ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΜΕ ΤΗ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑ κ. ΛΑΜΠΡΙΝΗ Σ.ΣΙΔΕΡΗ για το βιβλίο της "ΨΥΧΗ ΠΟΥ ΠΕΡΙΣΣΕΥΕΙ' από τις ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΑΝΕΜΟΛΟΓΙΟ

Καλημέρα σας, σήμερα στο BEAUTY DAYS WITH A BOOK φιλοξενούμε τη συγγραφέα κ. ΛΑΜΠΡΙΝΗ Σ. ΣΙΔΕΡΗ και το βιβλίο της «ΨΥΧΗ ΠΟΥ ΠΕΡΙΣΣΕΥΕΙ» που εκδόθηκε από τις ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΑΝΕΜΟΛΟΓΙΟ. 

Κα ΛΑΜΠΡΙΝΗ ΣΙΔΕΡΗ, ευχαριστούμε που δεχτήκατε να μιλήσουμε, για να γνωρίσουμε εσάς και το βιβλίο σας, «ΨΥΧΗ ΠΟΥ ΠΕΡΙΣΣΕΥΕΙ».

1. Μετά το πρώτο σας βιβλίο «Απωθημένα πουλάω» ήρθε σαν άτυπη συνέχειά του το «Ψυχή που περισσεύει». Θέλετε να μας πείτε δυο λόγια και για τα δυο βιβλία και τι είναι εκείνο που τα συνδέει;

Σας ευχαριστώ κι εγώ για το ενδιαφέρον που δείχνετε για τα έργα μου. Δυσκολεύομαι πολύ

με τη λέξη «τέλος» στη ζωή μου. Όταν έβαλα την τελευταία τελεία στο πρώτο μου βιβλίο,

ένιωσα μια εσωτερική αναστάτωση, ένα παράξενα ζόρικο συναίσθημα που θα έσβηνε

απαλά όταν θα ερχόταν το επόμενο βιβλίο. Η συγγραφή του «Ψυχή που περισσεύει» έγινε

σχεδόν αβίαστα. Ήθελα να αφοσιωθώ σε κάτι που θα κρατάει ζωντανή τη συναισθηματική

μου μνήμη για τους ανθρώπους που έπλασα και αγάπησα. Πόνταρα λοιπόν σε έναν κοινό

ήρωα, τον Άλκη. Ένα πρόσωπο που στο πρώτο βιβλίο «Απωθημένα πουλάω» εγκατέλειψε

ξαφνικά τη μεγάλη του αγάπη, τη γυναίκα του. Ο... παππούς Φρόυντ είχε πει πως όλα

εξηγούνται αν ψάξουμε στα παιδικά μας βιώματα. Αυτή ήταν η βασική μου σκέψη. Με ένα

ταξίδι στα παιδικά χρόνια του Άλκη, θα αιτιολογήσω αλλά δεν νομίζω πως θα

δικαιολογήσω την στάση του φυγά στην ενήλικη ζωή του.

2. Ποια ήταν η πηγή έμπνευσης για να τα γράψετε και κυρίως το δεύτερο «Ψυχή που περισσεύει», αυτό το μυθιστόρημα που περιγράφει τη ζωή στην επαρχία μιας άλλης εποχής, που κάποιοι από εμάς είχαμε την τύχη να ζήσουμε ενώ άλλοι έχουν ακούσει από διηγήσεις μεγαλύτερων. Τι ιδιαίτερο θα διαβάσει ο αναγνώστης σ’ αυτό το βιβλίο;

Ο Άλκης μεγάλωσε σε έναν μικρό τόπο, σε ένα ορεινό χωριό με λιγοστούς κατοίκους. Ο

αναγνώστης θα τρυπώσει στο σπίτι και στην ολάνθιστη αυλή του, θα ανταμώσει τον καλό

παππού και την καλοκάγαθη γιαγιά, την θειά Σμαρώ που οι πίτες της με τα φρέσκα χόρτα

και το χωριάτικο αλμυρό τυρί θα του σπάσουν τη μύτη. Θα περπατήσει μέχρι την πλατεία

με τα ψηλά πλατάνια και θα πιει δροσερό νερό στην κρύα βρύση που φέρνει νερό μέσα

από τα έγκατα του βουνού. Θα πιεί κρασί και θα παίξει τάβλι με τον παπά του χωριού. Θα...

σας γυρίσω πίσω, στα υπόγεια της παιδικής σας ζωής.

