Καλημέρα σας, σήμερα
στο BEAUTY DAYS WITH A BOOK φιλοξενούμε τη κ. Eπη Μίχη-Ζέγγου, συγγραφέα του παιδικού βιβλίου «ο παππούς μου και ο
κύριος Αλτσχαιμερ », από τις εκδόσεις ΠΑΡΑΛΟΣ .
1)Κα Μίχη ευχαριστούμε που δεχτήκατε να μιλήσουμε και να γνωρίσουμε εσάς και το βιβλίο σας, πείτε μας λίγα λόγια για το βιβλίο σας και πώς σας ήρθε η έμπνευση για το βιβλίο «ο παππούς μου και ο κύριος Αλτσχαιμερ».
Ο παππούς μου και ο κύριος Αλτσχάιμερ , είναι ένα παραμύθι που προέκυψε από την επιθυμία μου να εξηγήσω πρωτίστως ως μητέρα στα παιδιά μου, την κατάσταση του παππού τους. Ανατρέχοντας στη βιβλιογραφία της εποχής, διαπίστωσα ότι έλειπε ένα παιδικό βιβλίο που θα απευθυνόταν σε παιδιά, όχι με τη μορφή εγχειριδίου ενημέρωσης, αλλά με τη μορφή παραμυθιού που μπορεί μέσα από μια ιστορία με στοιχεία μυθοπλασίας, να ενημερώσει, να δημιουργήσει θετικά συναισθήματα, να εξάψει την παιδική φαντασία σε δρόμους δημιουργίας. Έτσι λοιπόν , χρησιμοποιώντας αρκετές βιωματικές σκηνές σαν αυτές που συμβαίνουν σε κάθε σπίτι ασθενούς με άνοια, επιστρατεύοντας τις γνώσεις μου ως κτηνιάτρου τις σχετικές με τη φυσιολογία της λειτουργίας του εγκεφάλου και της μνήμης και με την πολύτιμη βοήθεια του νευρολόγου –Ψυχιάτρου κ. Σιδέρη Μπακουρα που είχε την επιμέλεια δημιουργήθηκε ένα παραμύθι γνώσεων , το οποίο μου έκανε την τιμή να προλογίσει η καθηγήτρια Νευρολογίας και πρόεδρος της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας νόσου Alzheimer κ. Μάγδα Τσολάκη.
Το παραμύθι ξεκινά ως εξής… « Αγαπημένε μου παππού, αποφάσισα να σου γράψω για να σου μιλήσω για όλα αυτά που συμβαίνουν τον τελευταίο καιρό…..». Ο μικρός Γεράσιμος, πολύ προβληματισμένος από τη συμπεριφορά του παππού του, που ξαφνικά έχει αλλάξει και δημιουργεί στο σπίτι απρόβλεπτες καταστάσεις, του γράφει ένα γράμμα μέσα από το οποίο του περιγράφει τα συναισθήματα τα δικά του και των αδερφών του, την αγωνία ,τη θλίψη, τους προβληματισμούς τους για όλα αυτά που γίνονται. Στα μάτια των μικρών εγγονών, φαντάζει αδιανόητο ο αγαπημένος τους παππούς να μην τους αναγνωρίζει, να μη θυμάται καν τα ονόματα τους και αναρωτιέται «Πως γίνεται να ξεχάσεις κάποιον που αγαπάς τόσο πολύ; Είναι ποτέ δυνατόν;» Κι όταν ο παππούς ανοίγει την πόρτα και φεύγει με τις πιτζάμες και τις παντόφλες και τον βρίσκουν μετά από ώρες να τριγυρνά χαμένος στο πάρκο, την απορία διαδέχεται ο προβληματισμός. «Πως είναι δυνατόν ο παππούς να κυκλοφορεί έτσι απεριποίητος έξω , πως γίνεται να χάνεται και να μην μπορεί να βρει το δρόμο για το σπίτι του;» .Μετά την επίσκεψη του γιατρού που καλείται να εξετάσει τον παππού, η στενοχώρια είναι έκδηλη σε όλα τα μέλη της οικογένειας. Η γιαγιά κλαίει, οι γονείς είναι στενοχωρημένοι, ο παππούς φωνάζει πως θέλει να πάει στο σπίτι του. Ο γιατρός μιλάει για μια ασθένεια με περίεργο όνομα Αλτσχαιμερ. Τα παιδιά δεν καταλαβαίνουν . Ο παππούς τους είναι γερός, δεν μπορεί να είναι άρρωστος αφού είναι όρθιος, δεν πονάει, δεν έχει πυρετό, μιλάει περπατάει, τρώει, γελάει. Όχι, κάτι άλλο περίεργο συμβαίνει , κάτι που τρομάζει τα παιδιά γιατί δεν μπορούν να το εξηγήσουν. Σερφάρουν στο διαδίκτυο, διαβάζουν, μπερδεύονται και στενοχωριούνται μ αυτά που διαβάζουν και τότε ….το βράδυ συμβαίνει κάτι καταπληκτικό. Κάτι που θα ανατρέψει τους φόβους τους και θα τα βοηθήσει να καταλάβουν, να δουν τον κόσμο μέσα από τα μάτια του παππού και να βρουν τρόπους για να τον βοηθήσουν.
