ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΜΕ ΤΟΝ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑ κ. ΑΝΤΩΝΗ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟ για το βιβλίο του ΣΑΝ ΜΑΡΓΑΡΙΤΑΡΙ ΑΠΟ Σ΄ΑΓΑΠΩ από τις ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΕΛΚΥΣΤΗΣ

 

 Καλημέρα σας, σήμερα στο BEAUTY DAYS WITH A BOOK  φιλοξενούμε τo συγγραφέα κ. ΑΝΤΩΝΗ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟ για το βιβλίο του ΣΑΝ ΜΑΡΓΑΡΙΤΑΡΙ ΑΠΟ Σ΄ΑΓΑΠΩ από τις ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΕΛΚΥΣΤΗΣ

Κε ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΕ, συστήστε μας με λίγα λόγια το βιβλίο σας, ΣΑΝ ΜΑΡΓΑΡΙΤΑΡΙ ΑΠΟ Σ΄ΑΓΑΠΩ. Πότε ξεκινήσατε να το γράφετε και πόσο καιρό σας πήρε για να το τελειώσετε;

Το βιβλίο είναι ένα κοινωνικοερωτικό μυθιστόρημα, που ξεκινάει κι

ολοκληρώνεται σε μια μικρή επαρχιακή πόλη. Το κύριο μέρος της δράσης όμως,

διαδραματίζεται στη Θεσσαλονίκη και στο Γιοχάνεσμπουργκ της Ν. Αφρικής. Η

μυθοπλασία αναφέρεται στο άδολο νεανικό όνειρο και στην αδιαπραγμάτευτη

πεποίθηση της φοιτήτριας Αντιγόνης, να αγωνιστεί για έναν κόσμο δικαιότερο με

ισότητα κι ελευθερία.

Η θλιβερή διαπίστωση ότι ο κόσμος δεν αλλάζει με τη φλόγα των ποιητών

μονάχα, την απελπίζει και την εκτρέπει. Το βάρος της ήττας την κατατροπώνει. Με

τα ευτελέστερα υλικά, τα οποία παζαρεύει στα «ανταλλακτήρια» των ιδεών,

φτιάχνει τη νέα της μοίρα. Ξεπουλάει για να…ξαλαφρώσει. Ανταλλάζει φως με

σκοτάδι, λεωφόρους με ατραπούς, διεξόδους με αδιέξοδα. Βολεύεται με

περισσότερη λάσπη, περισσότερο σκοτάδι, περισσότερο «τίποτα»! Φτιάχνει μικρά

και μεγάλα αδιέξοδα, και συγκρούεται μ’ αυτά. Εγκαταλείπει κι εγκαταλείπεται,

πληγώνει και πληγώνεται, φαρμακώνει και φαρμακώνεται!

Το βιβλίο ξεκίνησα να το γράφω πριν δυο χρόνια και το ολοκλήρωσα σε

διάστημα ενός έτους περίπου.

Ποια ήταν η πηγή έμπνευσης της ιστορίας σας;

Το βιβλίο είναι καθαρή μυθοπλασία. Είναι σύνθεση βιωμάτων κι εμπειριών από το

προσωπικό ταξίδι στον χρόνο και στα σταυροδρόμια της αναζήτησης. Είναι αφιερωμένο σ’ εκείνα παιδιά της γενιάς μου που ξεκίνησαν από την επαρχία, ονειρεύτηκαν μες στις

χαμηλοτάβανες κάμαρες της μεγαλούπολης κι είπαν να φτιάξουν έναν κόσμο με ταβάνι τον ουρανό, με παράθυρα μεγάλα και μπαλκόνια αγναντερά.

