Καλημέρα σας, σήμερα στο BEAUTY DAYS WITH A BOOK φιλοξενούμε την
συγγραφέα κ. ΠΑΠΑΓΕΩΡΓΙΟΥ ΜΑΡΙΑ, του βιβλίου «ΤΑΞΙΔΙ ΜΕ ΤΟΝ
ΣΕΒΑΧ», που εκδόθηκε από τις ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΚΟΚΚΙΝΗ ΚΛΩΣΤΗ ΔΕΜΕΝΗ.
Κάποιες λέξεις είναι πολύ δυνατές.
Μπορούν να σε ρίξουν κάτω
ή να δέσουν το στομάχι σου κόμπο.
Τέτοια είναι η λέξη πόλεμος.
Την φοβάμαι αυτή τη λέξη.
Όταν την ακούω θέλω να κρυφτώ.
1)Κα ΠΑΠΑΓΕΩΡΓΙΟΥ, ευχαριστούμε που δεχτήκατε να μιλήσουμε και να
γνωρίσουμε εσάς και το βιβλίο σας καλύτερα, ξεκινάτε το βιβλίο σας με λίγες
σειρές που οι λέξεις τους είναι πολύ δυνατές όπως αναφέρεται και εσείς,
πόλεμος, κόμπος, φοβάμαι, πείτε μας λίγα λόγια για το βιβλίο σας και πώς σας
ήρθε η έμπνευση για αυτό το βιβλίο και ποια είναι τα μηνύματα που θέλετε να
περάσετε σ όσους το διαβάσουν.
Την περίοδο που έγραψα το βιβλίο το προσφυγικό ήταν σε μεγάλη έξαρση όπως
δυστυχώς και τώρα. Πολύ κοντά στο σπίτι μου στο πρώην αεροδρόμιο της
Ολυμπιακής είχαν δημιουργηθεί δομές προσφύγων και υπήρχε και εδώ ένταση
με τους κατοίκους. Θέλησα να πλησιάσω αυτούς τους ανθρώπους.
Στον προαύλιο χώρο του αεροδρομίου είχε δημιουργηθεί ένας αυτοσχέδιος
καταυλισμός. Γύρισα ένα ντοκιμαντέρ με τίτλο “ Προσωρινά ”. Ήρθα κοντά με
πολλές οικογένειες και παιδιά, παρόλο που δε μιλούσαμε την ίδια γλώσσα
καταφέραμε να συνεννοηθούμε με ένα βλέμμα με μια χειρονομία. Μετά από αυτή
την εμπειρία προέκυψε το βιβλίο “ Ταξίδι με τον Σεβάχ ”. Μιλάει για ένα παιδί τον
Άλκη που αν και ζει σε ασφαλές περιβάλλον ανακαλύπτει πόσο κοντά μας είναι ο
πόλεμος και δε μπορεί να νιώσει ανεπηρρέαστος από όσα συμβαίνουν γύρω του.
Με την ενσυναίσθηση που διακρίνει ένα παιδί νιώθει αλληλεγγύη για τα παιδιά που
κινδυνεύουν. Νιώθει την ανάγκη να βοηθήσει. Σ΄αυτήν την έκρυθμη κατάσταση που
επικρατεί στη χώρα μας πιστεύω πως η ανάγκη για αλληλεγγύη και ανθρωπιά είναι
πιο επιτακτική από ποτέ.
2. Σε παιδιά τι ηλικίας απευθύνεται το βιβλίο σας; Πιστεύετε ότι τα παιδικά βιβλία
πρέπει να διαβάζονται και από τους μεγάλους;
Απευθύνεται σε παιδιά από 6 ετών. Ένα καλό παιδικό βιβλίο φυσικά και μπορεί
να μιλήσει στις καρδιές των μεγάλων. Να τους κάνει να ανακαλέσουν το παιδί
που έχουν μέσα τους. Να πάρουν μια απόσταση και να ξαναδούν με παρθένα
μάτια τον κόσμο.
3)Το βιβλίο σας έχει μια υπέροχη εικονογράφηση. Πείτε μας δυο λόγια για την
εικονογράφο κα Nerina Canzi, που έδωσε υπέροχες εικόνες στο βιβλίο σας,
μιλήστε μας για τη συνεργασία σας και πως φτάσατε σ’ αυτό το καταπληκτικό
αποτέλεσμα.
Την Nerina Canzi, την πρότεινε για το βιβλίο η εκδότριά μου η κυρία Κατερίνα
Καρατζά. Αυτή πίστεψε πρώτα ότι είναι ιδανική για να εικονογραφήσει την
ιστορία μου και είχε απόλυτο δίκιο. Διάβασε την ιστορία μου με ευαισθησία και
κατάφερε μέσα από τις εικόνες της να δημιουργήσει ένα παράλληλο σύμπαν με
υπερρεαλιστικές εικόνες που δίνουν άλλη διάσταση στην ιστορία. Μας έστελνε
τις εικόνες που ζωγράφιζε τις συζητούσαμε και είχαμε ένα πολύ γόνιμο διάλογο.
Προσωποποίησε τον πόλεμο με ένα μαύρο πουλί και στο τέλος όταν δίνεται η
λύση το πουλί γίνεται λευκό. Είναι μια πολύ λυτρωτική και ευαίσθητη εικόνα.
Νιώθω πολύ τυχερή για τη συνέργασία μας.
4) Πείτε μας λίγα λόγια για εσάς και πως αποφασίσατε να ασχοληθείτε με τη
συγγραφή βιβλίων για παιδιά;
Από μικρή μου άρεσε να γράφω τις δικές μου ιστορίες. Ως φοιτήτρια ανακάλυψα
βιβλιοπωλεία στο κέντρο της Αθήνας που έγιναν για μένα σημείο αναφοράς.
