Καλημέρα σας,σήμερα στο BEAUTY DAYS WITH A BOOK φιλοξενούμε το συγγραφέα του βιβλίου «ΑΙΧΜΑΛΩΤΟΣ ΤΩΝ 7 ΝΑΝΩΝ » από τις Εκδόσεις Μιχάλη Σιδέρη ,τον κύριο ΝΑΣΟ ΛΑΝΑΡΑ.
1)Κε ΛΑΝΑΡΑ ,ευχαριστούμε που δεχτήκατε να μιλήσουμε και να γνωρίσουμε εσάς και το βιβλίο σας καλύτερα,το 3ο μυθιστόρημα σας,αν δεν κάνω λάθος που αφηγείται την ιστορία του Ηρακλή Κομνηνού,που η απελπισία τον οδήγησε να διαπράξει έγκλημα άλλα νομίζω ότι είναι καλύτερα να μας συστήστε εσείς με λίγα λόγια το βιβλίο σας «ΑΙΧΜΑΛΩΤΟΣ ΤΩΝ 7 ΝΑΝΩΝ» . Πότε ξεκινήσατε να το γράφετε και πόσο καιρό σας πήρε για να το τελειώσετε;Ποιο είναι το μήνυμα που θέλετε να αποκομίσει ο αναγνώστης σας.
Σε έναν βαθμό το βιβλίο βασίζεται σε αληθινούς χαρακτήρες. Ένας εξ αυτών, μου διηγήθηκε την ιστορία της ζωής του το 2015 και έγινε αφορμή για το βιβλίο που γράφτηκε όταν εκείνος έφυγε από την ζωή το 2017. Ένιωσα ότι είχα αποδεσμευτεί από ηθικές αναστολές, και περιορισμούς κρατώντας πάντα την ανωνυμία του και τον σεβασμό στο πρόσωπό του ασφαλώς. Σε δύο μήνες περίπου το ολοκλήρωσα. Είναι μια τραγική αφήγηση της ζωής του κεντρικού ήρωα σε έναν τυφλό ασκητή γέροντα μοναχό, αφού του ανακοινώνει πρώτα ότι θα τον σκοτώσει και ότι είναι το 7ο θύμα του. Σε ότι αφορά το μήνυμα που ρωτάτε, νομίζω είναι προφανές στην αφήγηση, ότι με απασχολεί η διαχρονική πάλη του καλού και του κακού μέσα μας. Αυτό το αέναο δίπολο που προσδιορίζει τις επιλογές μας και την στάση ζωής μας. Το βιβλίο χαρτογραφεί την ψυχή του ανθρώπου που έχει χάσει το σημαντικότερο πράγμα που μπορεί να τον κρατήσει ζωντανό. Αυτό που κατά τον Ησίοδο βγαίνει τελευταίο από το κουτί της Πανδώρας -όταν έχουν βγει όλα τα κακά-, ως παρηγοριά. Την ελπίδα.
2)Αν ήσασταν ένας απλός αναγνώστης του, ποια θα θεωρούσατε ότι είναι τα δυνατά του στοιχεία?
Οι ιδιαίτεροι χαρακτήρες, κυρίως του πατέρα Γκίκα Κομνηνού, οι ζοφερές σκηνές όπως του μαστιγώματος, και της επίθεσης της οχιάς στο μωρό και το "τέλος" της ιστορίας. Πρωτότυπο είναι το εύρημα που ο ήρωας-δολοφόνος στήνει σκηνικά θανάτου με τα πτώματα εμπνευσμένα από διάσημους πίνακες ζωγραφικής. Νομίζω και το ύφος της γραφή μου είναι ...αιρετικό.
3)Ποια σειρά ή φράση θα θέλατε να υπογραμμίσει κάποιος που διάβασε το βιβλίο σας και γιατί?
