Σήμερα στο BEAUTY DAYS WITH A BOOK φιλοξενούμε τη συγγραφέα κ. ΜΑΡΙΑ ΝΙΚΟΥ για το βιβλίο της ΜΙΑ ΝΥΧΤΑ ΧΩΡΙΣ ΠΑΡΑΜΥΘΙ από τις ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΜΕΛΤΕΜΙ
Πώς γεννήθηκε η ιδέα για το βιβλίο «Μια νύχτα χωρίς παραμύθι»; Υπήρξε κάποια αφορμή ή προσωπική εμπειρία πίσω από αυτήν;
Η αφορμή ήταν η αγάπη που έχω εγώ η ίδια για τα βιβλία και τη λογοτεχνία. πως Ήθελα τα παιδιά να κρατήσουν στα χέρια τους ένα βιβλίο που θα τα κάνει να αγαπήσουν τα παραμύθια ακόμα περισσότερο, να δουν πως είναι στ’ αλήθεια δύναμη να κρατάς στα χέρια σου ένα βιβλίο. Έτσι γεννήθηκε μια ηρωίδα με υπερδύναμη …την αγάπη για τις «παραμυθοιστορίες». Εγώ νομίζω πως προσωπική εμπειρία υπάρχει πάντα σε ό,τι γράφουμε, αναπόφευκτα. Άλλες φορές το συνειδητοποιείς, όπως εδώ που η δική μου αγάπη και επαφή με το βιβλίο με έκανε να θέλω να μυήσω τα παιδιά σε αυτό. Άλλες πάλι όχι. Είναι φορές που διαβάζεις εσύ ο ίδιος όσα έγραψες και μόνο στο τέλος βλέπεις πως κάπου κάποιος χαρακτήρας κάτι σου θυμίζει τελικά. Ομολογώ και οι δυο συνθήκες επικράτησαν εδώ τελικά. Η δεύτερη μεγάλη αγάπη της ηρωίδας, τα ζαχαρωτά, θυμίζει πολύ ένα δικό μου αγαπημένο πρόσωπο, έτσι και το όνομα της δεν είναι τυχαίο. Όσο και αν καθαρίσεις το μυαλό λοιπόν πριν κάνεις τη φαντασία αράδες, μια φανταστική δόση της δικής σου πραγματικότητας θα βρει τρόπο να τρυπώσει.
Τι μήνυμα θέλατε να περάσετε στα παιδιά μέσα από αυτή την ιστορία;
Ένα βιβλίο για τα βιβλία! Αυτό ακριβώς είναι το «Μια νύχτα χωρίς παραμύθι». Για μένα η ιδέα πρέπει να ξεκινάει απ’ το μήνυμα που θέλεις κάθε φορά να επικοινωνήσεις στο αυστηρότερο κοινό που υπάρχει, στα παιδιά. Και λέω αυστηρότερο καθώς δεν μπορείς ποτέ να προβλέψεις την ωμή ειλικρίνεια τους, που πηγάζει από το πεντακάθαρο βλέμμα τους για τον κόσμο. Οπότε σε αυτούς τους κριτές αξίζει μια ξεκάθαρη ανάγνωση. Και θέλω, με αφορμή την ερώτησή σας, να υπερτονίσω εδώ το δικό μου μήνυμα, δανειζόμενη μια φράση της πολύ αγαπημένης μου συγγραφέως Ζώρζ Σαρή «Το βιβλίο από τα παιδικά χρόνια και πάντοτε κάνει τον άνθρωπο». Προφητική η Σαρή, έβλεπε την εποχή της οθόνης να έρχεται. Τι θα γινόταν αν σε κάθε ζευγάρι παιδικά χέρια που κρατάει ένα τάμπλετ, το αντικαθιστούσαμε με ένα παραμύθι; Οι ιστορίες πλέον είναι παντού, σε εικονογραφημένα παραμύθια στα βιβλιοπωλεία και στις δανειστικές βιβλιοθήκες, σε κόμικ στα περίπτερα. Βρίσκονται ακόμη και στα τάμπλετ σε e book,ελεύθερες σε blogs στο διαδίκτυο, για εκείνες, δηλαδή, τις δύσκολες στιγμές που τα παιδιά δεν αποχωρίζονται την τεχνολογία, μπορούμε να κάνουμε το τάμπλετ βιβλίο. Ζούμε στην εποχή που δεν υπάρχει δικαιολογία να μη διαβάσεις. Ας το εκμεταλλευτούμε. Το βιβλίο είναι καταφύγιο, συντροφιά, χόμπι, μέσο επικοινωνίας, εξέλιξης, μάθησης, πόρτα στη φαντασία. Μεγάλωσα σε ένα σπίτι γεμάτο βιβλία. Και η ομορφότερη ανάμνησή μου είναι το κόμικ της Παρασκευής, μια νέα ιστορία κάθε εβδομάδα που τη διαβάζαμε παρέα με τη μαμά μου. Είναι μνήμες οι ιστορίες, λοιπόν, σε κάθε τους μορφή. Αναπόφευκτα, η απάντηση σε όλα είναι… ας διαβάσουμε ένα βιβλίο!
