Καλημέρα σας, σήμερα στο BEAUTY DAYS WITH A BOOK φιλοξενούμε τη συγγραφέα κ. ΑΝΑΣΤΑΣΙΑ ΣΟΥΣΩΝΗ του βιβλίου «ΣΤΟ ΤΕΛΕΙΩΜΑ ΤΗΣ ΜΕΡΑΣ» από τις ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΘΥΡΑ.
1. Συστήστε μας με λίγα λόγια το βιβλίο σας «ΣΤΟ ΤΕΛΕΙΩΜΑ ΤΗΣ ΜΕΡΑΣ».Το βιβλίο σας είναι αφιερωμένο στα προβλήματα μεταξύ παιδιών και γονέων, εξιστορεί μια αληθινή ιστορία, πείτε μας όμως εσείς, τι ιδιαίτερο θα διαβάσουμε σ αυτό το βιβλίο?
Το βιβλίο αφηγείται μια αληθινή ιστορία η οποία συνέβη αρκετά χρόνια πριν. Ηρωίδα
είναι μια κοπέλα είκοσι χρονών που ψάχνει να βρει την αλήθεια γύρω της αλλά και μέσα
της. Πράγμα δύσκολο καθώς οι περισσότεροι άνθρωποι που την πλαισιώνουν, επιλέγουν
να συμβιβάζονται ή ακόμα και να βολεύονται με διάφορους τρόπους ο καθένας στη ζωή.
Η Ιόλη είναι από τα παιδιά που δεν μεγάλωσαν με προνόμια οικονομικά, ή ακόμα και
ψυχικά. Έτσι εκείνη προσπαθούσε από μικρή για να βρει διεξόδους, όχι απλώς μόνη, αλλά
και με εμπόδια. Δοκίμασε πολλά προκειμένου να ανταπεξέλθει στις δύσκολες
καταστάσεις, διάφορες ουσίες παλιότερα, αργότερα τον θυμό, και στη συνέχεια άσκησε
πίεση πάνω στις καταστάσεις, χτύπησε το μαχαίρι στο κόκαλο που λένε και όλα αυτά γιατί
ήθελε διακαώς να βγει από το αδιέξοδο, να αναπνεύσει ''καθαρό αέρα''. Όμως η ζωή ως
συνήθως ασκεί τη δική της κόντρα στα όνειρα που έχουν οι νέοι άνθρωποι, κι έτσι πολύ
σύντομα φτάνει στο τέρμα της. Εκεί, μπροστά στον γκρεμό, πρέπει να πάρει μιαν
απόφαση. Κι αυτή τελικά είναι να φρενάρει, να περιμένει κι άλλο, να ασκήσει την
υπομονή και να ανοίξει τον νου της από τα τετριμμένα που βλέπει εξωτερικά.
Καταλαβαίνει πως μόνο μέσα από τον δρόμο της καρδιάς θα βγει στο ξέφωτο και όχι με
τη βοήθεια των ανθρώπων όπως περίμενε... Το ιδιαίτερο της ιστορίας για μένα είναι η
αλήθεια της. Ο αναγνώστης μπορεί να την ψηλαφήσει σε επίπεδο πραγματικό και να είναι
σίγουρος ότι έγινε έτσι, χωρίς αποκλίσεις, συγκαλύψεις ή υπερβολές. Προσπάθησα πολύ
σε αυτό το κομμάτι. Να κρατήσω τους διαλόγους όπως έγιναν και τα γεγονότα όπως
συνέβησαν. Το μόνο που άλλαξα ήταν κάποια προσωπικά δεδομένα ώστε να μπορέσω να
προστατέψω τα πρόσωπα της ιστορίας. Έτσι, ως ένα βιβλίο που έγραψε η ζωή είναι
ταυτόχρονα και απρόβλεπτο, δεν καταλαβαίνουμε από την αρχή γιατί συμβαίνουν όσα
συμβαίνουν. Όλο το παζλ ενώνεται στις τελευταίες του σελίδες.
2. Αν ήσασταν ένας απλός αναγνώστης του, ποια θα θεωρούσατε ότι είναι τα δυνατά του στοιχεία?
Ένα στοιχείο είναι η ιδιαίτερη σχέση που έχει η Ιόλη με τη φίλη της τη Μάχη, η οποία
αντιμετωπίζει κι αυτή παρόμοια προβλήματα. Το πώς προσπαθούν να αλληλοστηρίζονται
και το πώς εξελίσσεται τελικά αυτή η φιλία μέσα στο χρόνο. Ένα δεύτερο στοιχείο είναι η
νεανική αγάπη που γνωρίζουν και οι δυο κοπέλες σε αυτή τη φάση της ζωής τους αλλά και
ο τρόπος με τον οποίο μετατρέπεται στη συνέχεια σε πιο βαθιά αγάπη. Παράλληλα η όλη
αναφορά στις ευαίσθητες σχέσεις των νέων με τους γονείς τους, δίνεται με τρόπο άμεσο.