Πήγαινα στον ελεύθερο χρόνο μου και χάζευα τα βιβλία, τα ξεφύλλιζα, διάβαζα
κλεφτά και έφτιαχνα λίστα με ότι μου φαινόταν πιο ενδιαφέρον. Εκεί γεννήθηκε η
αγάπη μου για το διάβασμα, η λαχτάρα για την απόκτηση ενός βιβλίου.
Μεγαλώνοντας, εντρύφησα στη θεατρική γραφή. Στην Παραμυθοχώρα είκοσι
χρόνια διαβάζω βιβλία για παιδιά και κάνω διασκευές σε αγαπημένα λογοτεχνικά
βιβλία και παραμύθια για τις ανάγκες των παραστάσεών μας. Αισθάνομαι τυχερή
που μέσα από την εργασία μου, μου δίνεται βήμα να λέω στα παιδιά ιστορίες
που αγαπώ. Με το πέρασμα του χρόνου μαζεύτηκαν μέσα μου εικόνες, ιδέες,
εμπειρίες που νιώθω την ανάγκη να τις μοιραστώ. Γράφοντας ένα παραμύθι
είναι σαν να σκύβεις για λίγο πάνω στον κόσμο των παιδιών, να τα κοιτάς στα
μάτια και να προσπαθείς να βρεις τις κατάλληλες λέξεις για όλα όσα αξίζει να
ειπωθούν.
5) Πως ήρθε το θέατρο στην ζωή σας και πείτε μας λίγα λόγια για το θέατρο
κούκλας "Παραμυθοχώρα".
Από όταν θυμάμαι τον εαυτό μου το θέατρο ήταν το αγαπημένο μου παιχνίδι. Να
σκαρφίζομαι δικές μου ιστορίες ιστορίες ή να γράφω με δικά μου λόγια τα έργα από
το θέατρο της Δευτέρας, να βρίσκω κουστούμια, αξεσουάρ και να ανεβάζω
παραστάσεις με τους φίλους μου στην αυλή του σπιτιού μου. Τελειώνοντας το
σχολείο αμέσως ξεκίνησα σπουδές στη Σκηνοθεσία. Δούλεψα πολλά χρόνια στην
τηλεόραση αλλά ποτέ δεν επαναπαύτηκα, παράλληλα συνέχισα την επιμόρφωσή
μου γύρω από τις τεχνικές υποκριτικής, σκηνοθεσίας και θεατρικής γραφής για
πάνω από δεκαπέντε χρόνια δίπλα σε σκηνοθέτες και συγγραφείς που θαύμαζα τη
δουλειά τους. Με την ξαδέρφη μου και καλύτερή μου φίλη Σπυριδούλα που είχε
σπουδάσει και εργαζόταν ως παιδαγωγός ονειρευόμασταν πάντα να δουλέψουμε
μαζί. Έτσι τέλη του 1999 αφήσαμε τις μόνιμες εργασίες μας και ακολουθήσαμε το
όνειρο. Κινητήριος δύναμη ήταν η αγάπη μας για τα παιδιά και το θέατρο.
Δημιουργήσαμε την κουκλοθεατρική ομάδα Κιβωτός Μύθων. Ο κόσμος της κούκλας
είναι μαγικός και δίνει απίστευτες καλλιτεχνικές δυνατότητες. Παρακολουθήσαμε
πολλά φεστιβάλ στο εξωτερικό και υιοθετήσαμε μια πρωτότυπη μορφή καλλιτεχνικής
έκφρασης συνδυάζοντας το κουκλοθέατρο με την αφήγηση, το μαύρο θέατρο, το
θέατρο σκιών και τη δραματοποίηση. Είχαμε την τύχη ο κόσμος να αγκαλιάσει την
προσπάθειά μας και το 2002 φτιάξαμε την Παραμυθοχώρα. Ένα σπίτι που έχει γίνει
με πολύ μεράκι και πολύ αγάπη και στεγάζει τις κούκλες μας και τα παραμύθια που
αγαπάμε. Εδώ και δεκαοχτώ χρόνια ζωντανεύουμε παραστάσεις, αφηγούμαστε
παραμύθια, υλοποιούμε εργαστήρια εικαστικών και κούκλας και έχουμε την τύχη να
παίζουμε καθημερινά για σχολεία και οικογένειες που μας ακολουθούν όλα αυτά τα
χρόνια.
6) Ποιο είναι το motto σας
Δεν είναι ακριβώς motto αλλά ένας στίχος που με εκφράζει απόλυτα.
“ Υπερασπίσου το παιδί, γιατί αν γλιτώσει το παιδί υπάρχει ελπίδα ”.
7) Από πόσο νωρίς πρέπει να φέρνουμε τα παιδιά σε επαφή με τα βιβλία και με
ποιον τρόπο;
Είναι πραγματικά πολύ σημαντικό να καλλιεργήσουμε τη σχέση του παιδιού με το
βιβλίο από τη βρεφική ηλικία. Η μεγαλόφωνη ανάγνωση, πέρα από μια πολύ
ευχάριστη και δημιουργική δραστηριότητα που μοιραζόμαστε με το παιδί μας, έχει
απίστευτα οφέλη.Βοηθά να αγαπήσει το παιδί το βιβλίο από μικρό και να γίνει για
αυτό μια ευχάριστη ασχολία μέσα στη μέρα. Είναι πολύ όμορφο να βλέπεις
παιδάκια που μόλις έχουν αρχίσει να περπατάνε να παίρνουν ένα βιβλίο και να το
πάνε στη μαμά τους να τους το διαβάσει. Δημιουργείται από πολύ μικρή ηλικία μια
δυνατή σχέση ανάμεσα στο παιδί και το βιβλίο που μπορεί να τα ακολουθεί για όλη
τους τη ζωή. Στις μέρες μας υπάρχουν υπέροχα βιβλία για όλες τις ηλικίες.
