Καλημέρα σας, σήμερα στο BEAUTY DAYS WITH A BOOK
φιλοξενούμε το συγγραφέα κ. ΑΛΕΞΗ ΠΕΤΡΟΠΟΥΛΟ, του βιβλίου
«ΟΛΥΜΠΟΥ ΨΙΘΥΡΟΙ», που εκδόθηκε από τις ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΠΗΓΗ.
1.Κε ΠΕΤΡΟΠΟΥΛΕ συστήστε μας με λίγα λόγια το βιβλίο σας
«ΟΛΥΜΠΟΥ ΨΙΘΥΡΟΙ». Τι ιδιαίτερο θα διαβάσουμε σ αυτό το
καινούργιο βιβλίο σας? Αν ήσασταν ένας απλός αναγνώστης του,
ποια θα θεωρούσατε ότι είναι τα δυνατά του στοιχεία?
Το ‘’Ολύμπου Ψίθυροί’’ γραφόταν στο μυαλό μου ασυνείδητα πολύ
πριν αρχίσω έμπρακτα να το γράφω. Είναι ο τρόμος που κρύβεται
στις σκιές των δέντρων και είναι η περιέργεια ενός μικρού παιδιού
που θέλει να τον εξερευνήσει. Πρόκειται για μικρές ιστορίες τρόμου
και φαντασίας με υπόβαθρο το μέρος που τις γέννησε, τον Όλυμπο.
Κάθε μία ξεχωριστή με την άλλη, αλλά όλες ενώνονται από την
μυστηριώδη γοητεία που μπορεί να παράγει ένα βουνό. Και
ταυτόχρονα είναι και η πρώτη μου προσπάθεια να γράψω μία
περαιτέρω μυθολογία που ακολουθεί τα βήματα του Μονόμυθου που
έστησε ο Joseph Campell στην ιστορία μου, ‘’ ο Ξενοναύτης’’ ,Ένα
χωροχρονικό ταξίδι που θεματολογία του είναι η ίδια η φαντασία.
Προσπάθησα να γράψω ιστορίες μικρές και τακτοποιημένες, λες και
τις λέει μία παρέα γύρω από τη φωτιά. Θέλω να πιστεύω πως είναι
διασκεδαστικές, αλλά σίγουρα η πρόθεση μου είναι να φανεί ένα
μεγαλύτερο βάθος σε κάθε μία, αν κανείς δώσει προσοχή.
2.11 ιστορίες με σημείο αναφοράς τον ΟΛΥΜΠΟ, το βουνού των
θεών, του μυστήριου, του φόβου, της φαντασίας, το βουνό που
πολλοί από εμάς αναμετρήσαμε τις δυνάμεις και τα όρια μας. Πείτε
μας πως σας ήρθε η έμπνευση για αυτές τις ιστορίες? Είναι
μυθοπλασίες ή αληθινές ιστορίες που βιώσατε ο ίδιος ή σας
περιέγραψαν κάποιοι άλλοι?
Μπορεί να είναι αληθινές μπορεί και φαντασία. Είναι σίγουρα
παρμένες από συναισθήματα που είχε ένα παιδικό μυαλό καθώς
εξερευνούσε τα καλοκαιριά , τα κρυφά μονοπάτια του βουνού. Όταν
κοιτάς τον Όλυμπο, το ύψος του, τα αχανές δάση του και τις σκιές
του, νιώθεις ένα δέος που θυμίζει αυτό που εξηγούσε ο Lovecraft ωςπρος τον κοσμικό τρόμο. Ένας άγνωστος φόβος που σε μαγνητίζει,
όσο σε τρομάζει. Όσοι έχουν ανέβει τον Όλυμπο μέχρι την κορυφή
του , ξέρουν ακριβώς το συναίσθημα που περιγράφω. Υπάρχει λοιπόν
σίγουρα αλήθεια σε κάθε διήγημα, με αυτή την έννοια. ‘’Ένα
πανδοχείο μόνο του στην άκρη ενός γκρεμού’’, ‘’ένα σκουριασμένο
αμάξι μέσα στο δάσος’’ , ‘’ένας βράχος που μοιάζει με νεκροκεφαλή’’.
Βιωματικές εμπειρίες που αρχίζουν και αποκλίνουν από την
πραγματικότητα, με τον ίδιο τρόπο που η φαντασία αρχίζει να
οργιάζει, όταν κάποιος βρίσκεται σε ένα πιο ξενικό περιβάλλον, όπως
είναι ένα δάσος. Υπάρχουν ιστορίες όπως το ‘’ΣΚΟΤΕΙΝΑ’’ που μιλάει
για ένα πραγματικό εγκαταλελειμμένο χωριό, βαθιά στα δάση του
Ολύμπου που έχει μόνο του δημιουργήσει θρύλους. Προσπαθώ να
βάλω το λιθαράκι μου στο μύθο που δημιουργήθηκε φτιάχνοντας τη
δικιά μου εκδοχή για το πως εξαφανίστηκαν οι κάτοικοι του. Οπότε
ναι. Σίγουρα υπάρχει αλήθεια σε αυτά τα διηγήματα.
