ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΜΕ ΤΗ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑ κ. ΤΙΝΑ ΚΑΤΣΟΥΛΗ για το βιβλίο της "Η ΣΚΙΑ ΤΟΥ ΚΗΠΟΥΡΟΥ'' από τις ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΒΑΚΧΙΚΟΝ

Καλημέρα σας, σήμερα στο BOOK A WITH DAYS BEAUTY φιλοξενούμε τη συγγραφέα κ. TINA ΚΑΤΣΟΥΛΗ και το βιβλίο της H ΣΚΙΑ ΤΟΥ ΚΗΠΟΥΡΟΥπου εκδόθηκε από τις ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΒΑΚΧΙΚΟΝ.


Κα ΚΑΤΣΟΥΛΗ, ευχαριστούμε που δεχτήκατε να μιλήσουμε, για να γνωρίσουμε το βιβλίο σας Η ΣΚΙΑ ΤΟΥ ΚΗΠΟΥΡΟΥ.  Συστήσετε μας με λίγα λόγια το βιβλίο σας, ποιο ήταν το κίνητρο για να γράψετε αυτή τη

νουβέλα.


Η νουβέλα «Η σκιά του κηπουρού» κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Βακχικόν. Οι ήρωές

μου ζουν σε περιορισμό λόγω ενός μολυσματικού ιού κι έρχονται αντιμέτωποι με

υπαρξιακά και κοινωνικά ζητήματα όπως τον ρατσισμό, τη βία, τη μοναξιά, τον

ναρκισσισμό του ψηφιακού κόσμου, τους επώδυνους συμβιβασμούς, που εντείνονται μέσα

στη δυστοπική συνθήκη ζωής τους. Δοκιμάζουν τις ψυχικές αντοχές τους, τα κοινωνικά

τους όρια και επιχειρούν μία λυτρωτική έξοδο και επανασύνδεση με τη ζωή και τον

συνάνθρωπο.

Πηγή έμπνευσης υπήρξε η πανδημία. Η κοινωνική αυτή συνθήκη, μέσα στην οποία όλοι

ζήσαμε, έγινε αφορμή για τη συγγραφή του βιβλίου. Η πανδημία δοκίμασε τις αντοχές

μας, προσδίδοντας άλλον εκθέτη σε προβλήματα  που προϋπήρχαν κι έτσι προέκυψε «Η

σκιά του κηπουρού». Στη νουβέλα θίγονται σύγχρονα κοινωνικά προβλήματα, θέματα που

επίμονα με απασχολούν.


Τι ιδιαίτερο θα διαβάσει ο αναγνώστης σ’αυτό το βιβλίο και ποιο είναι το μήνυμά του;


Θα διαβάσει κάτι που τον αφορά ως ατομική και κοινωνική κατάσταση/ συνθήκη,

γιατί το βιβλίο αντλεί από τη δεξαμενή της πρόσφατης εμπειρίας και μνήμης του. Θα

ήθελα διαβάζοντας να ζεσταθεί η καρδιά του από την ελπίδα και να χαμογελάσει, γιατί το

χιούμορ έχει σπουδαίο ρόλο στην αφήγηση. Η ιστορία με γλυκόπικρο χιούμορ προσεγγίζει

τα θέματα που θίγονται και μεταφέρει ένα αισιόδοξο μήνυμα: η χαμένη ανθρωπιά βρίσκει

ακόμα και σε καιρούς ισκιωμένους από τον φόβο μια χαραμάδα να ξετρυπώσει για να

ανθήσει μια νέα σχέση με τον συνάνθρωπο και τον εαυτό μας, όπως ακριβώς αναγράφεται

στο οπισθόφυλλο του βιβλίου. Αυτό, ίσως, να είναι η λυτρωτική διέξοδος που ο Άνθρωπος

σήμερα αναζητά. Θα ήθελα ο αναγνώστης να γίνει κοινωνός αυτού του μηνύματος.