Μου αρέσει που τα συναισθήματα των ανθρώπων δεν συγκαλύπτονται, δεν ωραιοποιούνται. Μέσα από την εσωτερική πάλη και την πορεία της Ιόλης μπορώ να καταλάβω το πόσο έντονα βιώνει τις καταστάσεις ένας νέος άνθρωπος που τώρα ξεκινάει τη ζωή. Εμείς οι μεγαλύτεροι μπορεί να το έχουμε λησμονήσει αυτό με τα χρόνια... Οι νέοι πάλι άνθρωποι - από ότι μου έχουν πει - ταυτίζονται κατά την ανάγνωση σε πολλά σημεία με την Ιόλη, αλλά και με άλλους χαρακτήρες της ιστορίας.
3. Ποιο είναι το μήνυμα που θέλετε να αποκομίσει ο αναγνώστης σας.
Το βιβλίο αναφέρεται και στην αναζήτηση του Θεού μέσα στη ζωή της κοπέλας, ειδικά
στο τέλος φαίνεται ακόμα και η παρουσία Του, οπότε σε αυτό το κομμάτι λογικά δεν θα
ταυτιστούν όλοι, αφού η πίστη πρέπει να είναι βιωματική ώστε να γίνει και αληθινή, απτή,
στον κάθε άνθρωπο ξεχωριστά. Όμως θα ήθελα να πω σε όλους τους αναγνώστες, το ίδιο.Ότι, ό,τι και να τους συμβαίνει τώρα, ή θα συμβεί στο μέλλον τους, να επιλέγουν τη ζωή.Πάντα να επιλέγουν τη ζωή να γράψει και τη δική τους προσωπική ιστορία, όπως συνέβη και με την ιστορία της Ιόλης. Ακόμα και όταν δεν βλέπουν από πουθενά φως, όσο μαύρο και να φαίνεται το πράγμα εξωτερικά, να επιμένουν. Υπάρχει μια μεγαλύτερη εικόνα,πάνω από όλο αυτό, ακόμα και μέσα στις πιο παράλογες καταστάσεις, η οποία δεν γίνεται κατευθείαν αντιληπτή, θέλει χρόνο. Η μέρα δεν τελειώνει για πάντα όταν έρθει η νύχτα και τη νύχτα κάποια στιγμή θα τη διαδεχθεί το φως. Έτσι είναι. Πάντα να μένουν κοντά στις σκέψεις εκείνες που μέσα τους ανάβουν την ελπίδα - ακόμα και όταν μοιάζουν τρελές- και να περιμένουν όσο κι αν χρειαστεί, να γραφτεί μόνο του το τέλος. Θα αποζημιωθούν για όλα.
4. Πότε ξεκινήσατε να το γράφετε και πόσο καιρό σας πήρε για να το τελειώσετε;
Το βιβλίο γράφτηκε πριν από πολύ καιρό, σχεδόν παράλληλα με τα γεγονότα που εξιστορεί και πήρε δύο χρόνια. Ήταν μια ιστορία που έβλεπα να συμβαίνει δίπλα μου κι εγώ η ίδια αναρωτιόμουν για το πώς τελικά θα τελειώσει. Από μικρή μου άρεσε να αλιεύω αληθινές ιστορίες από τον περίγυρό μου γιατί επιθυμούσα να βρω την αλήθεια μέσα σε αυτές. Ήθελα έτσι να καταλάβω καλύτερα τους ανθρώπους, όχι για να τους κατακρίνω,αλλά για να τους καταλάβω, μαζί και τον εαυτό μου. Έπειτα το βιβλίο αυτό ξεχάστηκε
από μένα αλλά όχι από δυο δικούς μου ανθρώπους οι οποίοι μου το θύμισαν δέκα χρόνια
αργότερα, ταυτόχρονα ο ένας με τον άλλον. Το θεώρησα σημάδι κατά κάποιον τρόπο, ότι
έπρεπε να το ξαναδώ. Όταν το ξαναδιάβασα μετά από τόσα χρόνια εξαπλάγην γιατί αυτό
που είχα γράψει τότε, περιέγραφε ουσιαστικά μιαν αλήθεια διαχρονική. Κι αυτό επειδή
ήταν γραμμένη από την ίδια τη ζωή. Όταν οι εκδόσεις Θύρα ανέλαβαν την διαδικασία της
έκδοσης, οι διορθώσεις του, κατά κάποιον τρόπο, μου πήραν άλλα δυο χρόνια περίπου.
