Καλημέρα σας, σήμερα στο BEAUTY DAYS WITH A BOOK φιλοξενούμε τη συγγραφέα κ. ΠΑΝΑΓΙΩΤΑ ΣΜΥΡΛΗ, του βιβλίου «ΨΩΜΙ ΚΑΘΑΡΙΟ» που εκδόθηκε από τις ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΥΔΡΟΠΛΑΝΟ.
1)Κα ΣΜΥΡΛΗ, ευχαριστούμε που δεχτήκατε να μιλήσουμε και να γνωρίσουμε εσάς και
το βιβλίο σας. Πείτε μας, είχατε ονειρευτεί από μικρή να
γίνεται συγγραφέας? πότε και πως ξεκινήσατε την συγγραφή.
Προτού ακόμα μάθω να διαβάζω, βρέθηκα πίσω από το πανί μιας υπαίθριας σκηνή Καραγκιόζη, όπου μαζί με τον πατέρα και τα αδέρφια μου, ξεδιπλώναμε την φαντασία μας στο γιορταστικό απογευματινό παιχνίδι των παιδικών μας χρόνων. Η αυλή μας τα καλοκαιρινά απογεύματα γέμιζε φωνές, γέλια, πασατέμπο στο χάρτινο χωνί και στραγάλια κοπανισμένα στο γουδί με ζάχαρη. Και δωρεάν ασφαλώς θέαση. Αυτό ήταν η αφορμή να καταγράφω αργότερα τις σκέψεις μου κι ήξερα από πάντα ότι παράλληλα με ότι μου έφερνε η ζωή, θα ακολουθούσα τις διαδρομές της φαντασίας μου. Στα σχολικά και φοιτητικά μου χρόνια συμμετείχα πάντα σε εφημερίδες και περιοδικά, ανεβάζαμε κείμενά μου σε θεατρικά αλλά αποδέχτηκα την πρόκληση της έκδοσης πολύ αργότερα, το 2000. Κι από τότε συνεχίζω.
2)Συστήστε μας με λίγα λόγια το βιβλίο σας «ΨΩΜΙ ΚΑΘΑΡΙΟ». Ποια ήταν η πηγή έμπνευσης αυτού του μυθιστορήματος?
Το ψωμί, πανανθρώπινο ζητούμενο σε όλους τους καιρούς επισύρει αγώνες. Η έννοια του καθάριου είναι ουσιαστική και μεταφορική. «Ψίχα, ψυχή, κόρα σκληρή, καθαγιασμένη από τον κάματο. Ψωμί που μυρίζει αντίδωρο μετά από μεταλαβιά. Ψωμί καθάριο..» Η μνήμη έχει την ιερότητα ενός βωμού και την συνέπεια των προσκυνητών του. Είναι μάταιο να θέλεις να απαλλαγείς εκτός κι αν εισχωρήσεις στα άδυτα, λύσεις τις απορίες και εμπλακείς με κάποιο τρόπο στα τεκταινόμενα της εποχής που τις αφορούν. Διότι οι μνήμες με την επανάληψη, γίνονται δικές σου, οι μαρτυρίες του παππού και της γιαγιάς που από τα νανουρίσματά μου ακόμα με ακολουθούν, οι ομολογίες ηρώων που έψαξα ή που η τύχη τους έφερε μπροστά σου, παίρνουν μορφή και θες δεν θες σε εξουσιάζουν. Και η σαγήνη της Ιστορίας που με προκαλεί έπαιξε τον ρόλο της στο Ψωμί Καθάριο Η Σμύρνη ρέει στα κύτταρά μου σαν κληρονομημένη γνώση και τρόπος ζωής. Αυτό το ιστορικό μυθιστόρημα δεν είναι μόνο η κατάθεση μιας γενιάς αλλά και η διαδοχή των επιγόνων, τα φαγητά, τα γλέντια, οι συνήθειες, που πολλές μετοίκησαν κι άλλες ενσωματώθηκαν στη νέα γη που την λέμε πατρίδα.
3)Ποια θεωρείται ότι
είναι τα δυνατά του στοιχεία?
Είναι ένα διαφορετικό βιβλίο για την Σμύρνη. Τα γεγονότα ασφαλώς και συνοδεύονται με τις Ιστορικές συγκυρίες αλλά οι περιπέτειες είναι διανθισμένες με χαρά, αισιοδοξία, μια άλλη ματιά υπάρχουσα και ουσιαστική που μεταλαμπάδευσε η βιωτή εκείνων των προσφύγων που έφεραν τα γλέντια και τα ξόδια τους, τις θύμησες και τα βασιλικά τους, τον πολιτισμό και τις συνήθειες τους.
