Καλημέρα σας, σήμερα στο BEAUTY DAYS WITH A BOOK
φιλοξενούμε τη συγγραφέα κ. ΜΑΡΙΑ ΚΟΥΓΙΟΥΜΤΖΟΓΛΟΥ με το
βιβλίο της, «ΣΕ ΜΙΑ ΑΤΕΡΜΟΝΗ ΡΟΗ» από τον ΕΚΔΟΤΙΚΟ ΟΙΚΟ
Α.Α.ΛΙΒΑΝΗ
1)Κα ΚΟΥΓΙΟΥΜΤΖΟΓΛΟΥ, συστήστε μας με λίγα λόγια το βιβλίο
σας. Πότε ξεκινήσατε να το γράφετε και πόσο καιρό σας πήρε για να
το τελειώσετε;
Το να γράφω είναι κάτι που μ’ ευχαριστούσε να κάνω από μικρό παιδί. Μπορώ να πω
μάλιστα, ότι πάντα ήταν για μένα πιο εύκολο να γράφω παρά να μιλάω, προκειμένου
να εκφραστώ και να επικοινωνήσω τις σκέψεις, τα συναισθήματα και τις ιδέες μου.
Κάτι που ισχύει για όλους όσους αρέσκονται στο να γράφουν νομίζω.
Το να επιχειρήσω να γράψω ένα μυθιστόρημα όμως, ξεκίνησε πριν από πέντε χρόνια
περίπου. Όταν διάσπαρτες, μεμονωμένες και ασύνδετες σκέψεις και ιδέες που
γεννούσαν το μυαλό και η φαντασία μου, εμπνευσμένες απ’ την καθημερινότητα, τα
ερεθίσματα και τις εμπειρίες μιας πιο ώριμης προσωπικής ζωής, άρχισαν να
συνδέονται μεταξύ τους μ’ ένα μαγικό τρόπο, να παίρνουν μορφή και να πλάθουν μια
ανθρώπινη ιστορία. Μια ιστορία που, διαβάζοντάς την στο σύνολό της ως
αναγνώστρια αργότερα, αισθάνθηκα ότι είχε κάτι ενδιαφέρον, αληθινό και
ουσιαστικό να πει.
Κάπως έτσι, απλά, αβίαστα, με πολλές ενδιάμεσες παύσεις και δίχως συγκεκριμένο
στόχο ξεκίνησε αυτό το εγχείρημα για μένα. Στη συνέχεια βέβαια η ιστορία μου
εμπλουτίστηκε ποικιλοτρόπως σε επιμέρους σημεία με λογοτεχνικά αποφθέγματα,
μελέτες πάνω στην τέχνη και την ψυχολογία, ιστορικές αναφορές και αφού
ολοκληρώθηκε και πέρασε απ’ τη σχετική έγκριση και επιμέλεια, κατάφερε - για
μεγάλη μου τιμή - να εκδοθεί από τις εκδόσεις Λιβάνη.
2) Ποια ήταν η πηγή έμπνευσης του βιβλίου σας?
Η ίδια η ζωή στη ρεαλιστική της διάσταση με ό,τι αυτό μπορεί να σημαίνει. Είτε απ’
την πλευρά εκείνη που έχει να κάνει με μια ήρεμη, απάνεμη και πληκτική
καθημερινότητα, είτε απ’ την πλευρά που φέρνει τους ανθρώπους αντιμέτωπους με
απρόβλεπτες καταστάσεις. Από εκείνες που ανατρέπουν την όποια πεπατημένη και
ρουτίνα και τους οδηγούν στο ν’ ανακαλύψουν διαδρομές και μονοπάτια που υπό
άλλες συνθήκες δεν θα έμπαιναν ποτέ στη διαδικασία να σκεφτούν και ν’
ακολουθήσουν. Άνθρωποι απλοί, καθημερινοί, της διπλανής πόρτας, που
παρασύρονται άλλοτε απ’ τη μοίρα, άλλοτε απ’ το συναίσθημα και άλλοτε απ’ τα
πρέπει και τη λογική, καθένας ανάλογα με την ιδιοσυγκρασία του. Που μέσα απ’ τις
πράξεις και τις επιλογές τους, έρχονται αντιμέτωποι με τις συνέπειες, με τα πιο
έντονα, δυνατά και ακραία συναισθήματά τους. Έμπνευση αποτέλεσε επίσης, η
συνειδητοποίηση, ότι μόνο όταν ερχόμαστε σε μετωπική σύγκρουση με τις συνέπειες
των πράξεων και των επιλογών μας, μπαίνουμε στη διαδικασία να κοιτάξουμε χωρίς
παρωπίδες και με ειλικρίνεια την όποια αλήθεια μας αφορά και μας χαρακτηρίζει.