Έπρεπε πρώτα να μιλήσω με τους ήρωες του βιβλίου και μάλιστα αρκετές φορές έτσι ώστε να μου δώσουν περισσότερες πληροφορίες και να συμπληρώσω κάποια κενά.
Ταυτόχρονα προσπαθούσα να μην αλλάξω τον νεανικό χαρακτήρα που είχε αρχικά το
βιβλίο. Η ιστορία αυτή φαίνεται ότι ακολούθησε τη δική της πορεία μέσα στο χρόνο γιατί έτσι δόθηκε κι η ευκαιρία να συμπληρώσουμε στο τέλος και το τι συνέβη μετά από κάποια
χρόνια στους πρωταγωνιστές. Οι συνεργάτες μου από τις εκδόσεις Θύρα με στήριξαν
ιδιαίτερα και με καθοδήγησαν σωστά, υπήρξε σύμπνοια μεταξύ μας. Τους ευχαριστώ πολύ
για την εμπιστοσύνη και την πίστη τους για το βιβλίο αυτό που την έδειξαν από την πρώτη
στιγμή.
5. Πως αποφασίσατε τον τίτλο του βιβλίου, υπήρξε κάποιος άλλος που απορρίφθηκε ?
Από το πρώτο κεφάλαιο, όταν το έγραφα τότε στην πρώτη φάση του, είχα πάρει έναν
στίχο από ένα τραγούδι των Cure τον οποίο και παραθέτω μέσα στο βιβλίο όταν οι δύο
φίλες Ιόλη και Μάχη άκουγαν μουσική και μοιράζονταν μεταξύ τους τα ημερολόγιά τους,
όπως έκαναν συνήθως. Το τραγούδι λέγεται ''Αnother Day'' και ο στίχος που με ενέπνευσε
για να μπει σαν τίτλος ήταν το ''Waiting for the day'' δηλαδή ''Περιμένοντας τη Μέρα''.
Όταν ήρθε η ώρα της έκδοσης έπρεπε να τσεκάρω αν υπήρχε ήδη κάπου αλλού και τελικά
υπήρχε σε ένα αγγλικό βιβλίο, ακριβώς ο ίδιος. Αναζητώντας νέο τίτλο ανακάλυψα ότι ο
τίτλος: ''Στο Τελείωμα της Μέρας'' είχε περισσότερα να πει σε σχέση με το περιεχόμενο
του βιβλίου, ταίριαζε ακόμα περισσότερο.
6. Κάθε μέρα βλέπουμε να εκδίδονται καινούργια βιβλία και συνεχώς μας συστήνονται καινούργιοι συγγραφείς. Ποιο νομίζετε ότι είναι το πακέτο που πρέπει να διαθέτει ένας πρωτοεμφανιζόμενος συγγραφέας για να μας αφήσει τις καλύτερες εντυπώσεις ?
Νομίζω ότι πρέπει να βάλω τον εαυτό μου στη θέση του αναγνώστη για να απαντήσω σε
αυτή την ερώτηση μιας κι εγώ ανήκω στην κατηγορία που αναφέρετε. Θα πω τι είναι αυτό
που κρατάει εμένα στο βιβλίο που θα πιάσω στα χέρια μου. Είναι κυρίως η αμεσότητα. Ο
τρόπος που θέλει να επικοινωνήσει ο συγγραφέας με τον αναγνώστη γίνεται αντιληπτός
από τον δεύτερο, πάντα. Όσο πιο ανεπιτήδευτα δηλαδή είναι γραμμένο ένα βιβλίο τόσο
πιο άμεσα πιστεύω φτάνει και η ουσία στον αναγνώστη. Η συγγραφή ανήκει στον
καλλιτεχνικό χώρο οπότε σαν τέχνη καλείται να προσφέρει κάτι πνευματικό στον
άνθρωπο. Για να γίνει αυτό, ο συγγραφέας καλό είναι νομίζω να γράφει πηγαία, όταν το
αισθάνεται δηλαδή σαν ανάγκη να δημιουργεί και να μοιράζεται.
7. Αν έπρεπε να επιλέξετε ανάμεσα στο έντυπο ή στο ηλεκτρονικό βιβλίο, εσείς ποιο θα επιλέγατε;
Θα επέλεγα σίγουρα το έντυπο. Είναι αλλιώς να το κρατάς στα χέρια σου, αποκτάει ύλη η
ιστορία. Άλλη η μαγεία όταν κρατάς ένα βίβλίο ή το παίρνεις κάπου μαζί σου. Γίνεται
παρέα για σένα αλλά και ένα δώρο αληθινό στους άλλους.
