ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΜΕ ΤΗ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑ κ. ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΓΚΟΥΝΑ για το βιβλίο της «ΤΑ ΦΕΓΓΑΡΙΑ ΤΟΥ ΘΕΡΙΣΜΟΥ» από τις ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΚΑΚΤΟΣ

 Καλημέρα σας, σήμερα στο BEAUTY DAYS WITH A BOOK φιλοξενούμε τη συγγραφέα

κ. ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΓΚΟΥΝΑ , του βιβλίου «ΤΑ ΦΕΓΓΑΡΙΑ ΤΟΥ ΘΕΡΙΣΜΟΥ», που εκδόθηκε από

τις ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΚΑΚΤΟΣ.

 

1.Κα Γκούνα συστήστε μας με λίγα λόγια το βιβλίο σας «ΤΑ ΦΕΓΓΑΡΙΑ ΤΟΥ ΘΕΡΙΣΜΟΥ». Τι

ιδιαίτερο θα διαβάσουμε σ αυτό το καινούργιο βιβλίο σας? Αν ήσασταν ένας απλός

αναγνώστης του, ποια θα θεωρούσατε ότι είναι τα δυνατά του στοιχεία? 

Με «όχημα» την ζωή μιας γυναίκας, θα αρχίσουμε ένα ταξίδι . Θα κάνουμε μια

μεγάλη στάση στην δεκαετία του ΄50 για θα περιπλανηθούμε στα

λασπωμένα σοκάκια της Ελληνικής επαρχίας αλλά και στα μεγάλα σαλόνια

της Αθηναϊκής αριστοκρατίας. Θα δούμε τα αδιέξοδα της ελληνικής κοινωνίας

την εποχή εκείνη, την ανέχεια, την απουσία προσδοκιών που θα την

οδηγήσουν στον δρόμο της ξενιτιάς. Μέσα στην ιστορία αυτήν θα

συναντηθούμε με την βία των ισχυρών, την σκληρή ζωή των αγροτών σε

αντίθεση με την άνετη ζωή των πλούσιων αστών.

Σ’ αυτό το ταξίδι που είναι η ανάγνωση ενός βιβλίου ο ανάγνωσης/ σταματά

στους σταθμούς που του θυμίζουν κάτι δικό του, ενθουσιάζεται με τα τοπία

που του αρέσουν, γενικά «βλέπει» αυτά που του ταιριάζουν και που μπορεί

να μην είναι ίδια με εκείνα κάποιου άλλου.

Πιστεύω πως δυνατό στοιχείο του βιβλίου είναι η απλή γλώσσα που δεν θέλει

να εντυπωσιάσει, η πλοκή, οι δυνατοί χαρακτήρες και κάποια ψήγματα

Ιστορίας που δένουν το έργο με την πραγματική ζωή.

 

2.Πείτε μας πως σας ήρθε η έμπνευση για αυτή την ιστορία? Είναι μυθοπλασία ή μια

αληθινή ιστορία?

Τρέφω έναν απεριόριστο σεβασμό για την γενιά των γονέων μου. Για όλους

τους ανώνυμους, απλούς ανθρώπους που πέρασαν τα δεινά της Γερμανικής

Κατοχής και την φρίκη του Εμφυλίου. Είναι οι άνθρωποι που στην

μετεμφυλιακή Ελλάδα δούλεψαν σκληρά για να στήσουν την μισοπεθαμένη

χώρα στα πόδια της για την βρούμε εμείς οι επόμενοι όρθια. Για αυτούς τους

αθέατους πρωταγωνιστές της Ιστορίας που ποτέ δεν συμπεριλαμβάνονται

στις σελίδες της και που στην μεγάλη πλειονότητά τους δεν ζουν σήμερα

ήθελα να γράψω κάτι. Παρότι γεννήθηκα πολύ αργότερα, τους γνώρισα και

τους αγάπησα μέσα απ’ τις διηγήσεις των γονιών μου, των φίλων τους και

των συγγενών μας.

3.ΕΡΜΙΟΝΗ, ΕΥΓΕΝΙΑ, ΔΑΦΝΗ- μητέρα, κόρη, εγγονή. Ποια ηρωίδα του βιβλίου σας,

αγαπήσατε περισσότερο και γιατί?

Βασική ηρωίδα είναι η ΕΥΓΕΝΙΑ. Μαζί της πορεύτηκα στο μεγαλύτερο μέρος

του βιβλίου, αυτήν αγάπησα. Είναι ένα άτομο χαρισματικό, ένα πλάσμα

σπάνιο, μια γυναίκα σύμβολο ψυχικής δύναμης, υπομονής και αξιοπρέπειας.