Διαφορετικά μπορεί να μείνει για πάντα θαμμένη στο χρονοντούλαπο σαν
απωθημένο, σαν αγκάθι που μας πληγώνει και μας πονά.
3) Τι ιδιαίτερο θα διαβάσουμε σ αυτό το βιβλίο? Αν ήσασταν ένας
απλός αναγνώστης του, ποια θα θεωρούσατε ότι είναι τα δυνατά του
στοιχεία?
Ζούμε σε μια εποχή που, δυστυχώς, είναι πιο σημαντικό να «δείχνουμε»
ευτυχισμένοι στους γύρω μας, παρά να είμαστε στ’ αλήθεια για τον εαυτό μας. Για να
το πετύχουμε αυτό, πολλές φορές παίζουμε ρόλους, που δεν ανταποκρίνονται σ’ αυτό
που πραγματικά είμαστε ή αισθανόμαστε. Μέχρι που τελικά ο «ρόλος» γίνεται φύση,
ρουτίνα και συνήθεια.
Καθώς λοιπόν ζούμε αμέριμνοι στη ροή της καθημερινότητάς μας, ερχόμαστε συχνά
αντιμέτωποι με το απρόβλεπτο, που αρκετές φορές μας ξεβολεύει και μας ωθεί ν’
ανακαλύψουμε τα όριά μας. Και εκεί νομίζω είναι το σημείο που, συνήθως,
καλούμαστε να δούμε απροκάλυπτα την αλήθεια μας… Στα όρια. Ανακαλύπτοντάς
την λοιπόν, έχουμε δύο επιλογές. Είτε να την αγνοήσουμε και να συνεχίσουμε να
κοροϊδεύουμε τον εαυτό μας και τους γύρω μας, παραμένοντας αμετακίνητοι και
δειλοί μπροστά στο φόβο της όποιας εξέλιξης και αλλαγής, είτε να την κοιτάξουμε με
θάρρος κατάματα, να την αποδεχτούμε, να τη βγάλουμε στο φως, να κάνουμε την
υπέρβαση και να εξελιχθούμε.
Μέσα από συμβάντα και δοκιμασίες της καθημερινότητας λοιπόν, που θα μπορούσαν
να συμβούν στον καθένα, επιδίωξα να φέρω τους ήρωές μου αντιμέτωπους με τα πιο
βαθιά και δύσκολα συναισθήματά τους. Με τ’ ανείπωτα, τ’ ανομολόγητα, αυτά που
κρατούν καλά κρυμμένα μέσα τους και δεν ομολογούν πουθενά. Πολλές φορές ούτε
στον ίδιο τον εαυτό τους.
Το δυνατό σημείο του βιβλίου λοιπόν θεωρώ πως είναι, ότι εστιάζει στην ψυχολογία
των ηρώων καθώς βιώνουν τις προσωπικές τους ιστορίες. Το γεγονός ότι κάθε
αναγνώστης, σε κάποιον από τους ήρωες ή σε κάποιο επιμέρους σημείο της ιστορίας,
θα δει τον εαυτό του και θ’ αναγνωρίσει τις σκέψεις, τους προβληματισμούς και τα
διλήμματά του. Θα δει τις πιθανές συνέπειες των πράξεων και των επιλογών του, τις
εναλλακτικές που θα μπορούσε ν’ ακολουθήσει και το που αυτές θα μπορούσαν να
τον οδηγήσουν. Και μέσα απ’ αυτή διεργασία, θ’ αναρωτηθεί ίσως ή θα οδηγηθεί στο
ν’ ανακαλύψει τη δική του προσωπική αλήθεια… Εφόσον την ψάχνει και τον
ενδιαφέρει να τη βρει βέβαια.
