ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΜΕ ΤΗ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑ κ. ΜΑΡΙΑ ΚΑΡΒΟΥΝΙΔΟΥ - ΡΑΣΜΟΥΣΕΝ για το βιβλίο της "Η ΧΩΡΑ ΜΕ ΤΟ ΒΟΥΝΟ ΣΤΗ ΜΕΣΗ'' από τις ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΠΝΟΗ

 Καλημέρα σας, σήμερα στο BEAUTY DAYS WITH A BOOK φιλοξενούμε τη συγγραφέα

κ. ΜΑΡΙΑ ΚΑΡΒΟΥΝΙΔΟΥ - ΡΑΣΜΟΥΣΕΝ με το βιβλίο της «Η ΧΩΡΑ ΜΕ ΤΟ ΒΟΥΝΟ

ΣΤΗ ΜΕΣΗ» από τις ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΠΝΟΗ

Κα ΜΑΡΙΑ ΚΑΡΒΟΥΝΙΔΟΥ - ΡΑΣΜΟΥΣΕΝ, συστήστε μας με λίγα λόγια το βιβλίο

σας. Πότε ξεκινήσατε να το γράφετε και πόσο καιρό σας πήρε για να το τελειώσετε;

Πρώτα από όλα να σας ευχαριστώ για τη φιλοξενία σας. Το βιβλίο μου θα έλεγα πως είναι

μια ερωτική ψυχολογική πολιτική ιστορία. Στις σελίδες του παρακολουθούμε την ανέγερση

ενός ολοκληρωτικού καθεστώτος και τη συντριβή του ελεύθερου ανθρώπου κάτω από τις

μηχανές της εξουσίας. Το βράδυ που ο Έτρε έπρεπε να γιορτάζει την κοινωνική του ανέλιξη

και την επιτυχία του στις τεχνικές εξετάσεις βρίσκει το Παλιό Μπλε Τετράδιο. Στις σελίδες

του ανακαλύπτει όλη τη γενεσιουργό αιτία του διαχωρισμού. Ο φόβος πάνω στον οποίο

έχτισαν την ύπαρξη και το ασίγαστο μίσος τους οι απέναντι πλευρές, Πράσινη και Καφέ

Κοιλάδα, στηριζόταν σε ανατριχιαστικά ψέματα. Εκατό χρόνια μετά και ήταν η σειρά εκείνου

να ζήσει έναν μεγάλο απαγορευμένο έρωτα. Η αγάπη του για το κορίτσι με το Καφέ

Χάραγμα στο μέτωπο θα τον οδηγούσε στον θάνατο. Ο μόνος δρόμος για τους δύο

καταραμένους εραστές ήταν η φυγή από εκείνον τον σκοτεινό τόπο. Ο έρωτας, ως ένα

δυνατό και αναπόσπαστο κομμάτι της ανθρώπινης φύσης, στέκεται ικανός να πυροδοτήσει

την ανάφλεξη και να οδηγήσει σε άνισες αλλά γενναίες μάχες. Ο αφανής μικρός ήρωας δεν

διστάζει να συγκρουστεί με τη βαρβαρότητα, αρκεί να διεκδικήσει τη δική του στιγμή

ελευθερίας και αυτοδιάθεσης. Θέλω να πιστεύω πως όσο σκοτεινό και δυστοπικό  φαντάζει

το τοπίο του βιβλίου μου, άλλο τόσο ελπιδοφόρα δείχνει μέσα του η ασίγαστη φλόγα του

ατόμου για την ελευθερία.

Πότε ολοκλήρωσα το βιβλίο μου; Λοιπόν, την πρώτη γραφή του την ολοκλήρωσα στη

Νορβηγία λίγο πριν το ξέσπασμα του  κορονοϊού. Τα γεγονότα που ακολούθησαν επηρέασαν,

μαζί με εκατομμύρια ανθρώπων σε ολόκληρο τον πλανήτη, και τη δική μου ζωή. Η τροπή

που πήραν τα πράγματα και ο αποκλεισμός μου από την Ελλάδα, μακριά από τους

ηλικιωμένους γονείς μου, με θύμωσε και με πόνεσε. Βλέπετε μόλις είχα ολοκληρώσει στο

χαρτί μια ιστορία δυστοπίας και εκείνη την περίοδο τη ζούσαμε στην πραγματικότητα. Για

μεγάλο διάστημα αρνιόμουν να πιάσω ξανά το βιβλίο στα χέρια μου. Όταν τα πράγματα

ηρέμησαν κατάφερα να το δουλέψω ξανά και να το ολοκληρώσω τον Δεκέμβριο του 2022.