2. Ποιο είναι το μήνυμα που θέλετε να περάσετε στους μικρούς σας αναγνώστες;
Θα χρησιμοποιήσω μια φράση του βιβλίου από το σημείο που ο ήρωας του παραμυθιού, ο μικρός Γεράσιμος συναντά στο όνειρο του τον κ. Αλτσχαιμερ και τον ρωτά τι πρέπει να κάνει για να βοηθήσει τον άρρωστο παππού. Η απάντηση του διάσημου γιατρού Αλτσχαιμερ είναι « Να τον αγαπάτε» Η αγάπη από μόνη της βέβαια, δε φτάνει, αλλά είναι η κινητήριος δύναμη. Είναι αυτή που θα στηρίξει και θα κρατήσει ενωμένη την οικογένεια στις δύσκολες στιγμές, είναι αυτή που θα χαρίσει το χαμόγελο στα χείλη του αρρώστου γιατί , όπως συνεχίζει ο κ.Αλτσχαιμερ στο παραμύθι « η καρδιά θυμάται όσα το μυαλό ξεχνά» .
3.Το βιβλίο σας έχει μια υπέροχη εικονογράφηση. Πείτε μας δυο λόγια πως φτάσατε σ’ αυτό το αποτέλεσμα και μας δώσατε αυτές τις υπέροχες εικόνες στο βιβλίο σας.
Ανήκω, στη γενιά που μεγάλωσε διαβάζοντας. Από παραμύθια και μυθιστορήματα μέχρι κλασσικά εικονογραφημένα, καθώς και ΑΣΤΕΡΙΞ και ΤΕΝΤΕΝ. Σε ότι αφορά τα τελευταία η ρεαλιστική εικονογράφηση των δημιουργών τους με επηρέασε σε μεγάλο βαθμό και έτσι όταν, από την πλευρά της συγγραφέως πια, θέλησα να προχωρήσω στην εικονογράφηση των παραμυθιών μου, αναζήτησα την εικονογράφο που θα απέδιδε με ρεαλισμό και λεπτομέρεια την ιστορία, σε βαθμό που και ένα μικρό παιδί που δεν γνωρίζει ανάγνωση να είναι σε θέση να « διαβάσει» το παραμύθι , παρατηρώντας απλά τις εικόνες του. Υπήρξα τυχερή, γιατί στο δρόμο μου βρέθηκε μια εξαιρετική και πολυτάλαντη εικονογράφος, η Θεοδοσία Κώτσικα, που δημιούργησε ρεαλιστικές εικόνες, με εκρήξεις χρωμάτων και ιδιαίτερο λεπτό χιούμορ οι οποίες χωρίς να είναι κουραστικές και φλύαρες πετυχαίνουν να αποδώσουν πιστά το παραμύθι και ταυτόχρονα να διεγείρουν τη φαντασία των παιδιών. Συνεργαστήκαμε άψογα και μετά από πολλή μελέτη και επιμονή πετύχαμε αυτό το υπέροχο αποτέλεσμα. Όπως έχω ξαναπεί στο παρελθόν , θεωρώ πως η επιτυχία και η αποδοχή των βιβλίων μου, οφείλεται κατά το ήμισυ, στη δουλειά της Θεοδοσίας.