Βιαζόμαστε να δώσουμε στα παιδιά έτοιμη τροφή, να τους δείξουμε όλα όσα
θεωρούμε εμείς σημαντικά. Θα το κάνουμε κι αυτό εννοείται αλλά πρώτα είναι
σημαντικό να αφήσουμε τα παιδιά μας να διαλέξουν τα βιβλία που τους αρέσουν.
Να πάμε παρέα μια βόλτα σε ένα βιβλιοπωλείο και να τα αφήσουμε να ψάζουν μόνα
τους ανάμεσα στα βιβλία. Να βρουν αυτό που θα τα γοητεύσει, να γεννηθεί μέσα
τους η επιθυμία να αποκτήσουν ένα βιβλίο. Και βέβαια είναι σημαντικό να υπάρχει
στο σπίτι μας ένα περιβάλλον που ευνοεί το διάβασμα. Όχι γονείς κολλημένους σε
οθόνες αλλά γονείς που επιλέγουν το διάβασμα ως απόλαυση στον ελεύθερο
χρόνο τους.
8) Εσείς στα παιδικά σας χρόνια διαβάζατε παραμύθια; Ποιο είναι το παραμύθι
που θυμάστε και για ποιο λόγο;
Τα βιβλία που είχα σαν παιδί ήταν ελάχιστα. Η σχέση μου με τα παραμύθια
ξεκίνησε μέσα από την προφορική αφήγηση. Είχα τη χαρά να μεγαλώσω δίπλα
στη γιαγιά μου, που μου αφηγούταν παραμύθια κάθε μέρα. Έπλασα πρώτα με
τη φαντασία μου τη Χιονάτη, την Κοκκινοσκουφίτσα, τον Παπουτσωμένο γάτο
και πολύ αργότερα τα διάβασα. Επειδή τα βιβλία ήταν λιγοστά, λαχταρούσα να
πάρω ένα βιβλίο. Κοίταζα την κάθε εικόνα για ώρα, παρατηρούσα κάθε
λεπτομέρεια, μετά τη ζωγράφιζα. Το παραμύθι που θυμάμαι πιο έντονα μέσα
από τις αφηγήσεις της γιαγιάς μου, ήταν ο Ερωτόκριτος. Με μάγευε σαν παιδί
αυτή η ιστορία με τον νέο που τραγουδούσε κρυφά στο παράθυρο της
Αρετούσας χωρίς να αποκαλύπτει ποιος είναι, η ζωγραφιά της Αρετούσας, η
κρυφή τους αγάπη, η άρνησή της να παντρευτεί τον άρχοντα για χάρη του
αγαπημένου της και μετά από τόσα εμπόδια ένα ευχάριστο τέλος που δε
χόρταινα να ακούω.
Το πρώτο βιβλίο που διάβασα μόνη μου και έπαιξε καταλυτικό ρόλο στην αγάπη
μου για τα βιβλία, ήταν το “ Χωρίς οικογένεια ” του Έκτορα Μαλό. Το είχα
διαβάσει μέσα σε λίγες μέρες κοιμόμουν και ξυπνούσα με το βιβλίο στο χέρι.
Ανυπομονούσα να μάθω τι θα γίνει παρακάτω. Υπέροχο βιβλίο.
9) Αρκετοί από εμάς συνηθίζουμε να κάνουμε δώρο στα παιδιά βιβλία. Ποια
νομίζετε ότι είναι τα κριτήρια για να επιλέξουμε ένα καλό παιδικό βιβλίο.
Σίγουρα υπάρχουν βιβλία που σαν ενήλικες μας γοητεύουν με την αισθητική
τους, τα μηνύματά τους, την ευαισθησία ή το χιούμορ τους. Καλό είναι να
διαλέγουμε ανάμεσα από αυτά τα βιβλία ότι είναι πιο κοντά στα ενδιαφέροντα και
την ηλικία του παιδιού που απευθυνόμαστε.
10) Σκέψεις για επόμενο βιβλίο; Θα δούμε σύντομα κάτι διαφορετικό από εσάς ή
ακόμη μια ιστορία για παιδιά; Τι ετοιμάζετε;
Όλες οι σκέψεις μου τον τελευταίο καιρό είναι γύρω από ιστορίες που θέλω να
μοιραστώ με τα παιδιά. Εύχομαι σύντομα να τις δω αποτυπωμένες σε βιβλία.
Κλείνοντας θέλω να σας ευχαριστήσω για την όμορφη συζήτηση μας ,πείτε μας
όμως πού και πώς μπορούμε να βρούμε το βιβλίο σας; Πώς μπορούν οι
αναγνώστες να επικοινωνήσουν μαζί σας;
Εγώ σας ευχαριστώ για την ενδιαφέρουσα κουβέντα μας.
Το βιβλίο μου “ Ταξίδι με το Σεβάχ ” κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Κόκκινη
Κλωστή Δεμένη και μπορείτε να το βρείτε σε όλα τα μεγάλα βιβλιοπωλεία αλλά
ακόμα και στα μικρά βιβλιοπωλεία της γειτονιάς.Και βέβαια στην
Παραμυθοχώρα! Επίσης μπορείτε να το παραγγείλετε ηλεκτρονικά από
οποιοδήποτε eshop βιβλιοπωλείου.
Θα χαρώ οι φίλοι του βιβλίου να με επισκεφτούν στην Παραμυθοχώρα ή να
επικοινωνήσουν μαζί μου μέσα από την προσωπική μου σελίδα στο
fb: https://www.facebook.com/maria.papageorgiou.334
συγγραφέα κ. ΠΑΠΑΓΕΩΡΓΙΟΥ ΜΑΡΙΑ, του βιβλίου «ΤΑΞΙΔΙ ΜΕ ΤΟΝ
ΣΕΒΑΧ», που εκδόθηκε από τις ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΚΟΚΚΙΝΗ ΚΛΩΣΤΗ ΔΕΜΕΝΗ.
