ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΜΕ ΤΗ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑ κ. ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΓΥΦΤΑΚΗ για το βιβλίο της «ΤΟ ΣΠΑΣΜΕΝΟ ΦΥΛΑΧΤΟ» από τις ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΧΑΡΤΙΝΗ ΠΟΛΗ



Καλημέρα σας, σήμερα στο BEAUTY DAYS WITH A BOOK φιλοξενούμε τη συγγραφέα κ. ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΓΥΦΤΑΚΗ με το καινούργιο βιβλίο της  «ΤΟ ΣΠΑΣΜΕΝΟ ΦΥΛΑΚΤΟ» από τις ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΧΑΡΤΙΝΗ ΠΟΛΗ




1)Κα ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΓΥΦΤΑΚΗ, συστήστε μας με λίγα λόγια το βιβλίο σας. Πότε ξεκινήσατε να το γράφετε και πόσο καιρό σας πήρε για να το τελειώσετε;


Ξεκίνησα να γράφω αυτή την ιστορία με το ξεκίνημα της πρώτης καραντίνας το 2020 αλλά λόγω του ότι έπρεπε στο ενδιάμεσο να μελετήσω για μήνες, έκανα αρκετές διακοπές και έτσι χρειάστηκα περίπου ενάμιση χρόνο να το τελειώσω. Όταν όμως τελείωσε το γράψιμο, η σκέψη αυτής της ιστορίας, και περισσότερο των πρωταγωνιστών της, συνέχισε να τριγυρνά στο μυαλό μου και να με κρατά αιχμάλωτη. Ήταν ένα παράξενο και καινούργιο για μένα συναίσθημα. Μου πήρε λίγο χρόνο να συνειδητοποιήσω τι ακριβώς μου συνέβαινε και τελικά μια μέρα, εντελώς ξαφνικά, κατάλαβα πως ήταν ένα «κάλεσμα» για τη συνέχεια της ιστορίας. Το αποτέλεσμα ήταν πως κάθισα άλλον ενάμιση χρόνο και έγραψα και το δεύτερο μέρος που θα εκδοθεί όταν έρθει η ώρα του. Είναι μόνο λίγες μέρες που κατάφερα να ελευθερωθώ από την πίεση των πρωταγωνιστών. Τουλάχιστον για την ώρα....



2) Ποια ήταν η πηγή έμπνευσης του βιβλίου σας?

Η πηγή έμπνευσης ήρθε τόσο ξαφνικά όσο ένας κεραυνοβόλος έρωτας, από εκείνους που σε κάνουν να χάνεις το μυαλό σου... Έγραφα κάτι άλλο και το παράτησα χωρίς δεύτερη σκέψη, την ίδια μέρα που έμαθα την ιστορία των Σέρβων στην Κέρκυρα κατά τη διάρκεια του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου. Η αληθινή ιστορία τους, ο «Αλβανικός Γολγοθάς» όπως αργότερα ονομάστηκε από τους ιστορικούς, με είχε γραπώσει για τα καλά. Ένιωθα πως μια πανίσχυρη δύναμη με ανάγκασε σχεδόν να «καρφωθώ», όπως λέμε, στην καρέκλα μου και να γράφω ασταμάτητα. Στην ουσία αισθανόμουν σαν να είχα το χρέος να μεταφέρω αυτά τα συγκλονιστικά γεγονότα, χωρίς να παίζει πια ρόλο το αν το είχα εγώ επιλέξει η όχι.

Τώρα είμαι σίγουρη πως η ιστορία αυτή διάλεξε εμένα για να την πω. Το «γιατί εμένα;» δεν μπορώ να το ξέρω.



3) Τι ιδιαίτερο θα διαβάσουμε σ αυτό το βιβλίο? Αν ήσασταν ένας απλός αναγνώστης του, ποια θα θεωρούσατε ότι είναι τα δυνατά του στοιχεία?

