Καλημέρα σας, σήμερα στο BEAUTY DAYS WITH A BOOK φιλοξενούμε το συγγραφέα κ. ΣΠΥΡΟ ΦΛΩΡΟ και το βιβλίο του με τίτλο «ΚΑΙ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ» από τις ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΚΕΔΡΟΣ
1)Συστήστε μας με λίγα λόγια το βιβλία σας. Πότε ξεκινήσατε να το γράφετε; Ποια ήταν η πηγή έμπνευσης του βιβλίου σας και πόσο καιρό σας πήρε για να το τελειώσετε ;
Η «δικαιοσύνη για όλους» γεννήθηκε ως ιδέα και άρχισε να παίρνει τον δρόμο της, αν θυμάμαι καλά, περίπου πριν 5 χρόνια. Αυτό, βέβαια, δεν σημαίνει ότι δουλευόταν αδιαλλείπτως το διάστημα αυτό. Η εργασία, αλλά και άλλα -πολλά κατά περιόδους- παράλληλα γραψίματα, άφηναν κάποτε στην άκρη τη «δικαιοσύνη..». Άλλωστε, μέσα στο διάστημα αυτό κυκλοφόρησαν δύο άλλες ποιητικές συλλογές. Όμως, η ιδέα και η ιστορία αυτή, δεν εγκατέλειπε ποτέ τη σκέψη μου…και ήρθε, εν τέλει, το πλήρωμα.
Πηγές έμπνευσης είναι πολλές, μεγάλες αλλά και πολύ μικρές. Αν μιλήσουμε για τα μεγάλα, τα βασικά θέματα που γεννούν το έργο αυτό, μάλλον δεν θα βρούμε κάτι άλλο από τα μεγάλα ερωτήματα που βασανίζουν το ανθρώπινο πνεύμα από την αρχή που αυτό γεννά φιλοσοφικό στοχασμό και, ίσως πρωταρχικά, το προαιώνιο ερώτημα: τι χρή δραν; Τι πρέπει να κάνω; Από τη στιγμή που ο άνθρωπος, ως έλλογο ον στέκει διαμορφωτής -όσο μπορεί- της μοίρας του, αναζητά το πώς οφείλει να πορευτεί, αναζητά το ηθικό, το δίκαιο, την Αρετή. Σε μια τέτοια αναζήτηση περί του αξιόπρακτου στον βίο τους βρίσκονται τα πρόσωπα της ιστορίας μας… Κι οι απαντήσεις που δίνουν με τις επιλογές και τις πράξεις τους, επιβεβαιώνουν, εκ νέου, την μάλλον αναπάντητη ερώτηση, υπό μορφή μιας αναντίλεκτης αλήθειας, στο ερώτημα «ποιο είναι το δίκαιο»; Από την άλλη, εμπνεύσεις υπήρξαν πολλές στιγμές, συζητήσεις, αναγνώσματα…ακόμη και ένα βλέμμα κάποτε μπορεί να γεννήσει, με τα νοήματα και τα μηνύματά του, ολόκληρες σελίδες…
Θέματα; Πολλά! Όσα παντοτινά θα βασανίζουν ως ερωτήματα μεγάλα τον άνθρωπο.. Για παράδειγμα, ο μεγάλος φιλόσοφος Λεβινάς, στοχαζόμενος πάνω στο ζήτημα του Ενός, λέει ότι η ένωση των δύο, των ερωτευμένων, στο Ένα, είναι απλώς μια ρομαντική ιδέα και ότι τελικά οι δύο είναι πάντα δύο και ο άλλος θα παραμένει πάντα έτερος, ότι η ένωση των δύο είναι απλώς μια ουτοπία. Όμως η λογοτεχνία, η ποίηση, στρατεύεται σε τέτοια υπερβατικά οράματα.. Εδώ, λοιπόν, στο βιβλίο αυτό, ίσως κερδίζεται η ένωση… Τελικά, αυτό ίσως είναι κάποτε η τέχνη: η υπέρβαση της ατέλειας της ζωής..το όμορφο ψεύδος
2)Τι ιδιαίτερο θα διαβάσουμε σ αυτό τα βιβλίο? Αν ήσασταν ένας απλός αναγνώστης του, ποια θα θεωρούσατε ότι είναι τα δυνατά του στοιχεία?
