ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΜΕ ΤΟ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑ κ. ΜΙΧΑΗΛ ΜΙΧΑΛΙΟ για το βιβλίο του «ΤΟ ΧΕΡΙ » από τις ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΠΝΟΗ

 Καλημέρα σας, σήμερα στο BEAUTY DAYS WITH A BOOK  φιλοξενούμε το συγγραφέα κ. ΜΙΧΑΗΛ ΜΙΧΑΛΙΟ, του βιβλίου «ΤΟ ΧΕΡΙ», που εκδόθηκε από τις ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΠΝΟΗ.

Κε ΜΙΧΑΗΛ ΜΙΧΑΛΙΕ, ευχαριστούμε που δεχτήκατε να μιλήσουμε, για να γνωρίσουμε το καινούργιο σας βιβλίο, ΤΟ ΧΕΡΙ. 

1)Συστήστε μας με  λίγα λόγια το βιβλίο σας. Τι ιδιαίτερο θα διαβάσουμε σ’ αυτό; Αν ήσασταν ένας απλός αναγνώστης του, ποια θα θεωρούσατε ότι είναι τα δυνατά του στοιχεία; 

Θα έλεγα πως είναι ένα πολυεδρικό κείμενο, μια αλυσίδα με διάφορους κρίκους, όπως ψυχογράφημα, πανοραμικό βιογραφικό μωσαϊκό, πινακοθήκη χαρακτήρων και φιλοσοφία ζωής, με άξονα έναν πρώην μεγαλοδικηγόρο που τα λάθη του τον οδήγησαν στα πεζοδρόμια ως ζητιάνο. Η αφήγηση ακολουθεί αντίστροφη πορεία, από την παρουσία του σ’ ένα πρωτοχρονιάτικο συσσίτιο του δήμου όπου είναι αποφασισμένος μετά το τελευταίο του γεύμα να θέσει τέλος στη ζωή του. Απ’ αυτή τη χρονική αφετηρία θα διατρέξει όλη του τη ζωή ως τα παιδικά του χρόνια και θα φέρει στο προσκήνιο όλο το πλέγμα των σχέσεων με τους ανθρώπους της ζωής του. Κατά την άποψή μου, η ξεχωριστή ιδιαιτερότητα του βιβλίου είναι η συνειρμική σύζευξη, αυτό το παιχνίδι ανάμεσα στο παρόν του συσσιτίου και του παρελθόντος του ήρωα, που σε όλο το κείμενο λειτουργούν ως συγκοινωνούντα δοχεία. Ως δυνατά του σημεία θα εντόπιζα την αφηγηματική σπονδυλωτή και ελικοειδή ροή του, τη γλωσσική του καλλιέπεια και, προπαντός, το φιλοσοφικό του βάθος.

2)Πείτε μας πως σας ήρθε η έμπνευση για αυτή την ιστορία; Ποιος είναι ο δικός σας τρόπος να εμπνέεστε; Από αληθινά γεγονότα; Από ερεθίσματα ή εμπειρίες χρόνων που υποβόσκουν στο συναίσθημά σας ή από κάποια στιγμιαία παρόρμηση;

Προτιμώ να μιλώ για αφορμήσεις. Και τα τέσσερα βιβλία μου ως τώρα έχουν τις ρίζες τους σε τέσσερις εικόνες που μετουσιώθηκαν σ’ έναν κειμενικό πυρήνα από τον οποίο εξακτινώθηκαν ομόκεντρα τα άλλα κεφάλαια. Κι όπως πάντα, γιατί συμβαίνει σχεδόν με όλα τα βιβλία, η μυθοπλασία που περιβάλλει την αρχέτυπη ιδέα μπολιάζεται, συνειδητά ή υποσυνείδητα, από προσωπικές εμπειρίες ή στοιχεία του συγγραφέα.

3)Ποιο είναι το μήνυμα που θέλετε να αποκομίσει ο αναγνώστης σας;

Το έργο ξεδιπλώνεται πάνω σ’ ένα φιλοσοφικό υπόστρωμα κι ως εκ τούτου βρίθει μηνυμάτων που καλύπτουν ένα ευρύ φάσμα του ανθρώπινου βίου – οικογένεια, επάγγελμα, γάμος, ανθρώπινες σχέσεις, κοινωνία, ζωή, θάνατος – θα έλεγα όμως πως το πιο εμφατικό και μεγαλόφωνο μήνυμα του βιβλίου είναι πως πρέπει να παίρνουμε τις ζωές μας στα χέρια μας και να ορίζουμε οι ίδιοι τις τύχες μας.

4)Πώς αποφασίσατε τον τίτλο του βιβλίου, υπήρξε κάποιος άλλος που απορρίφθηκε;

Ο αρχικός τίτλος που είχα κατά νου ήταν «Το συσσίτιο», αλλά προτίμησα να τιτλοφορήσω το κείμενο «Το χέρι», πρώτον γιατί του προσδίδει μια συμβολική φόρτιση, και, δεύτερον, γιατί κεντρίζει το ενδιαφέρον του αναγνώστη να αποκρυπτογραφήσει την αλληγορική του διάσταση.

5) Μιλήστε μας για την συνεργασία σας με τις ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΠΝΟΗ.

