ΓΙΩΡΓΟ ΚΟΥΝΤΟΥΡΑΚΗ για το βιβλίο «1352μ. Έγκλημα στην Κατάρα», που εκδόθηκε από τις Πρότυπες Εκδόσεις Πηγή.
1. Συστήστε μας με λίγα λόγια το βιβλίο σας, «1352μ. Έγκλημα στην Κατάρα». Πότε
ξεκινήσατε να το γράφετε; Ποια ήταν η πηγή έμπνευσης του βιβλίου σας και πόσο καιρό σας
πήρε για να το τελειώσετε;
Το βιβλίο «1352μ. Έγκλημα στην Κατάρα» είναι ένα αστυνομικό μυθιστόρημα που εκτυλίσσεται στα τέλη του 2008 και στις αρχές του 2009 στην ορεινή διάβαση της Κατάρας, στη Λάρισα και στα Τρίκαλα. Ως θαυμαστής του τοπίου της θρυλικής αυτής διαδρομής, αλλά και ως λάτρης των βιβλίων μυστηρίου, εδώ και χρόνια πίστευα ότι ο τόπος αυτός είναι κατάλληλος για τη «φιλοξενία» ενός υποθετικού εγκλήματος. Έτσι, κατά τη διάρκεια προπονήσεων τρεξίματος μεγάλων αποστάσεων, όπου έψαχνα κάτι για ν’ απασχολώ το μυαλό μου, ξεκίνησα να πλάθω ένα σενάριο προς την κατεύθυνση αυτή. Μετά από αρκετές δρομικές ώρες και πολλά χιλιόμετρα, είδα ότι δημιουργήθηκε κάτι πλήρες με αρχή και τέλος, και το κατέγραψα επιγραμματικά για να μην το ξεχάσω. Ύστερα από 1-2 χρόνια, το φθινόπωρο του 2017, βρήκα τον χρόνο να το αναπτύξω και σε 2 μήνες να έχω την πρώτη ολοκληρωμένη έκδοση. Βέβαια, ακολούθησαν αρκετές βελτιώσεις, προσθήκες, διορθώσεις κτλ, τόσο τοπικές όσο και συνολικά, μέχρι το βιβλίο να πάρει την τελική του, προ επιμέλειας, μορφή τον Οκτώβριο του 2018.
2.Τι ιδιαίτερο θα διαβάσουμε σ αυτό το βιβλίο ?Αν ήσασταν ένας απλός αναγνώστης του, ποια θα θεωρούσατε ότι είναι τα δυνατά του στοιχεία?
Προφανώς εδώ θ’ απαντήσω με τα δικά μου υποκειμενικά κριτήρια. Είναι εύλογο να
προσπαθήσω ν’ αποτυπώσω αυτά που προσδοκώ εγώ ως αναγνώστης να βρω σ’ ένα βιβλίο. Στο πλαίσιο αυτό, λοιπόν, θεωρώ ότι το βιβλίο βασίζεται σε μια πλοκή με ανατροπές, που έχει ως στόχο να κρατήσει αμείωτο το ενδιαφέρον του αναγνώστη και να τον «αναγκάσει» να επιχειρήσει να λύσει τον γρίφο προτού αποκαλυφθεί η απάντηση. Ο μικρός του όγκος πιστεύω ότι είναι πλεονέκτημα, σε συνδυασμό με την απουσία μεγάλων παρενθέσεων και απεραντολογιών. Με μία φράση, θα έλεγα ότι χαρακτηρίζεται από δωρική λιτότητα, συντομία και γρήγορη πλοκή και διαβάζεται απνευστί.
3) Ποιο είναι το μήνυμα που θέλετε να αποκομίσει ο αναγνώστης σας.
Έχω διάσπαρτες αρκετές αναφορές με κριτική που έχει ως στόχο να στηλιτεύσει τα, κατά τη
γνώμη μου, κακώς κείμενα της ελληνικής κοινωνίας που οδήγησαν στην κρίση. Όμως, θα έλεγα ότι αυτό είναι μια απλή έκφραση άποψης κι όχι προσπάθεια να περάσω μηνύματα μέσα απ’ το βιβλίο.
4)Πως αποφασίσατε τον τίτλο του βιβλίου, υπήρξε κάποιος άλλος που απορρίφθηκε ?
Ο τίτλος του βιβλίου προήλθε μετά από ζυμώσεις με φίλους που το είχαν διαβάσει πριν εκδοθεί.
Οι τελικές πινελιές μπήκαν με τη βοήθεια του Στράτου Μυρογιάννη, διευθυντή έκδοσης του
περιοδικού Πολάρ, που έχω την τύχη να γνωρίζω πολλά χρόνια, και του Μηνά Παπαγεωργίου των εκδόσεων Πηγή. Ο αρχικός τίτλος ήταν «Η ύστατη κατάρα», αλλά απορρίφθηκε καθώς παρέπεμπε στο μεταφυσικό, που όμως απουσιάζει απ’ το βιβλίο.