4)Ποιο είναι το μήνυμα που θέλετε να αποκομίσει ο
αναγνώστης σας.
Κάθε βιβλίο έχει πολλές αναγνώσεις, διαφορετικούς αποδέκτες, άλλες αναφορές. Άρα κάθε ένας θα εισπράξει αυτό που του είναι πιο οικείο, γιατί αν οι ήρωες δεν έχουν κανένα κοινό στοιχείο με τον αναγνώστη, δεν μπορούν να συναντηθούν πουθενά. Μέσα στις σελίδες του υπάρχει ο θρίαμβος της ζωής.
5)Πως αποφασίσατε τον
τίτλο του βιβλίου, υπήρξε κάποιος άλλος που απορρίφθηκε ?
Ο τίτλος εμφανίστηκε σαν φωτεινή επιγραφή μπροστά μου από τις πρώτες σελίδες, γιατί θα δείτε πως ένας από τους πρωταγωνιστές είναι αρτοποιός και ως εκ τούτου περιλαμβάνονται στοιχεία παρασκευής ψωμιού. Έδενε απολύτως μεταφορικά και μ΄ αυτό που πρεσβεύει το βιβλίο.
6) Πείτε μας πως προέκυψε η συνεργασία σας, με τις ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΥΔΡΟΠΛΑΝΟ.
Θα έλεγα πως οφείλεται στην συγκυρία. Το μυθιστόρημα «Λευκό βαθύ» το είχα στείλει σε τρεις εκδότες και η πρώτη θετική απάντηση ήρθε από το Υδροπλάνο. Έκτοτε η συνεργασία μας επεκτάθηκε στην κυκλοφορία άλλων δύο ιστορικών μυθιστορημάτων, το «Γιορντάνι της Αϊσέ» και το «Ψωμί καθάριο». Τους ευχαριστώ θερμά για την εμπιστοσύνη.
7)Κάθε μέρα βλέπουμε να
εκδίδονται καινούργια βιβλία και συνεχώς μας
συστήνονται καινούργιοι συγγραφείς. Ποιο
νομίζετε ότι είναι το πακέτο που πρέπει να διαθέτει
ένας συγγραφέας για να μας αφήσει τις καλύτερες εντυπώσεις
?
Είναι γεγονός πως οι νέες κυκλοφορίες κατακλύζουν την αγορά του βιβλίου κι είναι δύσκολο να ανιχνεύσεις κάτι εξαιρετικά καλό. Όμως οι εκδότες οφείλουν να παρέχουν το εχέγγυο της ποιότητας που αποτελείται για μένα από τρία στοιχεία: πλούτος λεξιλογικός, γνώση στο θέμα του επεξεργάζεται ο συγγραφέας, διότι δεν αρκεί μόνο η φαντασία ,και η γοητεία της πλοκής που οφείλει να γίνεται με τρόπο που ο αναγνώστης να ανιχνεύσει στοιχεία που θα συναρπάσουν, συναισθήματα παρόντα και διαδρομές που θα του μείνουν αλησμόνητες, αφού θα τις πορεύεται και ο ίδιος. Επιπλέον το έξυπνο χιούμορ είναι καταλυτικό, αποφορτίζει και το εκτιμώ αφάνταστα.
8) Μιλήστε μας για τα επόμενα συγγραφικά σας σχέδια.
Τι να περιμένουμε από εσάς και πόσο σύντομα ?
Δουλεύω εδώ και καιρό ένα σπονδυλωτό μυθιστόρημα με θέμα τις γυναίκες από όλο τον κόσμο. Διαφορετικές κουλτούρες, περίεργες συμπεριφορές, ήθη και έθιμα που θα έπρεπε να ανήκουν στο απώτερο παρελθόν. Γυναίκες που κατάφεραν να ξεπεράσουν τον εαυτό τους, να αποδεχτούν, να απαρνηθούν, να απεγκλωβιστούν, να υπάρξουν σαν μητέρες, κόρες, σύζυγοι, εξόριστες στην ίδια ή σε άλλη πατρίδα, ακόμα και μέσα στο σπίτι τους.