Κάποιες λέξεις είναι πολύ δυνατές.
Μπορούν να σε ρίξουν κάτω
ή να δέσουν το στομάχι σου κόμπο.
Τέτοια είναι η λέξη πόλεμος.
Την φοβάμαι αυτή τη λέξη.
Όταν την ακούω θέλω να κρυφτώ.
1)Κα ΠΑΠΑΓΕΩΡΓΙΟΥ, ευχαριστούμε που δεχτήκατε να μιλήσουμε και να
γνωρίσουμε εσάς και το βιβλίο σας καλύτερα, ξεκινάτε το βιβλίο σας με λίγες
σειρές που οι λέξεις τους είναι πολύ δυνατές όπως αναφέρεται και εσείς,
πόλεμος, κόμπος, φοβάμαι, πείτε μας λίγα λόγια για το βιβλίο σας και πώς σας
ήρθε η έμπνευση για αυτό το βιβλίο και ποια είναι τα μηνύματα που θέλετε να
περάσετε σ όσους το διαβάσουν.
Την περίοδο που έγραψα το βιβλίο το προσφυγικό ήταν σε μεγάλη έξαρση όπως
δυστυχώς και τώρα. Πολύ κοντά στο σπίτι μου στο πρώην αεροδρόμιο της
Ολυμπιακής είχαν δημιουργηθεί δομές προσφύγων και υπήρχε και εδώ ένταση
με τους κατοίκους. Θέλησα να πλησιάσω αυτούς τους ανθρώπους.
Στον προαύλιο χώρο του αεροδρομίου είχε δημιουργηθεί ένας αυτοσχέδιος
καταυλισμός. Γύρισα ένα ντοκιμαντέρ με τίτλο “ Προσωρινά ”. Ήρθα κοντά με
πολλές οικογένειες και παιδιά, παρόλο που δε μιλούσαμε την ίδια γλώσσα
καταφέραμε να συνεννοηθούμε με ένα βλέμμα με μια χειρονομία. Μετά από αυτή
την εμπειρία προέκυψε το βιβλίο “ Ταξίδι με τον Σεβάχ ”. Μιλάει για ένα παιδί τον
Άλκη που αν και ζει σε ασφαλές περιβάλλον ανακαλύπτει πόσο κοντά μας είναι ο
πόλεμος και δε μπορεί να νιώσει ανεπηρρέαστος από όσα συμβαίνουν γύρω του.
Με την ενσυναίσθηση που διακρίνει ένα παιδί νιώθει αλληλεγγύη για τα παιδιά που
κινδυνεύουν. Νιώθει την ανάγκη να βοηθήσει. Σ΄αυτήν την έκρυθμη κατάσταση που
επικρατεί στη χώρα μας πιστεύω πως η ανάγκη για αλληλεγγύη και ανθρωπιά είναι
πιο επιτακτική από ποτέ.
2. Σε παιδιά τι ηλικίας απευθύνεται το βιβλίο σας; Πιστεύετε ότι τα παιδικά βιβλία
πρέπει να διαβάζονται και από τους μεγάλους;
Απευθύνεται σε παιδιά από 6 ετών. Ένα καλό παιδικό βιβλίο φυσικά και μπορεί
να μιλήσει στις καρδιές των μεγάλων. Να τους κάνει να ανακαλέσουν το παιδί
που έχουν μέσα τους. Να πάρουν μια απόσταση και να ξαναδούν με παρθένα
μάτια τον κόσμο.
3)Το βιβλίο σας έχει μια υπέροχη εικονογράφηση. Πείτε μας δυο λόγια για την
εικονογράφο κα Nerina Canzi, που έδωσε υπέροχες εικόνες στο βιβλίο σας,
μιλήστε μας για τη συνεργασία σας και πως φτάσατε σ’ αυτό το καταπληκτικό
αποτέλεσμα.
Την Nerina Canzi, την πρότεινε για το βιβλίο η εκδότριά μου η κυρία Κατερίνα
Καρατζά. Αυτή πίστεψε πρώτα ότι είναι ιδανική για να εικονογραφήσει την
ιστορία μου και είχε απόλυτο δίκιο. Διάβασε την ιστορία μου με ευαισθησία και
κατάφερε μέσα από τις εικόνες της να δημιουργήσει ένα παράλληλο σύμπαν με
υπερρεαλιστικές εικόνες που δίνουν άλλη διάσταση στην ιστορία. Μας έστελνε
τις εικόνες που ζωγράφιζε τις συζητούσαμε και είχαμε ένα πολύ γόνιμο διάλογο.
Προσωποποίησε τον πόλεμο με ένα μαύρο πουλί και στο τέλος όταν δίνεται η
λύση το πουλί γίνεται λευκό. Είναι μια πολύ λυτρωτική και ευαίσθητη εικόνα.
Νιώθω πολύ τυχερή για τη συνέργασία μας.
4) Πείτε μας λίγα λόγια για εσάς και πως αποφασίσατε να ασχοληθείτε με τη
συγγραφή βιβλίων για παιδιά;
Από μικρή μου άρεσε να γράφω τις δικές μου ιστορίες. Ως φοιτήτρια ανακάλυψα
βιβλιοπωλεία στο κέντρο της Αθήνας που έγιναν για μένα σημείο αναφοράς.
Πήγαινα στον ελεύθερο χρόνο μου και χάζευα τα βιβλία, τα ξεφύλλιζα, διάβαζα
κλεφτά και έφτιαχνα λίστα με ότι μου φαινόταν πιο ενδιαφέρον. Εκεί γεννήθηκε η
αγάπη μου για το διάβασμα, η λαχτάρα για την απόκτηση ενός βιβλίου.