4. Σε παιδιά τι ηλικίας απευθύνεται το βιβλίο σας; Πιστεύετε ότι τα παιδικά βιβλία πρέπει να διαβάζονται και από τους μεγάλους;
Νομίζω πως τα βιβλία και ειδικά τα παιδικά παραμύθια δεν έχουν ηλικιακό περιορισμό. Έξαλλου όπως γράφω και στο εξώφυλλο, το συγκεκριμένο είναι παραμύθι για μικρούς και μεγάλους και αυτό γιατί ως παραμύθι γνώσεων, μπορεί και πρέπει να διαβαστεί από τους γονείς που θέλουν να εξηγήσουν στα παιδιά τους αυτή την ιδιαίτερη κατάσταση. Ξέρετε στα μάτια των παιδιών που συνδυάζουν την ασθένεια με πόνο, πυρετό, είσοδο στο νοσοκομείο, η συμπεριφορά του παππού ή της γιαγιάς που ξεχνά, θυμώνει, ανοίγει την πόρτα, φεύγει και εξαφανίζεται δεν είναι συνυφασμένη με ασθένεια. Έτσι στο μυαλουδακι τους τέτοιες ανεξήγητες, αλλοπρόσαλλες συμπεριφορές μπορεί να λάβουν τρομακτικές διαστάσεις και να δημιουργήσουν ένα σωρό αρνητικά συναισθήματα .Είναι λοιπόν σημαντικό οι μεγάλοι να διαβάσουν το βιβλίο παρέα με τα παιδιά τους και με αφορμή αυτό να συζητήσουν μαζί τους ώστε να τα βοηθήσουν να λύσουν τις απορίες τους , να εκφράσουν το φόβο και την αγωνία τους και να διαχειριστούν τα συναισθήματα τους
5. Πείτε μας λίγα λόγια για εσάς. Πώς αποφασίσατε να ασχοληθείτε με τη συγγραφή βιβλίων για παιδιά;
Γεννήθηκα και μεγάλωσα στη Λάρισα.Η πορεία μου ως τώρα, θα έλεγα η γνωστή πεπατημένη Σπουδές, δουλειά, γάμος, τρία παιδιά και ένας γατουλης. Η συγγραφή δεν ήταν ποτέ μέσα στα σχέδια μου, προέκυψε μετά το θάνατο του πατέρα μου, όταν συνέγραψα στη μνήμη του ένα δοκίμιο το «ταξίδι στον κόσμο της άνοιας» με σκοπό να συμβάλλω με τις μικρές μου δυνάμεις στην ενημέρωση και την ευαισθητοποίηση του κόσμου, στηρίζοντας παράλληλα τις οικογένειες των ασθενών. Γι αυτό και παραχώρησα τα δικαιώματα του δοκιμίου στην Ελληνική εταιρεία νόσου Alzheimer και συγγενών διαταραχών. Στη συνέχεια ξεκίνησα να γράφω ταυτόχρονα το σχετικό παραμύθι « ο παππούς μου και ο κύριος Αλτσχαιμερ» και το «πολύ ξεχωριστό χρωμόσωμα 21» ένα παραμύθι για το σύνδρομο Down, που γράφτηκε με αφορμή ένα πολύ ξεχωριστό παιδάκι φίλων μας. Το παραμύθι αυτό, δωρήθηκε εξ ολοκλήρου στο σύλλογο γονέων και φίλων ατόμων με σύνδρομο Down Θεσσαλίας «ο Κύκνος» ο οποίος το εξέδωσε και το κυκλοφορεί διαθέτοντας τα έσοδα στη στήριξη οικογενειών και ατόμων με σύνδρομο Down.
6.Από πόσο νωρίς πρέπει να φέρνουμε τα παιδιά σε επαφή με τα βιβλία και με ποιον τρόπο;
Είχα διαβάσει κάπου το εξής: Όταν κάποτε μια μητέρα, ρώτησε τον Αϊνστάιν τι είναι αυτό που πρέπει να κάνει για να γίνει το παιδί της έξυπνο της απάντησε « Διαβάστε του παραμύθια» και στην επιμονή της για το τι περισσότερο μπορεί να κάνει έλαβε την απάντηση « Διαβάστε του ακόμη περισσότερα παραμύθια». Τα τρυφερά παραμύθια των γονιών και των παππούδων πάνω από την κούνια του μωρού, που διαδέχονται τα πρώτα πάνινα βιβλιαράκια με εικόνες και έντονα χρώματα στη νηπιακή ηλικία και στη συνέχεια δίνουν τη θέση τους σε παραμύθια, διηγήματα, μυθιστορίες είναι νομίζω ότι καλύτερο μπορεί ένας γονιός να κάνει για το παιδί του.