3. Τελικά τι είναι ο φόβος και πως μπορεί να μας επηρεάσει στην
καθημερινότητα μας?
‘’Ακούμε ένα θόρυβο, βλέπουμε κάτι που δεν βγάζει νόημα. Ο
οργανισμός προσπαθεί να μας προειδοποιήσει για έναν επικείμενο
κίνδυνο, η αδρεναλίνη αυξάνεται ώστε τα αντανακλαστικά μας να
γίνουν πιο γρήγορα, ακούμε καλύτερα και γενικά το σώμα
προσαρμόζεται ώστε να γλυτώσει από τον κίνδυνο. Αυτό προκαλεί το
αίσθημα του φόβου.’’
Ο φόβος είναι ένας μηχανισμός άμυνας. Είναι το μυαλό μας, που
συνδυάζει εμπειρίες και φαντασία, ένστικτο χιλιάδων γενναίων για
να μας προειδοποιήσει για μια άσχημη κατάσταση. Είναι το
συναίσθημα που μας προετοιμάζει. Είναι ο λόγος που ο άνθρωπος
κατάφερε να επιζήσει από τις αρχές και να φτάσει στο σημείο που
είναι τώρα. Έχουμε βάψει το συναίσθημα του φόβου με αρνητικά
χρώματα και είναι λογικό γιατί πολλές φορές συνδυάζεται με
αρνητικές καταστάσεις. Αλλά το συναίσθημα αυτό, όσο θα σε κάνει
να φοβάσαι για παράδειγμα τα ύψη, άλλο τόσο είναι και το
συναίσθημα που θα σε κάνει να κοιτάξεις κάτω και να γοητευτείς
από το πόσο ψηλά βρίσκεσαι. Ο φόβος είναι εκεί για να σου
υποδείξει τι πρέπει να ξεπεράσεις. Παλιότερα ο άνθρωπος ζούσε σε
πιο επικίνδυνες καταστάσεις. Τώρα, μέσα στη κοινωνία, αυτά τα
συναισθήματα λείπουν και από εκεί παράγεται η ανάγκη, για
τρομακτικές ιστορίες, ταινίες τρόμου, θρίλερ. Ο άνθρωπος αναζητά
τον φόβο.
4.Πείτε μας πως προέκυψε η συνεργασία σας, με τις ΕΚΔΟΣΕΙΣ
ΠΗΓΗ
Όταν τέλειωσα το βιβλίο και κατάλαβα πως, θα μπορούσε πράγματι
να εκδοθεί, άρχισα να αναζητώ εκδόσεις. Και ο λόγος που δεν έστειλα
απευθείας στις εκδόσεις πηγή, ακόμα και αν τις ήξερα και ήξερα πως
το βιβλίο θα ταίριαζε με το φανταστικό περιεχόμενο των εκδόσεων
τους, είναι επειδή είχα ανασφάλειες, όπως έχουν όλοι οι συγγραφείς.
Ήταν όνειρο το να εκδώσω με μία εκδοτική που φαίνεται πως
νοιάζεται για νέους, Έλληνες συγγραφείς και πόσο μάλλον για
ιστορίες που ανήκουν στο γενικότερο Genre δηλαδή, τρόμο,
φαντασία, μυστήριο κτλ. που μπορεί να είναι και μεγαλύτερο ρίσκο.
Αλλά ο κύκλος μου με βοήθησε να καταλάβω πως έχει αξία αυτό που
έχω γράψει και αποφάσισα να στείλω ένα Email. Κάποιοι μήνες μετά
και το βιβλίο μου κάθεται στα ράφια μαζί με άλλα φανταστικά βιβλία
των εκδόσεων Πηγή και δε θα μπορούσα να είμαι πιο περήφανος.
5.Ειναι η πρώτη φορά που γνωριζόμαστε, με ευκαιρία την έκδοση
του βιβλίου σας. Πείτε μας λίγα λόγια για εσάς για να σας γνωρίσει
καλύτερα και το αναγνωστικό μας κοινό.
