ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΜΕ ΤH ΣΥΓΓΡΑΦΕΑ ΘΕΟΔΟΣΙΟΥ ΕΛΕΝΗ ΓΙΑ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΤΗΣ «Ο ΟΥΡΑΝΟΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΗΘΕΛΕ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΜΟΝΟΣ ΤΟΥ» από τις ΕΚΔΟΣΕΙΣ I WRITE

Καλημέρα σας, σήμερα στο BEAUTY DAYS WITH A BOOK  φιλοξενούμε τη συγγραφέακ. ΘΕΟΔΟΣΙΟΥ ΕΛΕΝΗ, του βιβλίου «Ο ΟΥΡΑΝΟΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΗΘΕΛΕ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΜΟΝΟΣ ΤΟΥ», που εκδόθηκε από τις ΕΚΔΟΣΕΙΣ Ι WRITE

1)Κα Θεοδοσίου, πείτε μας λίγα λόγια για το βιβλίο σας " Ο ΟΥΡΑΝΟΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΗΘΕΛΕ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΜΟΝΟΣ ΤΟΥ" ποια ήταν  η πηγή  έμπνευσης, η αφορμή για αυτή την ιστορία? Ποια είναι τα μηνύματα που θέλετε να στείλετε στους μικρούς φίλους μας, που θα το διαβάσουν.

Το παραμύθι προσκαλεί γονείς και εκπαιδευτικούς να εμβαθύνουν με τα

παιδιά σε ζητήματα που απασχολούν τη γη και τον ουρανό με διαφορετικό

τρόπο. Συγκεκριμένα, με αφορµή το φαινόµενο των πυρκαγιών ως

ανεξέλεγκτη δύναµη και το περιστατικό που εκδηλώθηκε στο Μάτι τον Ιούλιο

του 2018, με το βιβλίο μας αυτό προσπαθώ να ενισχύσω το αίσθημα της

ευθύνης των παιδιών απέναντι σε σημαντικά κοινωνικά θέματα. Ο ουρανός,

πρωτοστάτης, αναλαμβάνει δράση και μια νύχτα του Ιούλη αφυπνίζει τον

δικό του κόσμο, κινητοποιώντας τους άμεσα καθώς η γη αναμετράται με μια

απρόσμενη δύναμη, αυτή της πυρκαγιάς. Η προστασία της φύσης, η

απώλεια, η ανάδειξη της αυτοεκτίμησης, η λύση προβλημάτων μέσα από τη

δύναμη του «μαζί», ο εθελοντισμός και η συνειδητοποίηση των λαθών είναι

μερικά από τα μηνύματα που θίγονται στο βιβλίο μας.

2. Το βιβλίο σας έχει υπέροχο κείμενο απλά γραμμένο, κατανοητό για όσους το διαβάσουν αλλά και υπέροχη εικονογράφηση. Πείτε μας δυο λόγια για την εικονογράφο κ. Ιφιγένεια Σιδέρη, που μας έδωσε υπέροχες εικόνες στο βιβλίο σας, μιλήστε μας  για  τη συνεργασία σας και πως φτάσατε σ’ αυτό το καταπληκτικό αποτέλεσμα. Πείτε μας, τι ρόλο παίζει η εικόνα σ ένα παιδικό βιβλίο και αν βοηθάει  ώστε να κατανοήσει το παιδί την ιστορία του καλύτερα.

Η αλήθεια είναι ότι το θέμα της εικονογράφησης ήταν κάτι νέο προς διαχείριση

για εμένα. Η επιμέλεια και η εικονογράφηση του βιβλίου πραγματοποιήθηκε

μέσα από διαδικτυακές συζητήσεις και με mail. Η κυρία Σιδέρη μου συστήθηκε

μέσα από πρώτα σκίτσα που μου έστειλε για να μπορέσω να αντιληφθώ τον

τρόπο που αποτυπώνει τις σκέψεις της στην εικόνα. Με ρώτησε για κάποια

σημεία του βιβλίου, με ποιον τρόπο να τα διαχειριστεί στην εικονογράφηση,

όπως το θέμα της απώλειας στέλνοντας τις δικές τις προτάσεις. Είχαμε ένα

«πάρε-δώσε» με διορθώσεις, σκίτσα, χρώματα, προτάσεις που ήταν το πιο

δημιουργικό κομμάτι. Σεβαστήκαμε τον τρόπο σκέψης και τον τρόπο

απεικόνισης της κάθε μιας. Πάντα με σεβασμό, η κυρία Σιδέρη στην

παραμικρή διόρθωσή της με ρωτούσε αν είμαι και εγώ σύμφωνη. Όταν πια

από τα ασπρόμαυρα σκίτσα μου έστειλε το τελικό mail με την τελική της

εικονογράφηση συγκινήθηκα πραγματικά με το αποτέλεσμα. Τώρα πρέπει να

ενσωματωθούν και οι σκέψεις μου!, είπα στον εαυτό μου. Κανένας δεν

εγγυάται ότι θα ικανοποιήσει το αποτέλεσμα με τον ίδιο τρόπο και τα παιδιά.