4)Πως αποφασίσατε τον τίτλο του βιβλίου, υπήρξε κάποιος άλλος
που απορρίφθηκε?
Σχεδόν πάντα, ξεκινώντας να γράψω κάτι, συνηθίζω να δίνω έναν τίτλο, γιατί με
βοηθά να κρατάω τη σκέψη μου συγκεντρωμένη επάνω στο θέμα που θέλω ν’
αναπτύξω.
Εν προκειμένω, σε κάθε κεφάλαιο του βιβλίου δίνω έναν τίτλο που τον ακολουθούν
κάποιες προσωπικές σκέψεις. Οι τίτλοι που υπάρχουν σε κάθε κεφάλαιο ήταν σχεδόν
όλοι πιθανοί υποψήφιοι για τον τελικό που θα έδινα στο μυθιστόρημά μου. Όταν
όμως γεννήθηκε στο μυαλό μου ο συγκεκριμένος «Σε μια ατέρμονη ροή», παρέμεινα
σταθερά σ’ αυτόν μέχρι τέλους, γιατί θεώρησα ότι δεν υπήρχε άλλος πιο
αντιπροσωπευτικός για την ιστορία που ήθελα να πω.
5)Γιατί πιστεύετε πως πρέπει να διαβάζουμε βιβλία;
Ασπάζομαι απολύτως μια άποψη την οποία αναφέρω και στο βιβλίο μου άλλωστε.
Εκείνη του φιλόσοφου-ιστορικού Τσβέταν Τοντόροφ, ο οποίος υποστηρίζει ότι, η
λογοτεχνία είναι ένα βοήθημα για να ζούμε. Όχι για ν’ ανακουφιζόμαστε από
βιωμένες εμπειρίες, αλλά για ν’ ανακαλύπτουμε κόσμους συνεχόμενους με αυτές και
να μπορούμε να τις κατανοήσουμε καλύτερα. Επιπλέον, όπως είπα και
προηγουμένως, θεωρώ ότι, μέσω του βιβλίου, δίνεται η δυνατότητα στον αναγνώστη
ν’ ανακαλύψει ίσως, κάποιες δικές του κρυμμένες πτυχές, απόκρυφες σκέψεις, την
αλήθεια και τα συναισθήματά του. Καθώς μπορεί ν’ αναλογιστεί τις συνέπειες των
όποιων πράξεων και το πως θα μπορούσαν να εξελιχθούν τα γεγονότα μέσα από
ιστορίες, εμπειρίες, πάθη, λάθη, αδυναμίες, πληγές, αυτοπραγμάτωση, είτε
μυθοπλασματικών, είτε πραγματικών ηρώων.
Και θα κλείσω την απάντησή μου με την άποψη του Πορτογάλου ποιητή Φερνάντο
Πεσσόα, η οποία επίσης με εκφράζει απόλυτα και λέει ότι, η λογοτεχνία είναι μια
απόδειξη ότι η πραγματικότητα δεν αρκεί.