8. Πείτε μας τι διαβάζετε αυτό τον καιρό και αν υπάρχουν αγαπημένα βιβλία στη βιβλιοθήκη σας, που δε θα τα δανείζατε σε κανέναν και γιατί?
Αυτόν τον καιρό αποφάσισα να ανοίξω ένα βιβλίο που είχα διαβάσει πριν πολλά χρόνια,
Η Πόλη και Τ' άστρα του Άρθουρ Κλάρκ. Υπήρξα βιβλιοφάγος, πρέπει να έχω διαβάσει
βιβλία από κάθε κατηγορία που υπάρχει. Πιστεύω ότι τα βιβλία εξυπηρετούν κάποιο
κομμάτι μας. Υπάρχουν φορές που θέλω να ξεκουραστώ και να χρειάζομαι κάτι ανάλαφρο, οπότε εκείνη τη στιγμή μπορεί να διαβάσω για μένα ένα κόμικ ή ένα παραμύθι
στα παιδιά μου. Άλλες φορές θέλω να ''βασανιστώ'' που λένε με ένα βιβλίο... Χαμογέλασα
με την ερώτησή σας γιατί δεν πάει πολύς καιρός που μια φίλη μου ζήτησε να στης
δανείσω τα Ασκητικά του Αγίου Ισαάκ του Σύρου και αυθόρμητα της απάντησα: «Κάποιο
άλλο καλύτερα, αυτό το βιβλίο δε βγαίνει από το σπίτι...» Ένα ακόμα βιβλίο που δεν θα
δάνειζα πλέον, το οποίο διάβασα πολλές φορές κατά την εφηβεία μου και μπορώ να πω
ότι με στιγμάτισε και σαν συγγραφέα, είναι το Κοντά στις Ράγιες της Άλκης Ζέη. Θα
ήθελα κάποια στιγμή να το διαβάσουν και τα παιδιά μου.
9. Θα ήθελα να μας πείτε μερικά πράγματα για εσάς, για να σας γνωρίσουμε καλύτερα.
Μεγάλωσα όπως οι περισσότεροι άνθρωποι της γενιάς μου. Με έναν οραματισμό για το
μέλλον του κόσμου βασισμένο στην ανθρώπινη συλλογικότητα. Όμως κατάλαβα στην
πορεία ότι ο μεγαλύτερος εχθρός του ανθρώπου είναι ο ίδιος του ο εαυτός. Για να αλλάξω
τον κόσμο πρέπει να γίνω αυτό που θέλω να βλέπω γύρω μου. Ο μεγαλύτερος επαναστάτης είναι αυτός που πολεμάει το κακό που έχει μέσα του. Είναι το μεγαλύτερο λάθος να χωρίζουμε τους ανθρώπους σε καλούς και κακούς, παλιότερα τα έβλεπα όλα ακραία. Όλοι έχουμε έναν φωτεινό αλλά και έναν σκοτεινό εαυτό, άλλος περισσότερο κι άλλος λιγότερο, ανάλογα. Όμως επέλεξα να αναλαμβάνω τα δικά μου σκοτάδια, όσο μικρά ή μεγάλα κι αν μοιάζουν σε σχέση με των άλλων. Προσπαθώ. Σαν την Ιόλη...
10. Μιλήστε μας για τα μελλοντικά σας σχέδια, τι καινούργιο ετοιμάζετε;
Έχω ξεκινήσει εδώ και κάποιον καιρό να γράφω ένα βιβλίο με πρωταγωνιστή έναν
τριαντάχρονο άντρα αυτή τη φορά, τετράγωνα λογικό, οργανωτικό, ''control freak'' θα
λέγαμε. Ο οποίος λίγο πριν παντρευτεί, συμβαίνει να συνειδητοποιεί ξαφνικά ότι ο
λογικός εαυτός του έχει αποκόψει ακόμα και τις βασικές λειτουργίες της καρδιάς του. Κι
ότι το μοντέλο του σταθερού, ψυχρού άντρα που έχει υιοθετήσει προκειμένου να μην
πληγώνεται, θα τον οδηγούσε στην λάθος επιλογή. Κι ο χαρακτήρας εδώ βασίζεται σε
έναν άνθρωπο επίσης αληθινό που με ενέπνευσε, αλλά η ιστορία είναι φανταστική.