Είναι μια ιστορία που μιλά, για την πρώτη αγάπη, τη βαθειά και αφοσιωμένη φιλία, την αυτοθυσία, την απώλεια, τον βίαιο αποχωρισμό, την καταστροφή και τα ολέθρια αποτελέσματα ενός πολέμου. Μιλά ακόμα και για το ακλόνητο ένστικτο επιβίωσης που ζωντανεύει μέσα στους ανθρώπους όταν βρεθούν αντιμέτωποι με τις πιο απάνθρωπες συνθήκες. Όταν χρειαστεί να υπερασπίσουν το πολύτιμο δώρο της ζωής. Και όχι μόνο της δικής τους, αλλά και εκείνης των αγαπημένων τους. Στην ιστορία μου υπάρχει επίσης ένας πολύ μεγάλος έρωτας. Ο έρωτας ανάμεσα στον νεαρό Σέρβο αξιωματικό, τον Ράζκο, και σε
μια νεαρή Αγγλίδα, την Τζόζεφιν. Οι κακουχίες τους και οι περιπέτειες τους στα χιονισμένα βουνά, ο όρκος που έδωσαν ο ένας στον άλλον να παραμείνουν ζωντανοί τους κάνει να αντέξουν καταστάσεις που για εμάς μοιάζουν άθλοι. Αλλά μιλάμε για πόλεμο. Η φρίκη και η αγωνία του πολέμου είναι πράγματα που δεν μπορούμε πραγματικά να πλησιάσουμε, παρόλο που είναι πλάι μας, μια ανάσα μακριά μας.

Νομίζω λοιπόν, πως αν ήμουν ένας απλός αναγνώστης θα είχα αντικρουόμενα συναισθήματα. Ο ρεαλισμός των σκληρών σκηνών του πολέμου από τη μια θα με σόκαρε και από την άλλη θα με συνέπαιρνε, θα με υπνώτιζε η δύναμη του έρωτα των δυο πρωταγωνιστών. Φυσικά ελπίζω οι αναγνώστες φτάνοντας στο τέλος του βιβλίου μου, να έχουν έντονα την επιθυμία να διαβάσουν και τη συνέχεια.



4)Πως αποφασίσατε τον τίτλο του βιβλίου, υπήρξε κάποιος άλλος που απορρίφθηκε?

 Υπήρξαν διάφοροι πιθανοί τίτλοι που συζητήθηκαν. «Η μέρα της Σλάβα», ήταν ένας από αυτούς.

Καταλήξαμε όμως στο, «Σπασμένο Φυλαχτό», μιας και αυτό είναι ένα από τα σημαντικά μυστικά του βιβλίου, και αποκαλύπτεται στις τελευταίες μόνο σελίδες, αλλά παίζει σπουδαίο ρόλο και στον δεύτερο τόμο. Η λέξη «Φυλαχτό», είναι μυστηριακή και πολυδιάστατη. Περιέχει πολλές έννοιες και παίρνει πολλές εξηγήσεις. Πριν λίγες μέρες άφησα ένα βιβλίο μου στην εξώπορτα του σπιτιού μιας αγαπημένης φίλης, και καθώς απομακρυνόμουν στράφηκα και το κοίταξα. Ανάμεσα στα λουλούδια της, ξεχώριζε τόσο
πολύ η λέξη «Φυλαχτό», που ένιωσα πως υπάρχει μια δύναμη μέσα σε αυτήν. Και τότε βεβαιώθηκα πως ήταν μια καλή επιλογή.



5)Πιστεύεται ότι το ελληνικό αναγνωστικό κοινό αυξάνεται χρόνο με το χρόνο? Ποιο νομίζετε ότι θα είναι το μέλλον του ελληνικού βιβλίου τα επόμενα χρόνια;


Θα πρέπει να αυξάνεται, δεν υπάρχει περίπτωση να μην αυξάνεται, με τόση υπερπαραγωγή βιβλίων που υπάρχει. Νομίζω πως τα media βοηθούν πολύ στο να σπρώξουν τον κόσμο να διαβάσει. Έχω εντυπωσιαστεί με τις καταπληκτικές και κατατοπιστικές κριτικές πολλών ανθρώπων κυρίως γυναικών.

Σε κάνουν να θέλεις να διαβάσεις. Φαντάζομαι πως οι γυναίκες έχουμε μεγαλύτερη υπομονή με τα ογκώδη μυθιστορήματα, ενώ οι άντρες, πάντα πιο ανυπόμονοι, επιλέγουν μικρότερες ιστορίες και λατρεύουν περιπέτειες μυστηρίου crime stories, με πολύ σασπένς. Δεν είναι τυχαίο που σε κάθε άντρα αρέσει ο Jo Nesbo.