Μεγαλώνοντας, εντρύφησα στη θεατρική γραφή. Στην Παραμυθοχώρα είκοσι
χρόνια διαβάζω βιβλία για παιδιά και κάνω διασκευές σε αγαπημένα λογοτεχνικά
βιβλία και παραμύθια για τις ανάγκες των παραστάσεών μας. Αισθάνομαι τυχερή
που μέσα από την εργασία μου, μου δίνεται βήμα να λέω στα παιδιά ιστορίες
που αγαπώ. Με το πέρασμα του χρόνου μαζεύτηκαν μέσα μου εικόνες, ιδέες,
εμπειρίες που νιώθω την ανάγκη να τις μοιραστώ. Γράφοντας ένα παραμύθι
είναι σαν να σκύβεις για λίγο πάνω στον κόσμο των παιδιών, να τα κοιτάς στα
μάτια και να προσπαθείς να βρεις τις κατάλληλες λέξεις για όλα όσα αξίζει να
ειπωθούν.
5) Πως ήρθε το θέατρο στην ζωή σας και πείτε μας λίγα λόγια για το θέατρο
κούκλας "Παραμυθοχώρα".
Από όταν θυμάμαι τον εαυτό μου το θέατρο ήταν το αγαπημένο μου παιχνίδι. Να
σκαρφίζομαι δικές μου ιστορίες ιστορίες ή να γράφω με δικά μου λόγια τα έργα από
το θέατρο της Δευτέρας, να βρίσκω κουστούμια, αξεσουάρ και να ανεβάζω
παραστάσεις με τους φίλους μου στην αυλή του σπιτιού μου. Τελειώνοντας το
σχολείο αμέσως ξεκίνησα σπουδές στη Σκηνοθεσία. Δούλεψα πολλά χρόνια στην
τηλεόραση αλλά ποτέ δεν επαναπαύτηκα, παράλληλα συνέχισα την επιμόρφωσή
μου γύρω από τις τεχνικές υποκριτικής, σκηνοθεσίας και θεατρικής γραφής για
πάνω από δεκαπέντε χρόνια δίπλα σε σκηνοθέτες και συγγραφείς που θαύμαζα τη
δουλειά τους. Με την ξαδέρφη μου και καλύτερή μου φίλη Σπυριδούλα που είχε
σπουδάσει και εργαζόταν ως παιδαγωγός ονειρευόμασταν πάντα να δουλέψουμε
μαζί. Έτσι τέλη του 1999 αφήσαμε τις μόνιμες εργασίες μας και ακολουθήσαμε το
όνειρο. Κινητήριος δύναμη ήταν η αγάπη μας για τα παιδιά και το θέατρο.
Δημιουργήσαμε την κουκλοθεατρική ομάδα Κιβωτός Μύθων. Ο κόσμος της κούκλας
είναι μαγικός και δίνει απίστευτες καλλιτεχνικές δυνατότητες. Παρακολουθήσαμε
πολλά φεστιβάλ στο εξωτερικό και υιοθετήσαμε μια πρωτότυπη μορφή καλλιτεχνικής
έκφρασης συνδυάζοντας το κουκλοθέατρο με την αφήγηση, το μαύρο θέατρο, το
θέατρο σκιών και τη δραματοποίηση. Είχαμε την τύχη ο κόσμος να αγκαλιάσει την
προσπάθειά μας και το 2002 φτιάξαμε την Παραμυθοχώρα. Ένα σπίτι που έχει γίνει
με πολύ μεράκι και πολύ αγάπη και στεγάζει τις κούκλες μας και τα παραμύθια που
αγαπάμε. Εδώ και δεκαοχτώ χρόνια ζωντανεύουμε παραστάσεις, αφηγούμαστε
παραμύθια, υλοποιούμε εργαστήρια εικαστικών και κούκλας και έχουμε την τύχη να
παίζουμε καθημερινά για σχολεία και οικογένειες που μας ακολουθούν όλα αυτά τα
χρόνια.
6) Ποιο είναι το motto σας
Δεν είναι ακριβώς motto αλλά ένας στίχος που με εκφράζει απόλυτα.
“ Υπερασπίσου το παιδί, γιατί αν γλιτώσει το παιδί υπάρχει ελπίδα ”.
7) Από πόσο νωρίς πρέπει να φέρνουμε τα παιδιά σε επαφή με τα βιβλία και με
ποιον τρόπο;
Είναι πραγματικά πολύ σημαντικό να καλλιεργήσουμε τη σχέση του παιδιού με το
βιβλίο από τη βρεφική ηλικία. Η μεγαλόφωνη ανάγνωση, πέρα από μια πολύ
ευχάριστη και δημιουργική δραστηριότητα που μοιραζόμαστε με το παιδί μας, έχει
απίστευτα οφέλη.Βοηθά να αγαπήσει το παιδί το βιβλίο από μικρό και να γίνει για
αυτό μια ευχάριστη ασχολία μέσα στη μέρα. Είναι πολύ όμορφο να βλέπεις
παιδάκια που μόλις έχουν αρχίσει να περπατάνε να παίρνουν ένα βιβλίο και να το
πάνε στη μαμά τους να τους το διαβάσει. Δημιουργείται από πολύ μικρή ηλικία μια
δυνατή σχέση ανάμεσα στο παιδί και το βιβλίο που μπορεί να τα ακολουθεί για όλη
τους τη ζωή. Στις μέρες μας υπάρχουν υπέροχα βιβλία για όλες τις ηλικίες.