7. Εσείς στα παιδικά σας χρόνια διαβάζατε παραμύθια; Ποιο είναι το παραμύθι που θυμάστε και για ποιο λόγο;
Εννοείται πως διάβαζα και μάλιστα τόσες πολλές φορές που θυμάμαι τα περισσότερα ,δεν υπάρχει μόνο ένα παραμύθι που να ξεχωρίζω ιδιαίτερα. Αρκετοί από εμάς συνηθίζουμε να κάνουμε δώρο στα παιδιά βιβλία.
8.Ποια νομίζετε ότι είναι τα κριτήρια για να επιλέξουμε ένα καλό παιδικό βιβλίο.
Αρκεί να διαβάζουν,!!Στην εποχή μας είναι φυσικό τα παιδιά να γοητεύονται από την ταχύτητα, την πληροφόρηση και τις εικόνες του διαδικτύου. Έτσι το διάβασμα εξωσχολικών βιβλίων δεν αποτελεί γι αυτά τρόπο διασκέδασης ή εκτόνωσης. Σαφώς είναι εξαιρετική ιδέα ( τα παιδιά δεν ξέρω αν συμφωνούν) να δωρίζουμε βιβλία τα οποία οι περισσότεροι συνήθως επιλέγουμε με βάση είτε τις προσωπικές μας προτιμήσεις είτε τις προτάσεις και τις διαφημίσεις των εκδοτικών οίκων. Για μένα το πιο σημαντικό κριτήριο στην επιλογή ενός βιβλίου είναι ένα. Να είναι σε θέση να συνεπάρει το παιδί και ν αφήσει τη φαντασία του να καλπάσει.
9. Σκέψεις για επόμενο βιβλίο; Θα δούμε σύντομα κάτι διαφορετικό από εσάς ή ακόμη μια ιστορία για παιδιά; Τι ετοιμάζετε;
Ετοιμάζω ένα διήγημα, αφιερωμένο σε όλους τους μικρούς ασθενείς που πέρασαν από το ιατρείο μας. Ο τίτλος του είναι « ο παράδεισος δεν έχει πλάκα χωρίς το φίλο μου» με ήρωες μια παρέα αδέσποτων που έχοντας απογοητευθεί και ταλαιπωρηθεί από την κακία των ανθρώπων αποφασίζουν να δράσουν. Μέσα από τις περιπέτειες τους τα παιδιά διδάσκονται τις αξίες του σεβασμού στη ζωή, του εθελοντισμού, της ανιδιοτελούς προσφοράς, της ζωοφιλίας .
10. Τι θα ευχηθείτε στους αναγνώστες σας/μας για το 2020;
Εύχομαι σε όλους μια δημιουργική χρονιά με υγεία και πολλή αγάπη
Κλείνοντας θέλω να σας ευχαριστήσω για την όμορφη συζήτηση μας και να σας ευχηθώ ΚΑΛΕΣ ΓΙΟΡΤΕΣ. Πείτε μας όμως πού και πώς μπορούμε να βρούμε το βιβλίο σας; Πώς μπορούν οι αναγνώστες να επικοινωνήσουν μαζί σας;
Αφού σας ευχαριστήσω για μια ακόμη φορά για το βήμα που μου δώσατε να σας ενημερώσω πως το βιβλίο διατίθεται σε επιλεγμένα βιβλιοπωλεία . Θα το βρείτε στον ΙΑΝΟ, ΚΑΛΤΣΑΣ (ΛΑΡΙΣΑ), ΕΠΙΛΟΓΕΣ (ΛΑΡΙΣΑ), CYANO (ΛΑΡΙΣΑ), ΗΛΙΟΣ(ΒΟΛΟΣ), ΛΑΜΠΡΙΔΗΣ(ΤΡΙΚΑΛΑ) . Μπορείτε επίσης να το προμηθευτείτε από την Ελληνική εταιρεία νόσου Alzheimer και συγγενών διαταραχών στο τηλέφωνο 2310 341451 Για αποστολές με αντικαταβολή καθώς και διάθεση στα βιβλιοπωλεία μπορούν να απευθύνονται στη διεύθυνση emizegg@gmail.com καθώς και στο @alzheimerstory Να υπενθυμίσω επίσης πως μέρος των εσόδων του βιβλίου διατίθεται στην Ελληνική εταιρεία νόσου Alzheimer και συγγενών διαταραχών .