5)Κάθε μέρα βλέπουμε να εκδίδονται καινούργια βιβλία και συνεχώς μας
συστήνονται καινούργιοι συγγραφείς .Ποιο νομίζετε ότι είναι το πακέτο που πρέπει να διαθέτει ένας πρωτοεμφανιζόμενος συγγραφέας για να μας αφήσει τις καλύτερες εντυπώσεις ?
Αν και δεν είμαι ο κατάλληλος να απαντήσει σ’ αυτό, καθώς το δείγμα των
πρωτοεμφανιζόμενων συγγραφέων που γνωρίζω είναι πολύ μικρό, εντούτοις δεν θα επέλεγα το κλισέ «πρωτοτυπία» στο εν λόγω πακέτο. Νομίζω ότι, με τόσα βιβλία παγκοσμίως, είναι απίθανο ένας νέος συγγραφέας να διαθέτει πρωτοτυπία, σίγουρα είναι επηρεασμένος από κάποιον άλλον, δεν υπάρχει παρθενογένεση. Ως εκ τούτου, μιλώντας υποκειμενικά και πάλι, από έναν νέο συγγραφέα περιμένω να δω κατανοητή γλώσσα, πλοκή που να ρέει και να μην τελματώνει και απουσία υπερβολών και εφέ εντυπωσιασμών (π.χ. ατελείωτο υβρεολόγιο, λεπτομερείς περιγραφές σεξουαλικών σκηνών κτλ). Θεωρώ επίσης σημαντικό τον εύλογο αριθμό σελίδων, αφού για να μπορέσει ένας συγγραφέας (νέος ή μη) να διατηρήσει, για 400-500 και άνω σελίδες, αμείωτο το ενδιαφέρον του αναγνώστη και το έργο να μην κάνει «κοιλιά», πρέπει να είναι παγκοσμίου κλάσης. Επίσης, το έργου του θα πρέπει να αποτυπώνει τον δικό του χαρακτήρα και προσωπικότητα, ώστε και να φαίνεται και να είναι αληθινό, να μην γράφει δηλαδή κάτι που δεν τον αντιπροσωπεύει μόνο και μόνο επειδή πιθανόν να το αποζητά το αναγνωστικό κοινό. Τέλος, θα έλεγα κάτι που υπενθυμίζω συχνά και στον εαυτό μου: «Χαμηλά το κεφάλι. Μετριοφροσύνη κι όχι έπαρση. Ένα βιβλίο έγραψες. Δεν πήρες και το Νόμπελ».
6)Τι σκέφτεστε όταν σας ασκούν αρνητική κριτική για το βιβλίο σας (μπορεί να
μην συμβαίνει αυτό ,η ερώτηση είναι υποθετική) και πως αντιδράτε?
Φυσικά και συμβαίνει. Αν δεν συνέβαινε, αυτό θα σήμαινε ότι οι δικοί μου άνθρωποι με το να
εκφράζουν μόνο τα υπέρ, νομίζοντας ότι μου κάνουν καλό, στην πράξη θα μου έκαναν κακό.
Δεν γίνεται να γράψεις κάτι που ν’ αρέσει σε όλους. Όπως δεν γίνεται και να μαγειρέψεις κάτι που ν’ αρέσει σε όλους. Η αρνητική κριτική είναι για μένα πιο καλοδεχούμενη απ’ την θετική, γιατί με βάζει σε προβληματισμό και προσπαθώ να σκεφτώ πώς θα μπορέσω ν’ αποφύγω λάθη σε μελλοντικά έργα. Προφανώς και φιλτράρω τις απόψεις των αναγνωστών με τα δικά μου κριτήρια, δεν σημαίνει ότι θα υιοθετήσω όλα όσα μου λένε. Κάποια σχόλια όμως, είτε τα έχω ήδη λάβει υπόψη στις βελτιώσεις που έκανα (αυτά των πρώτων αναγνωστών που το διάβασαν πριν εκδοθεί), είτε θα τα λάβω υπόψη μου στα επόμενα βιβλία μου.
7)Ποια σειρά θα θέλατε να υπογραμμίσει κάποιος που διάβασε το βιβλίο σας και γιατί?
Δεν έχω να πω κάτι εδώ. Ο καθένας ας υπογραμμίσει κι ας κρατήσει ό,τι του αρέσει
περισσότερο.
8)Πως προέκυψε η συνεργασία για την έκδοση του πρώτου βιβλίου σας με τις Πρότυπες Εκδόσεις Πηγή?
Κατά την αναζήτηση στέγης έκδοσης είχα πελαγώσει, καθώς ο κόσμος αυτός είναι άγνωστος για μένα και δεν ήξερα πώς έπρεπε να προσεγγίσω έναν εκδοτικό οίκο. Ρωτώντας την άποψη όσων ανθρώπων ήξερα, δύο απ’ αυτούς, μη σχετιζόμενοι μεταξύ τους, μου πρότειναν την ομάδα iWrite, ως μια λύση προσανατολισμένη σε νέους συγγραφείς. Αφού διάβασα τα άρθρα στη σχετική ιστοσελίδα, έκανα μια πρώτη επαφή κι η ανταπόκριση ήταν άμεση, ενώ κι η πρόταση έκδοσης μου φάνηκε εντάξει, οπότε δεν χρειάστηκε να ψάξω κάτι περαιτέρω.