6)Ποιο νομίζετε ότι θα είναι το μέλλον του ελληνικού βιβλίου τα
επόμενα χρόνια;
Αυτό είναι κάτι το οποίο, εθελοτυφλώντας συνειδητά, θα προτιμούσα να μην
προβλέψω. Σκεπτόμενη ρομαντικά όμως, μπορώ να πω ποιο θα ήθελα να είναι ή το τι
θα έπρεπε να γίνει για να είναι ευοίωνο. Θα ήθελα λοιπόν, να ξεκινήσει μια
διαφημιστική καμπάνια που θα ωθήσει τους ανθρώπους στο να διαβάζουν
περισσότερο ποίηση και λογοτεχνία. Παράλληλα με τα τελευταίας τεχνολογίας
τάμπλετ, λάπτοπ, κινητά τηλέφωνα ή οτιδήποτε άλλο σχετίζεται με την όποια πρόοδο
και εξέλιξη, να διαφημίζονται και να προωθούνται αναλόγως και τα βιβλία. Έτσι
ώστε να περάσει το μήνυμα, ότι η επαφή με τη λογοτεχνία, όπως και με οποιαδήποτε
άλλη μορφή τέχνης, μας εξελίσσει, μας αναβαθμίζει και μας βοηθά στην επικοινωνία,
τουλάχιστον όσο και η τεχνολογία. Μέσα από μονοπάτια και διαδρομές μάλιστα, πιο
υγιή και πιο φωτεινά. Γιατί ένας δρόμος που μας φέρνει σε επαφή με τον εσωτερικό
μας κόσμο και βελτιώνει την επικοινωνία μας με αυτόν, κατ’ επέκταση βελτιώνει και
τις σχέσεις και την επικοινωνία μας και με τον εξωτερικό.
7)Αν έπρεπε να επιλέξετε ανάμεσα στο έντυπο ή στο ηλεκτρονικό
βιβλίο, εσείς ποιο θα επιλέγατε;
Προσωπικά ως αναγνώστρια είμαι λάτρης του έντυπου βιβλίου Ίσως γιατί αυτός είναι
ο παραδοσιακός τρόπος που έχω μάθει να διαβάζω από μικρό παιδί. Αλλά πέρα απ’
αυτό, θεωρώ ότι, αγγίζοντας κάτι, μυρίζοντάς το, εξερευνώντας το με όσο το δυνατό
περισσότερες αισθήσεις, αποκτάς άλλη επαφή μαζί του. Αποκτάς μια πιο προσωπική
σχέση, πιο οικεία, πιο φιλική, θα μπορούσα να τη χαρακτηρίσω και ρομαντική
μάλιστα. Κάτι που αρμόζει καλύτερα, κατά τη γνώμη μου, στην ανάγνωση ενός
βιβλίου, που αποτελεί το μέσο για να γνωρίσεις κάποιους ήρωες και να ζήσεις κοντά
τους, δίπλα τους ή δια μέσω αυτών, μια ιστορία. Προσωπικά λοιπόν, την όποια
ιστορία ζω μέσα από ένα βιβλίο, θεωρώ ότι την αντιλαμβάνομαι βαθύτερα και πιο
ουσιαστικά όταν χαϊδεύω με τ’ ακροδάχτυλα τις λέξεις που τη γεννούν και την
εξελίσσουν. Εξιτάρει τη φαντασία μου, την αφομοιώνω καλύτερα όταν την
απολαμβάνω με όσο το δυνατόν περισσότερες αισθήσεις.
8)Πείτε μας τι διαβάζετε αυτό τον καιρό και αν υπάρχουν αγαπημένα
βιβλία στη βιβλιοθήκη σας, που δε θα τα δανείζατε σε κανέναν και
γιατί;
Το ύφος των βιβλίων που διαβάζω συνήθως έχει να κάνει με τη διάθεση και την
ψυχολογική κατάσταση που βρίσκομαι το συγκεκριμένο χρονικό διάστημα. Και ως
κυκλοθυμική από φύση, θα έλεγα ότι και τα αναγνώσματά μου είναι αναλόγως
ποικίλου ενδιαφέροντος και αλλάζουν παρασάγγας και σε ύφος, αλλά και σε διάθεση
κατά καιρούς. Αυτό που μπορώ να πω σίγουρα, είναι ότι έχω μια μεγάλη αγάπη σε
κλασσικούς και κυρίως σε Έλληνες και Ισπανόφωνους συγγραφείς και λογοτέχνες.