Με φόβο, να γίνω κλισέ, θα πω πως από μικρός έγραφα. Και από
μικρός διάβαζα. Κόμιξ, animation, Video Games, και
κινηματογράφος, έχω το starter pack ενός ‘’φυτού’’ Δε μπορώ να
υποδείξω το ακριβές σημείο στη ζωή μου, οπου ερωτεύτηκα την
τέχνη της αφήγησης γιατί είναι σα να γεννήθηκα έτσι. Είμαι 24
χρονών, μένω στη Θεσσαλονίκη, είμαι απόφοιτος της Σχολής
Κινηματογράφου του ΑΠΘ, με ειδίκευση στο σενάριο. Η μεγάλη μου
αγάπη είναι ο κινηματογράφος. Αλλά ενώ μπήκα στη σχολή με σκοπό
να βγώ σκηνοθέτης, η αμέτρητες ευκαιρίες , στο να κατανοήσεις τα
ανθρώπινα συναισθήματα, που σου δίνει η τέχνη της συγγραφικής
αφήγησης, με κέρδισαν. Το να γράφω ιστορίες, είναι η ψυχοθεραπεία
μου. Έχω γράψει έναν μεγάλο αριθμό από μικρού μήκους ταινίες,
αρκετές εκ των οποίων έχουν γυριστεί. Έχω διδάξει την τέχνη της
γραφής, τα βήματα της και τις φιλοσοφίες της σε δημοτικό και έχω
πραγματοποιήσει πολλά εργαστήρια Σεναρίου σε σε δομές Safe Zone
με ασυνόδευτα παιδιά. Και από αυτή την εμπειρία έχω κατανοήσει
πως η αφήγηση είναι στη πραγματικότητα, η διαδικασία της
ανθρώπινης εν συναίσθησης. Οι ιστορίες, χωρίς να έχει σημασία το
μέσο, είναι στη πραγματικότητα, διαδικασίες μεταμορφώσεις, οπου ο
δημιουργός και ο δέκτης, μπαίνουν στα παπούτσια, στα
συναισθήματα κάποιου άλλου. Και σέβομαι αυτή τη διαδικασία, τη
θαυμάζω. Και αυτός είναι ο λόγος που θέλω να αφιερωθώ σε αυτή τη
τέχνη, με οποιοδήποτε τρόπο.
6.Πιστεύεται ότι η περιπέτεια της πανδημίας που βιώνουμε τα δύο
τελευταία χρόνια έφερε τον κόσμο πιο κοντά στα βιβλία; Γιατί
πιστεύετε πως πρέπει να διαβάζουμε βιβλία;
Περιπέτεια ή τραγωδία, τα τελευταία δύο χρόνια, ήταν μία υποδείξει
για το πόσο σημαντικές είναι οι τέχνες για τον άνθρωπο. Σε δύο
χρόνια που η καθημερινότητα πήγαινε σε λούπα και που όλοι είχαμε
γίνει ο Bill Murray στην ‘’Ημέρα της μαρμότας’’, ο κόσμος το έριξε
στην υπεκφυγή από την πραγματικότητα. Netflix, τηλεόραση και
εννοείται βιβλία. Και ως άνθρωπος που σέβεται το θέαμα του Σινεμά,
πρέπει να τονίσω πως κανένα μέσο δεν είναι σα το βιβλίο. Οι ταινίες
έχουν budget άρα έχουν όριο. Τα βιβλία είναι λέξεις. Οι λέξεις είναι
εικόνες και το πόσο budget θα έχουν οι εικόνες αυτές, εξαρτάται από
το πόσο θέλει ο αναγνώστης να αφήσει τη φαντασία του να οργιάσει.
Και το καλό με τη φαντασία, είναι ότι είναι δωρεάν και όσο
ακονίζεται, όσο τη χρησιμοποιείς, τόσο περισσότερη γίνεται. Ελπίζω
η πανδημία να έφερε πιο κοντά τους ανθρώπους στα βιβλία. Ήταν
πραγματικά μία διέξοδος από τις πιο περίεργες εμπειρίες που είχε η
ανθρωπότητα τα τελευταία χρόνια. Και το πιο σημαντικό, ελπίζω να
γέννησε νέους βιβλιοφάγους.
7.Ποιο νομίζετε ότι θα είναι το μέλλον του ελληνικού βιβλίου τα
επόμενα χρόνια;
Ο κόσμος δε διαβάζει βιβλία. Μία φράση που ακούγεται συνέχεια. Το
βιβλίο από την άλλη, είναι ένα μέσω που έχει επιζήσει χρόνια. Έχει
συγκρουστεί με άλλες τέχνες, επιβίωσε και βρίσκεται ακόμα στις
ζωές μας. Προσωπικά διαβάζω πολλά βιβλία, σε συχνή βάση. Αλλά
ξέρω ανθρώπους, Έλληνες, που το θεωρούν εξαιρετικά βαρετό. Ή
δύσκολο. Προσωπικά θεωρώ πως η Ελληνική βιομηχανία του βιβλίου,
θα πρέπει να κάνει δυστυχώς τη χάρη σε αυτούς τους ανθρώπους και
να δώσει εναλλακτικές λύσεις . Είμαι συλλέκτης και θέλω να έχω τις
κόπιες μου στο ράφι μου, να τις κοιτάω και να τις θαυμάζω. Αλλά δε
θα πω ψέματα, έχω διαβάσει και αρκετά βιβλία σε ηλεκτρονική
μορφή, σε pdf στο κινητό, όταν βρίσκομαι στο λεωφορείο για
παράδειγμα. Επίσης στο εξωτερικό, έχει γίνει πολύ γνωστή η ιδέα
του audio Book. Ένα βιβλίο δηλαδή, που δε το διαβάζεις το ακούς.
Υπάρχουν άνθρωποι, που θέλουν να διαβάσουν βιβλία, αλλά απλά
δεν έχουν χρόνο. Το φορτώνεις λοιπόν στο κινητό σου, από κάποια
εφαρμογή ίσως και το ακούς, ενώ δραστηριοποίησε στη
καθημερινότητα σου. Σίγουρα χάνεις κάτι, αλλά είναι μία πολύ
εύστοχη εναλλακτική. Ας εκσυγχρονιστούμε. Το Ελληνικό βιβλίο
πάντως θεωρώ πως είναι σε πολύ καλό δρόμο. Όσο υπάρχουν
εκδότες που θα πιστέψουν στους Έλληνες συγγραφείς και όσο
υπάρχουν άνθρωποι που θέλουν να δουν Ελληνικές ιδέες, τόσο θα
εξελίσσεται. Είμαστε σε καλό δρόμο.