Βιαζόμαστε να δώσουμε στα παιδιά έτοιμη τροφή, να τους δείξουμε όλα όσα
θεωρούμε εμείς σημαντικά. Θα το κάνουμε κι αυτό εννοείται αλλά πρώτα είναι
σημαντικό να αφήσουμε τα παιδιά μας να διαλέξουν τα βιβλία που τους αρέσουν.
Να πάμε παρέα μια βόλτα σε ένα βιβλιοπωλείο και να τα αφήσουμε να ψάζουν μόνα
τους ανάμεσα στα βιβλία. Να βρουν αυτό που θα τα γοητεύσει, να γεννηθεί μέσα
τους η επιθυμία να αποκτήσουν ένα βιβλίο. Και βέβαια είναι σημαντικό να υπάρχει
στο σπίτι μας ένα περιβάλλον που ευνοεί το διάβασμα. Όχι γονείς κολλημένους σε
οθόνες αλλά γονείς που επιλέγουν το διάβασμα ως απόλαυση στον ελεύθερο
χρόνο τους.
8) Εσείς στα παιδικά σας χρόνια διαβάζατε παραμύθια; Ποιο είναι το παραμύθι
που θυμάστε και για ποιο λόγο;
Τα βιβλία που είχα σαν παιδί ήταν ελάχιστα. Η σχέση μου με τα παραμύθια
ξεκίνησε μέσα από την προφορική αφήγηση. Είχα τη χαρά να μεγαλώσω δίπλα
στη γιαγιά μου, που μου αφηγούταν παραμύθια κάθε μέρα. Έπλασα πρώτα με
τη φαντασία μου τη Χιονάτη, την Κοκκινοσκουφίτσα, τον Παπουτσωμένο γάτο
και πολύ αργότερα τα διάβασα. Επειδή τα βιβλία ήταν λιγοστά, λαχταρούσα να
πάρω ένα βιβλίο. Κοίταζα την κάθε εικόνα για ώρα, παρατηρούσα κάθε
λεπτομέρεια, μετά τη ζωγράφιζα. Το παραμύθι που θυμάμαι πιο έντονα μέσα
από τις αφηγήσεις της γιαγιάς μου, ήταν ο Ερωτόκριτος. Με μάγευε σαν παιδί
αυτή η ιστορία με τον νέο που τραγουδούσε κρυφά στο παράθυρο της
Αρετούσας χωρίς να αποκαλύπτει ποιος είναι, η ζωγραφιά της Αρετούσας, η
κρυφή τους αγάπη, η άρνησή της να παντρευτεί τον άρχοντα για χάρη του
αγαπημένου της και μετά από τόσα εμπόδια ένα ευχάριστο τέλος που δε
χόρταινα να ακούω.
Το πρώτο βιβλίο που διάβασα μόνη μου και έπαιξε καταλυτικό ρόλο στην αγάπη
μου για τα βιβλία, ήταν το “ Χωρίς οικογένεια ” του Έκτορα Μαλό. Το είχα
διαβάσει μέσα σε λίγες μέρες κοιμόμουν και ξυπνούσα με το βιβλίο στο χέρι.
Ανυπομονούσα να μάθω τι θα γίνει παρακάτω. Υπέροχο βιβλίο.
9) Αρκετοί από εμάς συνηθίζουμε να κάνουμε δώρο στα παιδιά βιβλία. Ποια
νομίζετε ότι είναι τα κριτήρια για να επιλέξουμε ένα καλό παιδικό βιβλίο.
Σίγουρα υπάρχουν βιβλία που σαν ενήλικες μας γοητεύουν με την αισθητική
τους, τα μηνύματά τους, την ευαισθησία ή το χιούμορ τους. Καλό είναι να
διαλέγουμε ανάμεσα από αυτά τα βιβλία ότι είναι πιο κοντά στα ενδιαφέροντα και
την ηλικία του παιδιού που απευθυνόμαστε.
10) Σκέψεις για επόμενο βιβλίο; Θα δούμε σύντομα κάτι διαφορετικό από εσάς ή
ακόμη μια ιστορία για παιδιά; Τι ετοιμάζετε;
Όλες οι σκέψεις μου τον τελευταίο καιρό είναι γύρω από ιστορίες που θέλω να
μοιραστώ με τα παιδιά. Εύχομαι σύντομα να τις δω αποτυπωμένες σε βιβλία.
Κλείνοντας θέλω να σας ευχαριστήσω για την όμορφη συζήτηση μας ,πείτε μας
όμως πού και πώς μπορούμε να βρούμε το βιβλίο σας; Πώς μπορούν οι
αναγνώστες να επικοινωνήσουν μαζί σας;
Εγώ σας ευχαριστώ για την ενδιαφέρουσα κουβέντα μας.
Το βιβλίο μου “ Ταξίδι με το Σεβάχ ” κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Κόκκινη
Κλωστή Δεμένη και μπορείτε να το βρείτε σε όλα τα μεγάλα βιβλιοπωλεία αλλά
ακόμα και στα μικρά βιβλιοπωλεία της γειτονιάς.Και βέβαια στην
Παραμυθοχώρα! Επίσης μπορείτε να το παραγγείλετε ηλεκτρονικά από
οποιοδήποτε eshop βιβλιοπωλείου.
Θα χαρώ οι φίλοι του βιβλίου να με επισκεφτούν στην Παραμυθοχώρα ή να
επικοινωνήσουν μαζί μου μέσα από την προσωπική μου σελίδα στο
fb: https://www.facebook.com/maria.papageorgiou.334
Ταξίδι με τον Σεβάχ
Συγγραφέας: Μαρία Παπαγεωργίου
Εικονογράφηση: Nerina Canzi
Ηλικία: 6+
Ημ. Κυκλοφορίας: Φεβρουάριος 2020
Κόκκινη Κλωστή Δεμένη
...Έφτιαξα ένα κάστρο στο σαλόνι μας με δυο μεγάλα άσπρα σεντόνια. Για να μπεις στο κάστρο μου πρέπει να πεις το σύνθημα... τη μαγική λέξη «Σεχραζάτ». Μόνο τρεις άνθρωποι ξέρουν το σύνθημα. Εγώ, ο μπαμπάς μου και ο φίλος μου ο Αγησίλαος. Όταν ακούω στις ειδήσεις τη λέξη «πόλεμος» μπαίνω μέσα στο κάστρο μου και κρύβομαι...
