ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΜΕ ΤΟ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑ κ.ΧΑΡΗ ΜΠΑΛΟΓΛΟΥ για το βιβλίο του Η ΦΥΓΗ ΤΩΝ ΤΕΣΣΑΡΩΝ από τις ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΕΛΚΥΣΤΗΣ


Καλημέρα σας, σήμερα στο BEAUTY DAYS WITH A BOOK φιλοξενούμε τη συγγραφέα κ. ΧΑΡΗ ΜΠΑΛΟΓΛΟΥ για το βιβλίο του Η ΦΥΓΗ ΤΩΝ ΤΕΣΣΑΡΩΝ από τις ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΕΛΚΥΣΤΗΣ 




Κύριε Μπαλόγλου, πώς γεννήθηκε η ιδέα για το μυθιστόρημα «Η Φυγή των Τεσσάρων»;

Η ιδέα για τη συγγραφή ενός έργου σαν κι αυτό, ήρθε στο νου μου το
2009. Αμέσως έγραψα τη σκηνή της φουρτούνας, που ο Άλκης Βεντήρης προσεγγίζει
το Σκαρφονήσι. Ήταν η αρχή. Αλλά τα χαρτιά που δακτυλογράφησα (σε
γραφομηχανή τότε), δεν είχαν την τύχη που περίμεναν. Απλά: τα έκλεισα σ’ ένα
συρτάρι και… ξέχασα ολότελα την ύπαρξή τους για 13 χρόνια!... Πολύ αργότερα
έγραψα τον γνωστό σας “ΠΥΡΓΟ ΤΩΝ ΤΑΡΑΣΩΒ” (Α΄ Μέρος) που εκδόθηκε και
στη συνέχεια το Β΄ Μέρος, που περιμένει. Θεώρησα πιο σωστό να προχωρήσω τη
“ΦΥΓΗ”, ανάστησα το μισοπεθαμένο κείμενο από τον… τάφο στο συρτάρι,
ξανάπιασα την περιγραφή της φουρτούνας. Έπειτα ήρθε μπροστά μου η εικόνα της
εφοπλιστικής οικογένειας και πλαισιώθηκε από τις ιστορίες των 3 φυγάδων.
Τότε ακριβώς και όχι πρωτύτερα, βρήκα το γιατί, η παρορμητική πίεσή μου με
ωθούσε (ίσως τυραννικά!) ΝΑ ΓΡΑΨΩ και πάλι: ΝΑ ΓΡΑΨΩ το βιβλίο! Τότε είδα το
γιατί το γράφω και ποιος είναι ο πιο κατάλληλος τίτλος. Δηλαδή: εκφράστηκε η
αρχική ιδέα: Μέσα στη φουρτουνιασμένη ζωή των συνανθρώπων μου (που αγαπώ!)
μια μόνο κρύβεται σκέψη: ΝΑ ΦΥΓΟΥΝ από το υποκρυπτόμενο χάος της
θαλασσοδερνόμενης, (δήθεν) οργανωμένης και (ας μην γελάσουμε) “οργανωμένης”
και… πολιτισμένης κοινωνίας. Το άκουσα, κατά καιρούς αυτό!

Ο τίτλος είναι ιδιαίτερα δυνατός και παραπέμπει σε ένταση και περιπέτεια. Τι συμβολίζει αυτή η «φυγή»;

 Νομίζω ότι ήδη έδωσα την απάντηση στις τελευταίες γραμμές της α΄
απάντησης. Η θεωρούμενη “οργανωμένη” συμβίωση των συνανθρώπων μας, φέρει το
συλλογικό όνομα: “κοινωνία”. Μα δεν είναι εκείνη που αυτοκολακεύεται ότι όντως
είναι. Και σ’ αυτό το σημείο πάσχει από ευελιξία! Όμως, αγαπητή μου, κυρία, δε
μπορεί να υπάρχει “οργάνωση” κάτω από ΕΛΕΓΧΟΜΕΝΗ παρανομία. Αν έλειπε η
παρανομία δε θα υπήρχε καμμιά ανάγκη ελέγχου. Η ασθένεια επιβάλλει παρουσία
νοσοκομείου, γιατρού, φαρμάκων κ.λπ. κ.λπ. Πιστεύω έγινα κατανοητός.
Αυτό, ως εδώ, είναι το μέρος της έντασης που αναφέρετε εύστοχα στο 2 ο ερώτημά
σας. Η “περιπέτεια” είναι έκφραση της αντίδρασης από το ανθρώπινο σύνολο.
Εφόσον όμως στέκει αδύνατο ν’ αλλάξουν το κατεστημένο χωρίς αιματοκύλισμα,
καταφεύγουν στη λύση της “ΦΥΓΗΣ”. H “Φυγή” αποτελεί την ειρηνική όψη της
πολυπόθητης αλλαγής, που μένει απραγματοποίητη. Τοπικές επαναστάσεις (π.χ.
Γαλλία, Ρωσία-Ελλάδα), δεν απλώνονται σ’ όλες τις χώρες, παρά μόνο σα σχόλια
επαινετικά και μη. Και λοιπόν; Έγινε κάτι σημαντικό; Ο Χριστός έλεγε: “Οἱ χοῖροι
λουσθέντες, ἐπέστρεψαν εἰς τόν ἐμετόν αὐτῶν”. Οι… “επαναστάτες” ξαναγυρίζουν
στο κατεστημένο…