Η αλήθεια είναι ότι την ίδια ερώτηση θα έκανα κι εγώ στον αναγνώστη! Είναι, μάλλον, προτιμότερη η δική του από τη δική μου απάντηση. Όταν κανείς γράφει, δεν μπορεί παρά να πιστεύει πολύ στο έργο του..και αυτό δεν είναι έπαρση.
Μπορεί να είναι μια γιγάντια ψευδαίσθηση, μα έλα που, πράγματι, θεωρεί πως κάτι έχει να πει. Δυνατά στοιχεία; Διστάζω να απαντήσω. Κάπου μέσα στο βιβλίο (χωρίς βέβαια να θέλω τίποτε να αποκαλύψω) εμφανίζεται αυτή η εκδήλωση της ανθρώπινης ύβρεως, και, κατά τα της αρχαίας τραγωδίας, έπεται η νέμεσις και η τίσις. Ας αποφύγω, λοιπόν, κι εγώ ένα ολίσθημα, ας μην μιλήσω για δυνατά στοιχεία. Θα ήθελα, απλώς, όταν το διαβάσει ο αναγνώστης, να αισθανθεί ότι κάτι κέρδισε, ότι ήταν ένα βιβλίο που άξιζε να διαβάσει. Εγώ, υποκύπτοντας τελικά στον πειρασμό της αλαζονείας, θέλω να το πιστεύω.
3)Ποιο είναι το μήνυμα που θέλετε να αποκομίσει ο αναγνώστης σας.
Η έννοια του μηνύματος, θα έλεγα ότι πάντα με έβρισκε λίγο αντίθετο. Δεν σημαίνει ότι δεν λέμε κάτι, ότι ο ποιητής, ο καλλιτέχνης εν γένει, δεν τοποθετείται, δεν εκφράζει και σκέψεις και κρίσεις. Ωστόσο, δεν ήθελα ποτέ να βλέπω τη γραφή ως διδαχή, τον συγγραφέα ως αυτόν που θα στείλει τα μηνύματα. Ακόμη κι αυτός ο όρος του «πνευματικού ταγού» που τόσο αυτάρεσκα βλέπω να ενστερνίζονται πολλοί, σχεδόν με τρομάζει. Θα ακούσω στο σημείο αυτό τον Νίτσε που έλεγε ότι δεν θέλει οπαδούς, μα ελεύθερα, αυτόβουλα όντα… Ξέρω, ξεφεύγω λίγο, συγχωρέστε με, μα δεν θέλω να αποκομίσει συγκεκριμένο μήνυμα ο αναγνώστης.
Αν γεννηθεί στοχασμός, αν γεννηθούν ερωτήματα, αλλά και συναισθήματα, τότε κάτι πέτυχε το βιβλίο.. Δεν μπορώ, αγαπημένε μου αναγνώστη, να σου δώσω απαντήσεις…μόνο ερωτήματα διαθέτω..
4)Πως αποφασίσατε τον τίτλο του βιβλίου σας, υπήρξε κάποιος άλλος που απορρίφθηκε ?
Δικαιοσύνη για όλους… Το μέγιστο αίτημα. Το αιώνιο «γιατί;». Αυτό το «γιατί» που βγαίνει από τα ανθρώπινα χείλη κάθε φορά που ο άνθρωπος, συντετριμμένος από τον άλλον άνθρωπο, από τη μοίρα, από τον -όποιας μορφής- Θεό, αισθάνεται ότι το άδικο τον χτυπά! ‘Ετσι, γεννάται αυτή η δίψα για δικαιοσύνη. Ίσως, θα τολμούσε κανείς να πει πως, κατά βάση, οι θρησκείες έχτισαν όλο το οικοδόμημά τους περί της ζωής σε ένα επέκεινα, ακριβώς πάνω σε αυτό το αδικαίωτο αίτημα για δικαιοσύνη επί γης. Αφού εδώ δεν κυβερνά το -σύμφωνα, βέβαια, με τα ανθρώπινα κριτήρια- δίκαιο, ας το οραματιστούμε, ας το ελπίσουμε σε έναν κόσμο άλλο.
Ως προς άλλους τίτλους, αρκετοί είχαν περάσει από το μυαλό, πολλοί.. όταν όμως ήρθε το «…και δικαιοσύνη για όλους», δεν υπήρξε δεύτερη σκέψη. Τώρα να πω και για το ομότιτλο τραγούδι και, κυρίως, τους στίχους του τραγουδιού των Metallica, εε, ας το μνημονεύσουμε κι αυτό.
