ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΜΕ ΤΗ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑ κ. ΔΑΦΝΗ ΜΠΕΡΜΠΕΡΗ ΚΡΥΣΤΑΛΛΗ για το βιβλίο του «ΣΑΝ ΚΟΚΚΙΝΟ ΓΛΥΚΟ ΚΡΑΣΙ» από τις ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΥΔΡΟΠΛΑΝΟ

 Καλημέρα σας, σήμερα στο BEAUTY DAYS WITH A BOOK  φιλοξενούμε τη συγγραφέα κ.

ΔΑΦΝΗ ΜΠΕΡΜΠΕΡΗ ΚΡΥΣΤΑΛΛΗ, του βιβλίου «ΣΑΝ ΚΟΚΚΙΝΟ ΓΛΥΚΟ ΚΡΑΣΙ», που

εκδόθηκε από τις ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΥΔΡΟΠΛΑΝΟ.

1)Κα ΔΑΦΝΗ ΜΠΕΡΜΠΕΡΗ ΚΡΥΣΤΑΛΛΗ, ευχαριστούμε που δεχτήκατε να μιλήσουμε και να

γνωρίσουμε εσάς και το βιβλίο σας. Πείτε μας, είχατε ονειρευτεί από μικρή να

γίνετε συγγραφέας; Πότε και πώς ξεκινήσατε τη συγγραφή;

Καλημέρα! Να σας ευχαριστήσω κι εγώ με τη σειρά μου για την πρόσκληση. Να σας πω την

αλήθεια, δεν ήταν το όνειρό μου να γίνω συγγραφέας. Δεν περνούσε καν από το μυαλό

μου. Μου άρεζε να γράφω, έχω και κάποιες σελίδες με σκόρπιες σκέψεις, αλλά δεν

σκέφτηκα ποτέ ότι μπορεί όλα αυτά να πάρουν τη μορφή ενός βιβλίου και να στολίζουν τις

βιτρίνες των βιβλιοπωλείων. Όταν γεννήθηκαν τα παιδιά μου, έγραψα και δύο παραμύθια

για την ώρα της καληνύχτας, αλλά ούτε αυτά σκέφτηκα να τα στείλω σε κάποιον εκδοτικό

οίκο για να αξιολογηθούν και να πάρουν ίσως τον δρόμο της έκδοσης. Τουλάχιστον, όχι

ακόμη.

Η πρώτη μου ολοκληρωμένη συγγραφική απόπειρα έγινε λίγα χρόνια πριν, με το

μυθιστόρημα «Αυτό που μου ’μαθες εσύ», το οποίο, επειδή είναι εμπνευσμένο από

πραγματικά γεγονότα, λειτούργησε ως τρόπος αποφόρτισης από δυσάρεστες αναμνήσεις

και αρνητικά συναισθήματα. Έκτοτε η συγγραφή έγινε συνήθεια.

 2)Συστήστε μας με λίγα λόγια το βιβλίο σας «ΣΑΝ ΚΟΚΚΙΝΟ ΓΛΥΚΟ ΚΡΑΣΙ». Ποια ήταν η

πηγή έμπνευσης αυτού του μυθιστορήματος;

Αυτό το βιβλίο είναι καθαρά προϊόν μυθοπλασίας. Γεννήθηκε από τη μεγάλη μου επιθυμία

να επισκεφτώ κάποια στιγμή την Ιταλία και ιδιαίτερα την Τοσκάνη, όπου και

διαδραματίζεται ένα μέρος της υπόθεσης. Πιστεύω ότι το κατόρθωσα νοερά. Οι υπόλοιποι

χαρακτήρες του μυθιστορήματος ήρθαν αυτόματα. Πρόκειται για ένα αισθηματικό βιβλίο,

που πραγματεύεται τον έρωτα, τα λάθη στα οποία μας οδηγεί ο εγωισμός και τη δύναμη

της συγχώρεσης. Πρωταγωνιστές του είναι η Λυδία, ο Σίμος κι ο Αντώνιο, που με κάποιο

τρόπο η μοίρα τούς δένει με άρρηκτους δεσμούς, αλλά υπάρχουν και δευτερεύοντες

χαρακτήρες, που με τον έναν ή τον άλλο τρόπο συνδέονται μεταξύ τους.

3)Ποια θεωρείτε ότι είναι τα δυνατά του στοιχεία;

Αυτή η ερώτηση είναι λίγο δύσκολη στην απάντησή της. Κι αυτό γιατί ως συγγραφέας του

βιβλίου είναι φυσικό κι αυτονόητο να το αγαπώ στην ολότητά του και να μην μπορώ να

ξεχωρίσω κάποιο σημείο ή στοιχείο περισσότερο από τα άλλα. Επίσης, κάθε αναγνώστη τον

αγγίζει και κάτι διαφορετικό. Σημεία που για κάποιους περνάνε αδιάφορα στην ανάγνωση

κάποιους άλλους τους αγγίζουν ιδιαίτερα. Παρόλα αυτά, άτομα που το έχουν διαβάσει ως

τώρα μου έχουν πει ότι η υπόθεση κυλάει αβίαστα και κάθε φορά ήθελαν να προχωρήσουν

και λίγο παρακάτω. Για μένα αυτό είναι πολύ σημαντικό, το να σου δημιουργεί δηλαδή ένα

βιβλίο την αίσθηση να μη θέλεις να το αφήσεις από τα χέρια σου.

