ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΜΕ ΤO ΣΥΓΓΡΑΦΕΑ κ. ΠΥΘΑΓΟΡΑ Κ. ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΔΗ για το βιβλίο του "ΗΜΟΥΝ ΕΝΤΕΚΑ ΟΤΑΝ ΠΕΘΑΝΑ'' από τις ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΠΗΓΗ

 

Καλημέρα σας, σήμερα στο BEAUTY DAYS WITH A BOOK  φιλοξενούμε το συγγραφέα κ. ΠΥΘΑΓΟΡΑ Κ. ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΔΗ, με το νέο του βιβλίο «ΗΜΟΥΝ ΕΝΤΕΚΑ ΟΤΑΝ ΠΕΘΑΝΑ» που εκδόθηκε από τις ΠΡΟΤΥΠΕΣ ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΠΗΓΗ.

Κε ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΔΗ, ευχαριστούμε που δεχτήκατε

την πρόσκληση μας να μιλήσουμε για το βιβλίο σας «ΗΜΟΥΝ

ΕΝΤΕΚΑ ΟΤΑΝ ΠΕΘΑΝΑ». Συστήστε μας με λίγα λόγια το νέο

βιβλίο σας. Ποια ήταν η πηγή έμπνευσης αυτού του

μυθιστορήματος?

Ευχαριστώ πολύ για την πρόσκληση. Το «Ήμουν 11 όταν

πέθανα» είναι το δεύτερο μου μυθιστόρημα και πραγματεύεται  την

ιστορία ενός νεκρού κοριτσιού που του δίνεται η ευκαιρία  από μια

άφυλη οντότητα να επιστρέψει στη ζωή του και να αλλάξει μία

κίνηση τις συνέπειες της οποίας η ίδια δεν θα ήταν σε θέση να

αναβιώσει καθώς θα επέστρεφε στον θάνατο αλλά αυτή η κίνηση

θα επηρέαζε όλους τους ανθρώπους που βρίσκονταν τότε στη ζωή

της. Οπότε ξεκινάει να αφηγείται την ιστορία της στο ίδρυμα όταν

για πρώτη φορά μετά από 11 χρόνια ένα φαινομενικά υπέροχο

ζευγάρι προέβη στην τεκνοθεσία της. 

Ποια θεωρείται ότι είναι τα δυνατά σημεία του βιβλίου σας, που

θα κρατήσουν τον αναγνώστη να διαβάσει την ιστορία σας μέχρι

την τελευταία του σελίδα;

Νομίζω η πολυπλοκότητα των χαρακτήρων. Το γεγονός πως όλοι είναι

ένοχοι αλλά κανείς την ίδια στιγμή. Ίσως η αφήγηση η οποία

πραγματοποιείται από την οπτική ενός μικρού κοριτσιού αλλά και κάποια

plot twists που μέχρι στιγμής κανείς δεν κατάφερε να βρει.

 Μιλήστε μας για τους ανθρώπους που σας στήριξαν και

σας έδωσαν πληροφορίες για την συγγραφή του βιβλίου σας.

Προκειμένου να γράψω το συγκεκριμένο βιβλίο ζήτησα βοήθεια από την

τότε εντεκάχρονη μαθητρια μου Σοφία η οποία απαντούσε γραπτά σε όλες

μου τις ερωτήσεις , οι οποίες αφορούσαν την ιστορία, προκειμένου να

μπορέσω να μπω στην ψυχοσύνθεση ενός εντεκάχρονου κοριτσιού. Επίσης

ένα ίδρυμα στη Μακεδονία μού έδωσε πληροφορίες για την τεκνοθεσία και τις

συνθήκες διαβίωσης. Τέλος μία φίλη μου που έμαθε για την δική της

τεκνοθεσία όταν ήταν γύρω στα 40 μού έδωσε πολλές πληροφορίες για το

πώς μπορεί ένας άνθρωπος να αισθάνεται όταν δεν έχει γνωρίσει ποτέ τους

βιολογικούς του γονείς.

Πως αποφασίσατε τον τίτλο του βιβλίου, υπήρξε κάποιος άλλος

που απορρίφθηκε;

Νομίζω εξ αρχής είχα αυτόν τον τίτλο στο μυαλό μου και ο

εκδοτικός μου τον δέχτηκε. Αγαπώ γενικά το οξύμωρο σχήμα και

τους τίτλους σε α πρόσωπο.

Μιλήστε μας για την συνεργασία σας με τις ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΠΗΓΗ

Xαίρομαι πολύ που στήριξαν και τις δυο μου προσπάθειες.