Όσο για το Ελληνικό βιβλίο, νομίζω πως θα ήταν πολύ σπουδαία υπόθεση αν μπορούσε να μεταφραστεί και σε άλλες γλώσσες. Τουλάχιστον στα Εγγλέζικα μιας και είναι η επικρατέστερη γλώσσα πλέον.

Υπάρχουν βιβλία που δεν υστερούν καθόλου σε σχέση με τα διεθνή best Sellers. Απλά παραμένουν άγνωστα έξω από τη χώρα μας. Και είμαστε μια μικρή χώρα με εκρήξεις δημιουργικότητας και πολλά ταλέντα.


6)Γιατί πιστεύετε πως πρέπει να διαβάζουμε βιβλία;

Μπορώ να σκεφτώ ατέλειωτους λόγους για αυτό που ρωτάτε. Τα αξιόλογα βιβλία είναι μυστικές πύλες που οδηγούν σε κρυμμένους θησαυρούς και αν δεν αποφασίσουμε να διασχίσουμε εκείνες τις πύλες, οι θησαυροί δεν θα μας αποκαλυφθούν ποτέ. Ένα καλό βιβλίο δίνει ποιότητα στο χρόνο μας. Αυτό το βλέπεις κάνοντας ένα πολύ απλό πείραμα. Κάθισε να σκεφτείς πώς νιώθεις όταν αράξεις στην αγαπημένη σου γωνιά και βυθιστείς στη συνέχεια της ιστορίας που διαβάζεις και πώς νιώθεις αφού έχεις ψάξει την κάθε ανάρτηση του facebook... Επίσης τα βιβλία είναι ένα ταξίδι. Λίγοι από εμάς έχουμε την πολυτέλεια να ταξιδεύουμε σε άγνωστα μέρη. Οι συγγραφείς συχνά φροντίζουν να μην μείνουμε παραπονεμένοι.



7)Αν έπρεπε να επιλέξετε ανάμεσα στο έντυπο ή στο ηλεκτρονικό βιβλίο, εσείς ποιο θα επιλέγατε;

Θα διάλεγα πάντα το έντυπο... Ίσως και μόνο για την αίσθηση της αφής και της όσφρησης. Μου άρεσε πάντα να χώνω τη μύτη μου μέσα στις σελίδες. Επίσης μου αρέσουν πολύ οι βιβλιοθήκες.



8)Πείτε μας τι διαβάζετε αυτό τον καιρό και αν υπάρχουν αγαπημένα βιβλία στη βιβλιοθήκη σας, που δε θα τα δανείζατε σε κανέναν και γιατί;

Μόλις τελείωσα τη Βιολέτα της Ιζαμπέλ Αλιέντε και τώρα διαβάζω τον Γιάννη Μαρή που πάντα λάτρευα να διαβάζω μέσα στις καυτές καλοκαιρινές νύχτες! Το πιο αγαπημένο μου βιβλίο που υπάρχει πάντα στο γραφείο μου, και όχι στη βιβλιοθήκη μου, είναι ο Ντέιβιντ Κόπερφιλντ του Καρόλου Ντίκενς. Είναι ένα βιβλίο χιλίων και...σελίδων και θα το δάνειζα μόνο στα παιδιά μου γιατί ξέρω πως μπορώ να πάω μόνη μου στη βιβλιοθήκη τους και να το πάρω πίσω σε περίπτωση που το ξεχάσουν...


9)Θα ήθελα να μας πείτε μερικά πράγματα για εσάς, για να σας γνωρίσουμε καλύτερα. Μιλήστε μας για τα μελλοντικά σας σχέδια, τι καινούργιο ετοιμάζετε;

