ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΜΕ ΤH ΣΥΓΓΡΑΦΕΑ κ. ΜΥΡΤΩ ΚΑΤΣΟΥΛΑΡΗ για το βιβλίο της ΘΕΡΩΣ ΤΗΝΟΣ από τις ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΣΥΡΤΑΡΙ

 Καλημέρα σας, σήμερα στο BEAUTY DAYS WITH A BOOK

φιλοξενούμε τη συγγραφέα κ. ΜΥΡΤΩ ΚΑΤΣΟΥΛΑΡΗ με το βιβλίο της

ΘΕΡΩΣ ΤΗΝΟΣ από τις ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΣΥΡΤΑΡΙ

Κα ΜΥΡΤΩ ΚΑΤΣΟΥΛΑΡΗ, ευχαριστούμε που δεχτήκατε να μιλήσουμε,

για να γνωρίσουμε το  βιβλίο σας, μια νουβέλα, με τίτλο ΘΕΡΩΣ ΤΗΝΟΣ!

Συστήστε μας με λίγα λόγια το βιβλίο σας. Τι ιδιαίτερο θα διαβάσουμε σ

αυτό? Αν ήσασταν ένας απλός αναγνώστης του, ποια θα θεωρούσατε ότι

είναι τα δυνατά του στοιχεία?

Εγώ ευχαριστώ για την πρόσκληση. Είναι μια καλοκαιρινή ιστορία μέσα απο την οποία ο

αναγνώστης έχει την ευκαιρία να γνωρίσει το νησί της Τήνου. Η Ηρώ ξεκινά από τη Ραφήνα

με προορισμό τη Τήνο για να δουλέψει σεζόν σε ένα γαστροκαφενέ που έχει ανοίξει στο

χωριό της. Ακολουθώντας τη πρωταγωνίστρια στις καλοκαιρινές της περιπέτειες σε κάθε

κεφάλαιο θα ταξιδεύει και σε ένα μέρος του νησιού. Πέρα απο το νησί πιστεύω πως θα

ταξιδέψει και στο “μέσα” του, τις αναμνήσεις από περασμένα καλοκαίρια, έρωτες που τον

απογοήτευσαν, φιλίες που άνθησαν αναπάντεχα, άνθρωποι που ήρθαν για να μείνουν και

συμπεράσματα στα οποία κατέληξε για το ποιος είναι και τι θέλει. Είχα πολλά χρόνια να

βρω ένα ωραίο ανάλαφρο αλλά οχι αδιάφορο καλοκαιρινό βιβλίο που να μπορέσει να με

ταξιδέψει και να με συγκινήσει ότι εποχή και αν το διαβάσω. Αυτός ήταν ο στόχος μου

καθώς έγραφα την ιστορία. Για εμένα πέρα απο την ιστορία και τη γνωριμία με έναν

πανέμορφο τόπο όπως η Τήνος, στα δυνατά του στοιχεία είναι το μέγεθος του, τα πολλά και

μικρά του κεφάλαια και η αποφυγή περιττής περιγραφής.

Πείτε μας πως σας ήρθε η έμπνευση για αυτή την ιστορία? Ποιος είναι ο

δικός σας τρόπος να εμπνέεστε; Από αληθινά γεγονότα; Από ερεθίσματα ή

εμπειρίες χρόνων που υποβόσκουν στο συναίσθημά σας ή από κάποια

στιγμιαία παρόρμηση;

Το νησί ήταν η έμπνευση αυτή τη φορά. Για εμένα αυτός ο τόπος έχει αποτελέσει ως τώρα

πεδίο ηρεμίας, ευτυχίας και έμπνευσης. Σε μια από τις επισκέψεις μου εκεί πήγα σε ένα

απο τα πανέμορφα χωριά της και έκατσα να φάω σε ένα μεζεδοπωλείο. Το τοπίο ήταν

γραφικό, το φαγητό πεντανόστιμο, η εξυπηρέτηση καταπληκτική και το κλίμα ανάμεσα στα

