Καλημέρα σας, σήμερα στο BEAUTY DAYS WITH A
BOOK φιλοξενούμε τo συγγραφέα κ. ΘΕΟΧΑΡΗ ΜΠΟΪΝΤΑ, του
βιβλίου «ΦΛΟΓΙΣΜΕΝΕΣ ΠΟΛΕΙΣ» από τις ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΠΗΓΗ.
1)Συστήστε μας με λίγα λόγια το βιβλίο σας «ΦΛΟΓΙΣΜΕΝΕΣ
ΠΟΛΕΙΣ». Πότε ξεκινήσατε να το γράφετε; Ποια ήταν η πηγή
έμπνευσης του βιβλίου σας και πόσο καιρό σας πήρε για να το
τελειώσετε;
Οι «Φλογισμένες Πόλεις» είναι ένα κοινωνικό-πολιτικό μυθιστόρημα
και πρόκειται μία επανάσταση που ξεκινά μία παρέα φοιτητών, με
αφορμή ένα έγκλημα μίσους που λαμβάνει χώρα στο κάμπους του
πανεπιστημίου τους. Το νεοναζιστικό κόμμα στην Ελλάδα έχει
εισχωρήσει στις σχολές, προσπαθώντας να προσηλυτίσει τους νέους
και να διώξει όσους ανήκουν σε άλλη φυλή και η δράση των μελών
του κλιμακώνεται με τη δολοφονία ενός φοιτητή που έχει έρθει να
φοιτήσει στην Αθήνα με το πρόγραμμα ανταλλαγής φοιτητών από τη
Γαλλία. Αφού το κράτος και η αστυνομία δεν κάνουν κάτι για αυτό το
συμβάν, οι νέοι παίρνουν την κατάσταση στα χέρια τους και μία
κατάληψη διαρκείας τριών ημερών ξεκινά στις περισσότερες σχολές
της χώρας, ζητώντας αλλαγές στον τρόπο λειτουργίας των
πανεπιστημίων και στους κρατικούς χειρισμούς.
Το βιβλίο έχει γραφτεί περίπου δύο χρόνια πριν, τον Απρίλιο του
2019, λίγους μήνες μετά την καταδίκη της Χρυσής Αυγής ως
εγκληματική οργάνωση και σκεφτόμουν τι θα μπορούσε να συμβεί αν
τα μέλη της οργάνωσης δεν είχαν καταδικαστεί και είχαν το ελεύθερο
να δρουν όπως τόσα χρόνια, με την ανοχή της κυβέρνησης. Η
συγγραφή του τελείωσε σχετικά γρήγορα, περίπου σε ένα μήνα.
Βέβαια όλον τον καιρό, μέχρι και στα στάδια της προετοιμασίας του
για έκδοση, επιδέχτηκε πολλών αλλαγών και διορθώσεων.
2)Τι ιδιαίτερο θα διαβάσουμε σ αυτό το βιβλίο? Αν ήσασταν ένας
απλός αναγνώστης του, ποια θα θεωρούσατε ότι είναι τα δυνατά του
στοιχεία?
Στο βιβλίο, θα δείτε μία κατάσταση που στη χώρα μας έχει χρόνια να
πάρει τέτοιες διαστάσεις. Μία κατάληψη από ένα τμήμα σε κάποια
σχολή, που με πολύ γρήγορους ρυθμούς θα γιγαντωθεί κι όλα τα
πανεπιστήμια θα μπουν στο ρυθμό μίας επανάστασης που φαίνεται
τόσο αναγκαία, όσο και στην πραγματικότητα.
Η εκπαίδευση και οι αγώνες των νέων ως κινητήριος μοχλός της
εξέλιξης της πλοκής είναι θεματικές που δεν αγγίζονται συχνά στην
εγχώρια λογοτεχνία, οπότε όποιος διαβάσει το βιβλίο, ελπίζω να
εκπλαγεί ευχάριστα που θα δει την πορεία της επανάστασης και το τι
επιδιώκουν οι φοιτητές, όπως και τους κινδύνους και τους εχθρούς
που αντιμετωπίζουν. Ακόμη, η φιλία που συνδέει τους χαρακτήρες
λειτουργεί καταλυτικά και είναι πολύ όμορφο να ανακαλύψει κανείς
ως πού θα φτάσουν οι ήρωες για να προστατέψουν ο ένας τον άλλον
και τελικά τι έχει μεγαλύτερη σημασία για εκείνους. Τέλος, όταν οι
πρωταγωνιστές είναι νέοι άνθρωποι με ιδανικά και όνειρα, σίγουρα
θες να τους ακολουθήσεις στο ταξίδι τους.
3)Ποιο είναι το μήνυμα που θέλετε να αποκομίσει ο αναγνώστης σας.