Ποια θεωρείτε ότι είναι τα δυνατά του στοιχεία; Ποιο είναι το μήνυμα που θέλετε να αποκομίσει ο αναγνώστης σας;

Δεν είναι εύκολο να μιλήσω προσωπικά για τα δυνατά σημεία του έργου. Αυτά

μένει να τα υπογραμμίσουν οι αναγνώστες, εφόσον υπάρχουν. Αν θα έπρεπε οπωσδήποτε κάτι να πω, θα εστίαζα στο «παλιομοδίτικο» ύφος γραφής και στις έντονες και ποικίλες συναισθηματικές διακυμάνσεις που διατρέχουν το έργο από την αρχή μέχρι το τέλος.

Πώς αποφασίσατε τον τίτλο του βιβλίου; Υπήρξε κάποιος άλλος που απορρίφθηκε;

Θέλοντας να αποτυπώσω την έντονη συναισθηματική ταυτότητα του έργου,

επέλεξα τη συγκεκριμένη φράση από κάποια παράγραφο του βιβλίου, την οποία προέκρινα

έναντι της δεύτερης επιλογής «…και για να γίνω τα πάντα, τα έχασα όλα!», η οποία

υπάρχει στο βιβλίο και αποτυπώνεται επίσης, στο οπισθόφυλλο του βιβλίου.

Πείτε μας πώς προέκυψε η συνεργασία σας, με τις ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΕΛΚΥΣΤΗΣ;

Μεταξύ κάποιων προτάσεων, επέλεξα τη συνεργασία με τις ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΕΛΚΥΣΤΗΣ,

γιατί οι όροι συνεργασίας ήταν ξεκάθαροι. Εκ του αποτελέσματος φαίνεται ότι η

συγκεκριμένη επιλογή με δικαίωσε, γιατί οι συμβολαιακοί όροι τηρούνται και η συνεργασία κινείται σε έντιμο και φιλικό επίπεδο.

Πείτε μας αγαπημένα σας βιβλία και συγγραφείς από τον χώρο της λογοτεχνίας και

πόσο σας επηρέασαν για να ασχοληθείτε με τη συγγραφή.

Δεν ανήκω σ’ αυτούς που διαβάζουν συστηματικά κι επίμονα πια λογοτεχνία. Είμαι

κι εγώ θύμα της εποχής, ένας «ρακοσυλλέκτης» των μέσων ενημέρωσης, που προσπαθεί

ανάμεσα στα μυριάδες ρετάλια λόγου που συλλέγει, να ξεδιαλέξει εκείνα που φαίνονται

πιο όμορφα πιο μεταποιήσιμα, πιο ζεστά! Αν θα έπρεπε οπωσδήποτε να αναφέρω τρία

ονόματα θα ξεκινούσα από τον Μ. Λουντέμη που διάβασα στην πρώιμη νεότητα και με

καθόρισε, τον Ν. Καζαντζάκη και τον Κ. Καβάφη. Διαβάζοντας έργα συγγραφέων που δεν έχουν εξέχουσα θέση στο λογοτεχνικό στερέωμα, έχω εντυπωσιαστεί σε πολλές των

περιπτώσεων από την ποιότητά τους.

Θα ήθελα να μας πείτε μερικά πράγματα για εσάς, για να σας γνωρίσουμε καλύτερα.

Κατάγομαι από ένα μικρό χωριό του Ν. Καστοριάς, έζησα και μεγάλωσα σε αρκετά

δύσκολες συνθήκες και επί σαράντα χρόνια εργάστηκα ως δάσκαλος σε σχολεία του νομού, της δυσπρόσιτης περιφέρειας, καθώς και στο ιδιωτικό σχολείο SAHETI του

Γιοχάνεσμπουργκ. Έχω συγγράψει τρία βιβλία ορθής χρήσης του γραπτού λόγου, για τους μαθητές του δημοτικού σχολείου, τα οποία κυκλοφορούν εδώ και είκοσι πέντε χρόνια, από τις εκδόσεις ΠΑΤΑΚΗ. Λυτρωτική και πολύ δημιουργική είναι η ενασχόληση με το θέατρο.

