγχους και των εντόνων ρυθμών της καθημερινότητας μας. Τα αφήνουμε να περνάνε απαρατήρητα και
χάνουμε την μαγεία τους. Όταν όμως χαλαρώνουμε, ηρεμούμε και βάζουμε φρένο στον κατακλυσμό των σκέψεών μας, ο τρόπος που βλέπουμε τα πράγματα αρχίζει σιγά-σιγά να αλλάζει. Όλες οι αισθήσεις είναι σε εγρήγορση..κάτι που είδες, που άκουσες, που
ένιωσες μπορεί να πυροδοτήσει την φαντασία σου. Ένα τραγούδι, ένα άρωμα, μια εικόνα, μια φωτογραφία, ένα τοπίο, ένα συναίσθημα, θυμός, χαρά, λύπη, απώλεια, έρωτας.. όλα αυτά και άλλα τόσα μπορούν να είναι ερεθίσματα και όλα αυτά και άλλα
τόσα..απαρτίζουν την ζωή.. 

Τελειώνοντας με τις ερωτήσεις θα ήθελα να ευχαριστήσω για ακόμη μια φορά και θα ήθελα  να μας πείτε που και πως μπορούμε να βρούμε εσάς και το βιβλίο σας.

Εγώ σας ευχαριστώ για άλλη μια φορά για την πρόσκληση και για τις εύστοχες ερωτήσεις σας που βοήθησαν στην σωστή παρουσίαση του βιβλίου μου. Οι φίλοι λοιπόν που θα ενδιαφερθούν για το "τουβλάκι" μου μπορούν να το βρουν μέσω των παρακάτω τρόπων
1) Μπορούν να το παραγγείλουν από βιβλιοπωλεία της πόλης τους
2) Αφήνοντας μήνυμα στην σελίδα του βιβλίου, σας γράφω παρακάτω την διεύθυνση 
3) Κατόπιν τηλεφωνικής παραγγελίας στον εκδοτικό οίκο Αέναον στο τηλέφωνο 21 0010 5484
4) Να το ψάξουν σε διαδικτυακά καταστήματα ή αν θέλουν ας επικοινωνήσουν μαζί σου με ένα μήνυμα στο προσωπικό μου προφίλ  https://www.facebook.com/kalliopi.orfanou  για να τους βοηθήσω όπου μπορώ. Θα χαρώ πολύ να μιλήσω μαζί τους.



ΜΑΤΩΜΕΝΗ ΑΝΑΜΝΗΣΗ
ΜΥΘΙΣΤΟΡΗΜΑ
ΚΑΛΛΙΟΠΗ ΓΙΑΚΟΥΜΗ-ΚΟΥΓΙΩΝΗ
Εκδοτικός Όμιλος Αέναον - Aenaon Publications Εκδότης


Από το οπισθόφυλλο:

Όταν άνοιξε τα μάτια της ήταν ήδη οι πρώτες ώρες της αυγής. Το σκοτάδι είχε αρχίσει να χάνει την απόλυτη ως τώρα κυριαρχία του, λες και κάποιος ζωγράφος είχε πάρει την απόφαση να προσθέσει λίγο φως σε έναν πολύ σκούρο καμβά, ξεκινώντας από κάτω προς τα πάνω. Το φως κέρδιζε σιγά, αλλά σταθερά τη μάχη με το σκοτάδι. Ήταν μια από τις εκατομμύρια μάχες του σε έναν προαιώνιο πόλεμο ανάμεσά τους. Ποτέ κανείς τους δεν υποχωρούσε και σε κάθε ξαπόσταμα του ενός, ο άλλος έβρισκε πάντα την ευκαιρία να υπερτερήσει.

Η Σοφία δεν φοβόταν το σκοτάδι πια... τώρα τα ταξίδια του ονείρου της δεν την οδηγούσαν πάντα σε εφιάλτες. Ο ήχος της απαλής, αλλά ρυθμικής βροχής που έπεφτε έξω έφτανε στα αυτιά της σαν ένα υπέροχο τραγούδι που μόλις είχε συνθέσει μόνο γι’ αυτήν ένας πολύ ταλαντούχος συνθέτης. Ήταν μια πολύ γλυκιά μελωδία από πολλά και διαφορετικά όργανα, έτσι όπως ακούγονταν καθώς έπεφτε πάνω στην άσφαλτο, στις τέντες, στους κάδους, στα αυτοκίνητα και στα φυλλώματα των δέντρων. Μια μελωδία αποπλάνησης που την οδηγούσε ξανά σε ένα ταξίδι στο παρελθόν, και αυτή τη φορά ένιωθε ότι θα ήταν ένα εύκολο ταξίδι.
Tώρα πια καμιά ανάμνηση δεν θα μπορούσε να τη γεμίσει ακόμα περισσότερο με μίσος. Τίποτα πια δε θα τη βούλιαζε πιο βαθιά στον απόλυτο φόβο, που τρεφόταν μέσα της χρόνια τώρα, από μια άγνωστη απειλή για την ίδια της τη ζωή. Ένιωθε έτοιμη πλέον και ήθελε να τα θυμηθεί όλα απ’ την αρχή ως το τέλος. Ήθελε να το παλέψει, να το νικήσει, να μπορέσει επιτέλους να συνεχίσει τη ζωή της χωρίς αυτό. Να μάθει την αλήθεια, να βρει τον ένοχο και να τον κάνει να πληρώσει.
Ίσως έτσι να έκλειναν και οι πληγές. Ίσως έτσι να σκόρπιζαν οι εφιάλτες. Ίσως έτσι να λυτρωνόταν..

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

θα χαρώ να διαβάσω τα σχόλιά σας!

Adbox

@templatesyard