 Εσείς τι πιστεύετε, ένα βιβλίο πρέπει να έχει μηνύματα ή απλά να ευχαριστεί η

ανάγνωση, τον αναγνώστη;


Πιστεύω ότι δεν υπάρχει λογοτεχνία χωρίς αυτό, ή καλύτερα δεν υπάρχει λόγος να

γραφτεί ένα βιβλίο αν δεν έχει κάτι να πει ή να θίξει, ώστε αυτό να γίνει αφορμή για

προβληματισμό, αναστοχασμό, διερώτηση από τον αναγνώστη. Τα βιβλία μπορεί- ή

οφείλουν- να γίνονται ακόμα και οχληρά, καθώς τα θέματά τους αγγίζουν συλλογικά ή

ατομικά τραύματα, τα οποία μέσω της τέχνης επουλώνονται, διαφορετικά, όπως λέει και ο

ποιητής, οι πληγές κακοφορμίζουν. Ωστόσο το βιβλίο πρέπει να προσφέρει και αισθητική

απόλαυση κι αυτό το συνδέω με τη γλώσσα και τα εκφραστικά μέσα του δημιουργού. Υπό

αυτούς τους όρους, περιεχόμενο και μορφή μπορούν να κάνουν ένα βιβλίο ευχάριστο,

κυρίως να το κάνουν σπουδαίο μέσο πνευματικής απόλαυσης.


Πείτε μας, πως αποφασίσατε τον τίτλο του βιβλίου και αν υπήρξε κάποιος άλλος που

απορρίφθηκε?


Ο τίτλος είναι μεταφορικός και επιλέχθηκε εξαρχής. Ο κεντρικός ήρωάς μου είναι ένας

μετανάστης, θυρωρός πολυκατοικίας και κηπουρός. Κάτω από τη σκιά του ανθίζει η

χαμένη ανθρωπιά, καθώς εκείνος φροντίζει τους ήρωες, κι εκείνοι τρέφονται από το

ενδιαφέρον του καθώς δοκιμάζονται μέσα στην κοινωνική δυστοπία που ζουν. Ο τίτλος

συνομιλεί και με το εξώφυλλο, που παριστάνει έναν κηπουρό, έργο της ζωγράφου Σοφίας

Δατσέρη, που είχε την καλοσύνη να παραχωρήσει την άδεια για να χρησιμοποιηθεί το

έργο της για το εξώφυλλο της νουβέλας. «Ο κηπουρός» της Σοφίας Δατσέρη κοσμεί

σιωπηλόςτο εξώφυλλο, ακίνητος, πλουμιστός κι ολάνθιστος μέσα στο πλαίσιο του

αγναντεύει με τη σοφία της φύσης το παρόν και το μέλλον, αγναντεύει αυτό που για εμάς

ακόμα είναι δυσδιάκριτο: τη λύση ή τη διέξοδο. Υπογραμμίζει με αυτόν τον τρόπο τον

τίτλο και μεταφέρει το μήνυμα που εγώ επιχειρώ να μεταδώσω στον αναγνώστη.


Οι Έλληνες διαβάζουν; Και τι είδους βιβλία επιλέγουν; Ποιο πιστεύετε ότι είναι το

μέλλον του βιβλίου στην Ελλάδα?


Το αναγνωστικό κοινό στην Ελλάδα είναι μικρό, και μέρος του είναι δύσκολο και

απαιτητικό. Το καλό βιβλίο πάντα θα ξεχωρίζει και θα βρίσκει τον δρόμο του στην καρδιά

και τα χέρια του αναγνώστη. Όσο για το είδος, δεν διαθέτω στατιστικά στοιχεία, αλλά

πιστεύω ότι καθένας και καθεμία είναι ελεύθεροι να διαβάζουν ό,τι θέλουν και βρίσκουν

ότι ανταποκρίνεται στα ενδιαφέροντά τους. Το σημαντικό είναι ο κόσμος να διαβάζει

καλογραμμένα βιβλία, ωραίες μεταφράσεις, προσεγμένες εκδόσεις. Όσο για το μέλλον του

βιβλίου στην Ελλάδα… η απάντηση σε ένα θέμα που απασχολεί όλους όσοι ασχολούνται

με το βιβλίο είναι δύσκολη. Η εικόνα και ο ψηφιακός κόσμος προς το παρόν λειτουργούν

ανταγωνιστικά ως αντίπαλα μεγέθη και περιορίζουν το νέο αναγνωστικό κοινό, αλλά η

κρίση αυτή που αφορά το βιβλίο και την παραδοσιακή γραφή λαμβάνει χώρα διεθνώς.