9)Πως νιώθετε τώρα που εκδόθηκε το πρώτο σας βιβλίο ?
Είναι απερίγραπτη η αίσθηση του να πιάνει κανείς στα χέρια του το δημιούργημά του με σάρκα και οστά, που μέχρι τότε το έβλεπε μόνο στις ψυχρές σελίδες ενός κειμενογράφου. Κάτι σαν τη γέννηση ενός παιδιού.
10)Θα ήθελα να μας πείτε μερικά πράγματα για εσάς, για να σας γνωρίσουμε καλύτερα.
Όπως φαίνεται και στο σύντομο βιογραφικό μου εντός του βιβλίου, είμαι μηχανικός, οπότε το
DNA μου χαρακτηρίζεται από μαθηματική σκέψη, ρεαλισμό και αναζήτηση τάξης, συντομίας και σαφήνειας. Αυτά, επέλεξα συνειδητά να τ’ αποτυπώσω και στο βιβλίο μου (ελπίζω να το
κατάφερα), άσχετα αν αποτελούν ή όχι πλεονέκτημα βάσει των άτυπων κανόνων της
λογοτεχνίας. Είμαι σε φάση της ζωής μου με πολλές υποχρεώσεις (οικογένεια με μικρό παιδί, εργασία) και μια γεμάτη καθημερινότητα, οπότε ο χρόνος που μπορώ να διαθέσω στο ταξίδι της συγγραφής είναι ελάχιστος. Καταγράφω όμως τις σκέψεις μου και καραδοκώ, μόλις βρω μαζεμένο ελεύθερο χρόνο να τον αξιοποιήσω. Φροντίζω, επίσης, να βρίσκω έστω και διάσπαρτα χρονικά διαστήματα να διαβάσω έργα άλλων συγγραφέων.
11)Μιλήστε μας για τα μελλοντικά σας σχέδια, τι καινούργιο ετοιμάζετε;
Έχω ένα ακόμη έργο που είναι σε αρκετά προχωρημένη μορφή. Έχει ολοκληρωθεί η ανάπτυξη της πλοκής και στη φάση αυτή κάνω τοπικές παρεμβάσεις, με στόχο τη βελτίωσή του, αξιοποιώντας και τις κριτικές απ’ το πρώτο. Δυστυχώς, όπως ανέφερα και πριν, δεν έχω πολύ ελεύθερο χρόνο και κινούμαι πολύ αργά. Είναι κι αυτό μικρό στον όγκο, έχει γρήγορη πλοκή, καθώς και τον ίδιο κεντρικό ήρωα, ενώ διαδραματίζεται και πάλι στην ελληνική επαρχία και στη φύση (διαδρομή ράφτινγκ στον Λούσιο ποταμό).
12)Ποιο είναι το motto σας;
Δεν έχω ούτε είχα ποτέ motto. Ο λόγος είναι ότι δεν πιστεύω ότι μπορεί μία φράση να χωρέσει το σύνολο των στοιχείων που θέλω να τονίσω και των αρχών που ακολουθώ στη ζωή μου.
13)Πείτε μας ,αγαπημένα σας βιβλία και συγγραφείς.
Αγαπημένη συγγραφέας και πρότυπό μου είναι η Agatha Christie και συνεπώς και τα έργα της. Δεν μπορώ όμως να βγάλω απ’ τη μνήμη μου το «20.000 λεύγες κάτω από τη θάλασσα» του Ιουλίου Βερν, καθώς ήταν το πρώτο μη-παιδικό και μη-σχολικό βιβλίο που διάβασα. Μου αρέσουν επίσης και τα έργα του Μαρή.
14)Τελειώνοντας με τις ερωτήσεις θα ήθελα να μας πείτε που και πως μπορούμε να βρούμενεσάς και το βιβλίο σας.
Θα με βρείτε σε κάποια παιδική χαρά του Αμαρουσίου ή της Πεύκης και στα βοηθητικά γήπεδα του ΟΑΚΑ ή στο Ψαλίδι Αμαρουσίου όπου τρέχω. Δεν συχνάζω σε βιβλιοπωλεία, γιατί στο διαδίκτυο βρίσκω όλα όσα χρειάζομαι για να επιλέξω ένα βιβλίο. Λεπτομέρειες για το δικό μου βιβλίο θα βρείτε στο Facebook (https://www.facebook.com/1352mEgklimastinKatara), όπου υπάρχουν οι τρόποι απόκτησης, σύνδεσμοι σε σχετικούς δικτυακούς τόπους και φωτογραφίες τόσο απ’ την παρουσίαση, όσο και απ’ τα μέρη που υποτίθεται ότι διαδραματίζεται η υπόθεσή του.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
θα χαρώ να διαβάσω τα σχόλιά σας!