Ειδικά το πρώτο μου βιβλίο που απορρίφθηκε από

κάποιους  εκδοτικούς απλώς και μόνο επειδή ήταν η ιστορία δυο

αγοριών που ερωτεύτηκαν. Οι εκδόσεις πηγή μού έδωσαν την

δυνατότητα να δείξω σε ένα μέρος του κόσμου πως υπάρχει

χώρος για την queer λογοτεχνία στην Ελλάδα.

Πιστεύετε ότι το ελληνικό αναγνωστικό κοινό αυξάνεται χρόνο με

το χρόνο; Ποιο νομίζετε ότι θα είναι το μέλλον του ελληνικού

βιβλίου τα επόμενα χρόνια;

Η αλήθεια είναι πως τα τελευταία τρία χρόνια ζω μόνιμα στο

Λονδίνο.  Οπότε δεν γνωρίζω ακριβώς την κατάσταση. Είμαι

σίγουρος όμως πως λόγω των social media ο κόσμος

οικειοποιείται ακόμη περισσότερο με τις νέες κυκλοφορίες και τα

βιβλία αφού αυτά προβάλλονται σε πολλά μέσα. Ωστόσο θεωρώ ,

συγκρίνοντας πλέον τα δυο εκπαιδευτικά συστήματα, πως το

ελληνικό πρέπει άμεσα και με έξυπνο τρόπο να εντάξει το βιβλίο

στο πρόγραμμα.

Θα ήθελα να μας πείτε μερικά πράγματα για εσάς, για να σας

γνωρίσουμε καλύτερα.

Ονομάζομαι Πυθαγόρας , μένω εδώ και τρία χρόνια στο Λονδίνο κι έχω

σπουδάσει φιλολογία. Στο Λονδίνο ξεκίνησα να δουλεύω ως δάσκαλος ειδικής

αγωγής για περίπου 2.5 χρόνια ώσπου φέτος αποφάσισα να παραιτηθώ

προκειμένου να κάνω το όνειρο μου πραγματικότητα. Πλέον δουλεύω στη

μεγαλύτερη αλυσίδα βιβλιοπωλείων στο Λονδίνο και κάποιες μέρες διδάσκω

σε σχολεία. Έχω γράψει 2 βιβλία και λατρεύω το βόλεϊ. Το όνειρο μου είναι να

έχω μία τεράστια βιβλιοθήκη στο σπίτι μου όπου θα χρειάζομαι σκάλα για να

ανεβαίνω αλλά και να δω τα βιβλία μου να γίνονται ταινίες. 

Μιλήστε μας για τα μελλοντικά σας σχέδια, τι καινούργιο

ετοιμάζετε;

Η αλήθεια είναι πως έχω πολλές ιδέες αλλά γράφω μόνο όταν έχω

έντονα συναισθήματα. Αρνητικά ή θετικά. Αυτή τη στιγμή είμαι, κυρίως,

στη μέση. Δεν θέλω να βιαστώ. Θέλω να ωριμάσω, να ταξιδέψω, να

ερωτευτώ, να είμαι ψυχικά έτοιμος για να δημιουργήσω νέους

χαρακτήρες. Αυτή τη στιγμή έχουμε κυρίως επικεντρωθεί στη

μετάφραση του πρώτου μου βιβλίου «Τι θυμάσαι απ’ τον θάνατο σου;»

στα αγγλικά. 

1

Ήμουν έντεκα όταν πέθανα. Όταν με σκότωσαν, δηλαδή.
Πυθαγόρας Κωνσταντίνος Ελευθεριάδης
Πρότυπες Εκδόσεις Πηγή
Δεν ξέρω αν µου λείπει η ζωή µου. ∆εν είχα και καµία ευτυχισµένη ζωή, βέβαια. Αλλά ήθελα να έχω γονείς. Σαν όλα τα άλλα κορίτσια. Κι ας µην ήµουν σαν αυτά. Ποτέ δεν µοιάζαµε. Ίσως επειδή κανένα τους δεν σκότωσε τη µαµά του, όπως έκανα εγώ. Τα παιδιά δεν πρέπει να πεθαίνουν. Ειδικά µε τον τρόπο που σκοτώθηκα εγώ. Τα παιδιά πρέπει να γελάνε, να ζεσταίνονται από σφιχτές αγκαλιές, να τρώνε παγωτό, να διαβάζουν βιβλία και να τα ζουν. Όπως διάβαζα κι εγώ τότε. Κι ας µην τα έζησα. Κι αφού δεν µου έµεινε ζωή, τώρα έχω µόνο την ιστορία της. Αν µπορούσες να ζήσεις ξανά και ξανά, έχοντας το ίδιο όνοµα, την ίδια καρδιά, το ίδιο σώµα, θα επέλεγες να ήσουν εσύ; Θα αγαπούσες ξανά µε τον ίδιο τρόπο, τους ίδιους ανθρώπους;