Ο μικρός Άλκης με δυο άσπρα σεντόνια έχει φτιάξει το κάστρο του, ταξιδεύει σε όλο τον πλανήτη με την υδρόγειο σφαίρα του κι όταν μια μέρα ακούει στις ειδήσεις για ένα ναυάγιο με παιδιά πρόσφυγες ξεκινάει μαζί με τον φίλο του Αγησίλαο ένα φανταστικό ταξίδι με το πλοίο του Σεβάχ...
Η ανάγκη των παιδιών να παρηγορηθούν με το παιχνίδι, με τα αισιόδοξα όνειρα, με την παρουσία ενός καλού φίλου, αλλά και η στιβαρή παρουσία του πατέρα δίπλα στο ευαίσθητο παιδί, φαίνεται να είναι το ζητούμενο της συγγραφέως Μαρίας Παπαγεωργίου που ήδη την έχουμε γνωρίσει και αγαπήσει με τις ευφάνταστες παραστάσεις της που συνδημιουργεί στην Παραμυθοχώρα.
Στο Ταξίδι με τον Σεβάχ, η συγγραφέας επιχειρεί με σκηνοθετική μαεστρία ένα ομαλό δέσιμο του μικρόκοσμου του Άλκη με τον απέραντο παγκόσμιο ιστό γύρω του κι εμείς ανακαλύπτουμε έναμικρό ύμνο στην ενσυναίσθηση και στην επίδραση των παγκόσμιων γεγονότων στον ψυχισμό ενός ευαισθητοποιημένου παιδιού.
Η εικονογράφος Νerina Canzi προσπαθεί να διαχειριστεί παράλληλα πέντε διαφορετικούς χώρους και “μπαινοβγαίνει” με άνεση σε αυτούς: Το υφασμάτινο κάστρο στο σπίτι του Άλκη, τον χώρο του βιβλίου της Σεχραζάτ και του Σεβάχ με την αγριεμένη θάλασσα, την υδρόγειο σφαίρα και τους πολέμους που σηματοδοτούνται με μαύρα πουλιά, την χώρα του ονείρου του και τον γαλήνιο χώρο του σπιτιού του.
«Ένα καλογραμμένο κείμενο, με όμορφες εικόνες που διαβάζεται ευχάριστα από τα παιδιά. ΜΕ ευαισθησία η συγγραφέας αναπτύσσει την αλληλεγγύη σε όλους τους ανθρώπους, χωρίς διδακτισμούς. Μια μαγική λέξη, μια υδρόγειος σφαίρα κι ένα αγόρι ήταν αρκετά για να γίνει ένα θαύμα!» (Έπαινος της Γυναικείας Λογοτεχνικής Συντροφιάς, 2018)
Λίγα λόγια για την συγγραφέα
Η Μαρία Παπαγεωργίου σπούδασε σκηνοθεσία και σενάριο στη σχολή Σταυράκου, εργάστηκε
στην τηλεόραση, το σινεμά και έκανε ταινίες μικρού μήκους. Μαζί με την ξαδέρφη της και καλύτερή της φίλη Σπυριδούλα Παπαγεωργίου δημιούργησαν το Θέατρο Κούκλας “Παραμυθοχώρα” που έχει έδρα στην Αθήνα και παρουσιάζει από το 2000 έως και σήμερα παραστάσεις εικαστικού Θεά-
τρου κούκλας.
Δραστηριοποιείται ως Σκηνοθέτης, συγγραφέας, κουκλοποιός, και perfomer. Τα τελευταία χρόνια έχει ξαναγίνει μαθήτρια για να μελετήσει θεατρική γραφή και τεχνικές υποκριτικής. Περνά τον περισσότερο χρόνο της στην Παραμυθοχώρα - εκεί θα την βρείτε να παίζει παραστάσεις, να αφηγείται ιστορίες, να σκηνοθετεί, να φτιάχνει κούκλες, να γράφει παραμύθια, να διαβάζει.
Λίγα λόγια για την εικονογράφο
Η Nerina Canzi, γεννημένη στην Αργεντινή, το 1980 ολοκλήρωσε τις σπουδές της ως καθηγήτρια
ζωγραφικής και σχεδίου στην Εθνική Σχολή Καλών Τεχνών Prilidiano Pueyrredón. Σπούδασε σχέδιο
στο Πανεπιστήμιο του Μπουένος Άιρες. Έζησε τρία χρόνια στην Ιταλία και 14 στην Ισπανία, στη
Βαρκελώνη. Έχει εργαστεί σε τοιχογραφίες και διακοσμητική ζωγραφική. Το 2006 επέστρεψε στην Αργεντινή. Το 2013 έκανε τα πρώτα της βήματα στον κόσμο της εικονογράφησης και από το επόμενο έτος άρχισε να εργάζεται ως εικονογράφος, σε συνεργασία με πολυάριθμους εκδοτικούς οί-
κους.
Το 2015 έλαβε το Εθνικό και Λατινικό Αμερικανικό Βραβείο Παιδικής και Νεανικής Λογοτεχνίας
“LA HORMIGUITA VIAJERA”.