Από το τελευταίο κεφάλαιο η φράση, "Οι πράξεις μας, έχουν την αξία που εμείς τους δίνουμε, διαφορετικά παραμένουν ασήμαντες στα μάτια των άλλων"
4)Πως αποφασίσατε τον τίτλο του βιβλίου ,υπήρξε κάποιος άλλος που απορρίφθηκε ?
Τον τελικό τίτλο τον πρότεινε η μητέρα μου στην διάρκεια μιας συζήτησης και τον βρήκα εύστοχο και πιασάρικο. Εγώ είχα σκεφτεί το "Tableau mort" και "Το σύνδρομο του Θεού".
5)Κάθε μέρα βλέπουμε να εκδίδονται καινούργια βιβλία και συνεχώς μας συστήνονται καινούργιοι συγγραφείς .Ποιο νομίζετε ότι είναι το πακέτο που πρέπει να διαθέτει ένας συγγραφέας για να μας αφήσει τις καλύτερες εντυπώσεις ?
Ένας καλός συγγραφέας πρέπει να είναι καταρχάς καλός αναγνώστης. Να έχει διαβάσει πολύ, να έχει σφαιρική εικόνα για την λογοτεχνία. Να γνωρίζει καλά την γλώσσα, να έχει εμπειρίες, φαντασία, να έχει ταξιδέψει, να είναι καλός παρατηρητής συμπεριφορών και εικόνων. Να ξέρει τις τεχνικές της αφήγησης, τα ρεύματα, και τέλος χρειάζεται... λίγο ταλέντο να "τακτοποιήσει" τις σκέψεις του σε λέξεις, ώστε να έχει ένα γοητευτικό για τον αναγνώστη κείμενο.
6)Τι σκέφτεστε όταν σας ασκούν αρνητική κριτική για το βιβλίο σας (μπορεί να μην συμβαίνει αυτό ,η ερώτηση είναι υποθετική) και πως αντιδράτε?
Προς το παρόν δεν έχω κακές...αλλά δεν γίνεται να αρέσεις σε όλους. Ακόμα και η Βίβλος , ο Όμηρος, ο Σέξπιρ δέχτηκαν κριτική. Συνεπώς δεν νομίζω ότι θα με ενοχλήσουν ούτε αντιδρώ σε κριτικές. Ασφαλώς οι θετικές με ευχαριστούν. Νομίζω ο χρόνος είναι αυτός που ορίζει την ποιότητα ενός έργου. Η διάρκεια...
7)Μιλήσετε για εσάς ,για να σας γνωρίσουμε καλύτερα. Πώς και πότε αποφασίσατε να ασχοληθείτε με την συγγραφή ?Πώς περνάτε στην καθημερινότητα σας.
Είμαι δημοσιογράφος 25 χρόνια. Εξωστρεφής και ενθουσιώδης σαν χαρακτήρας. Ταυτόχρονα δύσκολος και απαιτητικός. Πολύ εκλεκτικός με τις επιλογές μου. Από το τι τρώω ή φοράω μέχρι ποιους ανθρώπους επιλέγω να έχω δίπλα μου ως συνεργάτες, παρέα ή συντρόφους. Γοητεύομαι πλέον μόνο από το μυαλό. Μάλλον μεγάλωσα...(γέλια) Το πρώτο μου βιβλίο"50 νευρώσεις των Φαγκρή", ήταν μια συλλογή από ευθυμογραφήματα που είχαν δημοσιευθεί με μεγάλη επιτυχία, την πρώτη περίοδο των μνημονίων 2010-2012 σε μια ενημερωτική ιστοσελίδα που συνεργαζόμουν. Με χιλιάδες likes και δεκάδες αναδημοσιεύσεις όπως λέμε και στην διαδικτυακή γλώσσα. Με την παρότρυνση φίλων λοιπόν και την πρόταση από έναν εκδοτικό οίκο, αυτά τα κείμενα πήραν μορφή ενιαίας ιστορίας και έναν διαχρονικό χαρακτήρα και τυπώθηκαν. Έτσι άρχισε η εκδοτική μου περιπέτεια.