Τι μπορώ να πω για μένα σε λίγες μόνο σειρές...τι να θυμηθώ και τι να αφήσω...είχα μέχρι τώρα μια περιπετειώδη και ενδιαφέρουσα ζωή με έντονα συναισθήματα. Συνεχίζει να είναι ενδιαφέρουσα αλλά ευτυχώς αποχαιρέτησα τις περιπέτειες και μου φτάνουν για δυο η και τρεις ζωές. Γνώρισα μια καινούργια μεγάλη αγάπη, για δεύτερη φορά στη ζωή μου, στα 46 μου χρόνια, μια αγάπη που απολαμβάνω μέχρι σήμερα και εύχομαι να κρατήσει για πάντα. Μαζί έχουμε τέσσερα παιδιά, που όλα τους είναι εξαιρετικά δημιουργικά επίσης. Ακόμα δεν έχω νιώσει πλήξη με τη ζωή, πάντα έχω πολλά να κάνω πάντα έχω νέα πράγματα να ονειρευτώ. Μου αρέσει πολύ να πλάθω ιστορίες, να γράφω στο δωμάτιο με τη βουκαμβίλια
έξω από το παράθυρο,( αν και θυσιάζω πολλά άλλα που αγαπώ για να το κάνω). Λατρεύω τα ζώα, να αφηγούμαι παραμύθια, τα λουλούδια, τα κεριά, τις σκιές στους τοίχους.

Αυτήν την εποχή γράφω ένα νέο μυθιστόρημα που έχει σχέση με έναν μυστηριώδη πίνακα στις Ινδίες.



Τελειώνοντας με τις ερωτήσεις θα ήθελα να ευχαριστήσω για ακόμη μια φορά και θα ήθελα να μας πείτε που και πως μπορούμε να βρούμε εσάς και το βιβλίο σας.

Μπορείτε να με βρείτε στο μέηλ μου - katerinagyftakibeck@yahoo.com η στις σελίδες μου στο facebook-

Katerinagiftakibeck και Κατερίνα Γυφτάκη- συγγραφέας.

Το βιβλίο μου κυκλοφορεί σε όλα τα βιβλιοπωλεία αλλά φυσικά μπορείτε να το παραγγείλετε και στο διαδίκτυο. Σας ευχαριστώ και εγώ για τις ενδιαφέρουσες ερωτήσεις σας!



Το Σπασμένο Φυλαχτό
Συγγραφέας: Κατερίνα Γυφτάκη
Eκδόσεις ΧΑΡΤΙΝΗ ΠΟΛΗ

Η φλογερή ιστορία ενός έρωτα, που πέρασε μέσα από σφαίρες, φωτιά και ομίχλη κατά το μακρύ ταξίδι του προς την ελευθερία. Στο Λονδίνο του 1914, η Τζόζεφιν Τσέστερ, εγκλωβισμένη σε μια ζωή που της προκαλεί μονάχα ανία και θλίψη, παίρνει τη δύσκολη απόφαση να φύγει μακριά από τον κόσμο που θεωρούσε ως τότε δεδομένο και να δώσει ουσιαστική βοήθεια σε ανθρώπους που τη χρειάζονται πραγματικά. Εξάλλου, ο αυταρχικός πατέρας και ο βίαιος αρραβωνιαστικός της δεν της άφησαν άλλη επιλογή. Λίγους μήνες αργότερα, βρίσκεται στην εμπόλεμη Σερβία, προσφέροντας τις υπηρεσίες της σε ένα υπαίθριο νοσοκομείο μαζί με άλλες Αγγλίδες εθελόντριες. Εκεί γνωρίζει τον Ράζκο Μάρκοβιτς, έναν αξιωματικό του σερβικού στρατού. Η έλξη τους είναι απόλυτη και ακατανίκητη. Παρότι η διαβίωση είναι εξαιρετικά δύσκολη και οι παρτίδες με τον θάνατο συχνές, η Τζόζεφιν έχει βρει πού ανήκει στ’ αλήθεια. Όταν η Σερβία βρίσκεται περικυκλωμένη από τους στρατούς τεσσάρων εχθρών, ο λαός τρέπεται σε φυγή. Εκείνη, προσπαθώντας να μείνει πιστή στην υπόσχεση που είχε δώσει στον Ράζκο, αποφασίζει να ακολουθήσει την απόσυρση των Σέρβων και να διασχίσει μαζί τους τα χιονισμένα βουνά του Μοντενέγκρο και της Αλβανίας, με προορισμό το νησί της Κέρκυρας. Είναι όμως η Κέρκυρα αυτό που φαντάζεται ή πρόκειται τελικάγια ουτοπία; Ύστερα από αυτό το ταξίδι, η Τζόζεφιν δεν θα είναι ποτέ ξανά η ίδια.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

θα χαρώ να διαβάσω τα σχόλιά σας!

Adbox

@templatesyard