ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΜΕ ΤΗ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑ ΠΕΝΥ ΠΑΠΑΔΑΚΗ ΓΙΑ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΤΗΣ «ΠΟΛΥΞΕΝΗ» από τις ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΨΥΧΟΓΙΟΣ

 

 Καλημέρα σας, σήμερα στο BEAUTY DAYS WITH A BOOK  φιλοξενούμε τη συγγραφέα κ. ΠΕΝΥ ΠΑΠΑΔΑΚΗ, του βιβλίου «ΠΟΛΥΞΕΝΗ», που εκδόθηκε από τις ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΨΥΧΟΓΙΟΣ.

Καλημέρα κυρία Τσιλίκη, σε εσάς και τους αναγνώστες σας. Ευχαριστώ πολύ που μου δίνετε την ευκαιρία να μιλήσω για την Πολυξένη, και να απαντήσω στις ερωτήσεις σας.

1)Κα ΠΑΠΑΔΑΚΗ, ευχαριστούμε που δεχτήκατε να μιλήσουμε και να γνωρίσουμε εσάς και το βιβλίο σας. Πείτε μας, είχατε ονειρευτεί από μικρή να γίνεται συγγραφέας? πότε και πως ξεκινήσατε την συγγραφή.

 Σαν παιδί, ονειρευόμουν άλλα πράγματα, όπως να γίνω δασκάλα (δασκαλίτσα όπως λέει και η Πολυξένη μου). Μεγαλώνοντας αγάπησα την νομική και με φανταζόμουν να αγορεύω στις δικαστικές αίθουσες. Τελικά με κέρδισαν τα λογιστικά που εν μέρει περιείχαν και νομικούς όρους. Η συγγραφή ήρθε αργά στη ζωή μου, ως φυσική κατάληξη, μιας και ο γραπτός λόγος ήταν αυτός που με βοηθούσε και με βοηθά να εκφραστώ.

 2)Η θεματολογία των βιβλίων σας που διαβάσαμε ως τώρα, ήταν πάντα ξεχωριστή και ενδιαφέρουσα.  Συστήστε μας με λίγα λόγια το καινούργιο βιβλίο σας «ΠΟΛΥΞΕΝΗ».

Όντως τα θέματα των βιβλίων μου, είναι ξεχωριστά αλλά πάντα στο ύφος του κοινωνικού είδους. Και η Πολυξένη είναι ένα κομμάτι της κοινωνίας. Θίγει πολλά ερωτήματα, διλλήματα, με το κυρίαρχο ερώτημα αν μία «συγγνώμη» είναι αρκετή κι αν δικαιούνται όλοι τη συγχώρεση. Η ηρωίδα μου, από παιδί ένιωθε ότι δεν αγαπιέται, δεν ανήκει πουθενά και δεν της ανήκει τίποτε. Ερήμην της παίχτηκαν άσχημα παιχνίδια από ανθρώπους που μπορεί να είχαν τους λόγους στους, αλλά δεν είχαν δικαίωμα να παίξουν με την ψυχή ενός αθώου παιδιού. Θα περάσουν χρόνια για να ξεκαθαρίσουν τα πράγματα και να έρθει η λύτρωση. Τώρα για ποιον από όλους τους ήρωες και με ποιον τρόπο, θα το ανακαλύψει ο αναγνώστης διαβάζοντας το βιβλίο.

 3)Ποια ήταν η πηγή έμπνευσης αυτού του μυθιστορήματος?

Η έμπνευση γεννήθηκε από το ερώτημα που προανέφερα, δηλαδή, όσο παράδοξο κι αν ακούγεται, από το τέλος. Όλοι έχουμε γνωρίσει ανθρώπους που χρησιμοποιούν συχνά τη συγγνώμη αλλά δεν την εννοούν, άνθρωποι που την λένε και την εννοούν, κι άνθρωποι που δεν ένιωσαν ποτέ τους την ανάγκη να τη ζητήσουν. Αυτό ήταν το ερέθισμα, κι ύστερα η ιστορία με πήρε από το χέρι και με σύστησε με τους ήρωές της.

4)Ποια θα θεωρείται ότι είναι τα δυνατά του στοιχεία? 

Είναι πολλά τα δυνατά στοιχεία του βιβλίου, και κυρίως η ίδια η ιστορία. Τα συναισθήματα εναλλάσσονται διαρκώς, θυμός, πόνος, αγωνία, χαρά, χιούμορ, δικαίωση, λύτρωση.

5)Ποιο είναι το μήνυμα που θέλετε να αποκομίσει ο αναγνώστης σας.

Όταν γράφω ένα βιβλίο, αφήνομαι δίχως να περνάει από το μυαλό μου το μήνυμα ή τα μηνύματα που περνάνε μέσα από την ιστορία. Χαίρομαι ιδιαίτερα όμως όταν οι αναγνώστες επικοινωνούν μαζί μου και μου λένε οι ίδιοι για τα μηνύματα που γεννήθηκαν μέσα από τις ιστορίες μου.