3. Πείτε μας πώς αποφασίσατε τον τίτλο του βιβλίου και αν υπήρξε κάποιος άλλος που απορρίφθηκε.

Θα σας φανεί ίσως παράξενο αλλά πρώτα βρίσκω τον τίτλο του βιβλίου μου και μετά το

γράφω... Ήταν εξαρχής λοιπόν μια ΨΥΧΗ ΠΟΥ ΠΕΡΙΣΣΕΥΕΙ.

3. Ποιο είναι το μήνυμα που θέλετε να αποκομίσει ο αναγνώστης του βιβλίου σας.

Θα ήταν ναρκισσιστικό το να πιστεύω πως έχω την δύναμη να σκορπάω μηνύματα στο

αναγνωστικό κοινό. Γράφω για να ηρεμεί η ψυχή μου και για να προσπαθήσω να μοιραστώ

τα συναισθήματα μου με όποιον με κρατά στα χέρια του και με διαβάζει.

4. Εσείς τι πιστεύετε, ένα βιβλίο πρέπει να έχει μηνύματα ή απλά να ευχαριστεί τον αναγνώστη;

Ο μηχανισμός ερέθισμα-αντίδραση είναι πολύπλοκος. Ο κάθε άνθρωπος αντιδρά

διαφορετικά σε κάθε λέξη, σε κάθε φράση του βιβλίου. Κάτι που εγώ αντιλαμβάνομαι Α,

εσύ το αντιλαμβάνεσαι Β. Επομένως, ακόμα και αν ο στόχος του συγγραφέα θα ήταν να

δώσει ένα μήνυμα, δεν είναι καθόλου σίγουρο πως θα περάσει στη απέναντι όχθη, στον

αναγνώστη του. Τα βιβλία απευθύνονται σε έξυπνους ανθρώπους που προφανώς δεν

έχουν ανάγκη τα δικά μου μηνύματα. Γι’ αυτό ας αρκεστούμε στην ευχαρίστηση της ψυχής

και του μυαλού όταν διαβάζουμε ένα βιβλίο.

5. Οι Έλληνες διαβάζουν; Και τι είδους βιβλία επιλέγουν; Ποιο πιστεύετε ότι είναι το μέλλον του βιβλίου στην Ελλάδα;

Ζούμε σε μια εποχή που με τρομάζει. Μπαίνω σε σπίτια και δεν βλέπω βιβλιοθήκη. Δεν

βλέπω βιβλία. Βλέπω μόνο κινητά τηλέφωνα σε φόρτιση μήπως και κλείσουν από μπαταρία

και χάσουν οι χρήστες τα τικ τοκ και τις άλλες κοινωνικές μπούρδες... Ο άντρας μου

μεγάλωσε σε μια γειτονιά στα Πατήσια και σχεδόν στη επόμενη γωνία από το πατρικό του,

ήταν το σπίτι του ΑΝΤΩΝΗ ΣΑΜΑΡΑΚΗ. Δεν θα ξεχάσω ποτέ το δέος που ένιωσα όταν

πέρασα από κάτω... Γιατί πάντα σε περίοπτη θέση είχαν οι γονείς μου το «Ζητείται ελπίς».

Αυτή είναι η κατάσταση: πλήρης πνευματική αδράνεια, πλήρης αποχή του μέσου Έλληνα

από το βιβλίο. Το μέλλον θα είναι εξαναγκαστικά ή πολύ χειρότερο αν συνεχιστεί η

παρούσα κατάσταση ή πολύ καλύτερο αν ακουμπώντας τον πάτο, δώσουμε μια δυνατή

ώθηση προς τα πάνω. Είναι λυπηρό το να εξετάζονται οι μαθητές στο μάθημα της

λογοτεχνίας και να μην μπορούν να σκεφτούν πάνω σε ένα κείμενο γραμμένο στην γλώσσα

τους, διάολε!

6. Πείτε μας γιατί γράφετε βιβλία και ποιος πιστεύετε ότι πρέπει να είναι ο κύριος στόχος κατά τη συγγραφή ενός βιβλίου;

Η συγγραφή είναι βαθιά εσωτερική μου ανάγκη. Με ηρεμεί, με βάζει σε έναν μοναχικό

δρόμο που απολαμβάνω όσο τίποτα. Φτιάχνω έναν δικό μου κόσμο ακριβώς όπως τον έχω

στον νου μου και απομονώνομαι. Είναι ένα καταφύγιο, ένας μικρόκοσμος που με επηρεάζει

και τον επηρεάζω. Στόχος είναι μόνο ένας: να απασχολώ το μυαλό μου με δημιουργικά

πράγματα.