Κάποιες από αυτές τις περιπέτειες, ήρθαν σε μένα αυτούσιες από τις ίδιες τις πρωταγωνίστριες, άλλες έφτασαν από ακούσματα ή διαβάσματα, κάποιες πάλι με τρόπο αναπάντεχα συγκλονιστικό, που μόνο η τύχη θα μπορούσε να τις μεταφέρει. Ελπίζω να το δούμε σύντομα στο φως.
9)Ποια θεωρείτε ως την πιο σημαντική, ίσως και
ανεξάντλητη, «πηγή ιδεών» για έναν συγγραφέα;
Τα ταξίδια και τα αναγνώσματα είναι πολύ σημαντικά. Ωστόσο η επαφή με συνανθρώπους και η εκμαίευση των ιστοριών τους, είναι για μένα το πιο βασικό κίνητρο για να γράψω.
10)Ποιος πιστεύετε ότι πρέπει να είναι ο κύριος
στόχος κατά τη συγγραφή ενός βιβλίου; Το οικονομικό όφελος, η φήμη ή η
ικανοποίηση μιας εσωτερικής ανάγκης;
Η συγγραφή είναι μια εσωτερική ανάγκη την οποία δεν μπορείς να αποφύγεις αφού η θεματική, όταν φτάσει σε σένα από δρόμους συχνά ανεξιχνίαστους, σε πιέζει σε τέτοιο βαθμό. που επιβάλλεται να την ελευθερώσεις. Κατά συνέπεια κανείς δεν σε αναγκάζει να γράψεις παρά μονάχα ο εαυτός σου. Το θεμιτό θα ήταν από την σκληρή κι επίπονη εργασία του συγγραφέα να υπάρχει η ανάλογη αμοιβή. Επιπλέον η αναγνωσιμότητα είναι ένα στοιχείο που δικαιώνει την δουλειά σου και η αλληλεπίδραση με τους αναγνώστες γίνεται εφαλτήριο για την συνέχεια.
Τελειώνοντας με τις ερωτήσεις
θα ήθελα να ευχαριστήσω για ακόμη μια φορά και θα ήθελα να μας πείτε που
και πως μπορούμε να βρούμε εσάς και το βιβλίο σας.
Τα βιβλία μου μπορείτε να τα βρείτε από τον εκδότη και από όλα τα βιβλιοπωλεία που θα τα αναζητήσετε.
Σας ευχαριστώ θερμά για την όμορφη φιλοξενία.
Παναγιώτα Σμυρλή
ΨΩΜΙ ΚΑΘΑΡΙΟ
ΠΑΝΑΓΙΩΤΑ ΣΜΥΡΛΗ
ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΥΔΡΟΠΛΑΝΟ
Σμύρνη-Πάτρα. Ένας αιώνας σαν σε μια εκπνοή…
«Ανατολικός άνεμος» λεγόταν το αγαπημένο
άλογο του βασιλιά Σολομώντα. Ένας ανατολικός άνεμος κάλπαζε τώρα καταπάνω μου…
Σ’ αγαπώ. Σε κοιτάζω που γεννιέσαι κάτω
απ’ τα μάτια μου, κάτω από τα δάχτυλά μου,
γιατί τώρα σου χαϊδεύω το πρόσωπο για να
μου ανήκεις σε κάθε μνήμη… Με λένε Μαριγώ,
Σοφίκα, Χαρικλή, Ευρύκλεια, Ασημέλεια, Σάρα.
Είμαι ο Πέτρος, ο Νικόλας, ο Εζρά, ο Μιχαήλ.
Και ο Αχμέτ είμαι. Τι, θαρρείς σε λησμόνησα;
Τούτη η θάλασσα είναι μέσα μου, δε γίνεται να
μου την πάρει κανείς…
Η Μαριγώ το ψωμί το βρήκε τυλιγμένο στο
λινό πεσκίρι με την μπιρμπιλωτή δαντέλα, που
έμοιαζε με το άχραντο κομποσκοίνι του ασκητή, αυτό που έδεσε τις προσευχές με τα πάθη
που δε βίωσε. Άρτος ευλογημένος, πιασμένος
με το προζύμι του Δείπνου του Μυστικού, εκείνου των απλοϊκών ανθρώπων όπου τον έχρισαν με τον όσιο ιδρώτα και χώμα ανόθευτο.
Ψίχα, ψυχή, κόρα σκληρή, καθαγιασμένη από
τον κάματο. Ψωμί που μυρίζει αντίδωρο μετά
από μεταλαβιά. Ψωμί καθάριο…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
θα χαρώ να διαβάσω τα σχόλιά σας!