8.Πείτε μας τι διαβάζετε αυτό τον καιρό και αν υπάρχουν αγαπημένα
βιβλία στη βιβλιοθήκη σας, που δε θα τα δανείζατε σε κανέναν και
γιατί;
Αυτό το καιρό διαβάζω ένα φανταστικό βιβλίο, το ‘’Σπίτι από φύλλα’’
του Μαρκ Ζ. Ντανίελέβσκι. Πρόκειται για ένα βιβλίο ψυχολογικού
τρόμου, που χρησιμοποιεί την έντυπη γραφή για να δώσει μια
ψυχεδελική αίσθηση καθώς το διαβάζεις, με διάφορα τρικ. Είναι
πολύ ξεχωριστό και το προτείνω, με επιφύλαξη γιατί είναι και πολύ
περίεργο. Το βρίσκεις και δύσκολα. Όπως είπα είμαι συλλέκτης. Και
υποχόνδριος συλλέκτης. Και δυσκολεύομαι να δανείσω, γιατί ξέρω
πως κάποιοι άνθρωποι χρησιμοποιούν τα αυτάκια στα βιβλία για
σελιδοδείκτη και η σκέψη με τρελαίνει. Υπάρχουν πολλά αγαπημένα
βιβλία στη βιβλιοθήκη μου και δε ξέρω τι να αναφέρω. Αγαπάω πολύ,
ένα αντίτυπο της Θείας Κωμωδίας του Δάντη , που έχει δερμάτινο
εξώφυλλο και σκαλιστό σχέδιο. Επίσης είμαι πολύ περήφανος για τη
συλλογή με τα βιβλία του Τόλκιν. Αλλά και τα βιβλία του Lovecraft.
Που τα έχω ταξινομημένα. Δε νομίζω πως θα δάνειζα κανένα από
αυτά…
9.Μιλήστε μας για τα επόμενα συγγραφικά σας σχέδια. Τι να
περιμένουμε από εσάς και πόσο σύντομα ?
Γενικά δε σταματάω να γράφω. Έχω ένα συρτάρι και ένα φάκελο
στον υπολογιστή γεμάτα σενάρια μικρού μήκους. Όταν νιώθω πως
είχα μια μέρα που δεν ήταν παραγωγική, απλά γράφω κάτι. Και είναι
και η καλύτερη συμβουλή, για συγγραφείς, απλά γράψε και όπου
βγει. Αυτή τη στιγμή έχω τρεις ιδέες για το επόμενο βιβλίο μου. Και
θα τις αποκαλύψω. Η μία είναι ένα βιβλίο με cyberpunk δυστοπική
θεματολογία, σε στυλ μικρών noir φουουριστικών διηγημάτων, η
άλλη ένα ακόμα βιβλίο με διηγήματα τρόμου, αλλά με διαφορετικό
ελληνικό μέρος και η Τρίτη είναι μυστική γιατί πρόκειται για τη
μεγάλη μυθοπλαστική ιδέα που έχω και θέλω να την μετατρέψω σε
κόσμο. Πάντως και οι τρεις ιδέες έχουν αρχίσει να γράφονται, όποτε
ελπίζω να δείτε κάτι σύντομα.
10.Τελειώνοντας με τις ερωτήσεις θα ήθελα να σας ευχαριστήσω για
ακόμη μια φορά και θα ήθελα να μας πείτε που και πως μπορούμε να
βρούμε εσάς και το βιβλίο σας
Εγώ σας ευχαριστώ για την ευκαιρία να περιαυτολογήσω. Το βιβλίο
μπορείτε αυτή τη στιγμή, να το βρείτε στο site των Εκδόσεων Πηγή
και φυσικά σε όλα τα επώνυμα βιβλιοπωλεία. Εμένα, μπορείτε να με
βρείτε στο Facebook και στο Instagram με το όνομα Alex Petrop και
στο κανάλι μου στο Youtube με το όνομα DonBreaker.
Ολύμπου Ψίθυροι
Συγγραφέας: Αλέξης Πετρόπουλος
ΠΡΟΤΥΠΕΣΕΚΔΟΣΕΙΣ ΠΗΓΗ
. …Μία νεαρή γυναίκα κοιτάει ανήσυχη, καθώς δύο απόκοσµα µάτια ανοίγουν στον ουρανό πάνω από έναν λόφο. Ένας ερευνητής προσπαθεί να ανακαλύψει τι πραγµατικά συνέβη στα Σκοτεινά, το ερειπωµένο χωριό του βουνού. Τέσσερα παιδιά λύνουν το µυστήριο του σκουριασµένου αµαξιού που είναι χαµένο µέσα στο δάσος. Μια παρέα έχει την πρώτη της επαφή µε τον εξωπραγµατικό και ανοίκειο κόσµο του τρόµου, και ένας νεαρός Ξενοναύτης ετοιµάζεται να κάνει το ονειρικό ταξίδι του, πέρα από τον χώρο και τον χρόνο. ∆εν υπάρχει τίποτα το κοινό σε αυτά τα διηγήµατα, πέρα από τον φόβο, την περιέργεια και το µεγαλύτερό τους όπλο, τη φαντασία του ανθρώπου.