 Ποια ήταν η πηγή έμπνευσης του βιβλίου σας; 

Πάντα με ενδιέφερε το πολιτικοκοινωνικό κείμενο και η παρατήρηση των ανθρωπίνων

συμπεριφορών και των κοινωνιών. Για το συγκεκριμένο βιβλίο μπορώ να πω πως η

συνεχομένη ροπή της ανθρωπότητας σε υπερσυντηρητικές, φοβικές, ανισοτικές και

φασίζουσες ιδεολογίες πυροδότησε την έμπνευση για τη Χώρα με το Βουνό στη Μέση.

 Τι ιδιαίτερο θα διαβάσουμε σ’ αυτό το βιβλίο; Αν ήσασταν ένας απλός αναγνώστης του,

ποια θα θεωρούσατε ότι είναι τα δυνατά του στοιχεία;

Θα διαβάσουμε για έναν κόσμο που χωρίζεται βίαια και στη θέση του υψώνεται ένας κόσμος

ανισότητας, φόβου και μίσους. Την πορεία αυτή θα την παρακολουθήσουμε μέσα από τα

γεγονότα αλλά και μέσα από τα συναισθήματα των ηρώων της ιστορίας.

Στο δεύτερο σκέλος του ερωτήματος δυσκολεύομαι να απαντήσω. Δεν είναι, βλέπετε, και

τόσο εύκολο να περιαυτολογήσεις. Για τον λόγο αυτό, θα χρησιμοποιήσω ένα σχόλιο που

κάνουν σχεδόν όλοι οι αναγνώστες που έρχονται σε επαφή μαζί μου. Λένε πως, ενώ είναι μια

δύσκολη σκληρή και με έντονο συναισθηματικό φορτίο ιστορία, κυλάει αβίαστα με γραφή

ρέουσα και κατανοητή.

Σε ποιους αφιερώνετε αυτό το βιβλίο σας και σε ποιους θα θέλατε να πείτε ένα ευχαριστώ

επειδή σας στήριξαν στην περίοδο συγγραφής και έκδοσης του βιβλίου σας;

Το βιβλίο το έχω αφιερώσει στον πατερά μου που πέθανε λίγους μήνες πριν αυτό

κυκλοφορήσει στην αγορά, ίσως ήταν εκείνος που περίμενε περισσότερο από οποιονδήποτε

άλλον να το κρατήσει σε έντυπη μορφή στα χέρια του. Φυσικά, θα ήθελα να ευχαριστήσω τον

γιο μου, Γιώργο, και τον πατερά του και τότε σύντροφο μου, Κjetil, καλό μου φίλο σήμερα,

για τη στήριξή τους στην δύσκολη περίοδο του εγκλεισμού, την επιμονή τους και την

παρότρυνσή τους να ξαναπιάσω το βιβλίο και να το ολοκληρώσω.

Πώς αποφασίσατε τον τίτλο του βιβλίου, υπήρξε κάποιος άλλος που απορρίφθηκε;

Ναι, στο μυαλό μου υπήρξαν δύο τίτλοι, για μεγάλο χρονικό διάστημα, αυτός που τελικά

επικράτησε και το Μπλε Τετράδιο. Βλέπετε η ανακάλυψη του μπλε τετραδίου ήταν η βόμβα

που ανατίναξε τα θεμέλια της ήσυχης ζωής του πρωταγωνιστή της δεύτερης περιόδου της

ιστορίας και έβαλε μπροστά τις μηχανές της αμφισβήτησης και αντίδρασης.

Γιατί πιστεύετε πως πρέπει να διαβάζουμε βιβλία;

Νομίζω πως τα βιβλία έχουν μία μαγική ιδιότητα να κάνουν τον κόσμο μας γύρω μικρότερο

και την ίδια στιγμή να τον κάνουν μεγαλύτερο, άπειρο. Μπορούμε να ανακαλύψουμε και να

αφουγκραστούμε ιστορίες και συναισθήματα από όλα τα μήκη και τα πλάτη του κόσμου, από

πολλές και διαφορετικές θεωρήσεις από τη δική μας. Τα βιβλία μας κάνουν πλουσιότερους.

 Πείτε μας τι διαβάζετε αυτό τον καιρό και αν υπάρχουν αγαπημένα βιβλία στη βιβλιοθήκη

σας, που δε θα τα δανείζατε σε κανέναν και γιατί;

Αυτό τον καιρο έχω επικεντρωθεί στη σκανδιναβική λογοτεχνία. Τα τελευταίο βιβλίο που

διάβασα είναι το Έγκλημα στα Φιόρδ του Νορβηγού Jørn Lier Horst. Όσο για το αν δανείζω

βιβλία, ναι, δανείζω σχεδόν όλα τα βιβλία μου, εκτός από εκείνα που έχουν κάποια

ξεχωριστή προσωπική αξία για μένα.