4.Πείτε μας πως προέκυψε η συνεργασία σας, με τις ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΚΑΚΤΟΣ

Η κυρία Κουκουβίνου! Είναι το πρόσωπο στο οποίο οφείλω την υπέροχη

συνεργασία μου με τον ΚΑΚΤΟ, έναν ιστορικό εκδοτικό οίκο που μου κάνει

χαρά να λέω πως είμαι μία από τους/τις συγγραφείς του. Είναι μια

ευγενέστατη κυρία, ένας άνθρωπος ζεστός και άψογη επαγγελματίας, την

οποίαν επί τη ευκαιρία θέλω να ευχαριστήσω κι από δω για την στήριξη που

μου παρέχει απ’ την πρώτη στιγμή που έστειλα το κείμενο μέχρι και τώρα που

γράφω αυτές τις λέξεις.

 

5.Ειναι η πρώτη φορά που γνωριζόμαστε, με ευκαιρία την έκδοση του νέου βιβλίου

σας. Πείτε μας λίγα λόγια για εσάς για να σας γνωρίσει καλύτερα και το αναγνωστικό μας

κοινό.

Κατάγομαι απ’ την Κατερίνη. Σπούδασα Αγγλική Φιλολογία στο ΑΠΘ.

Εργάστηκα ως εκπαιδευτικός σε ΤΕΙ, Δημόσια Γυμνάσια και Λύκεια.

Αποσπασμένη για κάποια χρόνια στην Γερμανία δίδαξα σε ελληνικά Σχολεία.

Προέρχομαι από πολύτεκνη οικογένεια. Η δική μου οικογένεια περιλαμβάνει

σύζυγο και - κλασσικά- δύο παιδιά, κορίτσια. Μ’ αρέσει η μουσική, καμιά

φορά παίζω λίγη κιθάρα, μ’ αρέσει να γράφω, πού και πού σκαρώνω λίγη

ποίηση. Γενικά κάνω μια ζωή ήρεμη.

6.Πιστεύεται ότι η περιπέτεια της πανδημίας που βιώνουμε τα δύο τελευταία χρόνια

έφερε τον κόσμο πιο κοντά στα βιβλία; Γιατί πιστεύετε πως πρέπει να διαβάζουμε

βιβλία;

Θέλω να πιστεύω πως η σωματική αποστασιοποίηση στην οποίαν μας

παρότρυναν οι ειδικοί εξισορροπήθηκε με ένα δυνατό πλησίασμα του

ανθρώπου προς το βιβλίο. Πως το κενό που μας άφησαν τα μακρά lockdown

και μας αφήνει ακόμα ο φόβος, η απομόνωση, η σωματική απόσταση απ’

τους ανθρώπους στερώντας μας ό,τι υγιέστερο, την ανθρώπινη επικοινωνία

και αλληλεπίδραση, θεραπεύτηκε σε έναν βαθμό απ’ την επαφή μας με την

λογοτεχνία. Ότι καταφέραμε και υποκαταστήσαμε τον πραγματικό κόσμο που

χάσαμε με τον κόσμο του βιβλίου.

Ευτυχώς η συντροφιά ενός βιβλίου λογοτεχνικού, δεν υπαγορεύεται από τα

«πρέπει» που μας καταπίεζαν στο σχολείο. Το λογοτεχνικό βιβλίο είναι

επιλογή, ανάγκη, είναι φίλος που σε συντροφεύει, συνομιλητής που σου γεννά

συναισθήματα. Βασικά είναι ένα υπέροχο ταξίδι με πάμφθηνο εισιτήριο που το

κάνουμε με την θέλησή μας, χωρίς αποσκευές παρά μόνο με την διάθεση να

το απολαύσουμε. Υπ’ αυτήν την έννοια ναι, πρέπει να διαβάζουμε, μας κάνει

καλό δηλαδή.

 

7.Ποιο νομίζετε ότι θα είναι το μέλλον του ελληνικού βιβλίου τα επόμενα χρόνια; 

Η οικονομία, η πανδημία και οι συνέπειες του εγκλεισμού είναι βασικοί

παράγοντες στην ζωή μας και θα παίξουν τον ρόλο τους. Ειλικρινά δεν

μπορώ να φανταστώ πώς θα είναι η επόμενη μέρα από εκείνη που θα

σημάνει την λήξη αυτού του παγκόσμιου δράματος που λέγεται Covid-19 και

πώς θα αντιδράσουμε μετά από όλα αυτά που περάσαμε.  Πιστεύω ότι το

βιβλίο θα έχει μια καλή θέση σ’ αυτόν τον κόσμο που θα μας ξημερώσει.

8.Πείτε μας τι διαβάζετε αυτό τον καιρό και αν υπάρχουν αγαπημένα βιβλία στη

βιβλιοθήκη σας, που δε θα τα δανείζατε σε κανέναν και γιατί;

Είναι αλήθεια ότι τις περισσότερες φορές τα βιβλία που δανείζουμε δεν τα

παίρνουμε πίσω. Έχω κάποια βιβλία που δεν θα ήθελα να τα δω να φεύγουν

απ’ την βιβλιοθήκη μου, επειδή είναι παλιές εκδόσεις, πριν περάσουμε στο

μονοτονικό σύστημα γραφής.