Το θέμα είναι αν ο τρόπος εικονογράφησης δικαιώνει τον συγγραφέα και τον

εικονογράφο για τα μηνύματα και τους συμβολισμούς που επιδιώκονται να

τονιστούν. Αν κατακτηθεί αυτό, θα υπάρξει και η αντίστοιχη μερίδα παιδιών

που θα ανταποκριθούν και αυτά με τη σειρά τους στην προσέγγιση αυτή.

3) Σε παιδιά τι ηλικίας απευθύνεται το βιβλίο σας; 

Θεωρώ ότι ο τρόπος με τον οποίο θα προσεγγίσει ο ενήλικας το βιβλίο θα

πρέπει να είναι αντίστοιχος με το αναπτυξιακό και συναισθηματικό επίπεδο

ωρίμανσης του παιδιού. Το βιβλίο μπορεί να διαβαστεί σε παιδιά

προσχολικής ηλικίας και παιδιά δημοτικού. Ο τρόπος που θα το αξιοποιήσει ο

ενήλικας διαφέρει και σε αυτό βοηθούν οι τρόποι αξιοποίησης του βιβλίου που

εμπεριέχονται και προτείνονται από εμένα ανάλογα με τη διάθεση και το

αναπτυξιακό επίπεδο των παιδιών. Εύχομαι να είναι ένας «μπούσουλας» για

γονείς και εκπαιδευτικούς το τελευταίο διαθεματικό κείμενο που εμπεριέχεται

με προτεινόμενες δράσεις.

 

4)Πιστεύετε ότι τα παιδικά βιβλία πρέπει να διαβάζονται και από τους μεγάλους;  

Έχουμε συνειδητοποιήσει τα μηνύματα που θίγονται στα παιδικά βιβλία; Για

εμένα, ο σκοπός του παιδικού βιβλίου είναι αυτός ο οποίος θίγει τα πιο

ουσιαστικά, τα πιο ρεαλιστικά σημεία σε μια επιθυμητή και πιο δίκαια

κοινωνία. Αυτά τα μηνύματα θέλω να λαμβάνω κάθε φορά που διαβάζω ως

ενήλικη ένα τέτοιο παιδικό βιβλίο. Πιστεύω ότι πρέπει να υπενθυμίζονται

τέτοιοι σκοποί στους μεγάλους, να κατακτώνται βήμα βήμα από τα παιδιά και

να αποκτούν κομμάτι της ζωής όλων μας. Η υπενθύμιση, η συνειδητοποίηση

και η ανακάλυψη πολλών νέων νοημάτων διαβάζοντας οποιοδήποτε βιβλίο

που προορίζεται για την ψυχή των παιδιών, ταυτόχρονα καλείται να

υπενθυμίσει στους μεγάλους στάσεις ζωής και σκέψεις που είτε δεν έχουν

δεχθεί προβληματισμό μέχρι πρότινος από τους ίδιους είτε έχουν

«ακουμπήσει» σε κάποιο υποσυνείδητο μέρος του εαυτού τους και η ώρα

ανάγνωσης μπορεί να τους τα υπενθυμίσει. Επομένως, τα παιδικά βιβλία είναι

μια μορφή επιστροφής των μεγάλων στην ουσία της ζωής και των παιδιών σε

μια κοινωνία περισσότερο συνειδητοποιημένη. Διαβάζονται από όλους και

προς όλους.

5) Η ανάγνωση ενός παιδικού βιβλίου πως πιστεύεται πως επιδρά στον ψυχισμό ενός παιδιού? Και τι πρέπει να προσέξει ο συγγραφέας κατά την συγγραφή του.