Έχω συγγράψει έργα θεατρικά τα οποία σκηνοθέτησα και ανέβασα στις θεατρικές αίθουσες του νομού. Ως απόμαχος πια, προσπαθώ να βρω έναν δημιουργικό βηματισμό έξω από τη σχολική τάξη που αγάπησα.

Μιλήστε μας για το έργο σας μέχρι σήμερα και για τα μελλοντικά σας σχέδια, τι

καινούργιο ετοιμάζετε;

Για το έργο μου αναφέρομαι αδρομερώς στην προηγούμενη ερώτηση. Για

μελλοντικά σχέδια προτιμώ να μη μιλώ. Η ζωή είναι ένας περίπατος. Ο δικός μου

περίπατος είναι φθινοπωρινός. Κάπως οξύμωρο να πατώ πάνω σε μισοξεραμένα φύλλα και να καταστρώνω μελλοντικά σχέδια. Εκείνο μόνο που σχεδιάζω, είναι να φτάσω στο

επόμενο παγκάκι, για να ξεκουραστώ.

Τελειώνοντας με τις ερωτήσεις θα ήθελα να ευχαριστήσω για ακόμη μια φορά και θα ήθελα να μας πείτε πού και πώς μπορούμε να βρούμε εσάς και το βιβλίο σας.

Σας ευχαριστώ εγώ για την τιμή που μου κάνετε. Ζω μόνιμα στην Καστοριά, μια

πόλη με πολύ ωραία χρώματα και μοναδικά φορέματα και τις τέσσερις εποχές του χρόνου!

Το βιβλίο μου διατίθεται από τις εκδόσεις ΕΛΚΥΣΤΗΣ. Είναι αναρτημένο σε πολλές

σελίδες ηλεκτρονικών βιβλιοπωλείων διατίθεται σε πολλά βιβλιοπωλεία και υπάρχει

δυνατότητα να φτάσει σε όλες τις περιοχές της Ελλάδας, καθώς και της Κύπρου. Στην

Καστοριά διατίθεται από το βιβλιοπωλείο: “ALPA Book Stories”.

ΣΑΝ ΜΑΡΓΑΡΙΤΑΡΙ ΑΠΟ Σ΄ΑΓΑΠΩ 

ΑΝΤΩΝΗΣ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ

 ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΕΛΚΥΣΤΗΣ

 Ό,τι και να λένε, δίκιο έχουν! Τώρα τους καταλαβαίνω κι εγώ. Τώρα όμως! Όχι τότε! Τότε είχα σηκώσει τον αμανέ ψηλά. Ήμουν ο Μεσσίας του κόσμου! Ήμουν ο Τσε, η Ρόζα Λούξεμπουργκ, η Σόφι Σολ, η Σιμόν Ντε Μποβουάρ! Με συγκλόνιζε η βαθιά πίστη και η αδιαπραγμάτευτη αγωνιστικότητα. Όμως, δυστυχώς, όταν μελετούσα τους μεγάλους, έμενα πιο πολύ στο ‘πού έφτασαν’ και λιγότερο στο ‘πώς έφτασαν’! Το ‘πού’ έχει δόξα και θαυμαστικά, το ‘πώς’ όμως έχει θυσία κι εγώ, φαίνεται, δεν ήμουν πρόθυμη για θυσίες.

Ναι, είχα ενταχθεί σε φοιτητική οργάνωση, αλλά όχι για ν’ αγωνιστώ. Ήθελα να με περιλούζει η αύρα της αγωνίστριας! Οι αγωνιστές πιστεύουν, αλλά δεν ανήκουν στον εαυτό τους! Όμως εγώ πίστευα στην Αντιγόνη, αλλά ανήκα και στην Αντιγόνη! Αυτή η στρεβλή αντίληψη για τον εαυτό μου, με απομάκρυνε από το παρελθόν. Όλα τα έσβησα! Τον τόπο μου, τους συγγενείς, τους φίλους, τους γνωστούς. Έσβησα και τον Τέλη… κι εκείνη την καρδιά στη λεύκα!

Και για να γίνω τα πάντα… τα έχασα όλα!