πριν αρχίσω έμπρακτα να το γράφω. Είναι ο τρόμος που κρύβεται
στις σκιές των δέντρων και είναι η περιέργεια ενός μικρού παιδιού
που θέλει να τον εξερευνήσει. Πρόκειται για μικρές ιστορίες τρόμου
και φαντασίας με υπόβαθρο το μέρος που τις γέννησε, τον Όλυμπο.
Κάθε μία ξεχωριστή με την άλλη, αλλά όλες ενώνονται από την
μυστηριώδη γοητεία που μπορεί να παράγει ένα βουνό. Και
ταυτόχρονα είναι και η πρώτη μου προσπάθεια να γράψω μία
περαιτέρω μυθολογία που ακολουθεί τα βήματα του Μονόμυθου που
έστησε ο Joseph Campell στην ιστορία μου, ‘’ ο Ξενοναύτης’’ ,Ένα
χωροχρονικό ταξίδι που θεματολογία του είναι η ίδια η φαντασία.
Προσπάθησα να γράψω ιστορίες μικρές και τακτοποιημένες, λες και
τις λέει μία παρέα γύρω από τη φωτιά. Θέλω να πιστεύω πως είναι
διασκεδαστικές, αλλά σίγουρα η πρόθεση μου είναι να φανεί ένα
μεγαλύτερο βάθος σε κάθε μία, αν κανείς δώσει προσοχή.
2.11 ιστορίες με σημείο αναφοράς τον ΟΛΥΜΠΟ, το βουνού των
θεών, του μυστήριου, του φόβου, της φαντασίας, το βουνό που
πολλοί από εμάς αναμετρήσαμε τις δυνάμεις και τα όρια μας. Πείτε
μας πως σας ήρθε η έμπνευση για αυτές τις ιστορίες? Είναι
μυθοπλασίες ή αληθινές ιστορίες που βιώσατε ο ίδιος ή σας
περιέγραψαν κάποιοι άλλοι?
Μπορεί να είναι αληθινές μπορεί και φαντασία. Είναι σίγουρα
παρμένες από συναισθήματα που είχε ένα παιδικό μυαλό καθώς
εξερευνούσε τα καλοκαιριά , τα κρυφά μονοπάτια του βουνού. Όταν
κοιτάς τον Όλυμπο, το ύψος του, τα αχανές δάση του και τις σκιές
του, νιώθεις ένα δέος που θυμίζει αυτό που εξηγούσε ο Lovecraft ωςπρος τον κοσμικό τρόμο. Ένας άγνωστος φόβος που σε μαγνητίζει,
όσο σε τρομάζει. Όσοι έχουν ανέβει τον Όλυμπο μέχρι την κορυφή
του , ξέρουν ακριβώς το συναίσθημα που περιγράφω. Υπάρχει λοιπόν
σίγουρα αλήθεια σε κάθε διήγημα, με αυτή την έννοια. ‘’Ένα
πανδοχείο μόνο του στην άκρη ενός γκρεμού’’, ‘’ένα σκουριασμένο
αμάξι μέσα στο δάσος’’ , ‘’ένας βράχος που μοιάζει με νεκροκεφαλή’’.
Βιωματικές εμπειρίες που αρχίζουν και αποκλίνουν από την
πραγματικότητα, με τον ίδιο τρόπο που η φαντασία αρχίζει να
οργιάζει, όταν κάποιος βρίσκεται σε ένα πιο ξενικό περιβάλλον, όπως
είναι ένα δάσος. Υπάρχουν ιστορίες όπως το ‘’ΣΚΟΤΕΙΝΑ’’ που μιλάει
για ένα πραγματικό εγκαταλελειμμένο χωριό, βαθιά στα δάση του
Ολύμπου που έχει μόνο του δημιουργήσει θρύλους. Προσπαθώ να
βάλω το λιθαράκι μου στο μύθο που δημιουργήθηκε φτιάχνοντας τη
δικιά μου εκδοχή για το πως εξαφανίστηκαν οι κάτοικοι του. Οπότε
ναι. Σίγουρα υπάρχει αλήθεια σε αυτά τα διηγήματα.
3. Τελικά τι είναι ο φόβος και πως μπορεί να μας επηρεάσει στην
καθημερινότητα μας?
‘’Ακούμε ένα θόρυβο, βλέπουμε κάτι που δεν βγάζει νόημα. Ο
οργανισμός προσπαθεί να μας προειδοποιήσει για έναν επικείμενο
κίνδυνο, η αδρεναλίνη αυξάνεται ώστε τα αντανακλαστικά μας να
γίνουν πιο γρήγορα, ακούμε καλύτερα και γενικά το σώμα
προσαρμόζεται ώστε να γλυτώσει από τον κίνδυνο. Αυτό προκαλεί το
αίσθημα του φόβου.’’