8)Μιλήστε μας για τα μελλοντικά σας σχέδια, τι καινούργιο ετοιμάζετε;
Ετοιμάζω κάτι πολύ φιλόδοξο που συνδυάζει την δημοσιογραφική με την συγγραφική μου ιδιότητα. Πριν 10 περίπου χρόνια συνέβη ένα τραγικό γεγονός που η δραματική εξέλιξή του πήρε μεγάλες διαστάσεις και απασχόλησε διεθνώς τα μέσα ενημέρωσης. Αυτή η ιστορία είναι το θέμα στο επόμενο βιβλίο μου με στόχο να προβάλει την σημασία της προσφοράς, του ανθρωπισμού, της γενναιοδωρίας και εν τέλει την αξία της ανθρώπινης ύπαρξης. Αυτά μόνο μπορώ να πω.
9)Ποιο είναι το motto σας?
Τίποτα λιγότερο από...ΟΛΑ.
10)Πείτε μας ,αγαπημένα σας βιβλία και συγγραφείς.
Μπορώ να μιλάω για ώρες....πολλά και ετερόκλητα. Ο Καμύ, ο Σαραμάγκου, ο Στάινμπεκ, η Αγκάθα Κρίστι, η Τόνι Μόρρισον, οι κλασικοί βεβαίως Ρώσοι,Γάλλοι,Γερμανοί, τώρα έχω τρέλα με τον Γιο Νέσμπο, αλλά ο Μαρκές μου δημιούργησε κόμπλεξ. Παρά το γεγονός ότι το "100 χρόνια μοναξιάς" είναι το αριστούργημά του, νομίζω η απελπισμένη, αέναη, αγνή αγάπη του Φλορεντίνο Αρίσα για την Φερμίνα Δάσα στο 'Έρωτας στα χρόνια της χολέρας" είναι αλησμόνητος με κορυφαία περιγραφή. Είναι ο λόγος που δεν θα γράψω ποτέ μια ιστορία αγάπης. Μάλλον...
1)Κε ΛΑΝΑΡΑ ,ευχαριστούμε που δεχτήκατε να μιλήσουμε και να γνωρίσουμε εσάς και το βιβλίο σας καλύτερα,το 3ο μυθιστόρημα σας,αν δεν κάνω λάθος που αφηγείται την ιστορία του Ηρακλή Κομνηνού,που η απελπισία τον οδήγησε να διαπράξει έγκλημα άλλα νομίζω ότι είναι καλύτερα να μας συστήστε εσείς με λίγα λόγια το βιβλίο σας «ΑΙΧΜΑΛΩΤΟΣ ΤΩΝ 7 ΝΑΝΩΝ» . Πότε ξεκινήσατε να το γράφετε και πόσο καιρό σας πήρε για να το τελειώσετε;Ποιο είναι το μήνυμα που θέλετε να αποκομίσει ο αναγνώστης σας.
Σε έναν βαθμό το βιβλίο βασίζεται σε αληθινούς χαρακτήρες. Ένας εξ αυτών, μου διηγήθηκε την ιστορία της ζωής του το 2015 και έγινε αφορμή για το βιβλίο που γράφτηκε όταν εκείνος έφυγε από την ζωή το 2017. Ένιωσα ότι είχα αποδεσμευτεί από ηθικές αναστολές, και περιορισμούς κρατώντας πάντα την ανωνυμία του και τον σεβασμό στο πρόσωπό του ασφαλώς. Σε δύο μήνες περίπου το ολοκλήρωσα. Είναι μια τραγική αφήγηση της ζωής του κεντρικού ήρωα σε έναν τυφλό ασκητή γέροντα μοναχό, αφού του ανακοινώνει πρώτα ότι θα τον σκοτώσει και ότι είναι το 7ο θύμα του. Σε ότι αφορά το μήνυμα που ρωτάτε, νομίζω είναι προφανές στην αφήγηση, ότι με απασχολεί η διαχρονική πάλη του καλού και του κακού μέσα μας. Αυτό το αέναο δίπολο που προσδιορίζει τις επιλογές μας και την στάση ζωής μας. Το βιβλίο χαρτογραφεί την ψυχή του ανθρώπου που έχει χάσει το σημαντικότερο πράγμα που μπορεί να τον κρατήσει ζωντανό. Αυτό που κατά τον Ησίοδο βγαίνει τελευταίο από το κουτί της Πανδώρας -όταν έχουν βγει όλα τα κακά-, ως παρηγοριά. Την ελπίδα.