Η ανάγνωση ενός παιδικού βιβλίου έχει τη δυνατότητα να ενισχύσει τον

ψυχισμό των παιδιών. Αυτό που νομίζω ότι πρέπει να προβληματίσει το

συγγραφέα είναι το κατά πόσο προωθείται η «συναισθηματική αγωγή» του

παιδιού μέσα από το βιβλίο όπου τα παιδιά εισέρχονται στην οπτική του

άλλου διευρύνοντας το πλαίσιο των προσωπικών τους εμπειριών και

παράλληλα εκτιμούν την παιδαγωγική και διδακτική αξία του βιβλίου. Η

ενσυναίσθηση θεωρώ ότι αποτελεί πολύ σημαντικό εφόδιο και δεν είναι τυχαίο

ότι στη σημερινή εποχή γίνονται μελέτες για την ουσία της συμπεριφοράς και

κατανόησης των κινήτρων του άλλου. Όχι άκριτα όμως. Θεμελιώνεται

σταδιακά η λογική επεξεργασία των πληροφοριών που λαμβάνει το παιδί,

δημιουργεί το ίδιο σχέσεις, προβληματίζεται, προχωρά σε συμπεράσματα και

εν τέλει καταλήγει σε γενικεύσεις που κάποιες θα τις απορρίψει στην ενήλικη

ζωή του και κάποιες θα τις αποδεχτεί. Αν πραγματοποιηθεί αυτή η διαδικασία

μέσα από το βιβλίο μου θα είναι το μεγάλο μου στοίχημα ως συγγραφέας.

6)Στο τέλος του βιβλίου σας αναφέρεστε αναλυτικά σε τρόπους αξιοποίησης του παραμυθιού από εκπαιδευτικούς και γονείς. Αλήθεια  πιστεύεται ότι οι εκπαιδευτικοί και οι γονείς πρέπει να αφιερώνουν χρόνο στην ανάγνωση και στην συζήτηση βιβλίων με τα παιδιά και για ποιο λόγο;

Η στροφή του παιδιού και η παρακίνησή του προς το βιβλίο συνδέεται άμεσα

με τον τρόπο και τις μεθόδους όπου θα καταλήξει να το προσεγγίσει και

–ευχής έργον-να το αγαπήσει! Πολλές φορές, έχω παρατηρήσει από μικρή ότι

η μία ανάγνωση οδηγούσε συνήθως στο να καταλάβω ως αναγνώστρια μια

μικρή πλευρά της οπτικής και των μηνυμάτων σε κάποιο διήγημα που μου

κέντρισε την προσοχή. Το τυχαίο όμως μπορεί να διδαχθεί ακόμη και με

τρόπους προσέγγισης που μπορούν να εμπεριέχονται στα βιβλία για να

προσεγγίσουν τον πιο απρόσμενο αναγνώστη, το παιδί! Θεωρώ ότι η εποχή

με την πληθώρα μέσων μπορεί να υποστηρίξει εργαλεία που ανταποκρίνονται

στην προσέγγιση των παιδιών με ποικίλους τρόπους. Ως εκπαιδευτικός ήταν

για εμένα «δωράκια» και βοηθήματα οι περιπτώσεις που συναντούσα

συνοδευτικό υλικό αξιοποίησης ενός βιβλίου. Παρομοίως, με το βιβλίο μας

προσπάθησα να αφιερώσω 35 δραστηριότητες στο τέλος του όπου κάποιες

προσφέρονται για εξοικείωση αυτών με εκπαιδευτικούς και μαθητές, άλλες

αφορούν τους γονείς με τα παιδιά και κάποιες άλλες είναι δραστηριότητες που

ασχολούνται με διδακτικές που σχετίζονται με ένα πρόγραμμα της Νότια

Καλιφόρνια «Άκου-Προστάτεψε-Συνδέσου» και μπορούν να το

ακολουθήσουν. Σχετίζονται με παιδιά που έχουν πληγεί από μια φυσική

καταστροφή αλλά και με παιδιά που δεν έχουν ζήσει κάτι τέτοιο αλλά ο

απώτερος σκοπός είναι να διαχειριστούν οτιδήποτε έκτακτο συμβάν

αντίστοιχο προκύψει.

7) Πείτε μας λίγα λόγια για εσάς. Πώς αποφασίσατε να ασχοληθείτε με τη συγγραφή βιβλίων για παιδιά; 

Πολλά ήταν τα ερεθίσματα που συνέθεσαν και με παρακίνησαν για να

ασχοληθώ με αυτό το βήμα. Δοκιμάστηκα από τον πόνο και αυτό με ώθησε

στο να βρω την λύτρωση, να προβληματίσω και να προβληματιστώ μέσα από

το βιβλίο. Η λύση δίνεται μέσα από τους ήρωες και η αισιοδοξία είναι αυτό

που επιζητώ στο θέμα το οποίο πραγματεύεται το βιβλίο. Προσπαθώ να

αγγίξω το θέμα της πυρκαγιάς που ταλανίζει την ελληνική κοινωνία, η

πυρκαγιά στο Μάτι με άγγιξε και από την πλευρά των παιδιών προσπάθησα

να βρω τρόπους διαχείρισης τέτοιων φαινομένων. Όσο δύσκολα ζητήματα

ζούμε, τόσο η πρόκληση για εμένα θα είναι ο τρόπος προσέγγισης αυτών στα

παιδιά!