5)Κάθε μέρα βλέπουμε να εκδίδονται καινούργια βιβλία και συνεχώς μας συστήνονται καινούργιοι συγγραφείς. Ποιο νομίζετε ότι είναι το πακέτο που πρέπει να διαθέτει ένας πρωτοεμφανιζόμενος συγγραφέας για να μας αφήσει τις καλύτερες εντυπώσεις ?
Νομίζω ούτε αυτό μπορεί να απαντηθεί. Στην ερώτηση υπάρχει αυτή η μικρή λεξούλα, το «μάς», που περιπλέκει το ζήτημα. Δεν είμαστε όλοι οι αναγνώστες ίδιοι, με ίδιες απαιτήσεις, ανάγκες, ζητούμενα από την ανάγνωση. Αυτός που θα γοητεύσει εμένα, πιθανώς θα αφήσει αδιάφορο κάποιον άλλο. Προσωπικά, θα έλεγα ότι ένα βιβλίο που παντρεύει γόνιμα τις δυνάμεις που πηγάζουν από την ψυχή με όσα γεννά το πνεύμα και ο Λόγος, είναι αυτό που θα αισθανθώ ότι έπρεπε να υπάρξει. Διαβάζεις κάποιο βιβλίο και δεν θυμάσαι τίποτε, δυο μέρες μετά…διαβάζεις κάποιο άλλο και σου αλλάζει τη ζωή..
6)Αν έπρεπε να επιλέξετε ανάμεσα στο έντυπο ή στο ηλεκτρονικό βιβλίο, εσείς ποιο θα επιλέγατε;
Χωρίς δεύτερη σκέψη, το έντυπο! Δεν είμαι ούτε εχθρός της τεχνολογίας, ούτε αφελής τόσο, ώστε να μην αντιλαμβάνομαι τις απεριόριστες δυνατότητες που προσφέρει η τεχνολογία γενικά, αλλά και ειδικά στο ζήτημα της εύκολης, οικονομικής, μαζικής πρόσβασης σε βιβλιοθήκες κλπ., όμως μιλάμε για δύο άλλους κόσμους. Άλλωστε, αστειευόμενος μάλλον, κι ετυμολογικά να το πάρει κανείς, το «βιβλίο» προκύπτει από τη Βύβλο, την πόλη των Φοινίκων, όπου παραγόταν ο πάπυρος. Επομένως, ο όρος ηλεκτρονικό βιβλίο συνιστά και γλωσσικό ολίσθημα.
Αλλά για να μιλήσουμε σοβαρά, νομίζω ότι ο ψυχικός-συναισθηματικός δεσμός με το βιβλίο είναι τέτοιος που δεν δύναται να συγκριθεί με τίποτε άλλο… Κι αν η μομφή κάποιων είναι ότι αυτά είναι απλώς «κολλήματα», ή συναισθηματικές προσεγγίσεις, αποδεχόμαστε με τιμή τη μομφή. ‘Αλλωστε, για σκεφτείτε και κάτι άλλο: πριν δεκαετίες ακούγαμε μόνο βινύλιο (αναφέρομαι σε εμάς, μιας κάποιας ηλικίας), μετά ήρθαν τα cd, μετά ένα σωρό άλλα υπερσύγχρονα τεχνικά μέσα, φτάσαμε να πηγαίνουμε στον Άρη…και όμως, το βινύλιο είναι πάλι εδώ. Γιατί; Γιατί, ευτυχώς, ακόμη το συναίσθημα δεν εξορίστηκε από τη ανθρώπινη φύση.
7)Θα ήθελα να μας πείτε μερικά πράγματα για εσάς, για να σας γνωρίσουμε καλύτερα.
Χμμμμ. Το ίδιο κάνω κι εγώ… Ες αεί αναζητώ να γνωρίσω, να ανακαλύψω ποιος είμαι. Και σε αυτή την αναζήτηση, αν έντιμος και γενναίος σταθεί κανείς, θα βρει πράγματα που κάποτε θα τον απογοητεύουν, θα δει μικρότητες, παραλείψεις, δειλίες, υποταγές, λιποψυχίες και άλλα… Ας βρει, τουλάχιστον, και πέντε πράγματα άξια.. έστω με το δικό του κριτήριο αξιών… Αλλά για να απαντήσω λίγο πιο συμβατικά, είμαι φιλόλογος, διδάσκω είκοσι χρόνια στον ιδιωτικό τομέα, έχω συγγράψει (πιο παλιά) περί τα είκοσι σχολικά βοηθήματα Αρχαίων, Λογοτεχνίας,
Ιστορίας και τρεις ποιητικές συλλογές. Παράλληλα, την περίοδο αυτή είμαι εκ νέου και φοιτητής ξανά, στο τμήμα Φιλοσοφίας του ΕΚΠΑ. Γηράσκω αεί… Νομίζω αυτά αρκούν.