Όποιος διαβάσει τις «Φλογισμένες Πόλεις» θέλω να πιστέψει ότι το
αδύνατο μπορεί να συμβεί και οι αγώνες των νέων για ένα καλύτερο
μέλλον μόνο μάταιοι δεν είναι.
4)Πως αποφασίσατε τον τίτλο του βιβλίου, υπήρξε κάποιος άλλος
που απορρίφθηκε ?
Ο τίτλος δεν αφορά βασικά τις πόλεις της Ελλάδας, αλλά αναφέρεται
στα κάμπους των σχολών, τις λεγόμενες πανεπιστημιουπόλεις που
στο βιβλίο βρίσκονται στις φλόγες της επανάστασης. Υπήρχε ένας
άλλος τίτλος αρχικά, οι «Θρύλοι», ο οποίος λειτουργούσε συμβολικά,
αλλά δεν παρέπεμπε άμεσα στο περιεχόμενο της ιστορίας, οπότε
αποφασίσαμε σε συνεργασία με τον σύμβουλο έκδοσης, τον κύριο
Παπαγεωργίου, να τον αλλάξουμε.
5)Ποια θεωρείτε ως την πιο σημαντική, ίσως και ανεξάντλητη, «πηγή
ιδεών» για έναν συγγραφέα;
Για εμένα προσωπικά η πιο ανεξάντλητη πηγή ιδεών είναι η
καθημερινότητα που ζούμε και η αβεβαιότητα για το τι επιφυλάσσει
η επόμενη μέρα. Η λογοτεχνία έχει το καλό ότι μπορείς να πάρεις
κομμάτια της καθημερινής ζωής και να τα μεταπλάσεις, να τα
παρουσιάσεις στην πιο ακραία εκδοχή τους ή να δώσεις στον
αναγνώστη τη δική σου οπτική για ό,τι σε προβληματίζει.
6)Ποιος πιστεύετε ότι πρέπει να είναι ο κύριος στόχος κατά τη συγγραφή
ενός βιβλίου; Το οικονομικό όφελος, η φήμη ή η ικανοποίηση μιας
εσωτερικής ανάγκης;
Ένας συγγραφέας όταν γράφει κάτι, αρχικά πρέπει να είναι σίγουρος
ότι ικανοποιεί τις δικές του ανάγκες έκφρασης την προκείμενη
στιγμή που το γράφει. Πρέπει να νιώθει ικανοποιημένος με τον εαυτό
του σε πρώτο επίπεδο και να είναι περήφανος για αυτό που έχει να
προσφέρει. Η φήμη είναι και δώρο και κατάρα, οπότε δεν είναι κάτι
που πρέπει ένας άνθρωπος των γραμμάτων να κυνηγάει. Το
οικονομικό όφελος έρχεται τελευταίο, άλλωστε το σωστό είναι να
γράφουμε για την ψυχή μας, όχι για να κερδοσκοπήσουμε.
7)Αν έπρεπε να επιλέξετε ανάμεσα στο έντυπο ή στο ηλεκτρονικό
βιβλίο, εσείς ποιο θα επιλέγατε;
Το έντυπο βιβλίο… η αίσθηση του χαρτιού, η δυνατότητα να πιάνεις
στα χέρια σου το αγαπημένο σου βιβλίο, να το ξεφυλλίζεις και να
χάνεσαι στις σελίδες του, είναι αξίες ανεκτίμητες!
8)Πείτε μας τι διαβάζετε αυτό τον καιρό και αν υπάρχουν αγαπημένα
βιβλία στη βιβλιοθήκη σας, που δε θα τα δανείζατε σε κανέναν και
γιατί;
Ένα βιβλίο που διαβάζω τώρα και είναι τόσο επίκαιρο, όσον αφορά
τους αγώνες των γυναικών, είναι το «Μη μου πεις ότι φοβάσαι» του
Guiseppe Gatozzella! Βιβλία που δεν πρόκειται να δανείσω ποτέ είναι
όσα έχουν εξαντληθεί και τους έχω αδυναμία. Από τα αγαπημένα μου
είναι «Η Ιστορία της Πορφυρής Δούλης» της Μάργκαρετ Άτγουντ,
από τις εκδόσεις Εστία, το «Όρυξ και Κρέικ» της ίδιας, από τις
εκδόσεις Ωκεανίδα και «Ο Μπρούντζινος Καβαλάρης» της Πωλλίνα
Σίμονς από τις εκδόσεις Ωκεανίδα.
9)Θα ήθελα να μας πείτε μερικά πράγματα για εσάς, για να σας
γνωρίσουμε καλύτερα.