Σας ευχαριστώ και πάλι και σας εύχομαι Καλά Χριστούγεννα.
1)Κα Μίχη ευχαριστούμε που δεχτήκατε να μιλήσουμε και να γνωρίσουμε εσάς και το βιβλίο σας, πείτε μας λίγα λόγια για το βιβλίο σας και πώς σας ήρθε η έμπνευση για το βιβλίο «ο παππούς μου και ο κύριος Αλτσχαιμερ».
Ο παππούς μου και ο κύριος Αλτσχάιμερ , είναι ένα παραμύθι που προέκυψε από την επιθυμία μου να εξηγήσω πρωτίστως ως μητέρα στα παιδιά μου, την κατάσταση του παππού τους. Ανατρέχοντας στη βιβλιογραφία της εποχής, διαπίστωσα ότι έλειπε ένα παιδικό βιβλίο που θα απευθυνόταν σε παιδιά, όχι με τη μορφή εγχειριδίου ενημέρωσης, αλλά με τη μορφή παραμυθιού που μπορεί μέσα από μια ιστορία με στοιχεία μυθοπλασίας, να ενημερώσει, να δημιουργήσει θετικά συναισθήματα, να εξάψει την παιδική φαντασία σε δρόμους δημιουργίας. Έτσι λοιπόν , χρησιμοποιώντας αρκετές βιωματικές σκηνές σαν αυτές που συμβαίνουν σε κάθε σπίτι ασθενούς με άνοια, επιστρατεύοντας τις γνώσεις μου ως κτηνιάτρου τις σχετικές με τη φυσιολογία της λειτουργίας του εγκεφάλου και της μνήμης και με την πολύτιμη βοήθεια του νευρολόγου –Ψυχιάτρου κ. Σιδέρη Μπακουρα που είχε την επιμέλεια δημιουργήθηκε ένα παραμύθι γνώσεων , το οποίο μου έκανε την τιμή να προλογίσει η καθηγήτρια Νευρολογίας και πρόεδρος της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας νόσου Alzheimer κ. Μάγδα Τσολάκη.
Το παραμύθι ξεκινά ως εξής… « Αγαπημένε μου παππού, αποφάσισα να σου γράψω για να σου μιλήσω για όλα αυτά που συμβαίνουν τον τελευταίο καιρό…..». Ο μικρός Γεράσιμος, πολύ προβληματισμένος από τη συμπεριφορά του παππού του, που ξαφνικά έχει αλλάξει και δημιουργεί στο σπίτι απρόβλεπτες καταστάσεις, του γράφει ένα γράμμα μέσα από το οποίο του περιγράφει τα συναισθήματα τα δικά του και των αδερφών του, την αγωνία ,τη θλίψη, τους προβληματισμούς τους για όλα αυτά που γίνονται. Στα μάτια των μικρών εγγονών, φαντάζει αδιανόητο ο αγαπημένος τους παππούς να μην τους αναγνωρίζει, να μη θυμάται καν τα ονόματα τους και αναρωτιέται «Πως γίνεται να ξεχάσεις κάποιον που αγαπάς τόσο πολύ; Είναι ποτέ δυνατόν;» Κι όταν ο παππούς ανοίγει την πόρτα και φεύγει με τις πιτζάμες και τις παντόφλες και τον βρίσκουν μετά από ώρες να τριγυρνά χαμένος στο πάρκο, την απορία διαδέχεται ο προβληματισμός. «Πως είναι δυνατόν ο παππούς να κυκλοφορεί έτσι απεριποίητος έξω , πως γίνεται να χάνεται και να μην μπορεί να βρει το δρόμο για το σπίτι του;» .Μετά την επίσκεψη του γιατρού που καλείται να εξετάσει τον παππού, η στενοχώρια είναι έκδηλη σε όλα τα μέλη της οικογένειας. Η γιαγιά κλαίει, οι γονείς είναι στενοχωρημένοι, ο παππούς φωνάζει πως θέλει να πάει στο σπίτι του. Ο γιατρός μιλάει για μια ασθένεια με περίεργο όνομα Αλτσχαιμερ. Τα παιδιά δεν καταλαβαίνουν . Ο παππούς τους είναι γερός, δεν μπορεί να είναι άρρωστος αφού είναι όρθιος, δεν πονάει, δεν έχει πυρετό, μιλάει περπατάει, τρώει, γελάει. Όχι, κάτι άλλο περίεργο συμβαίνει , κάτι που τρομάζει τα παιδιά γιατί δεν μπορούν να το εξηγήσουν. Σερφάρουν στο διαδίκτυο, διαβάζουν, μπερδεύονται και στενοχωριούνται μ αυτά που διαβάζουν και τότε ….το βράδυ συμβαίνει κάτι καταπληκτικό. Κάτι που θα ανατρέψει τους φόβους τους και θα τα βοηθήσει να καταλάβουν, να δουν τον κόσμο μέσα από τα μάτια του παππού και να βρουν τρόπους για να τον βοηθήσουν.