παιδιά που δούλευαν εκεί ζηλευτό. Το επόμενο καλοκαίρι ο κολλητός μου φίλος μου

εξέφρασε το παράπονο του οτι δεν μπορεί να βρει ένα ωραίο καλοκαιρινό βιβλίο. Οι

εικόνες εκείνου του απογεύματος στον Φαλατάδο μου ήρθαν στο μυαλό λες και μου

ζητούσαν κάτι να τις κάνω. Λίγες ημέρες μετά η ξαδέρφη μου ζήτησε να της φτιάξω μια

λίστα για το που να πάει στο νησί και αυτό ήταν το κερασάκι στη τούρτα. Το ίδιο κιόλας

απόγευμα ξεκίνησα να γράφω το ταξίδι της Ηρούς. Συνήθως η έμπνευση έρχεται από την

ανάμνηση. Μια εικόνα, μια γεύση, μια ιστορία που μου είπαν, μια μυρωδιά, ένα πρόσωπο

που μου κίνησε το ενδιαφέρον ή όλα αυτά μαζί.

Ποιο είναι το μήνυμα που θέλετε να αποκομίσει ο αναγνώστης σας?

Δεν ξέρω αν θα το έθετα ως μήνυμα. Πρέπει να πω πως αυτό το βιβλίο ουσιαστικά μιλά για

την αγάπη. Την αγάπη για ένα τόπο, για ένα φίλο, έναν εραστή κλπ. Για εμένα η κάθε

επιλογή ζωής πρέπει να γίνεται με βάση την αγάπη, τη γεμάτη υπομονή, βάθος και αλήθεια.

Εμένα όσες φορές με έχει οδηγήσει εκείνη, με έχει οδηγήσει σωστά.

Επίσης, θα ήθελα ο αναγνώστης να ταξιδέψει να περάσει όμορφα ακόμα και αν αυτό το

βιβλίο είναι η μόνη του ευκαιρία. Πολλοί θα το πάρουν και θα το διαβάσουν στη παραλία ή

μέσα σε ένα πλοίο πηγαίνοντας κάπου αλλά ελπίζω να το διαβάσουν και άλλοι που

παραμένουν στο σπίτι τους γιατί δεν έχουν χρήματα να πάνε διακοπές ή βρίσκονται σε ένα

δωμάτιο νοσοκομείο στο προσκέφαλο κάποιου δικού τους και μέσα από το Θ έρως να

ταξιδέψουν έστω και για λίγο.

Πως αποφασίσατε τον τίτλο του βιβλίου, υπήρξε κάποιος άλλος που

απορρίφθηκε ?

Η δική μου πρόταση ήταν μια από τις τελευταίες φράσεις του βιβλίου που αγαπώ πολύ, “Η

Τήνος μου είσαι εσύ”. Μετά από συζητήσεις με τον εκδότη του βιβλίου αποφασίσαμε να τον

αλλάξουμε και ενώ ανταλλάσσαμε ιδέες γεννήθηκε το Θ έρως Τήνος και νομίζω πως είναι ο

καλύτερος τίτλος που θα μπορούσε να έχει η νουβέλα μου.

 Μιλήστε μας για την συνεργασία σας με τις ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΣΥΡΤΑΡΙ

Καθώς έψαχνα για εκδοτικούς ώστε να δω που θα στείλω email οι εκδόσεις Συρτάρι ήταν ο

πρώτος εκδοτικός που μου έκανε “κλικ”. Από τη γραμματοσειρά του brand, το δρόμο που

βρίσκεται στο Θησείο , τους τίτλους των βιβλίων αλλά και τα εξώφυλλα τους, με είχε

κερδίσει.

Η πρώτη επαφή μου με τον Πάνο, τον ιδιοκτήτη του Εκδοτικού, με έκανε να νιώσω

ασφάλεια. Ένας νέος άνθρωπος, ευγενικός, ειλικρινής και ξεκάθαρος που ότι ακριβώς μου

είπε το έκανε πράξη. Χαίρομαι για τη συνεργασία μας η οποία ως τώρα είναι άψογη και

εκτιμώ πολύ την στάση του.