Ποιο από τα τέσσερα πρόσωπα της ιστορίας θεωρείτε πιο κοντά σε εσάς, ως χαρακτήρα ή ως ψυχοσύνθεση;

 Προσωποποίηση ενός ήρωα που με υποκαθιστά στο έργο είναι μάλλον
αδύνατη. Γιατί ΟΛΟΙ έχουν ένα κομμάτι δικό μου εσωτερικό ή εξωτερικό. Μόνο
όσοι με ξέρουν καλά το εννοούν. Πάντως, με ωθήσατε (και ευχαριστώ γι’ αυτό) να το
σκεφτώ. Θεωρώ πιο πολύ κοντά μου τον Λουκά Θιακό, μαζί με την εσωτερική
πλευρά της Πέρσας. Δεν αρνιέμαι ασφαλώς τον καπτα-Γιώργη, αλλά όχι απόλυτα.
Ένα πρόσωπο που αντιπαθώ (και δεν θα προβλέψατε ίσως, ότι ένας συγγραφέας ζει
το έργο του όταν το δημιουργεί και μπορεί να αντιπαθεί κάποιο πρόσωπο!) είναι στην
περίπτωση τούτη ο καπτα-Ζάχος Βεντήρης. Εξάλλου φαίνεται αυτό στα σχόλιά μου
γι’ αυτόν. Όσο για τον ανερμάτιστο Φαίδωνα, κρύβει τη δική μου αγάπη για τη
γνώση, μαζί με τη ροπή μου για την περιπέτεια!


Το βιβλίο συνδυάζει δράση και συναίσθημα. Πώς ισορροπήσατε ανάμεσα στα δύο στοιχεία;

Η ένσαρκη έκφραση της εξισορρόπησης ανάμεσα στο συναίσθημα και
τη δράση, (κάπως αλληλο-αντικρουόμενα), είμαι εγώ ο ίδιος. Συνδυάζω στη ζωή μου
τα δυο στοιχεία που αναφέρατε, (και γι’ αυτό επιτρέψτε μου να σας συγχαρώ για την
διορατικότητά σας). Λοιπόν στη διάρκεια της συγγραφής, τα δυο αυτά στοιχεία
βρίσκουν τη λύτρωσή τους, στο διαχωρισμό τους, επειδή μέσα στον ενοποιημένο
χαρακτήρα του Χάρη, μένουν ενοποιημένα και ανεκδήλωτα στην ισορροπία.


Ποιο ήταν το πιο απαιτητικό στάδιο της συγγραφής αυτού του έργου;

 Το πιο απαιτητικό στάδιο της γραφής του έργου, ήταν η φάση που
ακολούθησε την τρικυμία. Εκεί, είχα μεν βάλει το υπόβαθρο για ξεκίνημα της
ιστορίας, αλλά όφειλα να προγραμματίσω τμηματικά τα θέματα προς συζήτηση των
ηρώων, την ψυχολογία τους με τις ιδιαιτερότητές τους και τις αιτίες που έγιναν αυτοί
που έγιναν, κ.λπ. Σταμάτησα τη γραφή και ξανασκέφτηκα τις εξελικτικές φάσεις, και
αν το προβλεπόμενο τέλος ήταν σωστό.


Υπάρχει κάποιο πραγματικό γεγονός ή βιωματικό στοιχείο που ενέπνευσε την πλοκή;

 Ναι. Όντως υπάρχει τέτοιο βίωμα. Στο ταξίδι μου από την Αίγυπτο
(1963), στην Αυστραλία (Sydney), για ένα μήνα (Μάιο) βρέθηκα στα απόνερα του
τυφώνα που είχε περάσει. Αν τυχόν συναντούσα τον ίδιο τον τυφώνα (!) δε θα είχαμε
τη δυνατότητα να κάνουμε αυτή τη συνέντευξη. Θα είχα χαθεί σίγουρα. Και όπως
εννοήσατε, η τραμπάλα στη φουσκονεριά του Ινδικού, με το πλοίο του Χανδρή
“ΠΑΤΡΙΣ” (που με εξεπάτρισε και επαναπάτρισε (1963-1966), στάθηκε η έμπνευση
για τη φουρτούνα της “ΦΥΓΗΣ”.


Ποιο μήνυμα θα θέλατε να κρατήσει ο αναγνώστης κλείνοντας το βιβλίο;

Αν κάτι στη ζωή μάς δεσμεύει, μας περιορίζει σαν όντα νοήμονα, είναι
καλό νομίζω, να αποκοπούμε από αυτό, μόλις το αισθανθούμε να βαραίνει. Όχι και
καθόλου αργότερα! Να θυμίσω τον αγαπημένο μας Δ. Σολωμό:
“Σέ γνωρίζω ἀπό τήν κόψη
τοῦ σπαθιοῦ τήν τρομερή” Αυτός είναι ο καθαυτού Έλληνας! Ό,τι δεν λύνεται:
κόβεται! (Μ. Αλέξανδρος-Γόρδιος Δεσμός).