2. Ποιο είναι το μήνυμα που θέλετε να περάσετε στους μικρούς σας αναγνώστες;
Θα χρησιμοποιήσω μια φράση του βιβλίου από το σημείο που ο ήρωας του παραμυθιού, ο μικρός Γεράσιμος συναντά στο όνειρο του τον κ. Αλτσχαιμερ και τον ρωτά τι πρέπει να κάνει για να βοηθήσει τον άρρωστο παππού. Η απάντηση του διάσημου γιατρού Αλτσχαιμερ είναι « Να τον αγαπάτε» Η αγάπη από μόνη της βέβαια, δε φτάνει, αλλά είναι η κινητήριος δύναμη. Είναι αυτή που θα στηρίξει και θα κρατήσει ενωμένη την οικογένεια στις δύσκολες στιγμές, είναι αυτή που θα χαρίσει το χαμόγελο στα χείλη του αρρώστου γιατί , όπως συνεχίζει ο κ.Αλτσχαιμερ στο παραμύθι « η καρδιά θυμάται όσα το μυαλό ξεχνά» .
3.Το βιβλίο σας έχει μια υπέροχη εικονογράφηση. Πείτε μας δυο λόγια πως φτάσατε σ’ αυτό το αποτέλεσμα και μας δώσατε αυτές τις υπέροχες εικόνες στο βιβλίο σας.
Ανήκω, στη γενιά που μεγάλωσε διαβάζοντας. Από παραμύθια και μυθιστορήματα μέχρι κλασσικά εικονογραφημένα, καθώς και ΑΣΤΕΡΙΞ και ΤΕΝΤΕΝ. Σε ότι αφορά τα τελευταία η ρεαλιστική εικονογράφηση των δημιουργών τους με επηρέασε σε μεγάλο βαθμό και έτσι όταν, από την πλευρά της συγγραφέως πια, θέλησα να προχωρήσω στην εικονογράφηση των παραμυθιών μου, αναζήτησα την εικονογράφο που θα απέδιδε με ρεαλισμό και λεπτομέρεια την ιστορία, σε βαθμό που και ένα μικρό παιδί που δεν γνωρίζει ανάγνωση να είναι σε θέση να « διαβάσει» το παραμύθι , παρατηρώντας απλά τις εικόνες του. Υπήρξα τυχερή, γιατί στο δρόμο μου βρέθηκε μια εξαιρετική και πολυτάλαντη εικονογράφος, η Θεοδοσία Κώτσικα, που δημιούργησε ρεαλιστικές εικόνες, με εκρήξεις χρωμάτων και ιδιαίτερο λεπτό χιούμορ οι οποίες χωρίς να είναι κουραστικές και φλύαρες πετυχαίνουν να αποδώσουν πιστά το παραμύθι και ταυτόχρονα να διεγείρουν τη φαντασία των παιδιών. Συνεργαστήκαμε άψογα και μετά από πολλή μελέτη και επιμονή πετύχαμε αυτό το υπέροχο αποτέλεσμα. Όπως έχω ξαναπεί στο παρελθόν , θεωρώ πως η επιτυχία και η αποδοχή των βιβλίων μου, οφείλεται κατά το ήμισυ, στη δουλειά της Θεοδοσίας.