Συγγραφέας: Μαρία Παπαγεωργίου
Εικονογράφηση: Nerina Canzi
Ηλικία: 6+
Ημ. Κυκλοφορίας: Φεβρουάριος 2020
Κόκκινη Κλωστή Δεμένη
...Έφτιαξα ένα κάστρο στο σαλόνι μας με δυο μεγάλα άσπρα σεντόνια. Για να μπεις στο κάστρο μου πρέπει να πεις το σύνθημα... τη μαγική λέξη «Σεχραζάτ». Μόνο τρεις άνθρωποι ξέρουν το σύνθημα. Εγώ, ο μπαμπάς μου και ο φίλος μου ο Αγησίλαος. Όταν ακούω στις ειδήσεις τη λέξη «πόλεμος» μπαίνω μέσα στο κάστρο μου και κρύβομαι...
Ο μικρός Άλκης με δυο άσπρα σεντόνια έχει φτιάξει το κάστρο του, ταξιδεύει σε όλο τον πλανήτη με την υδρόγειο σφαίρα του κι όταν μια μέρα ακούει στις ειδήσεις για ένα ναυάγιο με παιδιά πρόσφυγες ξεκινάει μαζί με τον φίλο του Αγησίλαο ένα φανταστικό ταξίδι με το πλοίο του Σεβάχ...
Η ανάγκη των παιδιών να παρηγορηθούν με το παιχνίδι, με τα αισιόδοξα όνειρα, με την παρουσία ενός καλού φίλου, αλλά και η στιβαρή παρουσία του πατέρα δίπλα στο ευαίσθητο παιδί, φαίνεται να είναι το ζητούμενο της συγγραφέως Μαρίας Παπαγεωργίου που ήδη την έχουμε γνωρίσει και αγαπήσει με τις ευφάνταστες παραστάσεις της που συνδημιουργεί στην Παραμυθοχώρα.
Στο Ταξίδι με τον Σεβάχ, η συγγραφέας επιχειρεί με σκηνοθετική μαεστρία ένα ομαλό δέσιμο του μικρόκοσμου του Άλκη με τον απέραντο παγκόσμιο ιστό γύρω του κι εμείς ανακαλύπτουμε έναμικρό ύμνο στην ενσυναίσθηση και στην επίδραση των παγκόσμιων γεγονότων στον ψυχισμό ενός ευαισθητοποιημένου παιδιού.
Η εικονογράφος Νerina Canzi προσπαθεί να διαχειριστεί παράλληλα πέντε διαφορετικούς χώρους και “μπαινοβγαίνει” με άνεση σε αυτούς: Το υφασμάτινο κάστρο στο σπίτι του Άλκη, τον χώρο του βιβλίου της Σεχραζάτ και του Σεβάχ με την αγριεμένη θάλασσα, την υδρόγειο σφαίρα και τους πολέμους που σηματοδοτούνται με μαύρα πουλιά, την χώρα του ονείρου του και τον γαλήνιο χώρο του σπιτιού του.
«Ένα καλογραμμένο κείμενο, με όμορφες εικόνες που διαβάζεται ευχάριστα από τα παιδιά. ΜΕ ευαισθησία η συγγραφέας αναπτύσσει την αλληλεγγύη σε όλους τους ανθρώπους, χωρίς διδακτισμούς. Μια μαγική λέξη, μια υδρόγειος σφαίρα κι ένα αγόρι ήταν αρκετά για να γίνει ένα θαύμα!» (Έπαινος της Γυναικείας Λογοτεχνικής Συντροφιάς, 2018)
Λίγα λόγια για την συγγραφέα
Η Μαρία Παπαγεωργίου σπούδασε σκηνοθεσία και σενάριο στη σχολή Σταυράκου, εργάστηκε
στην τηλεόραση, το σινεμά και έκανε ταινίες μικρού μήκους. Μαζί με την ξαδέρφη της και καλύτερή της φίλη Σπυριδούλα Παπαγεωργίου δημιούργησαν το Θέατρο Κούκλας “Παραμυθοχώρα” που έχει έδρα στην Αθήνα και παρουσιάζει από το 2000 έως και σήμερα παραστάσεις εικαστικού Θεά-
τρου κούκλας.
Δραστηριοποιείται ως Σκηνοθέτης, συγγραφέας, κουκλοποιός, και perfomer. Τα τελευταία χρόνια έχει ξαναγίνει μαθήτρια για να μελετήσει θεατρική γραφή και τεχνικές υποκριτικής. Περνά τον περισσότερο χρόνο της στην Παραμυθοχώρα - εκεί θα την βρείτε να παίζει παραστάσεις, να αφηγείται ιστορίες, να σκηνοθετεί, να φτιάχνει κούκλες, να γράφει παραμύθια, να διαβάζει.
Λίγα λόγια για την εικονογράφο
Η Nerina Canzi, γεννημένη στην Αργεντινή, το 1980 ολοκλήρωσε τις σπουδές της ως καθηγήτρια
ζωγραφικής και σχεδίου στην Εθνική Σχολή Καλών Τεχνών Prilidiano Pueyrredón. Σπούδασε σχέδιο
στο Πανεπιστήμιο του Μπουένος Άιρες. Έζησε τρία χρόνια στην Ιταλία και 14 στην Ισπανία, στη
Βαρκελώνη. Έχει εργαστεί σε τοιχογραφίες και διακοσμητική ζωγραφική. Το 2006 επέστρεψε στην Αργεντινή. Το 2013 έκανε τα πρώτα της βήματα στον κόσμο της εικονογράφησης και από το επόμενο έτος άρχισε να εργάζεται ως εικονογράφος, σε συνεργασία με πολυάριθμους εκδοτικούς οί-
κους.
Το 2015 έλαβε το Εθνικό και Λατινικό Αμερικανικό Βραβείο Παιδικής και Νεανικής Λογοτεχνίας
“LA HORMIGUITA VIAJERA”.
.JPG)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
θα χαρώ να διαβάσω τα σχόλιά σας!