Τι θα συμβουλεύατε σ ένα νέο συγγραφέα που θέλει να εκδώσει το πρώτο

του βιβλίο αλλά το ''σκέφτεται''?

Να το κάνει αν έχει την όρεξη να στηρίξει το βιβλίο του. Εννοώ πως θα χρειαστεί να

αφιερώσει χρόνο και για να βρει τον εκδοτικό με τον οποίο θα συνεργαστεί και αφού

εκδοθεί να στηρίξει προωθητικά το βιβλίο ώστε να το επικοινωνήσει στο κόσμο. Επίσης, θα

τον συμβούλευα να μη βιάζεται. Το ότι μπήκε η λέξη τέλος στη τελευταία σελίδα του

αρχείου του είναι μόνο η αρχή για ένα ταξίδι που θα χρειαστεί υπομονή. Τέλος, να έχει γερό

στομάχι και να μην απογοητεύεται. Εγώ φάνηκα τυχερή και άκουσα πολλά ναι στη

διαδρομή αυτή αλλά συνήθως τα όχι είναι περισσότερα. Όμως από προσωπική εμπειρία θα

πω πως το να βλέπεις το βιβλίο σου με σάρκα και οστά σε ένα ράφι βιβλιοπωλείου ή στα

χέρια κάποιου τυχαία στον δρόμο είναι μοναδικό συναίσθημα.

Εσείς διαβάζετε? Γιατί πιστεύετε πως πρέπει να διαβάζουμε βιβλία?

Ως παιδί δεν ήταν από τις αγαπημένες μου ασχολίες, το έκανα σχεδόν αναγκαστικά μέχρι τη

μέρα που έπεσε στα χέρια μου ένα βιβλίο του Φρέντυ Γερμανού με τίτλο “Τερέζα”, ήμουν

16 χρονών. Από τότε ξεκίνησα να διαβάζω αλλά όπως λέω και στους φίλους μου πιο πολύ

γράφω παρά διαβάζω. Πιστεύω πως είναι καλό να διαβάζουμε οτιδήποτε μας ταιριάζει, μας

ευχαριστεί και γιατί όχι μας πηγαίνει και ένα βήμα παρακάτω. Εμπλουτίζεις τις γνώσεις και

το λεξιλόγιο σου, ταξιδεύεις σε μέρη που δεν έχεις επισκεφθεί, ανακαλείς μνήμες και

συναισθήματα. Αν ένα τέτοιο βιβλίο πέσει στα χέρια σου, το καλύτερο δώρο που μπορείς

να κάνεις στον εαυτό σου είναι να το διαβάσεις.

Μιλήστε μας για εσάς και τα επόμενα συγγραφικά σας σχέδια.

Αυτή τη στιγμή η προσοχή μου είναι στραμμένη στο Θ έρως Τήνος. Διαχειρίζομαι τη σελίδα

του βιβλίου στο Instagram και είμαι σε συνεχή επικοινωνία με τον Πάνο Αντωνόπουλο,

εκδότη του βιβλίου, με τον οποίο συζητάμε τα επόμενα βήματα. Παράλληλα έχω ξεκινήσει

να γράφω μια νέα ιστορία η βάση της οποίας είναι αληθινή. Λόγω των πραγματικών

γεγονότων αλλά και της χρονική περιόδου κατά την οποία εκτυλίσσεται η υπόθεση

χρειάζεται να διαβάζω παράλληλα αλλά και να συνομιλώ με ανθρώπους που έζησαν την

εποχή. Είναι μια αρκετά δημιουργική περίοδος η οποία εύχομαι να έχει ως αποτέλεσμα το

επόμενο βιβλίο μου.

Τελειώνοντας με τις ερωτήσεις θα ήθελα να ευχαριστήσω για ακόμη μια

φορά και θα ήθελα να μας πείτε που και πως μπορούμε να βρούμε εσάς και

το βιβλίο σας.