4. Σε παιδιά τι ηλικίας απευθύνεται το βιβλίο σας; Πιστεύετε ότι τα παιδικά βιβλία πρέπει να διαβάζονται και από τους μεγάλους;
Νομίζω πως τα βιβλία και ειδικά τα παιδικά παραμύθια δεν έχουν ηλικιακό περιορισμό. Έξαλλου όπως γράφω και στο εξώφυλλο, το συγκεκριμένο είναι παραμύθι για μικρούς και μεγάλους και αυτό γιατί ως παραμύθι γνώσεων, μπορεί και πρέπει να διαβαστεί από τους γονείς που θέλουν να εξηγήσουν στα παιδιά τους αυτή την ιδιαίτερη κατάσταση. Ξέρετε στα μάτια των παιδιών που συνδυάζουν την ασθένεια με πόνο, πυρετό, είσοδο στο νοσοκομείο, η συμπεριφορά του παππού ή της γιαγιάς που ξεχνά, θυμώνει, ανοίγει την πόρτα, φεύγει και εξαφανίζεται δεν είναι συνυφασμένη με ασθένεια. Έτσι στο μυαλουδακι τους τέτοιες ανεξήγητες, αλλοπρόσαλλες συμπεριφορές μπορεί να λάβουν τρομακτικές διαστάσεις και να δημιουργήσουν ένα σωρό αρνητικά συναισθήματα .Είναι λοιπόν σημαντικό οι μεγάλοι να διαβάσουν το βιβλίο παρέα με τα παιδιά τους και με αφορμή αυτό να συζητήσουν μαζί τους ώστε να τα βοηθήσουν να λύσουν τις απορίες τους , να εκφράσουν το φόβο και την αγωνία τους και να διαχειριστούν τα συναισθήματα τους
5. Πείτε μας λίγα λόγια για εσάς. Πώς αποφασίσατε να ασχοληθείτε με τη συγγραφή βιβλίων για παιδιά;
Γεννήθηκα και μεγάλωσα στη Λάρισα.Η πορεία μου ως τώρα, θα έλεγα η γνωστή πεπατημένη Σπουδές, δουλειά, γάμος, τρία παιδιά και ένας γατουλης. Η συγγραφή δεν ήταν ποτέ μέσα στα σχέδια μου, προέκυψε μετά το θάνατο του πατέρα μου, όταν συνέγραψα στη μνήμη του ένα δοκίμιο το «ταξίδι στον κόσμο της άνοιας» με σκοπό να συμβάλλω με τις μικρές μου δυνάμεις στην ενημέρωση και την ευαισθητοποίηση του κόσμου, στηρίζοντας παράλληλα τις οικογένειες των ασθενών. Γι αυτό και παραχώρησα τα δικαιώματα του δοκιμίου στην Ελληνική εταιρεία νόσου Alzheimer και συγγενών διαταραχών. Στη συνέχεια ξεκίνησα να γράφω ταυτόχρονα το σχετικό παραμύθι « ο παππούς μου και ο κύριος Αλτσχαιμερ» και το «πολύ ξεχωριστό χρωμόσωμα 21» ένα παραμύθι για το σύνδρομο Down, που γράφτηκε με αφορμή ένα πολύ ξεχωριστό παιδάκι φίλων μας. Το παραμύθι αυτό, δωρήθηκε εξ ολοκλήρου στο σύλλογο γονέων και φίλων ατόμων με σύνδρομο Down Θεσσαλίας «ο Κύκνος» ο οποίος το εξέδωσε και το κυκλοφορεί διαθέτοντας τα έσοδα στη στήριξη οικογενειών και ατόμων με σύνδρομο Down.
6.Από πόσο νωρίς πρέπει να φέρνουμε τα παιδιά σε επαφή με τα βιβλία και με ποιον τρόπο;
Είχα διαβάσει κάπου το εξής: Όταν κάποτε μια μητέρα, ρώτησε τον Αϊνστάιν τι είναι αυτό που πρέπει να κάνει για να γίνει το παιδί της έξυπνο της απάντησε « Διαβάστε του παραμύθια» και στην επιμονή της για το τι περισσότερο μπορεί να κάνει έλαβε την απάντηση « Διαβάστε του ακόμη περισσότερα παραμύθια». Τα τρυφερά παραμύθια των γονιών και των παππούδων πάνω από την κούνια του μωρού, που διαδέχονται τα πρώτα πάνινα βιβλιαράκια με εικόνες και έντονα χρώματα στη νηπιακή ηλικία και στη συνέχεια δίνουν τη θέση τους σε παραμύθια, διηγήματα, μυθιστορίες είναι νομίζω ότι καλύτερο μπορεί ένας γονιός να κάνει για το παιδί του.