Ο φόβος είναι ένας μηχανισμός άμυνας. Είναι το μυαλό μας, που
συνδυάζει εμπειρίες και φαντασία, ένστικτο χιλιάδων γενναίων για
να μας προειδοποιήσει για μια άσχημη κατάσταση. Είναι το
συναίσθημα που μας προετοιμάζει. Είναι ο λόγος που ο άνθρωπος
κατάφερε να επιζήσει από τις αρχές και να φτάσει στο σημείο που
είναι τώρα. Έχουμε βάψει το συναίσθημα του φόβου με αρνητικά
χρώματα και είναι λογικό γιατί πολλές φορές συνδυάζεται με
αρνητικές καταστάσεις. Αλλά το συναίσθημα αυτό, όσο θα σε κάνει
να φοβάσαι για παράδειγμα τα ύψη, άλλο τόσο είναι και το
συναίσθημα που θα σε κάνει να κοιτάξεις κάτω και να γοητευτείς
από το πόσο ψηλά βρίσκεσαι. Ο φόβος είναι εκεί για να σου
υποδείξει τι πρέπει να ξεπεράσεις. Παλιότερα ο άνθρωπος ζούσε σε
πιο επικίνδυνες καταστάσεις. Τώρα, μέσα στη κοινωνία, αυτά τα
συναισθήματα λείπουν και από εκεί παράγεται η ανάγκη, για
τρομακτικές ιστορίες, ταινίες τρόμου, θρίλερ. Ο άνθρωπος αναζητά
τον φόβο.
4.Πείτε μας πως προέκυψε η συνεργασία σας, με τις ΕΚΔΟΣΕΙΣ
ΠΗΓΗ
Όταν τέλειωσα το βιβλίο και κατάλαβα πως, θα μπορούσε πράγματι
να εκδοθεί, άρχισα να αναζητώ εκδόσεις. Και ο λόγος που δεν έστειλα
απευθείας στις εκδόσεις πηγή, ακόμα και αν τις ήξερα και ήξερα πως
το βιβλίο θα ταίριαζε με το φανταστικό περιεχόμενο των εκδόσεων
τους, είναι επειδή είχα ανασφάλειες, όπως έχουν όλοι οι συγγραφείς.
Ήταν όνειρο το να εκδώσω με μία εκδοτική που φαίνεται πως
νοιάζεται για νέους, Έλληνες συγγραφείς και πόσο μάλλον για
ιστορίες που ανήκουν στο γενικότερο Genre δηλαδή, τρόμο,
φαντασία, μυστήριο κτλ. που μπορεί να είναι και μεγαλύτερο ρίσκο.
Αλλά ο κύκλος μου με βοήθησε να καταλάβω πως έχει αξία αυτό που
έχω γράψει και αποφάσισα να στείλω ένα Email. Κάποιοι μήνες μετά
και το βιβλίο μου κάθεται στα ράφια μαζί με άλλα φανταστικά βιβλία
των εκδόσεων Πηγή και δε θα μπορούσα να είμαι πιο περήφανος.
5.Ειναι η πρώτη φορά που γνωριζόμαστε, με ευκαιρία την έκδοση
του βιβλίου σας. Πείτε μας λίγα λόγια για εσάς για να σας γνωρίσει
καλύτερα και το αναγνωστικό μας κοινό.
Με φόβο, να γίνω κλισέ, θα πω πως από μικρός έγραφα. Και από
μικρός διάβαζα. Κόμιξ, animation, Video Games, και
κινηματογράφος, έχω το starter pack ενός ‘’φυτού’’ Δε μπορώ να
υποδείξω το ακριβές σημείο στη ζωή μου, οπου ερωτεύτηκα την
τέχνη της αφήγησης γιατί είναι σα να γεννήθηκα έτσι. Είμαι 24
χρονών, μένω στη Θεσσαλονίκη, είμαι απόφοιτος της Σχολής
Κινηματογράφου του ΑΠΘ, με ειδίκευση στο σενάριο. Η μεγάλη μου
αγάπη είναι ο κινηματογράφος. Αλλά ενώ μπήκα στη σχολή με σκοπό
να βγώ σκηνοθέτης, η αμέτρητες ευκαιρίες , στο να κατανοήσεις τα
ανθρώπινα συναισθήματα, που σου δίνει η τέχνη της συγγραφικής
αφήγησης, με κέρδισαν. Το να γράφω ιστορίες, είναι η ψυχοθεραπεία
μου. Έχω γράψει έναν μεγάλο αριθμό από μικρού μήκους ταινίες,
αρκετές εκ των οποίων έχουν γυριστεί. Έχω διδάξει την τέχνη της
γραφής, τα βήματα της και τις φιλοσοφίες της σε δημοτικό και έχω
πραγματοποιήσει πολλά εργαστήρια Σεναρίου σε σε δομές Safe Zone
με ασυνόδευτα παιδιά. Και από αυτή την εμπειρία έχω κατανοήσει
πως η αφήγηση είναι στη πραγματικότητα, η διαδικασία της
ανθρώπινης εν συναίσθησης. Οι ιστορίες, χωρίς να έχει σημασία το
μέσο, είναι στη πραγματικότητα, διαδικασίες μεταμορφώσεις, οπου ο
δημιουργός και ο δέκτης, μπαίνουν στα παπούτσια, στα
συναισθήματα κάποιου άλλου. Και σέβομαι αυτή τη διαδικασία, τη
θαυμάζω. Και αυτός είναι ο λόγος που θέλω να αφιερωθώ σε αυτή τη
τέχνη, με οποιοδήποτε τρόπο.