Υπάρχει όμως έντονη πάλι η εσωτερική αναζήτηση του ανθρώπου για το νόημα της ζωής
και περιγράφει αληθινά πνευματικές εμπειρίες. Αυτό που πραγματεύεται είναι κυρίως οι
ερωτικές σχέσεις των σύγχρονων ανθρώπων. Μπορούν στην εποχή που ζούμε να
ωριμάσουν μέσα σ' ένα πλαίσιο αγνότητας και ρομαντισμού όπως άλλοτε; Μπορεί να
συμβεί αυτό σε έναν άνθρωπο τόσο κοσμικό που δεν έχει γνωρίσει τίποτα άλλο ως τώρα
εκτός από τον τρόπο σκέψης της εποχής του και το μοντέλο γάμου που έχει μάθει από την
πλειοψηφία του κόσμου; Πόσο μπορεί να αλλάξει η ως τώρα ζωή του και για ποιον λόγο;
Τελειώνοντας με τις ερωτήσεις θα ήθελα να ευχαριστήσω για ακόμη μια φορά και θα ήθελα να μας πείτε που και πως μπορούμε να βρούμε εσάς και το βιβλίο σας.
Εάν κάποιος θελήσει να επικοινωνήσει μαζί μου μπορεί μέσω e-mail:
anastasia_photo@hotmail.com
Για το βιβλίο μπορεί κανείς να μπει στο site του εκδοτικού απευθείας με το link:
ή από το link του e-shop: www.stamoulis.gr και να το ψάξει εκεί στη μηχανή αναζήτησης. Διατίθεται επίσης στα βιβλιοπωλεία Public και Politeia net.
Εγώ σας ευχαριστώ...
Στο Τελείωμα της Μέρας
ΣΟΥΣΩΝΗ ΑΝΑΣΤΑΣΙΑ
Χρονολογία έκδοσης: 04 2020
Εκδόσεις ΘΥΡΑ
Όταν φτάσεις στο τέρμα,
δύο επιλογές έχεις:
Ή να πέσεις ή να σηκώσεις
τα μάτια σου ψηλά
στον ουρανό.
ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ ΓΙΑ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ
Πόνος, µοναξιά. Κι όλα αυτά σε µικρή ηλικία. Τι κάνεις όταν όλες σου οι ελπίδες σβήσουν; Τι κάνεις όταν όλες οι δυνάµεις σου σε εγκαταλείψουν; Περίµενε Ιόλη,περίµενε λίγο, όχι, µην το κάνεις αυτό, υπάρχει κι άλλος τρόπος. Υπάρχει κι άλλος ένας δρόµος που ως τώρα δεν τον φανταζόσουν, παρά µόνο σε κάποια τρελά παραµύθια όταν διάβαζες µικρή και κάπου, κάπως, µέσα σου ήξερες, ότι υπάρχει στ’ αλήθεια αυτός ο κόσµος...
Τώρα είναι η στιγµή. Σήκωσε τα µάτια σου ψηλά και κάνε ένα βήµα πίσω. Άλλωστε, ένα «περίµενε» η ζωή µας όλη, Ιόλη... Θα ζήσεις, στο υπόσχοµαι!
Ένα βιβλίο αφιερωµένο στα διαχρονικά προβλήµατα µεταξύ των παιδιών και των γονέων. Μια αληθινή ιστορία µέσα στην οποία η χάρις του οσίου πατρός Παϊσίου του Αγιορείτου υπήρξε καταλυτική αλλάζοντας την ζωή µιας ακόµη νέας κοπέλας της σύγχρονης εποχής.
Λίγα λόγια για τη συγγραφέας - Αναστασία Σουσώνη
Η Αναστασία Σουσώνη γεννήθηκε και µεγάλωσε στα δυτικά προάστια της Αθήνας.
Σπούδασε στη Σχολή Γραφικών Τεχνών και Καλλιτεχνικών Σπουδών του Τ.Ε.Ι. Αθήνας
και εργάστηκε στον χώρο της τυπογραφίας, της γραφιστικής και της επιµέλειας
εντύπων.
Ασχολήθηκε ερασιτεχνικά µε τη φωτογραφία, καθώς και µε τον εθελοντισµό για την
υποστήριξη του µητρικού θηλασµού και του φυσικού τοκετού µετά από καισαρική.
Έχει γράψει και επιµεληθεί το βιβλίο Η αγία Περπέτουα και οι συν αυτή µαρτυρήσαντες.
Είναι παντρεµένη µε τον ∆ηµήτρη Τσίρο, έχουν τρία παιδιά και κατοικούν στη
Θεσσαλονίκη.