Από την άλλη, η τεχνολογική γλώσσα, οι εφαρμογές της τεχνητής νοημοσύνης θέτουν νέες

προκλήσεις τις οποίες οφείλουμε να μελετήσουμε για να είμαστε προετοιμασμένοι για το

μέλλον που είναι ήδη εδώ.


 Μιλήστε μας για την συνεργασία σας με τις ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΒΑΚΧΙΚΟΝ.


Είναι ευτυχής η συνάντησή μου με τις εκδόσεις Βακχικόν, τους εκδότες κ.κ. Νέστορα

Πουλάκο και Στράτο Προύσαλη κι όλη την ομάδα που τους πλαισιώνει. Δημιουργήθηκε

αμέσως μια σχέση εμπιστοσύνης και εκτίμησης. Έδωσαν φιλόξενη στέγη στη συγγραφική

μου ιδέα και πρόταση και αγκάλιασαν με ουσιαστικό ενδιαφέρον και σεβασμό το βιβλίο

μου κι εμένα, προσφέροντάς μου αποδοχή, στήριξη, και τους ευχαριστώ πολύ. Κι επειδή

συζητάμε για το μέλλον του βιβλίου είναι σημαντικό να υπάρχουν εκδότες που αγαπούν

πραγματικά το βιβλίο και σέβονται τους συγγραφείς, που προβαίνουν σε προσεγμένες,

ποιοτικές εκδόσεις σεβόμενοι και τους αναγνώστες , κι αυτό ισχύει για τις εκδόσεις

Βακχικόν.


Εσεις διαβάζετε? Υπάρχουν αγαπημένα βιβλία στη βιβλιοθήκη σας που δε θα τα

δανείζ.ατε σε κανέναν και γιατί?


Διαβάζω, γιατί το διάβασμα για τον συγγραφέα είναι όπως η δίαιτα και η προπόνηση για

τον αθλητή. Πολλά είναι τα αγαπημένα μου βιβλία και οι συγγραφείς… Αγαπημένες είναι

οι νουβέλες του Μιχάλη Μακρόπουλου, όπως «Η θάλασσα» και το «Μαύρο Νερό», τα

πεζά κείμενα- διηγήματα του Αργύρη Χιόνη, όλα τα μυθιστορήματα της Ιωάννας

Καρυστιάνη με αγαπημένο το «Σακιά» και της Μαργκερίτ Γιουρσενάρ όπως το «Anna,

soror», ή το «Ο αχυρώνας φλέγεται» του Φόκνερ. Θα δάνειζα οποιοδήποτε από αυτά τα

βιβλία, γιατί το ζητούμενο είναι τα βιβλία να διαβάζονται από όσους περισσότερους

γίνεται. Τα βιβλία γράφονται για να διαβάζονται, να μοιράζονται, να συζητιούνται, να

γίνονται αφορμή για σκέψη και προβληματισμό.


Μιλήστε μας για εσάς για να σας γνωρίσουμε ως άνθρωπο και συγγραφέα.


Είμαι γεννημένη στο Ηράκλειο Κρήτης όπου μόνιμα κατοικώ, παντρεμένη, κι έχω έναν γιο

φοιτητή. Εργάζομαι ως εκπαιδευτικός, είμαι φιλόλογος, ιδιότητα και λειτούργημα που το

φέρνω στην ίδια θέση με τη συγγραφή καθώς μου δίνει μεγάλη χαρά και με

ανατροφοδοτεί. Στα εκδοτικά πράγματα εμφανίστηκα το 2018 με το ιστορικό

μυθιστόρημα: «Στην αχλή των αιώνων», και το 2020 ακολούθησε το επίσης μυθιστόρημα:

«Αξόδευτη Ζωή» και τα δύο από τις εκδόσεις Λιβάνη. Το «Η σκιά του κηπουρού» από τις

εκδόσεις Βακχικόν είναι η πρώτη νουβέλα που εκδίδω.