8) Νομίζω ότι είναι το πρώτο βιβλίο που εκδόθηκε! Πως αισθάνεστε τώρα που βρίσκεται στα ράφια των βιβλιοπωλείων και ποιές είναι οι σκέψεις για επόμενο βιβλίο. Θα δούμε σύντομα κάτι διαφορετικό από εσάς ή ακόμη μια ιστορία για παιδιά; Τι ετοιμάζετε;

Το ευτυχές είναι ότι πρόλαβα να το δω στα ράφια αλλά δεν κατάφερα να δω

το βιβλίο σε πολλές προγραμματισμένες εκθέσεις βιβλίων λόγω των

συνθηκών της πανδημίας. Η χαρά μου ήταν απεριόριστη όμως όταν είδα

αντίτυπα στα ράφια μέσα στο πρώτο βιβλιοπωλείο της Δράμας καθώς εκεί

φιλοξενήθηκε η πρώτη μας παρουσίαση. Όταν βλέπω παράλληλα όλο αυτό

το διάστημα την διακίνηση των βιβλίων μέσα στα ηλεκτρονικά καταστήματα

και κάποια νέα βιβλιοπωλεία να το έχουν προμηθευτεί, η χαρά μεγαλώνει!

Υπάρχει ένα νέο εγχείρημα και πολύ πιθανόν να είναι και αρκετοί από τους

πρωταγωνιστές του ουρανού και σε αυτό. Σίγουρα θα σχετίζεται πάλι με τα

κοινωνικά θέματα που ζούμε και ευελπιστώ να προσεγγίσω ακόμη πιο πολύ

αντίστοιχα ευαίσθητα θέματα υπό το πρίσμα των παιδιών. Τα υπόλοιπα, σε

λίγο καιρό! 

 9) Από πόσο νωρίς πρέπει να φέρνουμε τα παιδιά σε επαφή με τα βιβλία και με ποιον τρόπο; 

Όταν τα παιδιά έρχονται σε επαφή με το βιβλίο το αποτέλεσμα είναι η

μάθηση. Εάν κατά τη διάρκεια που είναι μικρά χτίζουν αναμνήσεις περνώντας

όμορφο και δημιουργικό χρόνο με ένα βιβλίο, τότε εξελίσσουν θετικά

συναισθήματα για το διάβασμα. Το ζήτημα είναι εάν διατίθενται τα κατάλληλα

κίνητρα και έχει δημιουργηθεί το περιβάλλον που μπορούν να οδηγήσουν το

παιδί σε μια επαφή με αναγνωστικά ερεθίσματα. Θεωρώ ότι ανάλογα με τη

διάθεση, την ηλικία και τη συναισθηματική ωρίμανση των παιδιών μπορούν να

διαμορφωθούν τρόποι και διδακτικές προσεγγίσεις των βιβλίων κατά

βούληση. Αυτό το ζήτημα θίγεται και στο βιβλίο μας (μέσα από τους τρόπους

αξιοποίησης του παραμυθιού από γονείς και εκπαιδευτικούς που αναλύεται

στο τέλος του βιβλίου) προσπαθώντας να ενισχύσω γονείς και εκπαιδευτικούς

να ακολουθήσουν κάποια βήματα και όσα θέλουν οι ίδιοι προκειμένου να

προωθήσουν την τριβή του παιδιού με το βιβλίο. Οι τρόποι ανάγνωσης

προσαρμόζονται σε οποιαδήποτε αναπτυξιακό στάδιο βρίσκεται το παιδί. Το

θέμα είναι εάν θέλουμε τα παιδιά να γνωρίσουν το όνειρο μέσα από το κόσμο

των βιβλίων… Γιατί να αργούμε λοιπόν για κάτι τέτοιο; Ας ξεκινήσουμε!