από μένα αλλά όχι από δυο δικούς μου ανθρώπους οι οποίοι μου το θύμισαν δέκα χρόνια
αργότερα, ταυτόχρονα ο ένας με τον άλλον. Το θεώρησα σημάδι κατά κάποιον τρόπο, ότι
έπρεπε να το ξαναδώ. Όταν το ξαναδιάβασα μετά από τόσα χρόνια εξαπλάγην γιατί αυτό
που είχα γράψει τότε, περιέγραφε ουσιαστικά μιαν αλήθεια διαχρονική. Κι αυτό επειδή
ήταν γραμμένη από την ίδια τη ζωή. Όταν οι εκδόσεις Θύρα ανέλαβαν την διαδικασία της
έκδοσης, οι διορθώσεις του, κατά κάποιον τρόπο, μου πήραν άλλα δυο χρόνια περίπου.
Έπρεπε πρώτα να μιλήσω με τους ήρωες του βιβλίου και μάλιστα αρκετές φορές έτσι ώστε να μου δώσουν περισσότερες πληροφορίες και να συμπληρώσω κάποια κενά.
Ταυτόχρονα προσπαθούσα να μην αλλάξω τον νεανικό χαρακτήρα που είχε αρχικά το
βιβλίο. Η ιστορία αυτή φαίνεται ότι ακολούθησε τη δική της πορεία μέσα στο χρόνο γιατί έτσι δόθηκε κι η ευκαιρία να συμπληρώσουμε στο τέλος και το τι συνέβη μετά από κάποια
χρόνια στους πρωταγωνιστές. Οι συνεργάτες μου από τις εκδόσεις Θύρα με στήριξαν
ιδιαίτερα και με καθοδήγησαν σωστά, υπήρξε σύμπνοια μεταξύ μας. Τους ευχαριστώ πολύ
για την εμπιστοσύνη και την πίστη τους για το βιβλίο αυτό που την έδειξαν από την πρώτη
στιγμή.
5. Πως αποφασίσατε τον τίτλο του βιβλίου, υπήρξε κάποιος άλλος που απορρίφθηκε ?
Από το πρώτο κεφάλαιο, όταν το έγραφα τότε στην πρώτη φάση του, είχα πάρει έναν
στίχο από ένα τραγούδι των Cure τον οποίο και παραθέτω μέσα στο βιβλίο όταν οι δύο
φίλες Ιόλη και Μάχη άκουγαν μουσική και μοιράζονταν μεταξύ τους τα ημερολόγιά τους,
όπως έκαναν συνήθως. Το τραγούδι λέγεται ''Αnother Day'' και ο στίχος που με ενέπνευσε
για να μπει σαν τίτλος ήταν το ''Waiting for the day'' δηλαδή ''Περιμένοντας τη Μέρα''.
Όταν ήρθε η ώρα της έκδοσης έπρεπε να τσεκάρω αν υπήρχε ήδη κάπου αλλού και τελικά
υπήρχε σε ένα αγγλικό βιβλίο, ακριβώς ο ίδιος. Αναζητώντας νέο τίτλο ανακάλυψα ότι ο
τίτλος: ''Στο Τελείωμα της Μέρας'' είχε περισσότερα να πει σε σχέση με το περιεχόμενο
του βιβλίου, ταίριαζε ακόμα περισσότερο.
6. Κάθε μέρα βλέπουμε να εκδίδονται καινούργια βιβλία και συνεχώς μας συστήνονται καινούργιοι συγγραφείς. Ποιο νομίζετε ότι είναι το πακέτο που πρέπει να διαθέτει ένας πρωτοεμφανιζόμενος συγγραφέας για να μας αφήσει τις καλύτερες εντυπώσεις ?
Νομίζω ότι πρέπει να βάλω τον εαυτό μου στη θέση του αναγνώστη για να απαντήσω σε
αυτή την ερώτηση μιας κι εγώ ανήκω στην κατηγορία που αναφέρετε. Θα πω τι είναι αυτό
που κρατάει εμένα στο βιβλίο που θα πιάσω στα χέρια μου. Είναι κυρίως η αμεσότητα. Ο
τρόπος που θέλει να επικοινωνήσει ο συγγραφέας με τον αναγνώστη γίνεται αντιληπτός
από τον δεύτερο, πάντα. Όσο πιο ανεπιτήδευτα δηλαδή είναι γραμμένο ένα βιβλίο τόσο
πιο άμεσα πιστεύω φτάνει και η ουσία στον αναγνώστη. Η συγγραφή ανήκει στον
καλλιτεχνικό χώρο οπότε σαν τέχνη καλείται να προσφέρει κάτι πνευματικό στον
άνθρωπο. Για να γίνει αυτό, ο συγγραφέας καλό είναι νομίζω να γράφει πηγαία, όταν το
αισθάνεται δηλαδή σαν ανάγκη να δημιουργεί και να μοιράζεται.