Ποια είναι τα επόμενα συγγραφικά σας σχέδια.


Πάντα υπάρχει κάτι που ετοιμάζεται, αλλά αυτή τη στιγμή προέχει η νουβέλα, που μόλις

κυκλοφόρησε, να ταξιδέψει και να φτάσει αισίως στο αναγνωστικό κοινό.


Τελειώνοντας με τις ερωτήσεις θα ήθελα να ευχαριστήσω για ακόμη μια φορά και θα

ήθελα να μας πείτε πού και πώς μπορούμε να βρούμε εσάς και το βιβλίο σας.


Κι εγώ θέλω να σας ευχαριστήσω για την ευκαιρία που μου δώσατε μέσα από την ωραία

κουβέντα μας να επικοινωνήσω με το αναγνωστικό κοινό. Το βιβλίο μπορεί ο αναγνώστης

να το προμηθευτείαπό το βιβλιοπωλείο Βακχικόν, από κεντρικά βιβλιοπωλεία της πόλης

του, ή και από περιφερειακά μετά από παραγγελία, όσο για εμένα μπορεί να με

αναζητήσει στα κοινωνικά δίκτυα: Facebook και Instagram.




Η σκιά του κηπουρού
Τίνα Κατσούλη
Εκδόσεις Βακχικόν - Vakxikon Publications


Ένας μολυσματικός ιός απειλεί τους κατοίκους μιας πόλης που ζουν σε περιορισμό. Έγκλειστοι όχι τόσο στον χώρο όσο στο μοναχικό «Εγώ», γίνονται όλοι πρωταγωνιστές μιας ανθρώπινης περιπέτειας, καθώς έρχονται αντιμέτωποι με θεμελιακά ζητήματα: τον φόβο για το διαφορετικό, τη βία, τη μοναξιά, τους επώδυνους συμβιβασμούς, τις απρόσωπες σχέσεις, τον ναρκισσισμό του ψηφιακού κόσμου, την πληγωμένη φύση.

Ο εγκλεισμός ρίχνει τις σιδεριές του μόλις εκείνοι απλώσουν το χέρι στον μετέωρο διπλανό τους: Σε μια παλιά ντίβα της όπερας, ξεχασμένη από όλους, σε μια πάμπλουτη ρακοσυλλέκτρια αναμνήσεων, σε μια πρώην αναρχική που βρίσκει τη δύναμη να σπάσει τα προσωπικά της δεσμά, σ’ έναν εθνικιστή, νοσταλγό του ολοκληρωτισμού… Ανάμεσά τους, ένας μετανάστης επιχειρεί να φέρει τη σύμπνοια και την αρμονία στον ταραγμένο μικρόκοσμο των ηρώων, γίνεται φύλακας της ελπίδας που την προσφέρει απλόχερα.

Η ιστορία με γλυκόπικρο χιούμορ μεταφέρει ένα αισιόδοξο μήνυμα. Η χαμένη ανθρωπιά βρίσκει, ακόμα και σε καιρούς ζοφερούς και ισκιωμένους από τον μαζικό φόβο, μια χαραμάδα να ξετρυπώσει, για να ανθήσει μια νέα σχέση με τον συνάνθρωπο και τον εαυτό μας: να νοιάζεσαι, να αγαπάς, να μοιράζεσαι, να συγχωρείς ή να μην αντέχεις άλλο και να τολμάς να φεύγεις...

*

Η Τίνα Κατσούλη γεννήθηκε στο Ηράκλειο Κρήτης, όπου κατοικεί με την οικογένειά της. Σπούδασε Ιστορία και Αρχαιολογία στο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης. Εργάζεται ως εκπαιδευτικός.

Έχει εκδώσει τα μυθιστορήματα: Στην αχλή των αιώνων (εκδόσεις Λιβάνη 2018) και Αξόδευτη ζωή (εκδόσεις Λιβάνη 2020).

Η σκιά του κηπουρού είναι η πρώτη νουβέλα που εκδίδει.


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

θα χαρώ να διαβάσω τα σχόλιά σας!

Adbox

@templatesyard