Το καλοκαίρι θα κλείσω τα 23. Μένω στην Αθήνα που αγαπώ. Το
καλοκαίρι αποφοίτησα από το τμήμα Φιλολογίας του ΕΚΠΑ. Τώρα
φοιτώ στο μεταπτυχιακό πρόγραμμα Παπυρολογία και Κλασική
Γραμματεία, πρόγραμμα της σχολής μου. Γράφω από πολύ μικρός,
αγαπώ το διάβασμα λογοτεχνικών βιβλίων, λατρεύω το θέατρο και
κάποια στιγμή θα ήθελα να δω θεατρικά μου έργα να ανεβαίνουν στη
σκηνή.
10)Μιλήστε μας για τα μελλοντικά σας σχέδια, τι καινούργιο
ετοιμάζετε;
Έχω στόχο να επισκεφθώ διάφορα σχολεία για να μιλήσω με νέους
μαθητές και καθηγητές για τις «Φλογισμένες Πόλεις» και τις
εξελίξεις που αφορούν την εκπαίδευση. Σκοπεύω να αρχίσω και τη
συγγραφή ενός νέου βιβλίου, με εντελώς διαφορετική θεματική, που
θα λαμβάνει χώρα στην Κεφαλονιά, το αγαπημένο μου νησί.
Τελειώνοντας με τις ερωτήσεις θα ήθελα να ευχαριστήσω για
ακόμη μια φορά και θα ήθελα να μας πείτε που και πως μπορούμε να
βρούμε εσάς και το βιβλίο σας.
Κι εγώ σας ευχαριστώ για τη συνέντευξη, ήταν μεγάλη μου χαρά!
Εμένα μπορείτε να με βρείτε και στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης,
στο facebook ως Xaris Mpointas και στο Instagram ως
@xarismpointas, αλλά και μέσω του εκδοτικού μου οίκου. Το βιβλίο
μου «Φλογισμένες Πόλεις» μπορείτε να το προμηθευτείτε είτε από το
site του εκδοτικού οίκου, τις Πρότυπες Εκδόσεις Πηγή, είτε στα
μεγάλα βιβλιοπωλεία και στο βιβλιοπωλείο Ζαφειρίου στο Ίλιον, που
με στηρίζει από την πρώτη στιγμή, αλλά και σε οποιοδήποτε
συνοικιακό βιβλιοπωλείο με παραγγελία.
Φλογισμένες Πόλεις
Συγγραφέας: Θεοχάρης Μποϊντάς
ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΠΗΓΗ
Τα πόδια του έχουν πάρει φωτιά. Νιώθει πως πετάει. Όμως, δεν πρέπει να χαλαρώσει στιγμή. Θα τον πιάσουν, αν σταματήσει έστω και για δευτερόλεπτα. Είναι αποφασισμένοι.
Τα μάτια του ψάχνουν δεξιά κι αριστερά μια διαφυγή, έναν τρόπο να γλυτώσει – ίσως κάπου να κρυφτεί, γιατί δεν αντέχει άλλο, η καρδιά του κοντεύει να εκραγεί. Η πανεπιστημιούπολη είναι αχανής. Και τα κτήρια τριγύρω είναι σφραγισμένα, δεν υπάρχει καταφύγιο μέσα σε αυτά.
Ποδοβολητά ξοπίσω του. Τον προφταίνουν…
Ένας φοιτητής από το εξωτερικό κακοποιείται βάναυσα εντός της πανεπιστημιούπολης. Μια παρέα φοιτητών, η Λίλα, ο Στρατής, η Ελένη, η Βάγια, ο Λουκάς, ο Αλέξης κι ο Άρης, αποφασίζουν να αποδώσουν δικαιοσύνη για το έγκλημα και προσπαθούν ν’ αλλάξουν την κατάσταση που επικρατεί στις σχολές, καλώντας συμφοιτητές τους να τους στηρίξουν στον αγώνα που ξεκινούν. Μαζικές καταλήψεις στα πανεπιστήμια της χώρας ξεκινούν. Η κυβέρνηση θα χρησιμοποιήσει κάθε μέσο για να καταστείλει την εξέγερση, η αστυνομία δεν θα προστατεύσει τα παιδιά από τις φασιστικές οργανώσεις, αλλά θα αποτελέσει ακόμα μία απειλή. Κι όσο το κίνημα των φοιτητών γιγαντώνεται, οι κίνδυνοι αυξάνονται και οι απειλές εντείνονται. Τρεις μέρες μετά, τίποτα δεν θα είναι ξανά το ίδιο…
Σε μια κοινωνία που ένα σύστημα πόντων καθορίζει το μέλλον των νέων, ένα φασιστικό μόρφωμα απειλεί το διαφορετικό, ο κρατικός μηχανισμός βλέπει τους νέους ως ενόχους και η αστυνομία μένει ασυγκίνητη στο έγκλημα και χτυπά τους αδύναμους. Ποιος θα μείνει πίσω και ποιος θα αντισταθεί;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
θα χαρώ να διαβάσω τα σχόλιά σας!