7. Αν έπρεπε να επιλέξετε ανάμεσα στο έντυπο ή στο ηλεκτρονικό βιβλίο, εσείς ποιο θα επιλέγατε;
Θα επέλεγα σίγουρα το έντυπο. Είναι αλλιώς να το κρατάς στα χέρια σου, αποκτάει ύλη η
ιστορία. Άλλη η μαγεία όταν κρατάς ένα βίβλίο ή το παίρνεις κάπου μαζί σου. Γίνεται
παρέα για σένα αλλά και ένα δώρο αληθινό στους άλλους.
8. Πείτε μας τι διαβάζετε αυτό τον καιρό και αν υπάρχουν αγαπημένα βιβλία στη βιβλιοθήκη σας, που δε θα τα δανείζατε σε κανέναν και γιατί?
Αυτόν τον καιρό αποφάσισα να ανοίξω ένα βιβλίο που είχα διαβάσει πριν πολλά χρόνια,
Η Πόλη και Τ' άστρα του Άρθουρ Κλάρκ. Υπήρξα βιβλιοφάγος, πρέπει να έχω διαβάσει
βιβλία από κάθε κατηγορία που υπάρχει. Πιστεύω ότι τα βιβλία εξυπηρετούν κάποιο
κομμάτι μας. Υπάρχουν φορές που θέλω να ξεκουραστώ και να χρειάζομαι κάτι ανάλαφρο, οπότε εκείνη τη στιγμή μπορεί να διαβάσω για μένα ένα κόμικ ή ένα παραμύθι
στα παιδιά μου. Άλλες φορές θέλω να ''βασανιστώ'' που λένε με ένα βιβλίο... Χαμογέλασα
με την ερώτησή σας γιατί δεν πάει πολύς καιρός που μια φίλη μου ζήτησε να στης
δανείσω τα Ασκητικά του Αγίου Ισαάκ του Σύρου και αυθόρμητα της απάντησα: «Κάποιο
άλλο καλύτερα, αυτό το βιβλίο δε βγαίνει από το σπίτι...» Ένα ακόμα βιβλίο που δεν θα
δάνειζα πλέον, το οποίο διάβασα πολλές φορές κατά την εφηβεία μου και μπορώ να πω
ότι με στιγμάτισε και σαν συγγραφέα, είναι το Κοντά στις Ράγιες της Άλκης Ζέη. Θα
ήθελα κάποια στιγμή να το διαβάσουν και τα παιδιά μου.
9. Θα ήθελα να μας πείτε μερικά πράγματα για εσάς, για να σας γνωρίσουμε καλύτερα.
Μεγάλωσα όπως οι περισσότεροι άνθρωποι της γενιάς μου. Με έναν οραματισμό για το
μέλλον του κόσμου βασισμένο στην ανθρώπινη συλλογικότητα. Όμως κατάλαβα στην
πορεία ότι ο μεγαλύτερος εχθρός του ανθρώπου είναι ο ίδιος του ο εαυτός. Για να αλλάξω
τον κόσμο πρέπει να γίνω αυτό που θέλω να βλέπω γύρω μου. Ο μεγαλύτερος επαναστάτης είναι αυτός που πολεμάει το κακό που έχει μέσα του. Είναι το μεγαλύτερο λάθος να χωρίζουμε τους ανθρώπους σε καλούς και κακούς, παλιότερα τα έβλεπα όλα ακραία. Όλοι έχουμε έναν φωτεινό αλλά και έναν σκοτεινό εαυτό, άλλος περισσότερο κι άλλος λιγότερο, ανάλογα. Όμως επέλεξα να αναλαμβάνω τα δικά μου σκοτάδια, όσο μικρά ή μεγάλα κι αν μοιάζουν σε σχέση με των άλλων. Προσπαθώ. Σαν την Ιόλη...
10. Μιλήστε μας για τα μελλοντικά σας σχέδια, τι καινούργιο ετοιμάζετε;
Έχω ξεκινήσει εδώ και κάποιον καιρό να γράφω ένα βιβλίο με πρωταγωνιστή έναν
τριαντάχρονο άντρα αυτή τη φορά, τετράγωνα λογικό, οργανωτικό, ''control freak'' θα
λέγαμε. Ο οποίος λίγο πριν παντρευτεί, συμβαίνει να συνειδητοποιεί ξαφνικά ότι ο
λογικός εαυτός του έχει αποκόψει ακόμα και τις βασικές λειτουργίες της καρδιάς του. Κι
ότι το μοντέλο του σταθερού, ψυχρού άντρα που έχει υιοθετήσει προκειμένου να μην
πληγώνεται, θα τον οδηγούσε στην λάθος επιλογή. Κι ο χαρακτήρας εδώ βασίζεται σε
έναν άνθρωπο επίσης αληθινό που με ενέπνευσε, αλλά η ιστορία είναι φανταστική.