4)Ποιο είναι το μήνυμα που θέλετε να αποκομίσει ο αναγνώστης σας;

Συνήθως, όταν γράφω ένα βιβλίο, δεν έχω σκοπό να περάσω κάποιο μήνυμα. Ωστόσο, μέσα

από τις σελίδες του βιβλίου φαίνεται καθαρά πόσο κακό μπορεί να προκαλέσει ο εγωισμός

στην πορεία μιας σχέσης και πόσο σημαντική είναι η συγχώρεση, όταν δύο άνθρωποι

αγαπιούνται πραγματικά. Μπορεί να αντέξει μια αληθινή αγάπη στον χρόνο και να

αναστηθεί από τα συντρίμμια στα οποία την έριξε ένα λάθος; Η απάντηση σε αυτήν την

ερώτηση ίσως δοθεί μέσα στις σελίδες του βιβλίου. Ίσως μείνει στον αναγνώστη η δύναμη

της αγάπης και της συγχώρεσης.

 5)Πως αποφασίσατε τον τίτλο του βιβλίου, υπήρξε κάποιος άλλος που απορρίφθηκε;

Ο τίτλος ήταν η αρχή αυτού του μυθιστορήματος. Πρώτα «γεννήθηκε» εκείνος και μετά η

ιστορία. Οπότε δεν τέθηκε θέμα αλλαγής του.

6) Πείτε μας, πώς προέκυψε η συνεργασία σας με τις ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΥΔΡΟΠΛΑΝΟ;

Όταν τελείωσα το μυθιστόρημά μου, το έστειλα σε δυο τρεις εκδοτικούς οίκους. Ένας από

αυτούς ήταν και οι εκδόσεις Υδροπλάνο, τις οποίες και ευχαριστώ για την άμεση και θετική

απάντησή τους.

7)Κάθε μέρα βλέπουμε να εκδίδονται καινούργια βιβλία και συνεχώς μας

συστήνονται καινούργιοι συγγραφείς. Ποιο νομίζετε ότι είναι το πακέτο που πρέπει να

διαθέτει ένας   συγγραφέας για να μας αφήσει τις καλύτερες εντυπώσεις ;

Δεν ξέρω αν πρέπει να υπάρχει κάποιο πακέτο, για να αφήσει ένας ή μία συγγραφέας

καλές εντυπώσεις. Θα μιλήσω ως αναγνώστρια και θα πω ότι εγώ προσωπικά επιλέγω ένα

βιβλίο αρχικά για την υπόθεσή του. Αν η υπόθεση δεν μου αρέσει, δεν θα αγοράσω το

συγκεκριμένο βιβλίο και φυσικά δεν θα το κρίνω, γιατί δεν θα είμαι αντικειμενική. Το

δεύτερο και πιο σημαντικό για μένα είναι ο τρόπος χειρισμού της γλώσσας. Εκεί φαίνεται

πόσο καλός είναι ένας συγγραφέας. Πολύ απλός λόγος ή εξαιρετικά επιτηδευμένος με

κουράζει. Όπως και οι πολλές και εκτενείς περιγραφές. Κάποιοι αναγνώστες βρίσκουν

θετικά όλα τα παραπάνω.

Αν, λοιπόν, ένας ή μία συγγραφέας γνωρίζει να χειρίζεται σωστά τη γλώσσα και με τις

λέξεις του/της αγγίζει συναισθηματικές χορδές, τότε για μένα σίγουρα θα είναι

ξεχωριστός/ή.

 8) Μιλήστε μας για τα επόμενα συγγραφικά σας σχέδια. Τι να περιμένουμε από εσάς και

πόσο σύντομα;

Τον τελευταίο χρόνο γράφω ένα μυθιστόρημα, το οποίο μπλέκει τη μυθοπλασία με την

ιστορία. Δεν πρόκειται για ιστορικό μυθιστόρημα, απλώς στις σελίδες του θα

διαδραματίζονται και γεγονότα που συνέβησαν στην πραγματικότητα και έχουν σχέση με

την πόλη μου, την Καβάλα. Δυστυχώς, δεν γνωρίζω πότε θα ολοκληρωθεί, γιατί σε κάποια

σημεία χρειάζεται έρευνα και αυτήν την περίοδο ο ελεύθερος χρόνος μου είναι

περιορισμένος.