7. Μιλήστε μας για τη συνεργασία σας με τις ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΑΝΕΜΟΛΟΓΙΟ.

Το ΑΝΕΜΟΛΟΓΙΟ είναι το εκδοτικό σπίτι που έδειξε εμπιστοσύνη στα έργα μου και

επομένως σε εμένα την ίδια. Έχουμε μια καλή και ποιοτική συνεργασία. Εκτίμησα

απεριόριστα πως δεν μου ζητήθηκε η παραμικρή αλλαγή στο κείμενο! Είναι δυστυχώς μια

τακτική που χρησιμοποιούν πολλοί εκδοτικοί οίκοι επικαλούμενοι εμπορικούς λόγους.

Συχνά ζητείται από τον συγγραφέα η αλλαγή ακόμα και του τίτλου του έργου του... Θα

ήμουν αχάριστη να μην ευχαριστήσω από τούτο το βήμα τους εκδότες μου, την κ. Κάκια

Ξύδη και τον κ. Δημήτρη Καραναστάση για το όμορφο ταξίδι που χάρισαν στα βιβλία μου.

8. Μιλήστε μας για εσάς για να σας γνωρίσουμε ως άνθρωπο και συγγραφέα.

Είμαι μαθηματικός στο επάγγελμα, σύζυγος και μητέρα. Η μεγάλη μου αγάπη είναι τα

μαθηματικά. Οι αριθμοί έχουν μια σιγουριά που με γοητεύει. Και επειδή πάντα η κόρη μου

γκρινιάζει πως δεν λέω πολλά για εκείνη, να σας αποκαλύψω πως η έμπνευση μου είναι

πάντα εκείνη...

9. Ποια είναι τα επόμενα συγγραφικά σας σχέδια;

Η ματαιοδοξία δεν έχει τέλος. Κρατήστε πως πάντα γράφω. Το αν θα τα βγάλω πάλι από το

συρτάρι, θα το δείξει ο χρόνος...

Τελειώνοντας με τις ερωτήσεις θα ήθελα να σας ευχαριστήσω για ακόμη μια φορά και θα ήθελα να μας πείτε πού και πώς μπορούμε να βρούμε εσάς και το

βιβλίο σας. 

Σας ευχαριστώ με την σειρά μου κι εγώ. Τα βιβλία μου τα αναζητάτε και τα βρίσκετε σε όλα τα βιβλιοπωλεία. Ακόμα και αν δεν είναι στο ράφι, τα ζητάτε στον πωλητή και τα έχετε στα χέρια σας ίσως και την ίδια μέρα. Είναι πάντα διαθέσιμα σε πολλά ηλεκτρονικά e-shop.

Εμένα δεν με θέλετε κάτι, πιστέψτε με. (Γέλια)... Διαβάστε, χανόμαστε!

Ψυχή που περισσεύει
ΛΑΜΠΡΙΝΗ Σ.ΣΙΔΕΡΗ
ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΑΝΕΜΟΛΟΓΙΟ

Οι τόποι φτιάχνονται για να ’χουν σπίτι οι μνήμες, και ο χρόνος φτιάχτηκε για να τις φυλακίζει στον νου. Το σπίτι στο χωριό και η μαγική αυλή μου. Μια χούφτα άνθρωποι αληθινά δικοί μου. Το λιοντάρι στην πλατεία. Τα πλατάνια, αιώνιοι φρουροί της. Η κακιά στιγμή. Το γεγονός που μας ακολουθεί και μας καθορίζει. Εκείνα τα δίδυμα άγρια σημάδια στον λαιμό. Ο Μάρκος. Ο νόμος της σιωπής. Τα πέντε δώρα· η μοίρα μου. Καμβάδες καρφωμένοι στον τοίχο, όπως ο Χριστός στον σταυρό του. Η Αργυρώ. Εκείνος.

Ολάκερη η ζωή μου θολές εικόνες που αναβλύζουν από τα μισογκρεμισμένα υπόγεια της παιδικής ψυχής μου.

Τα σκίτσα του βιβλίου έχει φιλοτεχνήσει η Αναστασία Μηλιτσοπούλου.