Υπάρχει όμως έντονη πάλι η εσωτερική αναζήτηση του ανθρώπου για το νόημα της ζωής
και περιγράφει αληθινά πνευματικές εμπειρίες. Αυτό που πραγματεύεται είναι κυρίως οι
ερωτικές σχέσεις των σύγχρονων ανθρώπων. Μπορούν στην εποχή που ζούμε να
ωριμάσουν μέσα σ' ένα πλαίσιο αγνότητας και ρομαντισμού όπως άλλοτε; Μπορεί να
συμβεί αυτό σε έναν άνθρωπο τόσο κοσμικό που δεν έχει γνωρίσει τίποτα άλλο ως τώρα
εκτός από τον τρόπο σκέψης της εποχής του και το μοντέλο γάμου που έχει μάθει από την
πλειοψηφία του κόσμου; Πόσο μπορεί να αλλάξει η ως τώρα ζωή του και για ποιον λόγο;
Τελειώνοντας με τις ερωτήσεις θα ήθελα να ευχαριστήσω για ακόμη μια φορά και θα ήθελα να μας πείτε που και πως μπορούμε να βρούμε εσάς και το βιβλίο σας.
Εάν κάποιος θελήσει να επικοινωνήσει μαζί μου μπορεί μέσω e-mail:
anastasia_photo@hotmail.com
Για το βιβλίο μπορεί κανείς να μπει στο site του εκδοτικού απευθείας με το link:
Στο Τελείωμα της Μέρας | |
Εγώ σας ευχαριστώ...
Στο Τελείωμα της Μέρας
ΣΟΥΣΩΝΗ ΑΝΑΣΤΑΣΙΑ
Χρονολογία έκδοσης: 04 2020
Εκδόσεις ΘΥΡΑ
Όταν φτάσεις στο τέρμα,
δύο επιλογές έχεις:
Ή να πέσεις ή να σηκώσεις
τα μάτια σου ψηλά
στον ουρανό.
ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ ΓΙΑ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ
Πόνος, µοναξιά. Κι όλα αυτά σε µικρή ηλικία. Τι κάνεις όταν όλες σου οι ελπίδες σβήσουν; Τι κάνεις όταν όλες οι δυνάµεις σου σε εγκαταλείψουν; Περίµενε Ιόλη,περίµενε λίγο, όχι, µην το κάνεις αυτό, υπάρχει κι άλλος τρόπος. Υπάρχει κι άλλος ένας δρόµος που ως τώρα δεν τον φανταζόσουν, παρά µόνο σε κάποια τρελά παραµύθια όταν διάβαζες µικρή και κάπου, κάπως, µέσα σου ήξερες, ότι υπάρχει στ’ αλήθεια αυτός ο κόσµος...
Τώρα είναι η στιγµή. Σήκωσε τα µάτια σου ψηλά και κάνε ένα βήµα πίσω. Άλλωστε, ένα «περίµενε» η ζωή µας όλη, Ιόλη... Θα ζήσεις, στο υπόσχοµαι!
Ένα βιβλίο αφιερωµένο στα διαχρονικά προβλήµατα µεταξύ των παιδιών και των γονέων. Μια αληθινή ιστορία µέσα στην οποία η χάρις του οσίου πατρός Παϊσίου του Αγιορείτου υπήρξε καταλυτική αλλάζοντας την ζωή µιας ακόµη νέας κοπέλας της σύγχρονης εποχής.
Λίγα λόγια για τη συγγραφέας - Αναστασία Σουσώνη
Η Αναστασία Σουσώνη γεννήθηκε και µεγάλωσε στα δυτικά προάστια της Αθήνας.
Σπούδασε στη Σχολή Γραφικών Τεχνών και Καλλιτεχνικών Σπουδών του Τ.Ε.Ι. Αθήνας
και εργάστηκε στον χώρο της τυπογραφίας, της γραφιστικής και της επιµέλειας
εντύπων.
Ασχολήθηκε ερασιτεχνικά µε τη φωτογραφία, καθώς και µε τον εθελοντισµό για την
υποστήριξη του µητρικού θηλασµού και του φυσικού τοκετού µετά από καισαρική.
Έχει γράψει και επιµεληθεί το βιβλίο Η αγία Περπέτουα και οι συν αυτή µαρτυρήσαντες.
Είναι παντρεµένη µε τον ∆ηµήτρη Τσίρο, έχουν τρία παιδιά και κατοικούν στη
Θεσσαλονίκη.
.JPG)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
θα χαρώ να διαβάσω τα σχόλιά σας!