6.Πιστεύεται ότι η περιπέτεια της πανδημίας που βιώνουμε τα δύο
τελευταία χρόνια έφερε τον κόσμο πιο κοντά στα βιβλία; Γιατί
πιστεύετε πως πρέπει να διαβάζουμε βιβλία;
Περιπέτεια ή τραγωδία, τα τελευταία δύο χρόνια, ήταν μία υποδείξει
για το πόσο σημαντικές είναι οι τέχνες για τον άνθρωπο. Σε δύο
χρόνια που η καθημερινότητα πήγαινε σε λούπα και που όλοι είχαμε
γίνει ο Bill Murray στην ‘’Ημέρα της μαρμότας’’, ο κόσμος το έριξε
στην υπεκφυγή από την πραγματικότητα. Netflix, τηλεόραση και
εννοείται βιβλία. Και ως άνθρωπος που σέβεται το θέαμα του Σινεμά,
πρέπει να τονίσω πως κανένα μέσο δεν είναι σα το βιβλίο. Οι ταινίες
έχουν budget άρα έχουν όριο. Τα βιβλία είναι λέξεις. Οι λέξεις είναι
εικόνες και το πόσο budget θα έχουν οι εικόνες αυτές, εξαρτάται από
το πόσο θέλει ο αναγνώστης να αφήσει τη φαντασία του να οργιάσει.
Και το καλό με τη φαντασία, είναι ότι είναι δωρεάν και όσο
ακονίζεται, όσο τη χρησιμοποιείς, τόσο περισσότερη γίνεται. Ελπίζω
η πανδημία να έφερε πιο κοντά τους ανθρώπους στα βιβλία. Ήταν
πραγματικά μία διέξοδος από τις πιο περίεργες εμπειρίες που είχε η
ανθρωπότητα τα τελευταία χρόνια. Και το πιο σημαντικό, ελπίζω να
γέννησε νέους βιβλιοφάγους.
7.Ποιο νομίζετε ότι θα είναι το μέλλον του ελληνικού βιβλίου τα
επόμενα χρόνια;
Ο κόσμος δε διαβάζει βιβλία. Μία φράση που ακούγεται συνέχεια. Το
βιβλίο από την άλλη, είναι ένα μέσω που έχει επιζήσει χρόνια. Έχει
συγκρουστεί με άλλες τέχνες, επιβίωσε και βρίσκεται ακόμα στις
ζωές μας. Προσωπικά διαβάζω πολλά βιβλία, σε συχνή βάση. Αλλά
ξέρω ανθρώπους, Έλληνες, που το θεωρούν εξαιρετικά βαρετό. Ή
δύσκολο. Προσωπικά θεωρώ πως η Ελληνική βιομηχανία του βιβλίου,
θα πρέπει να κάνει δυστυχώς τη χάρη σε αυτούς τους ανθρώπους και
να δώσει εναλλακτικές λύσεις . Είμαι συλλέκτης και θέλω να έχω τις
κόπιες μου στο ράφι μου, να τις κοιτάω και να τις θαυμάζω. Αλλά δε
θα πω ψέματα, έχω διαβάσει και αρκετά βιβλία σε ηλεκτρονική
μορφή, σε pdf στο κινητό, όταν βρίσκομαι στο λεωφορείο για
παράδειγμα. Επίσης στο εξωτερικό, έχει γίνει πολύ γνωστή η ιδέα
του audio Book. Ένα βιβλίο δηλαδή, που δε το διαβάζεις το ακούς.
Υπάρχουν άνθρωποι, που θέλουν να διαβάσουν βιβλία, αλλά απλά
δεν έχουν χρόνο. Το φορτώνεις λοιπόν στο κινητό σου, από κάποια
εφαρμογή ίσως και το ακούς, ενώ δραστηριοποίησε στη
καθημερινότητα σου. Σίγουρα χάνεις κάτι, αλλά είναι μία πολύ
εύστοχη εναλλακτική. Ας εκσυγχρονιστούμε. Το Ελληνικό βιβλίο
πάντως θεωρώ πως είναι σε πολύ καλό δρόμο. Όσο υπάρχουν
εκδότες που θα πιστέψουν στους Έλληνες συγγραφείς και όσο
υπάρχουν άνθρωποι που θέλουν να δουν Ελληνικές ιδέες, τόσο θα
εξελίσσεται. Είμαστε σε καλό δρόμο.