 10) Εσείς στα παιδικά σας χρόνια διαβάζατε παραμύθια; Ποιο είναι το παραμύθι που θυμάστε και για ποιο λόγο;  

Η ανάμνηση που έχω από την παιδική μου ηλικία είναι όταν στην κουκέτα μου

του κρεβατιού μου σήκωνα το παιδικό μου κεφάλι για να ακούσω όμορφες

ιστορίες του Αισώπου, διηγήσεις για πρίγκιπες-βασιλιάδες, βιβλία με μικρές

ιστορίες ανά ημέρα, λογοτεχνία με διηγήσεις πολέμων, νοήματα μεγάλων που

ήθελαν να αλλάξουν τα πιστεύω των μικρών και στο τέλος έπαιρναν το

μάθημά τους! Έπειτα, σημείωνα με χρωματιστά στυλό φράσεις που θα μου

μείνουν μέσα στο χρόνο, ακόμη και στην καρδιά! Ένα τέτοιο βιβλίο είναι και

«το δώρο της Παπλωματούς» , του Jeff Brumbeau. Ένα σύγχρονο παραμύθι

που τονίζει τη χαρά της προσφοράς. Η εικονογράφηση αντικατοπτρίζει με τον

πιο περίτεχνο τρόπο τα παπλώματα που προσφέρει γενναιόδωρα μια κυρία

και τα χαρίζει σε όσους τα έχουν ανάγκη. Η ευτυχία διδάσκεται μέσα από την

προσφορά της παπλωματούς ακόμη και στους πιο άπληστους βασιλιάδες.

Αυτό που με άγγιξε σε αυτό το βιβλίο ήταν το ότι οι θησαυροί της ευτυχίας

θέλουν αρκετό ψάξιμο από εμάς και μια τέτοια παπλωματού μπορεί να μας

τους υπενθυμίσει.

Κλείνοντας θέλω να σας ευχαριστήσω για την όμορφη συζήτηση μας ,πείτε μας όμως  πού και πώς μπορούμε να βρούμε το βιβλίο σας; Πώς μπορούν οι αναγνώστες να επικοινωνήσουν μαζί σας;  

Σας ευχαριστώ για αυτό το όμορφο ταξίδι σκέψεων! Το βιβλίο μας μπορείτε

να το προμηθευτείτε σε κάθε βιβλιοπωλείο και στο internet σε πολλά

βιβλιοπωλεία που το διαθέτουν κατόπιν ηλεκτρονικής παραγγελίας. Στο

Facebook, στο προφίλ «Ελένη Θεοδοσίου Συγγραφέας-Εκπαιδευτικός» και

στο Instagram, στο «Eleni_Theodosiou_author» θα ανακαλύψετε δράσεις,

βιβλιοπαρουσιάσεις και τρόπους αξιοποίησης του βιβλίου «Ο ουρανός που

δεν ήθελε να είναι μόνος του»! Σας περιμένω με χαρά και εκεί!! 

 O Ουρανός που δεν ήθελε να είναι μόνος του

ΕΛΕΝΗ ΘΕΟΔΟΣΙΟΥ

iWrite - η δική σου ιδέα σε βιβλίο

ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ

Μέσα στο φανταστικό και περίτεχνα πολυποίκιλο ουράνιο σύµπαν υπάρχει ένας ολάκερος ουρανός που περιβάλλεται από πολύχρωµα αστέρια, πουλιά-ταξιδευτές, το φεγγάρι που τον νανουρίζει και τον ήλιο να τον αφυπνίζει. Τόσο πολλούς φίλους και ο απέραντος ουρανός νιώθει κάποια σηµάδια µοναξιάς... Μοναξιάς; Αποκλείεται! Κι όµως! Το βράδυ εκείνο, ο ουρανός βλέπει κόκκινες φλόγες και πνιγηρές φωνές από τον κόσµο της Γης, που τον κάνουν να ανησυχεί. Κάποιοι αφήνουν τον κόσµο της Γης και έρχονται προς τον κόσµο του ουρανού. Θα µείνουν µαζί του; Είναι η συντροφιά που θα του απαλύνει τα συναισθήµατα µοναξιάς; Με ποιον τρόπο θα βοηθήσει τον εαυτό του και τους γύρω του; Με αφορµή το φαινόµενο των πυρκαγιών ως ανεξέλεγκτη και µη διαχειρίσιµη δύναµη και το περιστατικό που εκδηλώθηκε στο Μάτι τον Ιούλιο του 2018, το βιβλίο αυτό ενισχύει το αίσθηµα ευθύνης του παιδιού στα κοινωνικά θέµατα. Παράλληλα, προτείνονται τεχνικές αξιοποίησης πτυχών του βιβλίου από τον εκπαιδευτικό και από τον γονέα ώστε το παιδί µε βιωµατικό τρόπο να έχει πιο σαφείς τις προσλαµβάνουσες ιδέες του βιβλίου και παράλληλα να δηµιουργηθεί ένα παράθυρο για την αντιµετώπιση των "δύσκολων" συναισθηµάτων.