Εκείνο που δεν θα ‘θελα με κανένα τρόπο να δανείσω με κίνδυνο να χάσω

είναι η Αγγλική άνευ Διδασκάλου , εκδόσεις Σαλιβέρου, έτους κάπου κοντά

στο ‘30 με το οποίο μάθαινε το 1950 Αγγλικά ο πατέρας μου όταν ήθελε να

μεταναστεύσει στην Αυστραλία και ένα μικρό βιβλίο μαγειρικής της μάνας μου,

δώρο στη δεκαετία του ΄60 από την εταιρεία ΓΙΩΤΗΣ στις νοικοκυρές, πιθανόν

με την αγορά κάποιων προϊόντων της.

 

9.Μιλήστε μας για τα επόμενα συγγραφικά σας σχέδια. Τι να περιμένουμε από εσάς και

πόσο σύντομα ?

Γράφω κάτι αυτόν τον καιρό. Υπάρχουν και δύο έτοιμα. Πιστεύω κάποιο ή και

κάποια απ’ αυτά θα μας δώσουν πάλι την ευκαιρία να «ξανασυναντηθούμε»

πάνω σε μια παρόμοια συνομιλία και να μιλήσουμε για αυτά.

10.Τελειώνοντας με τις ερωτήσεις θα ήθελα να σας ευχαριστήσω για ακόμη μια φορά και

θα ήθελα  να μας πείτε που και πως μπορούμε να βρούμε εσάς και το βιβλίο σας

Το βιβλίο μου βρίσκεται από την πρώτη στιγμή στο βιβλιοπωλείο των

εκδόσεων ΚΑΚΤΟΣ στην Αθήνα όπως και on line πάλι απ’ τον ΚΑΚΤΟ.

Επίσης σε όλα τα βιβλιοπωλεία.

Εμένα θα με βρει, αν κάποιος θελήσει, στο facebook στο όνομα ΚΑΤΕΡΙΝΑ

ΓΚΟΥΝΑ

Σας ευχαριστώ πολύ για την ευκαιρία που μου δώσατε να απευθυνθώ στους

αναγνώστες σας.

ΤΑ ΦΕΓΓΑΡΙΑ ΤΟΥ ΘΕΡΙΣΜΟΥ
ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΓΚΟΥΝΑ
Κάκτος Εκδόσεις

Μια τραγική ιστορία που αρχίζει το 1950, σ’ ένα χωριό στο Δέλτα του Αλιάκμονα, με τον θάνατο μιας νέας γυναίκας πάνω στα γινωμένα στάχυα των απέραντων χωραφιών του άντρα της, ενός απ’ τους τελευταίους εναπομείναντες τσιφλικάδες. Μια πορεία που τελειώνει στο ίδιο μέρος, εβδομήντα χρόνια αργότερα, οδηγώντας στη δικαίωση και τη λύτρωση.
Στο προσκήνιο η Ειρήνη, η κληρονόμος, θα συνθέσει τα κομμάτια της ζωής των τριών γυναικών και όσων βρέθηκαν δίπλα τους, αποκαλύπτοντας, μέσα απ’ αυτές, την ιστορία της μεταπολεμικής Ελλάδας, όπου η φτώχεια, η υπερπόντια μετανάστευση, η βία πάνω στον αδύναμο και η ατιμωρησία του ισχυρού δείχνουν να είναι κυρίαρχες στο μεγαλύτερο κομμάτι της κοινωνίας.
Οι ηρωίδες πονούν, αγωνιούν, παλεύουν, ερωτεύονται, μα κυρίως ελπίζουν πως μέσα από τις στάχτες της ζωής τους θ’ ανακαλύψουν το δικό τους παράθυρο στο φως, ακριβώς όπως η Ελλάδα, μέσα απ’ τον όλεθρο του πολέμου και τα συντρίμμια του Εμφυλίου, βρήκε τον δρόμο προς το μέλλον, ένα μέλλον που επιφυλάσσει ποιος ξέρει τι άραγε…
Ίσως έναν νέο όλεθρο... Ίσως ένα παράθυρο προς την ελπίδα….
Θεσσαλονίκη, Οκτώβριος 2010.
Μια διαθήκη, μια αναπάντεχη κληρονομιά, ένα χαμένο παιδί και η ατέρμονη αναζήτησή του.
Ερμιόνη, Ευγενία, Δάφνη.
Μητέρα, κόρη, εγγονή. Τρεις γυναίκες που δεν μπόρεσαν να αλλάξουν τη μοίρα τους.
Σε δρόμους παράλληλους, ένας μοναχικός συγγραφέας που μετουσίωσε τις απώλειες της ζωής του σε έμπνευση και έγινε διάσημος σε όλο τον κόσμο.