6)Πως αποφασίσατε τον τίτλο του βιβλίου, υπήρξε κάποιος άλλος που απορρίφθηκε ?

Η Πολυξένη, διεκδίκησε δυναμικά τον τίτλο της και συμφώνησαν όλοι στον εκδοτικό μου οίκο, και τους ευχαριστώ πάρα πολύ.

7)Κάθε μέρα βλέπουμε να εκδίδονται καινούργια βιβλία και συνεχώς μας συστήνονται καινούργιοι συγγραφείς. Ποιο νομίζετε ότι είναι το πακέτο που πρέπει να διαθέτει ένας   συγγραφέας για να μας αφήσει τις καλύτερες εντυπώσεις ?

Θεωρώ πως ένας συγγραφέας οφείλει να διαθέτει πίστη στον εαυτό του και το έργο του, υπομονή και επιμονή και κυρίως να αγαπάει πολύ αυτό που κάνει.

8) Ποιος πιστεύετε ότι πρέπει να είναι ο κύριος στόχος κατά τη συγγραφή ενός βιβλίου; Το οικονομικό όφελος, η φήμη ή η ικανοποίηση μιας εσωτερικής ανάγκης;

Προσωπικά μιλώντας πάντα, για μένα η συγγραφή είναι εσωτερική ανάγκη, ωστόσο όταν ένα βιβλίο πάει καλά, θα έχει οικονομικό όφελος και θα μεγαλώσει η φήμη του συγγραφέα. Όλα αποδεκτά και σεβαστά και θα ήταν υποκριτικό να πω πως δεν με ενδιαφέρει γιατί καταβάλλεται κόπος κι από μένα και από ένα επιτελείο ανθρώπων που κάνουν τα μέγιστα για να πάει το όνειρο του συγγραφέα καλά.

9)Μιλήστε μας για τα επόμενα συγγραφικά σας σχέδια. Τι να περιμένουμε από εσάς και πόσο σύντομα ?

Προς το παρόν θέλω να δώσω χώρο και χρόνο στην Πολυξένη μου και δεν κάνω μακρόπνοα σχέδια, γιατί αν κάτι μας δίδαξε η πανδημία είναι πως το μόνο βέβαιο, είναι η αβεβαιότητα. Η συγγραφή παρ’ όλα αυτά δεν σταματά, είναι μέρος της καθημερινότητας μου.

 10)Τελειώνοντας με τις ερωτήσεις θα ήθελα να ευχαριστήσω για ακόμη μια φορά και θα ήθελα  να μας πείτε που και πως μπορούμε να βρούμε εσάς και το βιβλίο σας.

Θα ήθελα κι εγώ να σας ευχαριστήσω θερμά για το βήμα που μου δώσατε ώστε να επικοινωνήσω το έργο μου και για όποιον ενδιαφέρεται μπορεί να με βρει διαδικτυακά στο facebook Peny Papadaki, Instagram @penypapadaki, και φυσικά στις εκδόσεις Ψυχογιός από όπου μπορεί να προμηθευτεί το βιβλίο μου.

ΠΟΛΥΞΕΝΗ
ΠΕΝΥ ΠΑΠΑΔΑΚΗ
ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΨΥΧΟΓΙΟΣ - PSICHOGIOS PUBLICATIONS

Η Πολυξένη άνοιξε τον φάκελο που κρατούσε στα χέρια της. Ένα εξώφυλλο περιοδικού πρόβαλε μπροστά στα μάτια της και της έκοψε την ανάσα. Ήταν η κοπέλα που την επισκεπτόταν στα όνειρά της. Η ομοιότητά τους ήταν συγκλονιστική!
Αυτή είναι η μητέρα σου.
Τα καλλιγραφικά γράμματα της γιαγιάς της έκαναν τις συστάσεις.
Σε ένα άλλο εξώφυλλο χαμογελούσε παιχνιδιάρικα και πίσω της ήταν ένας άντρας· κάποιος είχε κυκλώσει τη μορφή του.
Αυτός είναι ο πατέρας σου, διάβασε και αναρωτήθηκε γιατί δεν υπήρχε ούτε μια φωτογραφία του στο σπίτι όπου έμενε με την Ασημίνα. Ήταν ένας ωραίος άντρας, ένας άντρας που είχε το ερωτευμένο βλέμμα του καρφωμένο στη μάνα της.
Τουλάχιστον γεννήθηκα από έρωτα, σκέφτηκε κι ευχήθηκε, αν κάποτε αποκτούσε ένα παιδί, να ήταν από έρωτα.
Μια λευκή κόλα χαρτί, που από τα χρόνια είχε ελαφρώς κιτρινίσει στις άκρες, ήταν διπλωμένη στα δύο. Την άνοιξε σχεδόν ευλαβικά για να μην τη σκίσει και διάβασε μία και μόνο λέξη: ΣΥΓΓΝΩΜΗ.