2)Αν ήσασταν ένας απλός αναγνώστης του, ποια θα θεωρούσατε ότι είναι τα δυνατά του στοιχεία?
Οι ιδιαίτεροι χαρακτήρες, κυρίως του πατέρα Γκίκα Κομνηνού, οι ζοφερές σκηνές όπως του μαστιγώματος, και της επίθεσης της οχιάς στο μωρό και το "τέλος" της ιστορίας. Πρωτότυπο είναι το εύρημα που ο ήρωας-δολοφόνος στήνει σκηνικά θανάτου με τα πτώματα εμπνευσμένα από διάσημους πίνακες ζωγραφικής. Νομίζω και το ύφος της γραφή μου είναι ...αιρετικό.
3)Ποια σειρά ή φράση θα θέλατε να υπογραμμίσει κάποιος που διάβασε το βιβλίο σας και γιατί?
Από το τελευταίο κεφάλαιο η φράση, "Οι πράξεις μας, έχουν την αξία που εμείς τους δίνουμε, διαφορετικά παραμένουν ασήμαντες στα μάτια των άλλων"
4)Πως αποφασίσατε τον τίτλο του βιβλίου ,υπήρξε κάποιος άλλος που απορρίφθηκε ?
Τον τελικό τίτλο τον πρότεινε η μητέρα μου στην διάρκεια μιας συζήτησης και τον βρήκα εύστοχο και πιασάρικο. Εγώ είχα σκεφτεί το "Tableau mort" και "Το σύνδρομο του Θεού".
5)Κάθε μέρα βλέπουμε να εκδίδονται καινούργια βιβλία και συνεχώς μας συστήνονται καινούργιοι συγγραφείς .Ποιο νομίζετε ότι είναι το πακέτο που πρέπει να διαθέτει ένας συγγραφέας για να μας αφήσει τις καλύτερες εντυπώσεις ?
Ένας καλός συγγραφέας πρέπει να είναι καταρχάς καλός αναγνώστης. Να έχει διαβάσει πολύ, να έχει σφαιρική εικόνα για την λογοτεχνία. Να γνωρίζει καλά την γλώσσα, να έχει εμπειρίες, φαντασία, να έχει ταξιδέψει, να είναι καλός παρατηρητής συμπεριφορών και εικόνων. Να ξέρει τις τεχνικές της αφήγησης, τα ρεύματα, και τέλος χρειάζεται... λίγο ταλέντο να "τακτοποιήσει" τις σκέψεις του σε λέξεις, ώστε να έχει ένα γοητευτικό για τον αναγνώστη κείμενο.
6)Τι σκέφτεστε όταν σας ασκούν αρνητική κριτική για το βιβλίο σας (μπορεί να μην συμβαίνει αυτό ,η ερώτηση είναι υποθετική) και πως αντιδράτε?
Προς το παρόν δεν έχω κακές...αλλά δεν γίνεται να αρέσεις σε όλους. Ακόμα και η Βίβλος , ο Όμηρος, ο Σέξπιρ δέχτηκαν κριτική. Συνεπώς δεν νομίζω ότι θα με ενοχλήσουν ούτε αντιδρώ σε κριτικές. Ασφαλώς οι θετικές με ευχαριστούν. Νομίζω ο χρόνος είναι αυτός που ορίζει την ποιότητα ενός έργου. Η διάρκεια...