Με παρασύρει και με ταξιδεύει το πάθος, η γλαφυρότητα και η λυρικότητα της
γραφής τους, που νομίζω ότι έχει να κάνει με την έμπνευση που αντλούν απ’ την
ψυχοσύνθεση και την ένταση των συναισθημάτων που χαρακτηρίζει κάποιους λαούς.
Είναι αυτό το απροσδιόριστο «κάτι» που μπορεί να κάνει την αφήγηση μιας ιστορίας
ή την περιγραφή μιας κατάστασης να μοιάζει με τον κυματισμό της θάλασσας, μ’ ένα
ανοιξιάτικο δειλινό, ένα ηλιοβασίλεμα, μια ξαφνική καταιγίδα ή ένα μουσικό
κομμάτι. Που μεταμορφώνει μαγικά το ανάγνωσμα σ’ ένα λογοτέχνημα που δεν
παραπέμπει σε μελέτη ή δοκίμιο και κάνει πιο αισθητή τη διαφορετικότητα μεταξύ
των ειδών της λογοτεχνίας.
Επίσης, αρέσκομαι στο να διαβάζω κάποια κλασσικά βιβλία μετά από αρκετά χρόνια
ξανά, γιατί θεωρώ ότι τα μηνύματα που έχουν να δώσουν θα είναι περισσότερα και
πιο ξεκάθαρα, μια και, ως πιο ώριμη αναγνώστρια, θα έχω την ικανότητα να τ’
αντιληφθώ σαφέστερα απ’ ότι την πρώτη φορά. Το τελευταίο βιβλίο που διάβασα
λοιπόν και για δεύτερη φορά μετά από είκοσι πέντε χρόνια περίπου, είναι η
«Συβαρίτισσα» της Λιλής Ζωγράφου.
Σαφώς και έχω βιβλία που δύσκολα αποχωρίζομαι απ’ τη βιβλιοθήκη μου, γι’ αυτό
και όταν το κάνω, θυμάμαι πάντα ποιο βιβλίο έδωσα και σε ποιον. Δεν θα δάνειζα
ποτέ όμως κάποιο βιβλίο που είναι προσωπικό δώρο από κάποιον άλλο.
9)Θα ήθελα να μας πείτε μερικά πράγματα για εσάς, για να σας
γνωρίσουμε καλύτερα.
Κατάγομαι από τη Θεσσαλονίκη, όπου μεγάλωσα και έζησα το μεγαλύτερο μέρος της
ζωής μου και έχω μια κόρη 21 ετών που είναι φοιτήτρια Αρχιτεκτονικής στο τέταρτο
έτος. Η κύρια εργασιακή ιδιότητά μου, ως δικαστική γραμματέας του Υπουργείου
Δικαιοσύνης, μ’ έφερε στα Χανιά της Κρήτης, όπου και ζω τα τελευταία οκτώ
χρόνια.
Αρθρογραφώ εδώ και αρκετά χρόνια ερασιτεχνικά σε εφημερίδες και διαδικτυακά
sites, κάποια εκ των οποίων είναι το “THESSALONIKI ARTS AND CULTURE”, η
«ΕΝΑΛΛΑΚΤΙΚΗ ΔΡΑΣΗ», η εφημερίδα λογοτεχνών «ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΚΟ ΒΗΜΑ»,
το λογοτεχνικό περιοδικό «ΚΕΦΑΛΟΣ», η εφημερίδα «Tomorrownews.gr», κ.α.
Πριν εκδοθεί το προσωπικό μου πόνημα, συμμετείχα σε δύο συλλογικές εκδόσεις εκ
των οποίων η μία είναι το «Λογοτεχνικό Ημερολόγιο 2021» των εκδόσεων
«ΚΕΦΑΛΟΣ» μ’ ένα διήγημά μου με τίτλο «Ο γαμπρός της Ευτυχίας» και η δεύτερη,
η συλλογική έκδοση με τίτλο «50+1 ιστορίες καραντίνας» που έγινε σε συνεργασία
του «Ψυχολογικού Κέντρου Χανίων» με τις εκδόσεις «Κάθεξις», μ’ ένα κείμενό μου
με τίτλο «Ευαίσθητα προσωπικά δεδομένα».