Αν μπορούσατε να χαρακτηρίσετε το έργο σας με μία μόνο λέξη, ποια θα ήταν;

ΛΕΥΤΕΡΙΑ.

Πώς ήταν η εμπειρία της συνεργασίας σας με τις Εκδόσεις Ελκυστής;

Η εμπειρία μου με τον αγαπητό φίλο μου κ. Αχιλλέα Τριαντόγλου, των
εκδόσεων “Ελκυστής”, υπήρξε από την αρχή, μια πολύ ευχάριστη φάση στη ζωή μου.
Η διάθεσή του, η ανοιχτή καρδιά του ανυπόκριτου ανθρώπου (σπάνιου είδους
σήμερα!) με κέρδισε. Ελάχιστοι –και αν υπάρχουν– συνάδερφοί του, έχουν τέτοια
αυθόρμητη προσωπικότητα.  

Ετοιμάζετε κάτι νέο ή είναι ακόμα νωρίς για να αποκαλύψετε τα επόμενα σχέδιά σας;

Έχω ήδη συγγράψει και έτοιμα για έκδοση τρία μυθιστορήματα.
Βρίσκομαι στη μέση του τέταρτου. Το ένα από αυτά είναι το Β΄ Μέρος των
Ταράσωβ.

Τελειώνοντας με τις ερωτήσεις θα ήθελα να σας ευχαριστήσω για ακόμη μια φορά και θα ήθελα να μας πείτε πού και πώς μπορούμε να βρούμε εσάς και το βιβλίο σας.

Tα βιβλία μου, είτε τα ζητάτε από τον εκδότη κ. Τριαντόγλου-Εκδόσεις “Ελκυστής”- Θεσσαλονίκη, είτε από βιβλιοπωλεία ζητάτε να σας τα φέρουν, αν ίσως δεν τα έχουν.


Η ΦΥΓΗ ΤΩΝ ΤΕΣΣΑΡΩΝ
ΧΑΡΗΣ ΜΠΑΛΟΓΛΟΥ
ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΕΛΚΥΣΤΗΣ


Νότια των Αντικυθήρων, ένα μικροσκοπικό νησί τριγυρίζεται από υφάλους. Μένει φυσικά απροσπέλαστο. Εντούτοις, οι χιτλερικοί της Κατοχής έχτισαν εκεί φυλάκια ελέγχου διερχομένων πλοίων.

Στα κατοπινά χρόνια, έρχονται ξεχωριστά τρεις φυγάδες οικογενειακώς από την πρωτεύουσα και μένουν στα οικήματα. Ποιος ο λόγος φυγής από την άνεση; Άγνωστος.

Ένα γιοτ, μέσα σε άγρια φουρτούνα, φέρνει τον τέταρτο με τη γυναίκα του και το πλήρωμα στο νησί. Υποκρίνεται τον περαστικό, αλλά μάλλον κι αυτός θα ριζώσει. Είναι, βέβαια, γιος εφοπλιστή. Ποια ανάγκη τον έδιωξε από τον πλούτο; Να ’ναι κατάσκοπος από τις αρχές; Διώκεται διεθνώς; Η γυναίκα του επιμένει να ρωτά, γιατί δυο χρόνια αλωνίζουν το αρχιπέλαγος. Απάντηση καμιά.

Στη μικρή κοινωνία υπάρχουν όλα τα χαρακτηριστικά της μεγάλης: κοινωνικότητα, δολιότητα, υποκρισία, φθόνος, απάτες συζυγικές από γάμους αποτυχημένους και λοιπά. Τα τέσσερα παιδιά –έφηβοι– φεύγουν για κοντινό τουριστικό νησί. Τα πνίγει η μοναξιά και η αδράνεια. Οι γονιοί ακολουθούν σε λίγο. Τότε απροσδόκητα συμβαίνει η απαγωγή της μιας θυγατέρας από κινέζικη μαφία και ο φόνος ενός φυγά. Στο φορτισμένο σκηνικό, η υποκοσμική παρεμβολή φέρνει από την Αθήνα τον διάσημο επιθεωρητή Βαντέα. Θα λυθούν τα αινίγματα; Θα φωτιστούν τα σκοτάδια;

#ΗΦυγήΤωνΤεσσάρων #ΧάρηςΜπαλόγλου  #Μυθιστόρημα #ΕκδόσειςΕλκυστής #ΝέαΚυκλοφορία #Βιβλιοφιλία #BookstagramGreece #ΕλληνικήΛογοτεχνία #ΑνάγνωσηΜεΑγωνία #ΣυναρπαστικήΙστορία #ReadingTime #BookLovers

 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

θα χαρώ να διαβάσω τα σχόλιά σας!

Adbox

@templatesyard