8.Πείτε μας τι διαβάζετε αυτό τον καιρό και αν υπάρχουν αγαπημένα
βιβλία στη βιβλιοθήκη σας, που δε θα τα δανείζατε σε κανέναν και
γιατί;
Αυτό το καιρό διαβάζω ένα φανταστικό βιβλίο, το ‘’Σπίτι από φύλλα’’
του Μαρκ Ζ. Ντανίελέβσκι. Πρόκειται για ένα βιβλίο ψυχολογικού
τρόμου, που χρησιμοποιεί την έντυπη γραφή για να δώσει μια
ψυχεδελική αίσθηση καθώς το διαβάζεις, με διάφορα τρικ. Είναι
πολύ ξεχωριστό και το προτείνω, με επιφύλαξη γιατί είναι και πολύ
περίεργο. Το βρίσκεις και δύσκολα. Όπως είπα είμαι συλλέκτης. Και
υποχόνδριος συλλέκτης. Και δυσκολεύομαι να δανείσω, γιατί ξέρω
πως κάποιοι άνθρωποι χρησιμοποιούν τα αυτάκια στα βιβλία για
σελιδοδείκτη και η σκέψη με τρελαίνει. Υπάρχουν πολλά αγαπημένα
βιβλία στη βιβλιοθήκη μου και δε ξέρω τι να αναφέρω. Αγαπάω πολύ,
ένα αντίτυπο της Θείας Κωμωδίας του Δάντη , που έχει δερμάτινο
εξώφυλλο και σκαλιστό σχέδιο. Επίσης είμαι πολύ περήφανος για τη
συλλογή με τα βιβλία του Τόλκιν. Αλλά και τα βιβλία του Lovecraft.
Που τα έχω ταξινομημένα. Δε νομίζω πως θα δάνειζα κανένα από
αυτά…
9.Μιλήστε μας για τα επόμενα συγγραφικά σας σχέδια. Τι να
περιμένουμε από εσάς και πόσο σύντομα ?
Γενικά δε σταματάω να γράφω. Έχω ένα συρτάρι και ένα φάκελο
στον υπολογιστή γεμάτα σενάρια μικρού μήκους. Όταν νιώθω πως
είχα μια μέρα που δεν ήταν παραγωγική, απλά γράφω κάτι. Και είναι
και η καλύτερη συμβουλή, για συγγραφείς, απλά γράψε και όπου
βγει. Αυτή τη στιγμή έχω τρεις ιδέες για το επόμενο βιβλίο μου. Και
θα τις αποκαλύψω. Η μία είναι ένα βιβλίο με cyberpunk δυστοπική
θεματολογία, σε στυλ μικρών noir φουουριστικών διηγημάτων, η
άλλη ένα ακόμα βιβλίο με διηγήματα τρόμου, αλλά με διαφορετικό
ελληνικό μέρος και η Τρίτη είναι μυστική γιατί πρόκειται για τη
μεγάλη μυθοπλαστική ιδέα που έχω και θέλω να την μετατρέψω σε
κόσμο. Πάντως και οι τρεις ιδέες έχουν αρχίσει να γράφονται, όποτε
ελπίζω να δείτε κάτι σύντομα.
10.Τελειώνοντας με τις ερωτήσεις θα ήθελα να σας ευχαριστήσω για
ακόμη μια φορά και θα ήθελα να μας πείτε που και πως μπορούμε να
βρούμε εσάς και το βιβλίο σας
Εγώ σας ευχαριστώ για την ευκαιρία να περιαυτολογήσω. Το βιβλίο
μπορείτε αυτή τη στιγμή, να το βρείτε στο site των Εκδόσεων Πηγή
και φυσικά σε όλα τα επώνυμα βιβλιοπωλεία. Εμένα, μπορείτε να με
βρείτε στο Facebook και στο Instagram με το όνομα Alex Petrop και
στο κανάλι μου στο Youtube με το όνομα DonBreaker.
Ολύμπου Ψίθυροι
Συγγραφέας: Αλέξης Πετρόπουλος
ΠΡΟΤΥΠΕΣΕΚΔΟΣΕΙΣ ΠΗΓΗ
. …Μία νεαρή γυναίκα κοιτάει ανήσυχη, καθώς δύο απόκοσµα µάτια ανοίγουν στον ουρανό πάνω από έναν λόφο. Ένας ερευνητής προσπαθεί να ανακαλύψει τι πραγµατικά συνέβη στα Σκοτεινά, το ερειπωµένο χωριό του βουνού. Τέσσερα παιδιά λύνουν το µυστήριο του σκουριασµένου αµαξιού που είναι χαµένο µέσα στο δάσος. Μια παρέα έχει την πρώτη της επαφή µε τον εξωπραγµατικό και ανοίκειο κόσµο του τρόµου, και ένας νεαρός Ξενοναύτης ετοιµάζεται να κάνει το ονειρικό ταξίδι του, πέρα από τον χώρο και τον χρόνο. ∆εν υπάρχει τίποτα το κοινό σε αυτά τα διηγήµατα, πέρα από τον φόβο, την περιέργεια και το µεγαλύτερό τους όπλο, τη φαντασία του ανθρώπου.
.JPG)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
θα χαρώ να διαβάσω τα σχόλιά σας!