Παρόλο που άρχισα να δημοσιοποιώ κείμενά μου σχετικά πρόσφατα, γράφω από
μικρή ηλικία, ορμώμενη από μια ανάγκη να βρω έναν τρόπο για να μπορώ να
εκφράζομαι ελεύθερα, αυθόρμητα και αληθινά. Γιατί θεωρώ ότι η συγγραφή, σου
δίνει τη δυνατότητα να διεισδύσεις σε ανθρώπινα συναισθήματα, ν’ αφομοιώσεις
καταστάσεις, ερεθίσματα και εμπειρίες και σου επιτρέπει να εμβαθύνεις στην ουσία,
ξεπερνώντας τα στενά όρια της επιφάνειας, της υποκρισίας και του ατσαλάκωτου
"καθωσπρεπισμού". Η συγγραφή είναι για μένα μια επανάσταση ελεύθερης σκέψης,
λόγου και έκφρασης απέναντι σε μια πραγματικότητα που σε περιορίζει και που
πολλές φορές δεν σ΄ αφήνει να εκφραστείς όπως θα ήθελες. Μια μορφή
αυθεντικότητας, αντι-συμβατικότητας και ελευθερίας.
10) Μιλήστε μας για τα μελλοντικά σας σχέδια, τι καινούργιο
ετοιμάζετε;
Έχω ήδη ξεκινήσει να δουλεύω πάνω κάτι νέο, εδώ και ενάμιση χρόνο περίπου, στο
οποίο μέσα απ’ το ταξίδι αυτογνωσίας των ηρώων μου, επιδιώκω να συνδυάσω το
παρελθόν, το παρόν και το μέλλον, αγγίζοντας με τις ανάλογες αναφορές, κάποια
καίρια σημεία της ιστορίας. Παράλληλα ευελπιστώ να καταφέρω να θίξω και κάποια
ευαίσθητα θέματα που απασχολούν και προβληματίζουν το σύγχρονο άνθρωπο και
επηρεάζουν την ομαλότητα της ζωής του στη σύγχρονη κοινωνία. Για το λόγο αυτό,
προχωράω με αργά και προσεκτικά βήματα, προκειμένου να κάνω τη σωστή σχετική
έρευνα και να προσεγγίσω τα ευαίσθητα θέματα που θέλω να προβάλω, με την
ευθύνη και τη σοβαρότητα που τους αξίζει.
Τελειώνοντας με τις ερωτήσεις θα ήθελα να ευχαριστήσω για ακόμη
μια φορά και θα ήθελα να μας πείτε που και πως μπορούμε να
βρούμε εσάς και το βιβλίο σας.
Εγώ σας ευχαριστώ για την ευκαιρία που μου δώσατε να συστηθώ στο αναγνωστικό
κοινό σας και να παρουσιάσω το πρώτο μυθιστόρημά μου.
Για όποιον ενδιαφέρεται να επικοινωνήσει μαζί μου έχει τη δυνατότητα μέσω των
Social Media στα οποία είμαι ενεργή, καθώς και μέσω του προσωπικού μου e-mail
που είναι το mara_klairi@windowslive.com.
Το βιβλίο μου με τίτλο «Σε μια ατέρμονη ροή», κυκλοφορεί από τις εκδόσεις
«Λιβάνη» και είναι διαθέσιμο στα βιβλιοπωλεία, στα Public, Ianos, καθώς και σε όλα
τα διαδικτυακά βιβλιοπωλεία.
ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ-ΜΑΡΙΑ ΚΟΥΓΙΟΥΜΤΖΟΓΛΟΥ
Εκδοτικός Οργανισμός Λιβάνη Εκδοτικός Οργανισμός Λιβάνη - Livani Publishing Organization
Μαρία Κουγιουμτζόγλου
Η Άννα είναι µια γυναίκα που δεν της χαρίστηκε τίποτα σε
ένα ανδροκρατούµενο κόσµο. Ό,τι έχει κερδίσει το κατάφερε
µε το να είναι ο εαυτός της. Ευαίσθητη, µα και περήφανη,
παραµένει µοναδικά αυθεντική, καθώς, συνειδητά, είναι
διατεθειµένη να πληρώσει το τίµηµα της αδιαπραγµάτευτης
άρνησής της να συµβιβαστεί µε κάτι λιγότερο απ’ ό,τι της
αξίζει. Όµως κάποια στιγµή οι ισορροπίες κλονίζονται. Η
Φανή, στον αντίποδα, ακολουθεί τα βήµατα των άλλων.
Παρασυρµένη από τις προσδοκίες των οικείων της και βαθιά
απογοητευµένη από την άκαρπη προσπάθειά της να
πραγµατοποιήσει τα όνειρά της, αποφασίζει να τα
εγκαταλείψει. Ξεγελώντας τον εαυτό της, επιλέγει να κρυφτεί πίσω από τη
σταθερότητα και την ασφάλεια που της προσφέρει ένας συµβατικός γάµος.
Μέχρι που θα συναντηθεί µε την αλήθεια.
Μια ιστορία που αναδεικνύει τη δύναµη της γυναίκας,της αιώνιας γυναίκας, αυτής που στήριξε τα θεµέλια του κόσµου και έγραψε την ιστορία αλλιώς.
Εγκλωβισµένοι στην ατέρµονη ροή της ζωής, τιµωρούµαστε για το θράσος µας να εµπλέκουµε το ιδεώδες µε το πραγµατικό στα όνειρα και στις προσδοκίες µαςκαι αναγκαζόµαστε να δίνουµε διαρκώς µάχες στην αρένα της, καθώς είτε µας
προσφέρει στιγµές χαράς, έρωτα, επιτυχίας και θριάµβου, είτε µας φέρνει αντιµέτωπους µε µια υπέρτατη δύναµη, τη µοίρα. Στιγµές που νιώθουµε ανίσχυροι µπροστά στο µεγαλείο της τραγικότητάς της, και που η µόνη εµφανής διέξοδος που δείχνει πραγµατική είναι να ακολουθούµε απλώς το ρεύµα. Όχι µε άρνηση αλλά µε αποδοχή της ροής.
Η ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ
Η Μαρία Κουγιουµτζόγλου γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη, όπου µεγάλωσε και έζησε το µεγαλύτερο µέρος της ζωής της.Είναι δηµόσιος υπάλληλος του Υπουργείου ∆ικαιοσύνης και τα τελευταία χρόνια ζει στα Χανιά της Κρήτης.
Αρθρογραφεί ερασιτεχνικά σε εφηµερίδες και sites, όπως Thessaloniki Arts and Culture, Εναλλακτική ∆ράση, εφηµερίδα λογοτεχνών Λογοτεχνικό Βήµα, λογοτεχνικό περιοδικό Κέφαλος, εφηµερίδα Tomorrownews.gr κ.ά.
Πρόσφατα συµµετείχε στις συλλογικές εκδόσεις Λογοτεχνικό Ηµερολόγιο 2021 των εκδόσεων Κέφαλος, µε το διήγηµα «Ο γαµπρός της Ευτυχίας», και Όταν Μείναµε Σπίτι των εκδόσεων Psychologybooks Kathexis, σε συνεργασία µε το Ευρωπαϊκό Ινστιτούτο Συµβουλευτικής Ψυχοθεραπείας (τέως
Ψυχολογικό Κέντρο Χανίων), µε το κείµενό της µε τίτλο «Ευαίσθητα προσωπικά δεδοµένα».
Επικοινωνία µε τη συγγραφέα:
mara_klairi@windowslive.com
.JPG)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
θα χαρώ να διαβάσω τα σχόλιά σας!