Θα ήθελα να μας πείτε μερικά πράγματα για εσάς, για να σας γνωρίσουμε καλύτερα.

Είμαι σκηνοθέτις και υπήρξα για πολλά χρόνια μάχιμη στον θεατρικό στίβο της Αθήνας. Μια

σειρά από ατυχή γεγονότα, η είσοδος στη ζωή μου ενός αυτοάνοσου νοσήματος, το ταξίδι της

μητρότητας άλλαξαν αρκετά τα δεδομένα και την πορεία των πραγμάτων στη ζωή μου τα

τελευταία δεκατέσσερα χρόνια. Πλέον ζω στη Νορβηγία, χώρα καταγωγής του πρώην

συντρόφου μου, και δουλεύω στο εκπαιδευτικό σύστημα.

Η συγγραφή δεν είναι κάτι καινούργιο για εμένα. Έχω γράψει σενάρια και θεατρικά έργα τα

οποία νομίζω πως έφτασε η ώρα να τα εκδώσω και αυτά. Όσο για το θέατρο και τον

κινηματογράφο, κάτι μου λέει πως σύντομα θα επιστρέψω.

Μιλήστε μας για τα μελλοντικά σας σχέδια, τι καινούργιο ετοιμάζετε;

Με βρίσκεται σε μία εποχή που προσπαθώ να γράψω το πρώτο μου έργο απευθείας στα

νορβηγικά. Πρόκειται για μια σειρά διηγημάτων που ανήκουν στην κατηγορία του

ψυχολογικού θρίλερ και διαδραματίζονται στον μακρύ και βαρύ νορβηγικό χειμώνα.

Συγχρόνως, επεξεργάζομαι την ιστορία από το νέο μου μυθιστόρημα, στα ελληνικά αυτή τη

φορά.

Τελειώνοντας με τις ερωτήσεις θα ήθελα να σας ευχαριστήσω για ακόμη μια φορά και θα

ήθελα να μας πείτε πού και πώς μπορούμε να βρούμε εσάς και το βιβλίο σας.

Το βιβλίο μπορείτε να το βρείτε σε όλα τα βιβλιοπωλεία κατόπιν παραγγελίας και φυσικά σε

όλα τα μεγάλα ηλεκτρονικά βιβλιοπωλεία και τη σελίδα των εκδόσεων Πνοή και να φτάσει

κοντά σας οπού και αν βρίσκεστε. Όσο για εμένα, όποιος θέλει μπορεί να δει παλιότερες

δουλειές μου στο www.karvounidou.blogspot.gr να επικοινωνήσει μαζί μου στο

mariakarvounidou@gmail.com και να με βρει στο facebook (Maria Karvounidou -

Rasmussen) και στο instagram (maria.karvounidou).

 

Η Χώρα με το Βουνό στη Μέση
ΜΑΡΙΑ ΚΑΡΒΟΥΝΙΔΟΥ-ΡΑΣΜΟΥΣΕΝ
https://www.facebook.com/maria.karvounidou.54...
Εκδόσεις Πνοή

Πριν από εκατό χρόνια υπήρχε μια χώρα ενωμένη αλλά διχασμένη, η Χώρα με το Βουνό στη Μέση. Το βουνό χώριζε την Πράσινη από την Καφέ Κοιλάδα, όχι μόνο γεωγραφικά, αλλά οικονομικά και πολιτικά.

Όταν στα χέρια του Έτρε έπεσε το παλιό μπλε τετράδιο, η εικόνα που είχε για τον κόσμο άρχισε να καταρρέει. Το βράδυ εκείνο, αντί να γιορτάζει την κοινωνική του ανέλιξη και την επιτυχία του στις τεχνικές εξετάσεις, μάθαινε τη φρικτή αλήθεια για την άλλοτε ενωμένη Χώρα με το Βουνό στη Μέση. Τώρα γνώριζε την αιτία του διαχωρισμού. Οι απέναντι πλευρές έχτισαν την ύπαρξή τους πάνω στον φόβο, στο μίσος και σε ανατριχιαστικά ψέματα, ενώ ένας αιώνας προπαγάνδας είχε αλλάξει ριζικά τις συνειδήσεις των πολιτών κι από τις δύο πλευρές.

Όταν ο Έτρε γνώρισε την Πελήνα, κατάλαβε ότι δεν μπορούσε να ζει άλλο στο ψέμα. Το αίμα των προγόνων του ζητούσε δικαίωση. Η απόφασή του ήταν ήδη ειλημμένη· ο μόνος δρόμος για εκείνον ήταν ο δρόμος της ελευθερίας, και θα τον ακολουθούσε με κάθε κόστος.