7)Μιλήσετε για εσάς ,για να σας γνωρίσουμε καλύτερα. Πώς και πότε αποφασίσατε να ασχοληθείτε με την συγγραφή ?Πώς περνάτε στην καθημερινότητα σας.
Είμαι δημοσιογράφος 25 χρόνια. Εξωστρεφής και ενθουσιώδης σαν χαρακτήρας. Ταυτόχρονα δύσκολος και απαιτητικός. Πολύ εκλεκτικός με τις επιλογές μου. Από το τι τρώω ή φοράω μέχρι ποιους ανθρώπους επιλέγω να έχω δίπλα μου ως συνεργάτες, παρέα ή συντρόφους. Γοητεύομαι πλέον μόνο από το μυαλό. Μάλλον μεγάλωσα...(γέλια) Το πρώτο μου βιβλίο"50 νευρώσεις των Φαγκρή", ήταν μια συλλογή από ευθυμογραφήματα που είχαν δημοσιευθεί με μεγάλη επιτυχία, την πρώτη περίοδο των μνημονίων 2010-2012 σε μια ενημερωτική ιστοσελίδα που συνεργαζόμουν. Με χιλιάδες likes και δεκάδες αναδημοσιεύσεις όπως λέμε και στην διαδικτυακή γλώσσα. Με την παρότρυνση φίλων λοιπόν και την πρόταση από έναν εκδοτικό οίκο, αυτά τα κείμενα πήραν μορφή ενιαίας ιστορίας και έναν διαχρονικό χαρακτήρα και τυπώθηκαν. Έτσι άρχισε η εκδοτική μου περιπέτεια.
8)Μιλήστε μας για τα μελλοντικά σας σχέδια, τι καινούργιο ετοιμάζετε;
Ετοιμάζω κάτι πολύ φιλόδοξο που συνδυάζει την δημοσιογραφική με την συγγραφική μου ιδιότητα. Πριν 10 περίπου χρόνια συνέβη ένα τραγικό γεγονός που η δραματική εξέλιξή του πήρε μεγάλες διαστάσεις και απασχόλησε διεθνώς τα μέσα ενημέρωσης. Αυτή η ιστορία είναι το θέμα στο επόμενο βιβλίο μου με στόχο να προβάλει την σημασία της προσφοράς, του ανθρωπισμού, της γενναιοδωρίας και εν τέλει την αξία της ανθρώπινης ύπαρξης. Αυτά μόνο μπορώ να πω.
9)Ποιο είναι το motto σας?
Τίποτα λιγότερο από...ΟΛΑ.
10)Πείτε μας ,αγαπημένα σας βιβλία και συγγραφείς.
Μπορώ να μιλάω για ώρες....πολλά και ετερόκλητα. Ο Καμύ, ο Σαραμάγκου, ο Στάινμπεκ, η Αγκάθα Κρίστι, η Τόνι Μόρρισον, οι κλασικοί βεβαίως Ρώσοι,Γάλλοι,Γερμανοί, τώρα έχω τρέλα με τον Γιο Νέσμπο, αλλά ο Μαρκές μου δημιούργησε κόμπλεξ. Παρά το γεγονός ότι το "100 χρόνια μοναξιάς" είναι το αριστούργημά του, νομίζω η απελπισμένη, αέναη, αγνή αγάπη του Φλορεντίνο Αρίσα για την Φερμίνα Δάσα στο 'Έρωτας στα χρόνια της χολέρας" είναι αλησμόνητος με κορυφαία περιγραφή. Είναι ο λόγος που δεν θα γράψω ποτέ μια ιστορία αγάπης. Μάλλον...
.JPG)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
θα χαρώ να διαβάσω τα σχόλιά σας!