Όπως προανέφερα το βιβλίο έχει το δικό του προφίλ στο Instagram theros_tinos_book

μέσα από το οποίο μπορούμε να έρθουμε σε επικοινωνία, να πληροφορηθείτε για επόμενες

παρουσιάσεις ή συμμετοχές σε Φεστιβάλ, αλλά και όσοι δεν το έχουν διαβάσει να πάρουν

μια πρώτη γεύση περί τίνος πρόκειται. Επίσης, το βιβλίο μπορείτε να το προμηθευτείτε από

το site του εκδοτικού www.syrtari.com , από σχεδόν όλα τα μεγάλα βιβλιοπωλεία όπως και

από αρκετά μικρότερα. Τέλος, για όσους βρεθούν στο νησί της Τήνου μπορούν να βρουν το

βιβλίο στο Καφέ- Βιβλιοπωλείο Αντίλαλος στη Χώρα.

Σας ευχαριστώ πολύ για την όμορφη συζήτηση.

Μυρτώ Κατσουλάρη​

Θέρως Τήνος

ΝΟΥΒΕΛΑ​

Εκδόσεις Συρτάρι


Μια αγκαλιά εικόνες, συναισθήματα και μυρωδιές με φόντο έναν τόπο μαγικό. Μια ιστορία γεμάτη έρωτα, αγάπη, φιλία, διλήμματα, αέρα και αλάτι. Θέλω να τη μοιραστώ, να τη διαβάσεις, να αναγνωρίσεις κάτι από εσένα, στους πρωταγωνιστές αυτού του βιβλίου. Ακολούθησέ τους στο καλοκαιρινό τους ταξίδι, στις ομορφιές του νησιού τους. ∆έξου το κάλεσμά τους να το επισκεφθείς, για να τις ανακαλύψεις.

​

[...]Η σκέψη έφτασε μέχρι τα αγριοκάτσικα της «Λιβάδας». Τα κύματα έσκαγαν στο πρόσωπό μου και αντί για τη λαξεμένη στους βράχους χελώνα, έβλεπα το πρόσωπο του Φάνη να με κοιτά. ∆εν ένιωθα καθαρή και αυθεντική, αλλά αγριεμένη όπως η θάλασσα. Φουρτουνιασμένο το μυαλό μου τόσο, που αδυνατούσα να βάλω τις σκέψεις σε μια σειρά. Ακόμα πιο δύσκολο ήταν να δω πώς θα τακτοποιήσω τα συναισθήματά μου. Η «ακαταστασία» τους ήταν τρομερή. «Καλό βράδυ λοιπόν Ηρώ, αλλά πρέπει να τα συμμαζέψεις», μονολόγησα.[...]


[...]«Αυτό το καλοκαίρι ήταν πολύτιμο. Ήταν μισή ζωή. Συναισθήματα, εικόνες, εμπειρίες, άνθρωποι που ήρθαν και έφυγαν, άνθρωποι που ήρθαν για να μείνουν, όλα τα χώρεσε. Κολύμπησα στα νερά του νησιού, απόλαυσα τις γεύσεις του, χόρεψα στις πλατείες του, περπάτησα τα χωριά του. Ξέρεις όμως τι κατάλαβα; Πως αυτό το νησί είναι οι άνθρωποι. Οι φωνές, οι καρδιές που χτυπούν δυνατά, τα χέρια που ενώνονται, τα φιλιά που ανταλλάσσονται, τα σώματα που χορεύουν, τα χαμόγελα που χαρίζονται, οι αγάπες, εσύ».
«Εγώ;».
«Εσύ, ναι. Καθαρός, αγνός, με καλοσύνη, ομορφιά, συμπόνια, αγάπη. Για όλα αυτά και για άλλα τόσα σε αγαπώ. Για εμένα εσύ είσαι το νησί. Η Τήνος μου είσαι εσύ».[...]

(Αποσπάσματα από τη νουβέλα)