9)Ποια θεωρείτε ως την πιο σημαντική, ίσως και ανεξάντλητη, «πηγή ιδεών» για έναν

συγγραφέα;

Κάθε συγγραφέας ανάλογα με το θέμα που καταπιάνεται αντλεί την έμπνευσή του από

διαφορετικά πράγματα. Όσον αφορά εμένα, νομίζω ότι βρίσκω την έμπνευσή μου

παντού... Στο χαμόγελο των παιδιών μου, στις αχτίδες του ήλιου και στις σκιές του δειλινού,

στο φύσημα του ανέμου και στον χορό των φύλλων, στον ήχο των κυμάτων και στο γκρι της

αγριεμένης θάλασσας... Νομίζω ότι η έμπνευση βρίσκεται παντού, αρκεί να είμαστε

δεκτικοί και να μην προσπερνάμε ό,τι προκαλεί τις αισθήσεις μας.

10)Ποιος πιστεύετε ότι πρέπει να είναι ο κύριος στόχος κατά τη συγγραφή ενός βιβλίου; Το

οικονομικό όφελος, η φήμη ή η ικανοποίηση μιας εσωτερικής ανάγκης;

Προσωπικά απαντώντας, γράφω, γιατί είναι ανάγκη εσωτερική. Γιατί νιώθω ότι έτσι

ταξιδεύω, ότι βάζω στην άκρη, έστω και για λίγο, τα προβλήματα της καθημερινής ζωής.

Οπότε αυτή η «ανάσα» είναι ο κύριος και πρωταρχικός στόχος μου. Όμως, από τη στιγμή

που ένα βιβλίο υπάρχει στα ράφια των βιβλιοπωλείων και ο συγγραφέας είναι ο

δημιουργός του, θεωρώ λογικό κι επόμενο ότι πρέπει να αμείβεται για τον κόπο και τον

χρόνο που αφιέρωσε για την πνευματική του δημιουργία. Η φήμη για εμένα έρχεται

τελευταία.

 11)Γιατί πιστεύετε πως πρέπει να διαβάζουμε βιβλία;

Τα βιβλία!!! Μας ταξιδεύουν χωρίς να χρειαστεί να μετακινηθούμε, διευρύνουν τους

ορίζοντές μας, κάποια μας κάνουν καλύτερους ανθρώπους κι άλλα μας προστατεύουν από

σφάλματα και λάθη. Με μια λέξη τα βιβλία για μένα είναι μαγεία!

Τελειώνοντας με τις ερωτήσεις θα ήθελα να σας ευχαριστήσω για ακόμα μια φορά και θα

ήθελα  να μας πείτε πού και πώς μπορούμε να βρούμε εσάς και το βιβλίο σας.

Το βιβλίο μου κυκλοφορεί από το site των εκδόσεων Υδροπλάνο

https://ydroplanobooks.gr/product/san-kokkino-gliko-krasi/

Επίσης, κυκλοφορεί σε κάθε φυσικό και διαδικτυακό βιβλιοπωλείο.

Στην Κύπρο μπορεί κάποιος να το προμηθευτεί από το βιβλιοπωλείο D.E.S. Bookworld στο

Παραλίμνι και από το βιβλιοπωλείο Parga.

Όποιος θέλει να επικοινωνήσει μαζί μου, μπορεί να με βρει στα social media

https://www.facebook.com/profile.php?id=100008816640516

στη σελίδα μου στο fb

https://www.facebook.com/autopoumoumathesesy/?ref=pages_you_manage

και στο instagram στον λογαριασμό dafniberberi_kristalli

Σας ευχαριστώ κι εγώ πολύ!

Σαν κόκκινο γλυκό κρασί.

Συγγραφέας: Δάφνη Μπερμπέρη-Κρυστάλλη

Εκδόσεις Υδροπλάνο

«Ο έρωτας, Λύντι μου, μοιάζει με κόκκινο γλυκό κρασί. Κρύβει μέσα του πάθος σαν το κόκκινο χρώμα του. Έχει συγκεκριμένη γεύση, συγκεκριμένη υφή. Όμως, εκεί που νομίζεις ότι βρήκες τη γεύση που σου αρέσει, έρχεται η επίγευση. […] Εγώ ερωτεύτηκα εσένα! Είσαι το κόκκινο κρασί μου και δεν με νοιάζει η επίγευση που θα έχεις. Δεν θα την καταλάβω, γιατί έχω ήδη μεθύσει από τις πρώτες γουλιές!» Ένα ατύχημα, μια καλά κρυμμένη αλήθεια, αμφιβολίες που επιβεβαιώνονται με τρόπο τραγικό και χαμένες αγάπες που βρίσκουν επιτέλους τον δρόμο τους. Κι η ιστορία συνεχίζεται στο μαγευτικό σκηνικό της Τοσκάνης, σε μισογκρεμισμένους μεσαιωνικούς πύργους και σε απέραντους αμπελώνες, όπου το παρελθόν παραμένει για πάντα ζωντανό. Άραγε, μπορούν δυο ψυχές να συνθέσουν έναν άνθρωπο; Μπορεί κάποιος να αγαπήσει απόλυτα και δυνατά δύο διαφορετικούς ανθρώπους που ο ένας μοιάζει να αποτελεί την προέκταση του άλλου; Ή όλα είναι παιχνίδια του μυαλού και της καρδιάς;