Οι εκδόσεις ΠΝΟΗ μου πρόσφεραν μια φιλόξενη στέγη από το 2021 και η κα Κάκια Ξύδη και το επιτελείο της πάντα με περιβάλλουν με την αγάπη και τη στήριξή τους. Ήδη έχουν εκδοθεί δύο βιβλία μου και προσβλέπω σε μια μακροχρόνια και καρποφόρα συνεργασία.

6)Ποιος πιστεύετε ότι πρέπει να είναι ο κύριος στόχος κατά τη συγγραφή ενός βιβλίου; Το οικονομικό όφελος, η φήμη ή η ικανοποίηση μιας εσωτερικής ανάγκης;

Μπορώ να μιλήσω μόνο για τον εαυτό μου και ανεπιφύλακτα σας δηλώνω πως το γράψιμο εξυπηρετεί μόνο μια εσωτερική ανάγκη μου. Τα οικονομικά οφέλη τα πορίζομαι από τη δουλειά μου και νομίζω πως είμαι αρκετά μεγάλος για να υποδεχτώ φιλικά τη φήμη. Από την άλλη, η συγγραφή μού προσφέρει τη δυνατότητα να αποφορτίζομαι από τις καθημερινές πιεστικές καταστάσεις από όποια πηγή κι αν προέρχονται. Έχω υιοθετήσει μάλιστα το λατινικό πρόσταγμα: «nulla dies sine linea» (καμία μέρα χωρίς μία γραμμή). Αυτό, ομολογώ, έχει νοηματοδοτήσει διαφορετικά και πιο ευχάριστα την κάθε μέρα μου.

7)Εσείς διαβάζετε; Γιατί πιστεύετε πως πρέπει να διαβάζουμε βιβλία;

Δυστυχώς, λόγω των επαγγελματικών μου υποχρεώσεων δεν ευκαιρώ να διαβάζω κι ό,τι ελεύθερος χρόνος μού απομένει τον διοχετεύω στη συγγραφή των δικών μου βιβλίων. Όσον αφορά για την αναγκαιότητα των βιβλίων, θα απαντήσω με μία παραβολή. Ο συγγραφέας και το βιβλίο του είναι σαν τον ξένο που θα γνωρίσεις στο παγκάκι και θα σου πει την ιστορία του. Μπορεί να περάσει ευχάριστα ή όχι για λίγη ώρα, μπορεί όμως και να σου αλλάξει τη ζωή σου.

8)Μιλήστε μας για εσάς και τα επόμενα συγγραφικά σας σχέδια.

Ετοιμάζω ένα μακροσκελέστατο ιστορικό μυθιστόρημα με αστυνομικό χρώμα σε μία κάπως ανεξερεύνητη και σκοτεινή περίοδο της μεσαιωνικής Αθήνας. Επιτρέψτε μου να μην υπεισέλθω σε λεπτομέρειες, για να κεντρίσω το ενδιαφέρον των αναγνωστών.

Τελειώνοντας με τις ερωτήσεις θα ήθελα να ευχαριστήσω για ακόμη μια φορά και θα ήθελα  να μας πείτε πού και πώς μπορούμε να βρούμε εσάς και το βιβλίο σας.

Στο βιβλιοπωλείο των εκδόσεων Πνοή, σε όλα τα μεγάλα βιβλιοπωλεία, μπορείτε να το παραγγείλετε διαδικτυακά, κι επιπλέον παρευρίσκομαι σε όλες τις εκθέσεις βιβλίων, όπου και μπορώ να το υπογράψω προσωπικά. Και με την ευκαιρία, σας περιμένω στην έκθεση βιβλίου στον Πεδίον του Άρεως στο περίπτερο 93 της Πνοής στις 15 Σεπτεμβρίου (19.30-21.30). Σας ευχαριστώ κι εγώ για την πολύ όμορφη συνέντευξη κι εύχομαι τα καλύτερα σ’ εσάς και τους αναγνώστες σας.

Το χέρι
Ημερ. Κυκλοφορίας: 5/2023
Συγγραφέας: Μιχαήλ Μιχαλιός
ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΠΝΟΗ


Πρώτη μέρα του χρόνου – όλοι οι άνθρωποι κάνουν σχέδια για το μέλλον κι εγώ είχα αποφασίσει να μην έχω άλλο. Κάποτε μεγαλοδικηγόρος, τώρα ζητιάνος, μεγαλωμένος σε μια οικογένεια μ’ έναν αυταρχικό πατέρα και μια παραιτημένη μητέρα, μ’ έναν αδελφό εξαφανισμένο, παγιδευμένος σ’ έναν αποτυχημένο γάμο και μια κόρη που μπορεί να μ’ έχει ξεχάσει, μα, προπαντός, μ’ έναν εαυτό που πάντα ήθελε να είναι κάποιος άλλος. Από πού να κρατηθώ; Γι’ αυτό ήρθα στο συσσίτιο του δήμου, να φύγω όπως θέλω· χορτάτος, κοστουμαρισμένος, με λίγες εικόνες από την παλιά μου ζωή. Έπρεπε να ταξιδέψω μέσα σε πολλά χρόνια πόνου για να βρω τον εαυτό μου. Μα, πάνω απ’ όλα, ήθελα να βρω ένα χέρι…