7. Εσείς στα παιδικά σας χρόνια διαβάζατε παραμύθια; Ποιο είναι το παραμύθι που θυμάστε και για ποιο λόγο;
Εννοείται πως διάβαζα και μάλιστα τόσες πολλές φορές που θυμάμαι τα περισσότερα ,δεν υπάρχει μόνο ένα παραμύθι που να ξεχωρίζω ιδιαίτερα. Αρκετοί από εμάς συνηθίζουμε να κάνουμε δώρο στα παιδιά βιβλία.
8.Ποια νομίζετε ότι είναι τα κριτήρια για να επιλέξουμε ένα καλό παιδικό βιβλίο.
Αρκεί να διαβάζουν,!!Στην εποχή μας είναι φυσικό τα παιδιά να γοητεύονται από την ταχύτητα, την πληροφόρηση και τις εικόνες του διαδικτύου. Έτσι το διάβασμα εξωσχολικών βιβλίων δεν αποτελεί γι αυτά τρόπο διασκέδασης ή εκτόνωσης. Σαφώς είναι εξαιρετική ιδέα ( τα παιδιά δεν ξέρω αν συμφωνούν) να δωρίζουμε βιβλία τα οποία οι περισσότεροι συνήθως επιλέγουμε με βάση είτε τις προσωπικές μας προτιμήσεις είτε τις προτάσεις και τις διαφημίσεις των εκδοτικών οίκων. Για μένα το πιο σημαντικό κριτήριο στην επιλογή ενός βιβλίου είναι ένα. Να είναι σε θέση να συνεπάρει το παιδί και ν αφήσει τη φαντασία του να καλπάσει.
9. Σκέψεις για επόμενο βιβλίο; Θα δούμε σύντομα κάτι διαφορετικό από εσάς ή ακόμη μια ιστορία για παιδιά; Τι ετοιμάζετε;
Ετοιμάζω ένα διήγημα, αφιερωμένο σε όλους τους μικρούς ασθενείς που πέρασαν από το ιατρείο μας. Ο τίτλος του είναι « ο παράδεισος δεν έχει πλάκα χωρίς το φίλο μου» με ήρωες μια παρέα αδέσποτων που έχοντας απογοητευθεί και ταλαιπωρηθεί από την κακία των ανθρώπων αποφασίζουν να δράσουν. Μέσα από τις περιπέτειες τους τα παιδιά διδάσκονται τις αξίες του σεβασμού στη ζωή, του εθελοντισμού, της ανιδιοτελούς προσφοράς, της ζωοφιλίας .
10. Τι θα ευχηθείτε στους αναγνώστες σας/μας για το 2020;
Εύχομαι σε όλους μια δημιουργική χρονιά με υγεία και πολλή αγάπη
Κλείνοντας θέλω να σας ευχαριστήσω για την όμορφη συζήτηση μας και να σας ευχηθώ ΚΑΛΕΣ ΓΙΟΡΤΕΣ. Πείτε μας όμως πού και πώς μπορούμε να βρούμε το βιβλίο σας; Πώς μπορούν οι αναγνώστες να επικοινωνήσουν μαζί σας;
Αφού σας ευχαριστήσω για μια ακόμη φορά για το βήμα που μου δώσατε να σας ενημερώσω πως το βιβλίο διατίθεται σε επιλεγμένα βιβλιοπωλεία . Θα το βρείτε στον ΙΑΝΟ, ΚΑΛΤΣΑΣ (ΛΑΡΙΣΑ), ΕΠΙΛΟΓΕΣ (ΛΑΡΙΣΑ), CYANO (ΛΑΡΙΣΑ), ΗΛΙΟΣ(ΒΟΛΟΣ), ΛΑΜΠΡΙΔΗΣ(ΤΡΙΚΑΛΑ) . Μπορείτε επίσης να το προμηθευτείτε από την Ελληνική εταιρεία νόσου Alzheimer και συγγενών διαταραχών στο τηλέφωνο 2310 341451 Για αποστολές με αντικαταβολή καθώς και διάθεση στα βιβλιοπωλεία μπορούν να απευθύνονται στη διεύθυνση emizegg@gmail.com καθώς και στο @alzheimerstory Να υπενθυμίσω επίσης πως μέρος των εσόδων του βιβλίου διατίθεται στην Ελληνική εταιρεία νόσου Alzheimer και συγγενών διαταραχών .
Σας ευχαριστώ και πάλι και σας εύχομαι Καλά Χριστούγεννα.
.jpg)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
θα χαρώ να διαβάσω τα σχόλιά σας!