Ο τίτλος είναι ιδιαίτερα ποιητικός. Τι σημαίνει για εσάς «μια νύχτα χωρίς παραμύθι»;
Ποια ιστορία δε θέλει να έχει μέσα της ποίηση; Σας ευχαριστώ, λοιπόν! Ο τίτλος για μένα έρχεται σε απόλυτη αντίθεση με την ιστορία. «Μια νύχτα χωρίς παραμύθι» ήρθε για να μην υπάρξει καμιά νύχτα χωρίς παραμύθι! Όταν η μάγισσα κλέβει τα βιβλία της Κατερίνας εκείνη τρομάζει και ηρεμεί μόνο όταν όλα τα βιβλία επιστρέφουν στη βιβλιοθήκη. Η Κατερίνα σώζει τα βιβλία, γιατί φοβάται να ζήσει σε έναν κόσμο χωρίς αυτά. Στην πραγματικότητα η Κατερίνα βλέπει έναν εφιάλτη, πως θα ήταν η ζωή αν οι νύχτες της δεν είχαν τα παραμύθια. Τρομακτική είναι και για μένα, λοιπόν, μια νύχτα χωρίς παραμύθι και θέλω να πιστεύω πως παλεύω καθημερινά γι’ αυτό που στ’ αλήθεια πρεσβεύει ο τίτλος, «κάθε νύχτα με ένα παραμύθι»! Και για να το θέσω ακόμη πιο ποιητικά, μακάρι κανένα παιδί να μη χρειαστεί να ζει χωρίς το παραμύθι του και εδώ δεν εννοώ το βιβλίο του, μα την παραμυθένια ζωή που σε κάθε παιδί αβίαστα αξίζει να βιώνει.
Ποιο κομμάτι της συγγραφικής διαδικασίας σας συγκινεί περισσότερο, η έμπνευση, η γραφή ή η στιγμή που βλέπετε το βιβλίο ολοκληρωμένο;
Δεν μπορώ να διαλέξω. Είναι ένα πακέτο για μένα. Υπάρχει η φανταστική στιγμή της έμπνευσης, εκεί που νομίζεις ότι τελικά υπάρχει παρθενογένεση και ενθουσιάζεσαι σαν παιδί, σαν άλλος κανείς να μη γέννησε τόσο καλή ιδέα. Ακολουθεί η ανώμαλη προσγείωση της γραφής, όπου η ιδέα πρέπει γίνει σελίδες κι όσο προχωράς στύβεις κι άλλο το μυαλό γιατί τελικά και η πιο τέλεια ιδέα απομυθοποιείται όταν «παραμυθοποιείται» και γίνεται έτσι η διαδικασία της γραφής εκπαίδευση κανονική, κάτι νέο μαθαίνω πάντα και απολαμβάνω αυτή μάθηση, αν μπορώ να το πω, καλύτερα κι απ’ όταν ήμουν παιδί. Και τέλος έρχεται η στιγμή που πιάνεις στα χέρια σου το βιβλίο σου. Ένα γέννημα της φαντασίας σου έχει σάρκα και οστά, το βλέπεις, το αγγίζεις, μυρίζεις τις σελίδες που μέχρι πριν λίγο καιρό ήταν άναρχες λέξεις στο μυαλό. Πώς να ξεχωρίσω κάτι; Είναι στα αλήθεια παιδική η χαρά που μου προσφέρει η συγγραφή, είναι ένα παιχνίδι. Και όπως όλα τα παιχνίδια, έχει κι αυτή τους κανόνες της.