8)Μιλήστε μας για τα μελλοντικά σας σχέδια, τι καινούργιο ετοιμάζετε;
Γράφω, γράφω, γράφω… Όσο κι αν η δουλειά απορροφά αμέτρητες ώρες, όσο κι αν οι υποχρεώσεις είναι πολλές, το διάβασμα και το γράψιμο δεν σταματούν ποτέ…
Είναι έτοιμοι δύο δραματικοί μονόλογοι, οι οποίοι, πιθανώς, θα είναι η επόμενη κυκλοφορία. Μία ακόμη ποιητική συλλογή σιγά-σιγά χτίζεται.. Ξέρετε, ένα τέτοιο βιβλίο δεν χτίζεται με πρόγραμμα, αλλά, αραιά και πού, στις πλέον ανύποπτες στιγμές, έρχεται και σε βρίσκει ένας στίχος, μια στροφή, ένα ποίημα, που σε διατάζει να πάρει τη θέση του σε μια λευκή σελίδα. Παράλληλα, ένα καινούργιο μυθιστόρημα, έχει ήδη γράψει τα πρώτα του μονοπάτια… Και βλέπουμε.
Τελειώνοντας με τις ερωτήσεις θα ήθελα να ευχαριστήσω για ακόμη μια φορά και θα ήθελα να μας πείτε που και πως μπορούμε να βρούμε εσάς και το βιβλίο σας.
Το βιβλίο βρίσκεται σε όλα τα μεγάλα βιβλιοπωλεία της χώρας, αλλά μπορεί να το προμηθευτεί κανείς και από οποιοδήποτε βιβλιοπωλείο, με μια απλή παραγγελία.
Όσο για εμένα, διατηρώ τη σελίδα μου στο Facebook, όπου μπορεί κανείς να έχει την όποια επικοινωνία μαζί μου.
Θα ήθελα να σας ευχαριστήσω θερμά για αυτήν την όμορφη συζήτηση και την τιμή που μου κάνατε. Θα ήθελα, τέλος, να ευχαριστήσω όλους τους ανθρώπους των εκδόσεων ΚΕΔΡΟΣ για την πραγματικά άριστη συνεργασία και το εξαιρετικό αποτέλεσμα.
...ΚΑΙ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ
Συγγραφέας: ΦΛΩΡΟΣ, ΣΠΥΡΟΣ
Ποια είναι τα όρια του ανθρώπου; Ποιες δυνάμεις κρύβει μέσα του; Ποιες αδυναμίες; Γελά ο Θεός; Θα ήταν μια λύση ένας γελαστός Θεός; Μπορεί να φέρει την Ανάσταση ένα κορίτσι που λέει «άφησέ με να σε αγαπήσω, άνθρωπε»; Στο παλκοσένικο της ζωής ποιο ρόλο παίζει η αγάπη, η δικαιοσύνη Θεού κι ανθρώπου, ο έρωτας, ο θάνατος; Γίνονται θαύματα;
Μέσα σε αυτό το βιβλίο, όπως εξάλλου και στη ζωή, ο ακάματος ανά τους αιώνες βαρκάρης θα έρθει κάποτε να δρέψει τη σοδειά του. Όμως αυτό δεν τον ορίζει νικητή. Ο άνθρωπος, όσο μπορεί, όπως μπορεί – καθένας με τον τρόπο του, με το παράστημά του και το υλικό που είναι φτιαγμένος – θα δώσει τον αγώνα του. Και ίσως κι αυτός ακόμη ο βαρκάρης να μείνει σιωπηλός για λίγο και να δείξει, επιτέλους, σεβασμό στον άνθρωπο και στη ζωή· και σε ένα βλέμμα.
Και στο τέλος να δικαιωθεί το αίτημα: και δικαιοσύνη για όλους.
.jpg)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
θα χαρώ να διαβάσω τα σχόλιά σας!