Πώς ήταν η συνεργασία σας με την εικονογράφο του βιβλίου κ. ΒΙΒΗ ΜΑΡΚΑΤΟΥ; Πώς “παντρεύτηκε” η εικόνα με το κείμενό σας;
Η Βιβή είναι στα αλήθεια ένας υπέροχος άνθρωπος. Είναι σαν παιδί, έχει με κάποιο τρόπο μαγικό διατηρήσει τη ζωντάνια, τη χαρά, τον ενθουσιασμό που κρύβονται στις αθώες παιδικές ψυχές. Και αυτό την καθιστά την ιδανική ενήλικα για να συνεργαστεί κανείς για ένα παιδικό βιβλίο. Πόσες φορές συμφωνήσαμε πως δουλεύοντας παρέα φτιάχναμε μαγικά πράγματα! Πιστεύουμε κι οι δυο πως η μαγεία υπάρχει, η καλή μαγεία, κρύβεται στη φαντασία μας, στην αγάπη, στα βιβλία που φτιάχνουμε. Το «πάντρεμα» λοιπόν εικόνας κειμένου βγήκε φυσικά, αβίαστα και βγήκε καλύτερο απ’ όσα είχα ονειρευτεί μέχρι που συνάντησα τη Βιβή. Αυτό κάνει η Βιβή σε σπρώχνει να ονειρευτείς κι άλλο. Κι η συνεργασία μαζί της είναι μια πρόσκληση σε πάρτι!
Πώς προσεγγίζετε το παιδικό κοινό; Τι θεωρείτε ότι χρειάζεται ένα παιδικό βιβλίο για να αγγίξει πραγματικά τα παιδιά;
Το βασικότερο συστατικό στο παιδικό βιβλίο είναι η ειλικρίνεια. Προσωπικά δε θα μπορούσα να γράψω για κάτι που εγώ η ίδια δεν πιστεύω πρώτα. Όταν γράφω σκέφτομαι πολλές φορές εκείνα που διάβασα εγώ ως παιδί. Εκείνα τα βιβλία που προφανώς έγραψαν στην ψυχή μου για να τα αναπολώ ως και σήμερα. Ακόμα, προσπαθώ να προσεγγίσω όσα θα ήθελε ένα παιδί να διαβάσει. Ένα μπρος πίσω στον χρόνο χρειάζεται για να σμιλεύσεις μια ιστορία που αξίζει να διαβαστεί στα παιδιά. Πίσω για να ξαναγίνεις η ίδια παιδί κι ας είναι δύσκολο για έναν ενήλικα να επιστρέψει σε εκείνη την αθωότητα και με εκείνη την καθαρή ματιά να σκαρφιστεί την ιστορία. Μπρος για να ακούσεις τι σου λένε τα σημερινά παιδιά, τι τους αρέσει να διαβάζουν, ποια ιστορία τους λείπει, ποια γνώση. Πιστεύω μεν πως ένα παιδικό βιβλίο χρειάζεται το ηθικό του δίδαγμα, χωρίς όμως διδακτικό τόνο. Δεν πρέπει να μιλάει στα παιδιά, μα να συνομιλεί με αυτά.
Πώς βιώσατε τη συνεργασία σας με τις Εκδόσεις Μελτέμι; Τι σας ενέπνευσε σε αυτόν τον εκδοτικό οίκο;
Αυτή η συνεργασία κάνει παρέα σε εκείνη με τη Βιβή Μαρκάτου στο κουτί με τις ομορφότερες συμπράξεις. Νιώθω τυχερή που γνώρισα τον Θάνο Κωστάκη που αγάπησε την ιστορία μου και της έδωσε την ευκαιρία να διαβαστεί στα παιδιά. Άκουσε προσεκτικά όλες τις ανησυχίες μου και τις έσβησε στη στιγμή με το φανταστικό αποτέλεσμα. Νομίζω με το Θάνο μοιραζόμαστε την ίδια αγάπη για το παιδικό βιβλίο. Προσωπικά μου έδωσε ιδιαίτερη χαρά πως μπήκα σε ένα εκδοτικό σπίτι που μόλις είχε ξεκινήσει να χτίζεται, σε έναν νέο εκδοτικό οίκο. Νιώθω πως ξεκινάμε μαζί και μαζί εξελισσόμαστε και είναι πολύ όμορφό να ‘χεις παρέα στα ξεκινήματα. Βέβαια ο Θάνος κάνει άλματα πολύ γρήγορα, όπως μπορείτε να διαπιστώσετε. Το μελτέμι και η ομάδα του έφτιαξαν ήδη μια αξιοζήλευτη εκδοτική οικογένεια. Χαίρομαι που είμαι μέλος της.
Ποιο ήταν το πιο όμορφο σχόλιο που λάβατε από ένα παιδί ή γονιό για το βιβλίο σας;
Λοιπόν, μια νέα φίλη, συγγραφέας κι εκείνη στον ίδιο εκδοτικό, μου μετέφερε πως μόλις διάβασαν το βιβλίο η κόρη της είπε: «Ευτυχώς μαμά εσύ μου διαβάζεις κάθε βράδυ ένα παραμύθι!». Γέλασα, το χάρηκα και το ξεχωρίζω. Η μικρή συνόψισε την ιδέα πίσω από το βιβλίο, το νόημα και το ηθικό δίδαγμα σε δέκα λέξεις. Πώς να μην αγαπώ το παιδικό βιβλίο μετά; Τόση δουλειά από πίσω και εγώ ζω μονάχα για τη στιγμή που θα ακούσω αυτές τις δέκα λέξεις.
Ετοιμάζετε κάποιο νέο συγγραφικό εγχείρημα; Μπορείτε να μας δώσετε μια μικρή γεύση;
Πάντοτε κάτι φουρνίζεται! Η φαντασία παραμένει αχαλίνωτη. Το Μελτέμι κι η Βιβή να είναι καλά και θα έχετε ξανά νέα μας σύντομα.
Θα θέλαμε να σας γνωρίσουμε λίγο καλύτερα. Πώς θα περιγράφατε τον εαυτό σας, τόσο ως άνθρωπο όσο και ως δημιουργό;
Αν και – όπως ίσως διαπιστώσατε - μιλάω πολύ , δυσκολεύομαι να μιλήσω για μένα. Μπορώ να σας πω πως δεν είμαι ιδιαίτερα κοινωνική, προτιμώ την ασφάλεια και τη ζεστασιά λίγων και πολύ δικών μου ανθρώπων. Ανάμεσα τους παραμένω αμετανόητα παιδί, αρνούμαι να ενηλικιωθώ. Επίσης, αν και βιβλιόφιλη συχνά θα αφήσω το βιβλίο μου στην άκρη για να επιδοθώ σε έναν μαραθώνιο σειρών και ταινιών. Δεν περνάει, όμως, μέρα χωρίς να διαβάσω κάτι, ακόμη κι αν αυτό είναι ένα άρθρο σε εφημερίδα. Προτιμώ ακόμη και σήμερα το έντυπο από τον ηλεκτρονικό τύπο. Ως δημιουργός τώρα, μπορώ να σας πω πως πλάθω ιστορίες στο λεπτό. Μπορώ να φανταστώ μια ιστορία από μια λέξη που είδα και με εντυπωσίασε. Τώρα εάν αυτή η ιστορία θα περάσει ποτέ στο χαρτί εξαρτάται από το τι θα νικήσει στη μάχη με την αναβλητικότητά μου.
Τελειώνοντας με τις ερωτήσεις θα ήθελα να σας ευχαριστήσω για το χρόνο σας και θα ήθελα να μας πείτε πού και πώς μπορούμε να βρούμε εσάς και το βιβλίο σας.
Εγώ σας ευχαριστώ για την ευκαιρία που μου δίνετε μιλήσω για το έργο μου και να συνομιλήσω έτσι με αναγνώστες και αναγνώστριες. Όποιος επιθυμεί με βρίσκει στο instagram ως @mariavnik, όπου το προφίλ μου είναι ανοιχτό αλλά και στο facebook ως Maria Nikou όπου εκεί ανεβαίνουν δημόσια όλα όσα αφορούν το βιβλίο. Tik tok δε διαθέτω κι ελπίζω να μην προδίδω την ηλικία μου.
Μια νύχτα χωρίς παραμύθι
ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ κ. ΜΑΡΙΑ ΝΙΚΟΥ
Εικονογράφηση: Βιβή Μαρκάτου
Επιμέλεια Κειμένου: Βαγγέλης Ιωσηφίδης
Η Κατερίνα ψάχνει απεγνωσμένα το αγαπημένο της παραμύθι. Πριν λίγο το κρατούσε στην αγκαλιά της κι όμως τώρα δεν είναι πουθενά! Ένα μήνυμα στο παράθυρο, ένα γιγάντιο ροζ μαλλί της γριάς, δεκάδες ζαχαρωτά και μια άδεια παραμυθοβιβλιοθήκη συνθέτουν το μυστήριο.
Μπορεί ένα κορίτσι με μοναδική υπερδύναμη την αγάπη για τα βιβλία να σώσει τις παραμυθοϊστορίες ενός ολόκληρου πλανήτη;
Τι θα συνέβαινε άραγε σε έναν κόσμο χωρίς καμία φανταστική ιστορία;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
θα χαρώ να διαβάσω τα σχόλιά σας!